Κατ΄αρχήν να διευκρινήσουμε,
πως η κοινότητα του Bose στην Ασίζη της Ιταλίας
ή το Ρωαμαιοκαθολικό ''μοναστήρι'' του έκπτωτου Παπισμού
αποτελεί μια μεικτή, κοινοβιακή ''μονή,''
όπου στα συνέδρια που κατά κόρον διοργανώνουν,
τα έχουν επισκεφθεί: η Μονή Πετράκη, η Μονή Προφήτου Ηλιού Πρεβέζης,
η Μονή Μεταμορφώσεως της Ναυπάκτου, η Μονή Αγίου Ιωάννη του θεολόγου της Πάτμου,
η Μονή Αγίας Αικατερίνης του Σινά, Μονές του Αγ. ΄Ορους, και πάει λέγοντας.
α. Στον καταληκτήριο λόγο του ο Οικουμενιστής Πατριάρχης Βαρθολομαίος
χρησιμοποίησε -όχι τυχαία- τον όρο ''Αδιαίρετη Εκκλησία,''
ακριβώς για να υπενθυμίσει για πολλοστή φορά εκείνο το φρούδο και ανεδαφικό ''ίνα ώσιν έν,''
άνευ βεβαίως της μετανοίας των Παπικών και της άρδην επιστροφής τους
στην άμπελο της Ορθοδοξίας.
β. Για να καταδείξει,
πως οι Παπικοί μελετούν συγγράμματα πατέρων της ''αδιαιρέτου Εκκλησίας''
και ουχί των θεοφόρων και ομολογητών Πατέρων μετά το σχίσμα του 1204,
για να υποβιβαστεί, να ευτελισθεί και να απαξιωθεί η συνεισφορά τους στον αντιαιρετικό αγώνα,
με πρώτο πυλώνα της αίρεσης βεβαίως τον εωσφορικό Παπισμό
και τα χιλιάδες παρακλάδια του.
γ. Ο ποντίφηκας του εσβησμένου Φαναρίου ομολόγησε αίρεση
(να ήταν η πρώτη φορά)
όταν απεκάλεσε τους συνδαιτυμώνας του ρωμαιοκαθολικού κοινοβίου
ως ''γνησίους αδελφούς'' και τον τόπο του Bose,
ως χώρος, που ''για όσους τον επισκέπτονται χαρίζει γαλήνη και ειρήνη, διότι εδώ υπάρχει μια γνησία πνευματικότης(...;).
Ιδού πόσο αναιδώς, αναίσχυντα και ανερυθρίαστα
οι Κωνσταντινουπολίτες Οικουμενιστές
από την μια απαξιώνουν, αμαυρίσουν και ''συσταυρώνουν'' τους αντιαιρετικούς πατέρες της Εκκλησίας μας
και από την άλλη τους εορτάζουν με περισσή περιφρόνηση και δεικτική απαξίωση.
Τα της μεγάλης συνόδου του 879 μ.Χ.
γνωστής ως και ως 8ης Οικουμενικής,
ποιος από τους εωσφορικά έκπτωτους θαμώνες του Φαναρίου
ενθυμείται αυτά που δογμάτισε:
''Η μεγάλη Σύνοδος του 879 εν Κωνσταντινουπόλει,
η υπό πολλών θεωρουμένη ως Ογδόη Οικουμενική,
δεχθείσα το Σύμβολον άνευ της προσθήκης του Φιλιόκβε,
εδογμάτισε:
«Πάντες ούτω φρονούμεν, ούτω πιστεύομεν.
Τους ετέρως παρά ταύτα φρονούντας ή έτερον όρον αντί τούτου προβαλέσθαι τολμώντας,
τω αναθέματι καθυποβάλλομεν.
Ει τις παρά τούτο το ιερον Σύμβολον τολμήσειεν έτερον αναγράψασθαι
ή προσθείναι ή αφελείν και όρον ονομάσαι αποθρασυνθείη,
κατάκριτος και πάσης χριστιανικής ομολογίας απόβλητος.
Εί τις τοίνυν, εις τούτο απονοίας ελάσας, τολμήσειεν
έτερον εκθέσθαι Σύμβολον και όρον ονομάσαι
ή προσθήκην ή αφαίρεσιν εν τω παραδεδομένω ημίν
παρά της αγίας και οικουμενικής εν Νικαία
το πρώτον μεγάλης Συνόδου ποιήσαι, ανάθεμα έστω!»
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Η καταληκτήρια ομιλία του Οικουμενιστή πατριάρχη Βαρθολομαίου στο Monastero di Bose
''Εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθώ από μακριά, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο αυτά τα συμπόσια τα επιστημονικά τα οποία διεξάγονται σ΄αυτόν τον ευλογημένον χώρον της Κοινότητος του Μπόζε, και πάντοτε χαίρομαι και συγκινούμαι διότι επιλέγονται θέματα σχετιζόμενα με την ορθόδοξη πνευματικότητα. Γι΄αυτό ανέφερα στην ομιλία μου προηγουμένως ότι εμείς οι Ορθόδοξες Εκκλησίες οφείλομεν ιδιαιτέραν ευγνωμωσύνην εις την Κοινότητα Μπόζε, διότι αυτόν τον θησαυρό που διαθέτει η ορθόδοξος Εκκλησία μας μεταξύ άλλων, δηλαδή την πνευματικότητα, αυτά τα συμπόσια, επιστημονικά και πνευματικά, την διαδίδει, την μεταδίδει σε όλους που συμμετέχουν ή οι οποίοι διαβάζουν τα πεπραγμένα αυτών των συνεδρίων, όταν εκδίδονται.
Είπα και προηγουμένως ότι οι δεσμοί μας με την Κοινότητα του Μπόζε είναι πνευματικοί, είναι γνησίως αδελφικοί (προσωπικώς έχω έλθει πολλές φορές εδώ) και εκτιμώ αυτούς τους ανοικτούς ορίζοντες που διέπουν τας σκέψεις και τας πράξεις των μελών της Αδελφότητος του Μπόζε. Μελετούν και γνωρίζουν τους Πατέρας της Αδιαιρέτου Εκκλησίας• με τις εκδόσεις των και με τα συνέδριά των προσπαθούν να μεταδώσουν αυτήν την σοφίαν των Πατέρων της Αδιαιρέτου Εκκλησίας εις τον σημερινό κόσμο, εις τους πιστούς αμφοτέρων των Εκκλησιών, Καθολικής και Ορθοδόξου, και τους είμεθα πράγματι ευγνώμονες.
Μερικοί πατέρες και ο π. Έντζο Μπίανκι, ο φίλτατος, έχουν επισκεφτεί επανειλημμένως το Οικουμενικό Πατριαρχείο, την Κωνσταντινούπολη, αλλά και την Καππαδοκίαν και άλλα προσκυνήματα της καθ΄ημάς Ανατολής, και αυτές αι επισκέψεις, όπως και αι ειδικές μας επισκέψεις, εμού προσωπικώς και μελών της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως εδώ, αμοιβαίως ενισχύουν τας σχέσεις μας, και εύχομαι και εις το μέλλον αυτή η αλληλοπεριχώρησις να συνεχισθεί και να ενταθεί. Τον π. Έντζο τον συγχαίρομε για μια ακόμη φορά που είχε τη πρωτοβουλία της ιδρύσεως αυτής της λίαν αγαπητής Κοινότητος. Τον ευχαριστούμε και τον συγχαίρουμε για ό,τι προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια της ηγουμενίας του, και τον συγχαίρουμε διότι οικειοθελώς, πρόσφατα, απεσύρθη από την διοίκησιν της μονής, της αδελφότητος, και παρέδωσε την σκυτάλη στον πατέρα Λουτσιάνο.
Τώρα που έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο είμεθα βέβαιοι ότι με την σοφία και την πείρα που απέκτησε όλα αυτά τα χρόνια θα μπορεί να γράψει περισσότερα κείμενα, άρθρα και βιβλία, με τα οποία θα διαφωτίσει πολλόυς νέους θεολόγους και όχι μόνον. Επικαλόυμεθα επί τον ίδιον, επί το έργον του, και επί την προσφιλή αδελφότητα εδώ την χάριν του Θεού και το άπειρον αυτού έλεος, επί το κοινό αγαθό των Εκκλησιών μας. Εις εσάς όλους που είχα την ευκαιρία να συναντήσω χθές το βράδυ και σήμερα εύχομαι όλα τα καλά του Θεού, όπως συνείθησε να λέει ο προκάτοχος της Αυτού Μακαριότητος, ο Πατριάρχης Παρθένιος. Σας εύχομαι όλα τα καλά του Θεού, να συνέχίσετε μέχρι και το Σάββατο επιτυχώς το συνέδριό σας, τας εισηγήσεις, τας ακροάσεις, και να απέλθετε όλοι εντεύθεν με γαλήνην ψυχής.
Άλλωστε αυτός ο τόπος για όσους τον επισκέπτονται χαρίζει γαλήνη και ειρήνη, διότι εδώ υπάρχει μια γνησία πνευματικότης. Δεν ξέρω κατά πόσον η πνευματικότης της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας επηρέασε την πνευματικότητα της Κοινότητος Μπόζε, πάντως εδώ, το αισθάνεται κανείς όταν έρχεται, ότι βασιλεύει η αγάπη κυρίως, η ειρήνη, η γαλήνη, και η πνευματικότης. Ο Θεός μαζί σας! Είθε να ξανασυναντηθούμε εδώ ή στην Κωνσταντινούπολη ή κάπου αλλού! Ευχαριστώ.''
Οι υπογραμμίσεις στον λόγο του Οικουμενιστή Πατριάρχη είναι δικές μας.
Για την αντιγραφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου