Εις τας ασθενείας από τας οποίας πάσχουν, πηγαίνουν πολλοί (στους μάγους). Πολλές αρρώστειες βρίσκουν τον άνθρωπο και ζητεί θεραπείαν. Αλλά πόσον ανόητοι είναι, όποιοι και αν είναι, εκείνοι που καταφεύγουν εις τους μάγους και εξορκιστάς, διά να θεραπευθούν αυτοί και τα ζώα τους! Και το πιστεύουν σοβαρά πως ο διάβολος θα τους γιατρέψη;
Ο διάβολος, που είναι ''ανθρωποκτόνος απ' αρχής'' εθανάτωσε με την σατανικήν συμβουλήν του ολόκληρο το ανθρώπινο γένος και τώρα θα γίνη γιατρός δικός τους; Ο σατανάς έπνιξε δύο χιλιάδας χοίρους στη θάλασσα και θα σου θεραπεύση τα ζώα τα δικά σου; Οι δαίμονες δεν λυπούνται την ψυχή σου, το ανώτερον και θα λυπηθούν το σώμα σου; Τα πονηρά πνεύματα αγωνίζονται να σου στερήσουν την Βασιλείαν του Θεού και θα σου δώσουν την υγείαν σου;
''Γέλως ταύτα και μύθοι, λέγει ο ι. Χρυσόστομος. Επιβουλεύειν και καταβλάπτειν, ου θεραπεύειν ίσασιν οι δαίμονες. Της ψυχής ου φείδονται και των σωμάτων, ειπέ μοι, φείσονται; Της Βασιλείας επιχειρούσιν εκβαλείν και νοσημάτων απαλλάττειν αιρήσονται'' (Λόγ. προς Ιούδ.). Στο σατανά δεν υπάρχει τίποτε γλυκήτερο λέγει ο Μ. Βασίλειος από το να τυραννή και λυπή τον άνθρωπο με διαφόρους τρόπους: ''Ουδέν ηδύτερον τω μισανθρώπω, ως το ποικίλως λυπείν και τιμωρείν άνθρωπον''.
Μη απατάσαι, λοιπόν, Χριστιανέ. Αλλά μάθε, ότι ούτε ο λύκος γίνεται πρόβατον ποτέ ούτε ο σατανάς γιατρός. Ευκολώτερον είναι να παγώνη η φωτιά και να ζεσταίνη ο πάγος, παρά να γιατρεύη πραγματικά ο σατανάς. Ο σατανάς δεν μπορεί ποτέ να σε γιατρέψη, γιατι δεν θέλει. Η υγεία του ανθρώπου είναι καλόν. Αλλά ο διάβολος μισεί το καλόν πάντοτε, γι' αυτό και ονομάζεται ''μισόκαλος''.
Και αν υποθέσωμεν, ότι ο σατανάς και θέλει και μπορεί και ξέρει να σε θεραπεύση, αν ο Θεός δεν επιτρέψη, εκείνος από μοναχός του δεν μπορεί να κάμη τίποτε. Ναι, θα πης. Αλλά καμμιά φορά θεραπεύουν. Μάλιστα. Παραχωρεί ο Θεός. Και τώρα να ξέρης, ότι θεραπεύουν προς στιγμήν το σώμα, για να σου θανατώσουν την ψυχήν. Τί σε ωφελεί και αν θεραπευθή το σώμα, το οποίον σε λίγο θα πεθάνη οπωσδήποτε, αν θανατωθή η αθάνατος ψυχή σου με θάνατον αθάνατον;
Τί θα κερδίσης, αν εδώ δοκιμάσης λίγη υγεία και κολασθής εκεί αιώνια; Να χαθή τέτοια υγεία και να λείπη τέτοια ζωή. ''Ουδέ γαρ θεραπεύουσι κατά αλήθειαν, λέγει ο ι. Χρυσόστομος. Μη γένοιτο. Εγώ δε και υπερβολήν ποιούμαι και εκείνο λέγω, ότι ει και θεραπεύουσιν αληθώς, βέλτιον αποθανείν ή τοις εχθροίς του Θεού προσδραμείν και τούτον θεραπευθήναι τον τρόπον. Τί γαρ όφελος θεραπεύσαι σώμα, της ψυχής απολλυμένης; Τί κέρδος, ενταύθα τινός τυγχάνειν παραμυθίας, μέλλοντας εις τον αθάνατον παραπέμπεσθαι πυρ;'' (Λόγ. ε' κατά Ιουδαίων).
Και πάλιν λέγει ο ίδιος ''καν θεραπεύση δαίμων, μείζων κατέβλαψεν ή ωφέλησεν. Ωφέλησε μεν το σώμα, το πάντως αποθανούμενον μικρόν ύστερον, και σήπεσθαι μέλλον, κατέβλαψε δε την ψυχήν την αθάνατον''.
Ο διάβολος, αγαπητέ, είναι ψαράς πανουργότατος. Θυσιάζει ένα μικρό δόλωμα, για να πιάση ένα μεγάλο ψάρι. Δίδει λίγη υγεία για να σου αφαιρέση τον Παράδεισον. Σου μακραίνει λίγο την ζωή για να σε κολάση παντοτεινά. Δίδει ο ψαράς στο ψάρι να φάγη το δόλωμα, για να μπορέση με εκείνο το δόλωμα, να πιάση αυτός το ψάρι, και να φάγη κατόπιν ο ψαράς ολόκληρο το ψάρι. Τί το ωφέλησε, λοιπόν το ψάρι, αν έφαγε προς στιγμήν το δόλωμα εφ' όσον κατόπιν φαγώθηκε αυτό ολόκληρον; Αυτό φαίνεται καθαρά στο παρακάτω παράδειγμα:
Κάποια κοπέλλα εις τας Αθήνας, που έδιδε σημασίαν εις τα όνειρα, ήταν άρρωστη πολύν καιρόν. Οι γιατροί δεν της βρίσκανε τίποτε. Αυτή όμως υπέφερε. Ένα βράδυ είδεν εις τον ύπνον την Παναγίαν, δήθεν, που της είπεν: ''Να πας στην τάδε συνοικίαν και στον τάδε δρόμο και αριθμό. Θα χτυπήσης μια σιδερένια πόρτα. Θα βγη κάποια, που θα έχη έλθη από τας Πάτρας προσφάτως. Θα την ρωτήσης. Κι αυτή θα σου πη τι πρέπει να κάμης για να γίνης καλά. Πράγματι, επήγεν.
Τα ευρήκεν, όπως ακριβώς τα είδεν εις τον ύπνον της. Έδωσε απόλυτη εμπιστοσύτη τότε, ότι όντως ήτο η Παναγία, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ο σατανάς, ο οποίος, όπως λέγει ο Απ. Παύλος ''μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός''. Η γυναίκα από τας Πάτρας της συνέστησε έναν μάγον από την Νέαν Σμύρνην. Τον επεσκέφθη πολλές φορές. Εφαίνετο σοβαρός και έκαμνε τον άγιο. Είναι αλήθεια, ότι είδεν και κάποιαν βελτίωσιν. Όταν όμως εκείνος είδεν ότι του έδωσεν εμπιστοσύνην, της επετέθη, διά να της αφαιρέση την τιμήν και να την ρίξη εις την αμαρτίαν της ανηθικότητος.
Ευτυχώς που η κοπέλλα ήτο πιστή και είχεν φόβον Θεού. Ανέστη. Έφυγε. Γλύτωσε την αμαρτίαν και εφύλαξε την ψυχήν της. Έκτοτε δεν ξαναπήγε. Κατέφυγεν εις την Εκκλησίαν και είδε την υγείαν της. Βλέπετε λοιπόν, πως ο σατανάς την ωδηγούσε, διά να της πάρη την ψυχήν; Της έδιδε ένα ελάχιστον, διά να της πάρη το παν. Ουδέποτε, λοιπόν, εις τα μαντιλίκια έστω και αν έδιδαν υγείαν πραγματικήν. Δεν βλέπεις, λέγει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, τον παράλυτον που ήταν 38 χρόνια κλινήρης και μισοπεθαμένος και όμως υπέμεινε γενναία την ασθένεια, χωρίς να ζητήση να τον πάνε σε μάγους και να του δώσουν φυλακτά.
Επερίμενε την βοήθεια του Θεού. ''Και ουδέ ούτος έδραμεν από μάντεις, ουκ ήλθεν επί επαοιδούς, ουκ επέδεσε περίαπτα, αλλ' ανέμεινε την παρά του Θεού βοήθειαν''. Και συ Χριστιανέ, επειδή αρρώστησες λίγες μέρες, γιατι είσαι τόον ανυπόμονος και τρέχεις στους μάγους και στις μάγισσες, στα μέντιουμ και στις καφετζούδες;
Δεν βλέπεις και τον πτωχόν Λάζαρον, που σ' όλη του τη ζωή έκειτο καταπληγωμένος στην αυλόπορτα του πλουσίου και όμως προτίμησε να πεθάνη, παρά να ζητήση βοήθειαν από τους μάγους; Και συ, γιατι έχεις τόσην ανυπομονησίαν και για μια παραμικρή αρρώστεια περιφρονείς και Θεό και Χριστό και πίστι στους αγίους και τρέχεις στους εχθρούς του Θεού, τους μάγους και τους δαίμονας για να θεραπευτής; Βλακώδες και επιζήμιον και ολέθριον λοιπόν να πηγαίνουν εις μαγείας διά την θεραπείαν των.
Πολλοί μαυρόψυχοι, που άφησαν στην καρδιά τους να φωλιάση ο σατανάς, θέλουν να εκδικηθούν τους εχθρούς των. Πληρώνουν δε οσαδήποτε για να τους βοηθήση ο σατανάς με τα μάγια διά να κάμουν κακό και να εξοντώσουν εκείνους που μισούν. Τί ψυχή θα παραδώσουν οι δύστυχοι!...
Ο σατανισμός και η μαγεία ανακατεύουν και χρησιμοποιούν επίτηδες το σεξ, διά να τραβούν τον κόσμο και προ παντός την νεολαία. Πηγαίνουν διά να ικανοποιηθούν σεξουαλικά εις τα τελούμενα όργια. Επίσης υπόσχονται εις την κοπέλλα ότι θα της βρουν γαμπρόν, στην γυναίκα ότι θα της συγκρατήσουν τον σύζυγο και στη μνηστή ότι θα σταθεροποιήσουν τον μνηστήρα.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Εκ του βιβλίου του μακαριστού Αρχιμανδρίτη π. Χαραλάμπου Βασιλοπούλου
''Υπάρχουν Μάγια;'',
έκδοση του ''Ορθοδόξου Τύπου'', Αθήνα 1995, σελ. 84 - 89.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου