ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ




 Σέ κάθε ἐποχή, μέ ὁποιαδήποτε κατάσταση,

 ὃλοι ὁμιλοῦν γιά τήν «νέα γενιά» καί τίς «εὐθῦνες τῶν μεγαλυτέρων, ἒναντι τῶν νέων».

Πολλοί, ἐννοοῦν αὐτά πού λένε,

 ἀλλά καί πάρα πολλοί,δέν αἰσθάνονται τήν παραμικρή ὑπευθυνότητα ἢ τό παραμικρό ἂγχος γιά τόν δρόμο

 πού θά ἀκολουθήση καί τό ποῦ θά καταλήξη ἡ νεολαἰα…!

Ὃμως, πέραν τῆς άνευθυνότητος ἢ τῆς ἀδιαφορίας, 

ὑπάρχει καί ὁ ΜΕΓΑΣ, ὁ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ κίνδυνος πού προέρχεται ἀπό μεθοδευμένες καί καλά οργανωμένες «ἐπιθέσεις» 

πού σκοπό ἒχουν, τό νά παρασὐρουν τά νεαρά παιδιά, στά «σκοτεινά σοκάκια» τῆς καταστροφῆς…!

Πολλά «δις» ξοδεύονται ἀπό τά σκοτεινά κέντρα λήψεως ἀποφάσεων, μέ ἀντικειμενικό σκοπό,

 νά ἀποστερήσουν τήν νεολαία ἀπό κάθε Ἰδανικό...

Κατέστρεψαν τήν Οἰκογένεια, μέ τό νά ἐξαναγκάσουν τήν Γυναῖκα νά ἀφήση τά παιδιά της προκειμένου νά ἐργαστῆ.

Γιά νά τό ἐπιτύχουν αὐτό, ἐδημιούργησαν μιά κοινωνία «ὑπερκαταναλωτισμοῦ», ἒδωσαν μέσω τῶν ΜΜΕ τήν εἰκόνα «προηγμένων χωρῶν»

 ὃπου ἡ «ἀπελευθέρωση» τῆς Γυναίκας τήν….« ἀπήλλαξε ἀπό τά…δεσμά τοῦ σπιτιοῦ καί τῶν παιδιῶν» καί τήν ἒκανε «παραγωγικό τμῆμα τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου»,

 δίνοντάς της την ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ πώς «κέρδισε» κάτι σημαντικό.

Τήν ἒβγαλε δηλαδή στην ΔΟΥΛΕΙΑ.

Εἶμαι βέβαιος,

 πώς την λέξη πού ἒγραψα, ἐπίτηδες μέ κεφαλαῖα γράμματα, 

τήν διαβάσατε «δουλειά»…!



Καί ὃμως, ἂν τόν τόνο τόν τοποθετήσετε σωστά, θά διαβάσετε «δουλεία». Διότι, αὐτό ἒκαναν.Διότι, καί οἱ Γυναῖκες πάντοτε ἠργάζοντο. Καί στό σπίτι καί στά χωράφια καί στό νοικοκυριό καί στά ΠΑΙΔΙΑ τους, ἦ κουβαλοῦσαν πυρομαχικά στά βουνά τῆς Πίνδου γιά νά βοηθήσουν στήν ἂμυνα τῆς Πατρίδος μας…!Ἦταν πάντοτε τό πιό σκληρά ἐργαζόμενο τμῆμα τοῦ Λαοῦ μας, ὃμως ἦταν ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ καί ὂχι σέ ΔΟΥΛΕΙ΄Α.Καί ἒτσι, τά παιδιά, ἒμειναν χωρίς τό ΒΑΣΙΚΟ στήριγμα πού χρειάζονται στά τρυφερά χρόνια πού διαμορφώνουν τόν χαρακτῆρα τους…!Μέ τήν «πρόοδο» μάλιστα τῶν κοινωνιῶν, ηὐξήθησαν τά διαζύγια, οἱ «γᾶμοι» ἒγιναν μιά…τυπική διαδικασία καί μάλιστα μπροστά σέ κάποιον …Δήμαρχο καί ὂχι μπροστά στόν Θεό, οἱ «συμβιώσεις» ἒγιναν …μόδα καί τά παιδιά ἒγιναν κάτι σάν…«διακοσμητικές γλάστρες», ἒγιναν κάτι σάν τά σκυλάκια πού τά ἒχουν τά δύσμοιρα ἐγκλωβισμένα μέσα σέ διαμερίσματα γιά νά τά..ἐπιδεικνύουν…!Μέσα σ’ αὐτήν τήν καταστρεπτική λαίλαπα, μέσα στίς σάπιες κοινωνίες τῶν «πανσεξουαλιστῶν» καί τῶν ὁμοφυλοφιλικῶν «ζευγαριῶν» πού διεκδικοῦν τό δικαίωμα νά συνάπτουν…«γάμο» ἀλλά καί (τό χειρότερο) νά υἱοθετοῦν και παιδιά, πρέπει νά σηκώσωμε τήν φωνή μας καί νά φωνάξωμε στά Ἑλληνόπουλα νά μή γίνουν λεία στά νύχια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων.Βεβαίως, πρέπει νά τονίσωμε, πώς οἱ συνάνθρωποί μας πού ἒχουν παρασυρθεῖ, ἒχουν κάθε δικαίωμα νά φέρωνται στόν ἑαυτό τους (στό σῶμα καί τήν ψυχή τους) ὃπως νομίζουν.Ὁ ἂνθρωπος ἐπλάσθη ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ καί ὁ Κύριός μας κατέβηκε στήν Γῆ γιά νά σώση κάποιους ἁμαρτωλούς…Καί δέν πρέπει νά θεωροῦμε τούς ἑαυτούς μας ΜΗ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ἢ ΣΩΣΜΕΝΟΥΣ κατακεραυνώνοντας τούς ἒχοντες περιπέσει στό ἀπαράδεκτο βεβαίως, ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας.Ἲσως, πολλοί ἐξ ἡμῶν νά εἲμεθα σέ περισσότερο ἐπικίνδυνη θέση ἒναντι τοῦ Θεοῦ, μέ τήν ὑποκρισία μας, τίς κακίες μας καί τήν «κατακεραύνωση» κάποιων ἂλλων καί ΟΧΙ τοῦ ἑαυτοῦ μας.Ὃμως, μᾶς ἐνδιαφέρει ΑΜΕΣΑ ἡ παροχή ὀρθῶν κατευθύνσεων, γεμάτων μέ Ἰδανιά καί ὀρθοφροσύνη.Ἒχομε ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ καί δέν τό ἀπεμπολοῦμε, νά θέλωμε νά δείξωμε στά νέα παιδιά, τόν ΟΡΘΟ δρόμο. Καί αὐτό δέν εἶναι μόνον δικαίωμά μας, ἀλλά καί ὑποχρέωσίς μας.Καί αὐτό θά τό πράξωμε, μή κατηγορῶντας ἂλλους, μή πίπτοντας δηλαδή στό ἁμάρτημα τῆς «καταλαλιᾶς» πού εἶναι ἓνα τῶν πλέον ΣΟΒΑΡΩΝ, ἀλλά δίδοντας ΘΕΣΕΙΣ καί συμβουλές, ἀπευθυνόμενοι στήν ἐλπίδα μας πού εἶναι ἡ νέα γενιά μας.Καί πρέπει νά τονίσωμε, πώς τά νέα παιδιά, εἶναι ΠΑΝΑΞΙΑ καί ὃλα ὃσα κάνουν πού δέν εἶναι σωστά, τούς τά διδάξαμε ΕΜΕΙΣ, μέ τό κακό μας παράδειγμα, μέ τήν ἀβελτηρία μας καί μέ τήν ἐγκατάλειψη πού τούς δείχνομε.Δίπλα στά δύστυχα παιδιά πού ἒχουν παρασυρθεῖ, ζοῦν καί κινοῦνται καί πραγματικά ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ πού τό ἀποδεικνύουν μέ τίς ἐπιτυχίες τους σέ ὃλους τούς τομεῖς.Ἂν δέν μᾶς ἀποδέχωνται, φταῖμε ἐμεῖς οἱ ἲδιοι πού δέν κατορθώσαμε νά τά πείσωμε νά μᾶς ἀποδεχθοῦν, νά μᾶς παραδεχθοῦν καί νά κερδίσωμε τήν ἐκτίμηση καί τήν ἀγάπητους, διότι αὐτά ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ καί δέν ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ.Ἒτσι λεμε στά νέα Ἑλληνόπουλα, χωρίς ΙΧΝΟΣ ρατσιστικῆς ἢ ὑπερεθνικιστικῆς διαθέσεως ἢ προθέσεως.ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ, Μάθε ὃ,τι:Πρέπει νά κατανοήσης πώς εἶναι μεγάλη τιμή σου πού ἐγεννήθης Ἓλλην.Ὁ ἲδιος ὁ Κύριός μας έξέφρασε τήν χαρά του (καί μέ τόν τρόπο αὐτό ἒδωσε τήν Εὐλογία του), ὃταν τόν ἐνημέρωσαν πώς θέλουν νά τόν ἐπισκεφθοῦν Ἓλληνες.Ἡ Γλῶσσα σου ὑπῆρξε τό μέσον διαδώσεως τῆς Πίστεώς μας (γι’ αὐτό κάποιοι προσπαθοῦν μέ ὃλα τά μέσα νά τήν ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ)Οἱ Πρόγονοί σου ἐκχριστιάνισαν ὃλον τόν Φιλόχριστο κόσμο.Οἱ Πρόγονοί σου μίλησαν πρῶτοι γιά ΕΝΑΝ Θεό καί ὁ ἲδιος ὁ Μέγας Βασίλειος, ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ τούς νέους, μέ εἰδικό Βιβλίο του, μέ τίτλο «πρός τούς νέους, ὃπως ἂν ἐξ Ἑλληνικῶν Ὠφελοῖντο Λόγων« (Δηλαδή, διότι ὃπως κατάντησαν τήν Παδεία μας δέν ἀντιλαμβανόμεθα πλέον οὒτε τήν γλῶσσα μας, «Πρός τούς Νέους, περί τῆς ἐκ τῶν Ἑλλήνων Συγγραφέων Ὠφελείας») νά μελετοῦν μετά προσοχῆς βεβαίως, τούς Ἓλληνες Φίλοσόφους.Μέσα σου ἐξακολουθοῦν νά ζοῦν ὁ Σωκράτης καί ὁ Παλαιολόγος, ἀρκεῖ νά ψάξης νά τούς βρῆς…!Εἶναι ΑΦΑΝΤΑΣΤΗ ἡ Εὐλογία πού εἶχες μέ τό νά γεννηθῆς Ἓλλην Ὀρθόδοξος, ἀλλά εἶναι τό ἲδιο ΤΕΡΑΣΤΙΑ καί ἡ εὐθύνη πού ἒχεις ὣστε νά φανῆς ἀντάξιος αὐτῆς τῆς Εὐλογίας.Οἱ νεώτεροι Ἓλληνες, μέσα σ’ ἓνα Κράτος, μέ «ἡλικία» πού δέν εἶναι ἀκόμα οὒτε δύο αἰώνων, ἐκάναμε κυριολεκτικῶς θαύματα, παρά τίς «τρικλοποδιές», τά ἐμπόδια, τούς πολέμους καί τό κυνηγητό «κάποιων» ἀλλά καί παρά τά δικά μας σφάλματα μέ τίς γκρίνιες μας καί τούς τσακωμούς μας (φυσική ἀλλά καί ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ συνέπεια γιά ἓναν τόσο «ζωντανό» καί εὒστροφο λαό).Προσπαθοῦν νά σέ πείσουν πώς οἱ Πρόγονοί σου ἦσαν «διεφθαρμένοι», «ὁμοφυλόφιλοι», «δολοπλόκοι», «πολεμόχαροι» κ.λπ. καί στήν προσπάθεια τους αὐτή, δέν διστάζουν νά πλαστογραφήσουν τήν ἱστορία σου, νά παραφράσουν ἀρχαῖα κείμενα ἢ νά παρουσιάουν ΠΛΑΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ, μέ τρόπο ἀνάισχυντο καί προκλητικό, πού συνεπικουρεῖται, δυστυχῶς καί ἀπό ἀρκετούς «ἐντός τῶν τειχῶν κουλτουριάρηδες», πού γίνοται σύμμαχοι κακοδόξων καί ἀνθελλήνων προκειμένου νά ἀποκτήσουν χρήματα ἢ προβολή.Προσπαθοῦν νά σέ ἀλλαξοπιστήσουν ἢ νά σέ «ἀθεοποιήσουν», διότι γνωρίζουν ἂριστα, πώς ἡ Ὀρθοδοξία μέ τόν Ἑλληνισμό, εἶναι μία ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ, πού ἀποτελεῖ τό ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ ἐμπόδιο πού βρίσκουν, προκειμένου νά ἐπιβάλλουν τόν ἀντίχριστο στόν ὁποῖον πιστεύουν.Προσπαθοῦν νά ἑνώσουν τίς…«ἑκκλησίες» κάτω ἀπό τόν Πάπα, διότι γνωρίζουν πώς, ἂν προφθάσουν καί ἑνωθοῦν οἱ Χριστιανοί κάτω ἀπό τήν Θεία «ὀμπρέλλα» τῆς ἀληθοῦς Ἑλληνορθοδοξίας, ναυαγοῦν τά σατανικά τους σχέδια.Προσπαθοῦν νά σέ κάνουν νά χορευης ὃ,τι δήποτε ἂλλο ἐκτός ἀπό τούς χορούς σου, νά τραγουδᾶς ὃ,τιδήποτε ἂλλο ἐκτός ἀπό τά τραγούδια σου (μέ στίχους ξενόγλωσσους πού ὑμνοῦν ἀκόμα καί τόν σατανᾶ), νά πιστεύης ὃ,τιδήποτε ἂλλο ἐκτός ἀπό τήν Πίστη σου, νά μιλᾶς καί νά γράφης μέ ὁποιονδήποτε τρόπο ἐκτός ἀπό τόν ΔΙΚΟ σου, νά σέ κάνουν νά ξεχάσης τήν γλῶσσα σου καί νά σέ κάνουν ἓνα κακέκτυπο δικό τους, ἓνα τενεκεδένιο εἲδωλο, χωρίς προσωπικότητα καί χωρίς τό «γνῶθι σαυτόν»…!Προσπαθοῦν νά σέ μετατρέψουν σ’ ἓνα καλοκουρδισμένο ξύλινο ἀνθρωπάκι, νά σέ σπρώξουν μέσα στήν «κρεατομηχανή» παραγαγῆς «ΜΑΖΑΝΘΡΩΠΩΝ» πού δέν θά εἶναι κάτι διαφορετικό ἀπό μολυβένια ἀνθρωπάκια μέ «ἀριθμό μητρώου» τό 666.Προσπαθοῦν νά σέ κάνουν νά ἀδιαφορῆς γιά τίς ξεχασμένες (καί ΟΧΙ «ΧΑΜΕΝΕΣ») Πατρίδες μας καί νά σέ πείσουν να λές καί ἐσύ μαζί τους πώς ἀποτελεῖ «Σωβινισμό» καί «ρατσισμό» τό νά τολμᾶς νά αναφέρης πώς ἡ Μακεδονία, τό Αἰγαῖο, ἡ Β Ἣπειρος, ἡ Ἰωνία, ἡ Κύπρος κ.λπ. ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ…!



Προσπαθοῦν νά σέ φθείρουν μέ τά ναρκωτικά, 

τήν ἀκολασία, τίς διαστροφές, τήν «μόδα» κ.λπ., 

διότι ἁπλούστατα…

ΣΕ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ.

Προσπαθοῦν…προσπαθοῦν…προσπαθοῦν…!

Θά τούς ἐπιτρέψης νά ἐπιτύχουν;

Ἡ προπαγάνδα τους, εἶναι βέβαιο πώς ἒχει ἀφήσει στήν τρυφερή ψυχή σου κάποιες ἀμφιβολίες γιά τήν ὑπόστασή σου, 

γιά τίς καταβολές καί τήν Παράδοσή σου 

καί νά σοῦ ἒχουν βάλει στό μυαλό πώς εἶναι πιθανόν ἡ ὑπερβολή καί τό ψεῦδος βρίσκονται ἀπό τήν Ἑλληνιορθόδοξη πλευρά 

καί ὂχι ἀπό τήν ἀντίχριστη ἀνθελληνική, μέ βασική εὐθύνη, ἡμῶν τῶν μεγαλυτέρων πού δέν σέ «ἐφοδιάσαμε» μέ τά κατάλληλα «ἀντισώματα».

Ἒχω πολλά ἐπιχειρήματα γιά νά σέ πείσω,

 ἀλλά δέν χρειάζονται μακρυγορίες σέ τέτοια θέματα.Καί ἐάν ἐπείσθης, δέν σοῦ ζητῶ «δημόσια ὁμολογία», 

ἀλλά θά σοῦ ζητήσω ἁπλῶς, τήν δραστηριοποίησή σου, τήν ἀφύπνισή σου καί τήν ἀγωνιστικότητά σου,

 προκειμένου 

νά διαψεύσης ΟΛΟΥΣ αὐτούς πού πιστεύουν πώς θά σέ καθυποτάξουν.

Ἡ Ὀρθοδοξία,ο μεγάλος σύμμαχος καί Κύριός μας καί ἡ Πατρίδα σου, ἐλπίζουν σέ σένα, περιμένουν ἀπό ἐσένα καί ΕΣΥ εἶσαι ἡ Ἐλπίδα καί 

ἡ Ἀπαντοχή ΟΛΩΝ μας.

 

 

Στιγμιότυπο από τον εορτασμό της εορτής της Παναγίας Προυσιωτίσσης
 κατά το Πάτριο,Εκκλησιαστικό Ημερολόγιο,
στον ομώνυμο Ιερό Ναό,στην περιοχή Τσακός, της Αγίας Παρασκευής.
Προεξήρχε της λειτουργίας,
ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών κ. Καλλίνικος και λειτουργών 
ο π. Ευθύμιος Μπαρδάκας,
εφημέριος του Ναού.
Το κείμενο είναι από το προσωπικό ιστολόγιο του π.Ευθυμίου,
'' ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ''. 
Επιμέλεια κειμένου ''ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ ''.

 

                                                                                                                                           Aρχιμανδρίτης π. Ευθύμιος Μπαρδάκας


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF