Ο σύγχρονος Άγιος Γλυκέριος ο Ομολογητής της Ρουμανίας ανήκει στον χορό των Αγίων, που αντιστάθηκαν στην Ημερολογιακή Καινοτομία,φυλακίστηκε και βασανίστηκε άγρια από τα πολιτικά καθεστώτα της χώρας, συνεργούσης και αυτής της επισήμου Ρουμανικής εκκλησίας.
Επί τη ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου ''Οι κατά Θεόν αγώνες και τα θαυμαστά παλαίσματα του Ομολογητού Ιεράρχου Αγίου Γλυκερίου εν Ρουμανία (1891-1985) από τον θεοφιλέστατο Επίσκοπο Γαρδικίου κ. Κλήμεντα της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, προβαίνουμε σε συνεχείς,αποσπασματικές αναρτήσεις από το εν λόγω βιβλίο.
Μέσα από αυτό αναδύεται η εικόνα ενός επίκαιρου Ομολογητή της Πατερικής Παράδοσης, που εκδιωγμένος επί χρόνια στις οπές της γης και στις φυλακές ενός ''Καίσαρα,'' κατέστησε σ' εμάς εμφανές, πως οι καρποί των πνευματικών αθλήσεων ''κόποις και βασάνοις κτώνται.''
Και,όπως γράφει και ο συγγραφέας του βιβλίου: ''Ουσιαστικά προβαίνουμε σε μια διακριτική ''ξενάγηση'' στον ανθώνα μιας εκπληκτικής μαρτυρίας,η οποία περιέχει πληθύν οδυνηρών,αλλά και ενδόξων θαυμαστών στοιχείων και περιστατικών.'' Η ευχή και ευλογία του εν Αγίοις Πατρός ημών Γλυκερίου εκ Ρουμανίας του Ομολογητή είη μετά πάντων ημών!
Γ. Δ. Δ.
Στην Ἑορτὴ τῆς Ἁγίας Τριάδος τοῦ ἔτους 1935, ὁ Ἅγιος Γλυκέριος, ἀκόμη Ἱερομόναχος τότε,
ἑώρταζε τὴν μεγάλη αὐτὴ ἡμέρα στὸ Ντρασένι,
ὅπου ἔλαβε τηλεγράφημα ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος περὶ τῆς καταστάσεως τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου Ἑλλάδος,
μετὰ τὴν γενομένη τότε προσχώρησι στὴν Γνησία Ὀρθοδοξία τῶν τριῶν Ἀρχιερέων
Δημητριάδος Γερμανοῦ, Ζακύνθου Χρυσοστόμου καὶ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου.
Οἱ ἐλπίδες γιὰ θετικὴ ἐπίδρασι τοῦ ἱστορικοῦ αὐτοῦ διαβήματος καὶ γιὰ τοὺς Γνησίους Ὀρθοδόξους στὴν Ρουμανία
ὁπωσδήποτε φτερούγισαν στὴν ψυχὴ τοῦ Ὁμολογητοῦ Ἱερομονάχου, ὁ ὁποῖος ἄρχισε
νὰ σκέπτεται σοβαρὰ τὸ ἐνδεχόμενο νέας μεταβάσεώς του στὴν Ἑλλάδα,
γιὰ γνωριμία τῆς καταστάσεως ἐκ τοῦ σύνεγγυς.
Ἐντὸς ἐκείνου τοῦ ἔτους, ὁ Ἀγῶνας συνεχίσθηκε μὲ ἀμείωτη ἔντασι.
Εἶναι πάντως χαρακτηριστικό, ὅτι ὁ π. Γλυκέριος δὲν ἐνεφορεῖτο ἀπὸ «ζῆλον οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν», δὲν τὸν κατελάμβανε ζῆλος πικρός, ἀλλὰ παρὰ τοὺς διωγμούς, τοὺς ὁποίους ὑφίστατο ἀπὸ τοὺς Καινοτόμους τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, στὴν ψυχή του ἄνθιζε ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν πλησίον, ἀκόμη δὲ καὶ πρὸς αὐτοὺς τοὺς ἐχθροὺς καὶ διώκτας τῆς Εὐσεβείας.
Τὸ ἐν συνεχείᾳ παρατιθέμενο περιστατικὸ δεικνύει τὴν ἀνεξικακία τοῦ Ἁγίου καὶ τὴν σοφὴ εὐαγγελικὴ ποιμαντική του: Κάποτε, μετέβη στὴν Μοΐσα γιὰ νὰ εὐλογήση ἕνα Παρεκκλήσιο. Τὴν νύκτα, ὁ ἱερέας τοῦ Νέου Ἡμερολογίου ἀπὸ ἕνα διπλανὸ χωριό, συγκέντρωσε μία ὁμάδα ἰδικῶν του ἀνθρώπων καὶ ἐπέδραμαν γιὰ νὰ «τιμωρήσουν» τοὺς ἀφιχθέντας «Παλαιοημερολογίτας ταραχοποιούς», οἱ ὁποῖοι ἐνεφανίσθησαν στὴν περιοχή τους γιὰ νὰ «διασαλεύσουν» τὴν τάξι καὶ ἡσυχία τους.
Ὁ Ἅγιος πρὸ τοῦ κινδύνου προκλήσεως αἱματοχυσίας, ἔδωσε ἐντολὴ ὅσοι ἦσαν μαζί του νὰ σπεύσουν νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὴν περιοχή, δίδων οὕτω «τόπον τῇ ὀργῇ». Ὅμως, ἕνας ἀπὸ τοὺς πιστοὺς τοῦ Πατρίου συνελήφθη ἀπὸ τοὺς Νεοημερολογίτας καὶ κακοποιήθηκε βάναυσα στὰ χέρια τῶν Καινοτόμων...
Τὴν ἑπομένη ἡμέρα, ἕνας θερμόαιμος πιστὸς τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου συγκέντρωσε ἀπὸ τὰ πέριξ καὶ ἄλλους, γιὰ νὰ ὑπάγουν καὶ νὰ «τιμωρήσουν» καταλλήλως τὸν ὑποκινητὴ τῆς διώξεώς τους ἱερέα τοῦ Νέου Ἡμερολογίου. Πράγματι, κατώρθωσε νὰ συγκεντρώση ἀρκετοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ξεκίνησαν ἀποφασιστικὰ ἐπὶ τὸ ἔργον!...
Μόλις ὅμως πληροφορήθηκε περὶ τούτου ὁ Ἅγιος, ἔσπευσε δρομαίως γιὰ νὰ τοὺς προλάβη καὶ γιὰ νὰ τοὺς σταματήση ἐν ὀνόματι τῆς Εἰρήνης τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν τοὺς συνάντησε, τοὺς ἐξώρκισε νὰ μὴ τολμήσουν νὰ προβοῦν σὲ ἔργο ἐκδικήσεως, τονίζοντάς τους ὅτι τὸ κακὸ δὲν νικᾶται μὲ τὸ κακὸ καὶ ὅτι ὀφείλουν νὰ παρέχουν σὲ ὅλους ἕνα γνήσιο Χριστιανικὸ παράδειγμα εἰρηνικῶν καὶ θεοφοβουμένων ἀνθρώπων.
Οἱ γλυκεῖς λόγοι τοῦ πράου καὶ ταπεινοῦ Ἀγωνιστοῦ π. Γλυκερίου, ἐπέδρασαν βαθειὰ στὶς ψυχὲς τῶν ἀνωρίμων ἐκείνων πιστῶν, οἱ ὁποῖοι μετεστράφησαν, ἐζήτησαν συγχώρησι καὶ ματαίωσαν τὸν μὴ χριστιανικὸ σκοπό τους.
Ὅπως προαναφέραμε, ὁ π. Γλυκέριος ἔφερε τραῦμα στὸ πόδι του διαρκές, ἀπὸ τὸ ἐπεισόδιο τοῦ Ἰουνίου τοῦ 1932 στὸ Ραντασένι, τὸ ὁποῖο κάποτε τοῦ προξενοῦσε ἀφόρητους πόνους. Ὅμως, ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ τὸν ἐνεδυνάμωνε παρηγορητικῶς καὶ θαυμαστῶς, ὥστε νὰ δύναται νὰ ἐπιτελῆ τὰ ἄκρως ἀναγκαῖα καθήκοντά του. Κάποιες φορὲς ὁ πόνος στὸ πόδι του ἀνακουφιζόταν κατὰ τὴν διάρκεια τελέσεως τῶν Θείων Μυστηρίων.
Στὴν Ἑορτὴ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς νέας τῆς Ἐπιβατινῆς (14 Ι’), δευτέρα ἑορτὴ τοῦ Ναοῦ στὸ Ραντασένι, ὁ Ἅγιος τελοῦσε τὸν Μέγα Ἑσπερινὸ τῆς παραμονῆς καὶ αἰσθάνθηκε δριμῦ πόνο στὸ τραῦμα του, ὥστε νὰ μὴ δύναται νὰ ἐξέλθη μὲ τὴν Εἰκόνα τῆς Ἁγίας κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Λιτῆς.
Τότε, προσέπεσε μὲ δάκρυα καὶ παρεκάλεσε θερμὰ τὴν Ἁγία νὰ τοῦ ἐπιτρέψη νὰ ἐπιτελέση τὰ πρέποντα καὶ ἀμέσως ὁ πόνος του θαυματουργικὰ ἔπαυσε! Ἔτσι, μπόρεσε νὰ τελέση πανηγυρικὰ καὶ τὴν Θ. Λειτουργία τῆς ἑπομένης, πρὸς τιμὴν τῆς μεγάλης θαυματουργοῦ Ἁγίας καὶ προστάτιδος τῆς Μολδαβίας.
Ἄλλοτε, παρέμενε κλινήρης, ἐντελῶς ἀδύναμος νὰ πατήση τὸ τραυματισμένο πόδι του. Στὴν κατάστασί του ἐκείνη, ἦλθε ἕνας ἄνδρας καὶ τοῦ ἐμήνυσε νὰ σπεύση ἐπειγόντως νὰ κοινωνήση μία γυναίκα περασμένης ἡλικίας, ἡ ὁποία ἦταν ἑτοιμοθάνατη. Ὁ Ἅγιος προσπάθησε νὰ σηκωθῆ, ἀλλὰ ἦταν ὁλοφάνερο ὅτι δὲν ἠδύνατο νὰ πατήση τὸ προβληματικὸ πόδι του.
῎Ετσι, ὁ ἀπεσταλμένος ἔφυγε. Ὅμως, ἐπέστρεψε σὲ λίγο καὶ πάλι καὶ ἀνήγγειλε ὅτι ἡ γυναίκα χειροτέρευσε καὶ ἐπρόκειτο νὰ ἀποβιώση ἐντὸς ὀλίγου! Ἐν τούτοις, καὶ πάλι ὁ Ἅγιος, παρὰ τὴν προσπάθειά του, ἦταν ἀδύνατον νὰ πατήση τὸ πονεμένο πόδι του. Ὅταν ἔμεινε μόνος, ἐβασανίζετο ἀπὸ τὸ δίλημμα περὶ τοῦ τί θὰ ἔπρεπε νὰ πράξη, ὥστε ἡ γυναίκα νὰ μὴ πέθαινε χωρὶς τὴν Θ. Κοινωνία.
Τότε, προσπάθησε νὰ ἀνασηκωθῆ καὶ πάλι καί, ὤ τῶν θαυμασίων Σου Χριστὲ Βασιλεῦ! -ὁ πόνος ἔπαυσε! Μετέβη γρήγορα στὸν Ναό, ἑτοίμασε τὰ χρειώδη καὶ περιπάτησε χωρὶς καμμία δυσκολία περὶ τὰ 2 χλμ. καὶ περισσότερο, μέχρι τὴν οἰκία τῆς ἑτοιμοθανάτου, τὴν ὁποίαν ἐπρόλαβε καὶ εὐλαβῶς ἐκοινώνησε.
Μόλις δὲ ἐπέστρεψε στὸ κατάλυμά του, ἀμέσως ὁ πόνος τοῦ ποδιοῦ του τὸν κατέλαβε καὶ πάλι καὶ τὸν ἔρριξε στὸ κρεβάτι! Μετὰ πάροδον ἑνὸς μόλις τετάρτου τῆς ὥρας, ἄκουσε τὸν κτῦπο τῆς καμπάνας τοῦ Ναοῦ, ποὺ ἀνήγγειλε τὴν κοίμησι τῆς γυναικός, τὴν ὁποίαν εἶχε μεταβῆ θαυματουργικὰ γιὰ νὰ κοινωνήση!....
Πραγματικά, τὰ κρίματα τοῦ Θεοῦ εἶναι «ἄβυσσος πολύ»!...Καὶ ὅμως, ὁ Ἀγῶνας συνεχιζόταν καὶ ὁ «Πρωταγωνιστής», ὁ ἐκλεκτὸς δοῦλος τοῦ Θεοῦ π. Γλυκέριος, ὁ ὡς θανατούμενος καὶ ζῶν καὶ ἀγωνιζόμενος, ἔπρεπε νὰ ἐπιλαμβάνεται καὶ νὰ σπεύδη ὅπου τὸν καλοῦσαν οἱ ἀνάγκες.
Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, ἐνῶ ὁ Ἅγιος τελοῦσε τὴν Πανήγυρι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων στὸ Ραντασένι, ἔμαθε γιὰ κάποια τραγικὰ συμβάντα στὸ χωριὸ Τοπορέστι τῆς περιοχῆς Βάσλουϊ.Ἐκεῖ οἱ χωρικοὶ ἐργαζόντουσαν γιὰ τὴν ἀνοικοδόμησι Ναοῦ τοῦ Πατρίου, ἀλλὰ ἡ ἀστυνομία ἔσπευσε νὰ τοὺς ἐμποδίση.
Οἱ πιστοὶ ἀντιστάθηκαν καὶ οἱ ἀστυνομικοὶ ἀρχικὰ ὑποχώρησαν· ὅμως, μετὰ ἀπὸ λίγο ἐπέστρεψαν καὶ ἄνοιξαν πῦρ (!!) κατὰ τῶν ἀμάχων, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ φονευθοῦν ἐπὶ τόπου τρεῖς ἀθῶοι ἄνδρες καὶ μία γυναῖκα!... Ὁ Ἅγιος Γλυκέριος ὡς Ἱερομόναχος καθήμενος στὸ κέντρο, μὲ τὸ κομβοσχοίνι ἐπὶ τοῦ ἐπιτραχηλίου, μεταξὺ καὶ ἄλλων Κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, σὲ φωτογραφία τῆς περιόδου περὶ τὰ μέσα τοῦ ’30 στὴν Ρουμανία.
Ὁ Ἅγιος,
μόλις τελείωσε ἡ Θ. Λειτουργία στὸ Ραντασένι, ὅπως ἦταν φορεμένος τὰ ἄμφιά του,
μαζὶ καὶ μὲ ἄλλους Κληρικοὺς καὶ πλῆθος λαοῦ, μετέβησαν ἐν εἴδει Λιτανείας στὴν πόλι Φελτισένι,
γιὰ νὰ διαμαρτυρηθοῦν στοὺς ὑπευθύνους γιὰ ὅσα φρικτὰ συνέβησαν στὸ Τοπορέστι.
Ὁ δὲ τοπικὸς πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, ἐνώπιον ἐκείνου τοῦ ἐντυπωσιακοῦ θεάματος,
ἔσπευσε ἔντρομος στὴν ἀστυνομία καὶ ζήτησε νὰ ἐπέμβη ὁ στρατὸς (!!) γιὰ νὰ διαλύση τοὺς ἐπικινδύνους διαδηλωτάς!
Ὅμως, ἡ ἀστυνομία στὴν περίπτωσι ἐκείνη συνετῶς φερομένη δὲν πείραξε τοὺς πιστοὺς ὑπὸ τὸν π. Γλυκέριο,
ἄκουσε τὴν διαμαρτυρία τους, καὶ ἔτσι ἐκεῖνοι ἐπέστρεψαν στὸ Ραντασένι γιὰ τὴν ἑόρτιο τράπεζα!...
Ἀξίζει ἐπίσης νὰ ἀναφερθῆ καὶ τὸ φρικτὸ περιστατικὸ τῆς 23ης Ἀπριλίου/6ης Μαΐου τοῦ 1935,
ὅταν οἱ διῶκτες ἐπέδραμαν κατὰ τῆς νεοσυστάτου τότε Ἀνδρώας Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος στὴν Κούκοβα,
ὅπου στὴν συμπλοκὴ ποὺ διεξήχθη ἐθανατώθησαν 5 πιστοὶ τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου,
οἱ ὁποῖοι μάλιστα ἐρρίφθησαν σὲ πηγάδι, καὶ ἐτραυματίσθησαν ἕτεροι 28, ὥστε νὰ ἐμπλουτισθοῦν
οἱ σελίδες τοῦ νέου ὁμολογιακοῦ Μαρτυρολογίου τοῦ 20οῦ αἰῶνος!...
Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου