Ὅπως κάθε μελετητὴς τῆς Ἱστορίας γνωρίζει, ἡ ἐποχή μας μοιάζει σὰν νὰ ἀντιγράφη παλαιότερες ἐποχές ... Οἱ εἰδήσεις εἶναι γεμᾶτες ἀπὸ πολέμους, καταστροφές, δικτάτορες, ἐπιθέσεις σὲ ἀθώους, αὐξημένη ἐγκληματικότητα καὶ ἀνηθικότητα, τὸν πάντοτε παρόντα διωγμὸ τῶν Χριστιανῶν σὲ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου. Μὲ τὴν λεγομένη Ἀραβικὴ Ἄνοιξι, γίναμε μάρτυρες πολλαπλῶν ἐπιθέσεων κατὰ τῶν Κοπτῶν Χριστιανῶν τῆς Αἰγύπτου, καθὼς καὶ τοῦ ἐκτοπισμοῦ τοῦ Χριστιανικοῦ πληθυσμοῦ ἀπὸ περιοχὲς τῆς Συρίας. Πολλὰ μέρη τοῦ κόσμου μαστίζονται ἀπὸ πολιτικὴ ἀστάθεια, ἐνῶ ἡ Γενοκτονία καὶ μάλιστα τῶν Χριστιανῶν ἐφαρμόζεται σὲ πολλὲς ἐθνικὲς ὁμάδες στὴν Ἀφρικὴ καὶ ἰδίως στὴν Νιγηρία. Στὴν οἰκονομία ἔχουν ἔρθει τὰ πάνω κάτω, κάτι ποὺ θυμίζει τὴν κατάστασι στὴν Γερμανία πρὶν ἀπὸ τὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τὸ δὲ ποσοστὸ τῶν ἀστέγων οἰκογενειῶν πλησιάζει ἐκεῖνο τῆς ἐποχῆς τῆς Μεγάλης Ὕφεσης. Ἐποχὲς σὰν καὶ αὐτὲς ποὺ ζοῦμε μᾶς καλοῦν νὰ εἴμεθα σὲ τέτοια πνευματικὴ κατάστασι, ὥστε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ νὰ λειτουργοῦμε ὡς φωτεινοὶ φάροι γιὰ ἐκείνους ποὺ ἔχουν χάσει κάθε ἐλπίδα. Οἱ προκλήσεις ποὺ ὅλοι ἀντιμετωπίζουμε δὲν μᾶς θέλουν λιπόψυχους. Τὸ πνευματικὰ ὑγιὲς μπορεῖ νὰ θριαμβεύση σὲ κάθε ἀντιξοότητα, καὶ ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ ἐνθαρρύνουμε τὴν νέα γενιὰ νὰ προετοιμάζεται γιὰ ὅ,τι θὰ μποροῦσε νὰ προκύψη. Ὅσοι ἔχουν ἰσχυρὴ Πίστι, ἂς μοιράζωνται τὴν Ἐλπίδα καὶ τὸ Θάρρος ποὺ ἀντλοῦν ἀπὸ Αὐτὴν μὲ ὅσους νιώθουν, ὅτι εὑρίσκονται στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ. Αὐτό, τὸ ὁποῖο ἔχει σχεδὸν χαθῆ ἢ συσκοτισθῆ μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν –καὶ τοῦτο βεβαίως ἀποτελεῖ προδοσία τῆς κλήσεως καὶ κλίσεώς τους– εἶναι ἡ αἴσθησις τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος, ἡ αἴσθησις τοῦ Σώματος / τῆς Κοινότητος, ἡ αἴσθησις ἀνθρώπων ποὺ ἑνώνονται γιὰ νὰ ἐξεύρουν λύσεις, ποὺ δὲν εἶναι σὲ ἐμπόλεμη κατάστασι, μεταξύ τους. Σὲ ἐποχὲς σὰν τὶς ἰδικές μας, ἂς στραφοῦμε καὶ πάλι στὰ στοιχεῖα ποὺ κτίζουν τὴν ἑνότητα. Ἀντὶ νὰ παραδίνουμε τοὺς ἑαυτούς μας σὲ διασκεδάσεις ἢ «ἠλεκτρονικὲς» φιλίες (ποὺ δὲν εἶναι πάντα κακές), ἢ νὰ εἰδωλοποιοῦμε ποικιλοτρόπως τὸν κόσμο καὶ τὰ τοῦ κόσμου, μποροῦμε νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ δραστηριότητες ποὺ θὰ βοηθήσουν τοὺς ἀδελφούς μας νὰ ἀνακαλύψουν τὴν ὀρθὴ θέασι τῆς Ἱστορίας, νὰ ἐμποτισθοῦν μὲ Ἐλπίδα, νὰ ἀναθαρρήσουν... «Οἱ χρώμενοι τὸν κόσμον ὡς μὴ καταχρώμενοι· παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου...» (Α’ Κορινθ. ιζ’ 31).
Ὁ Ἐρανιστὴς
† ὁ Μητροπολίτης Κυπριανὸς
17.9.2023 ἐκ. ἡμ.,
† Ἁγίων Μαρτύρων Σοφίας, Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης
Ιερά Μητρόπολη Ωρωπού και Φυλής
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου