ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΟΥ ΒΑΦΤΗΚΕ ΣΤΟ ΑΙΜΑ




Ένα Σάββατο στον Εσπερινό ο Μοναχός Θεολόγος περί τα 1933, μετά τον λόγον του,

μας λέγει:

''αύριο Κυριακή το πρωί,  να μαζευθούμε όλοι στην πλατεία της Μητροπόλεως

 για να διαμαρτυρηθούμε,

που μας διώχνουν τους Ιερείς μας και μας κλείνουν τους Ναούς μας.

Να μην λείψη κανείς!

Την άλλην ημερα λοιπόν, Δέσποτα, σηκώθηκα χορτασμένος από τον ύπνο,

έφαγα καλά και ας μην ξεχνάμε πως ήμουνα ακόμη μποξαδόρος και 20 ετών νέος!

Φόρεσα τό ''καβουράκι'' μου,

λες καί θα πήγαινα για ρομαντικό περίπατο, και ορεξάτος και σφυρίζοντας στον δρόμο έφθασα στην Μητρόπολη,

ακριβώς στην ώρα μου.

Έκανα την σκέψη:

Σαν έφθασα, Θεέ μου, τι κόσμος ήταν μαζεμένος εκεί!

'Αντρες, γυναίκες, γέροι και παιδιά!'

Ολοι οι γύρω δρόμοι της πλατείας Μητροπόλεως, μέχρι και τά δρομάκια τής Πλάκας ήταν γεμάτα...


Επίσης άλλοι χριστιανοί από τών εξωστών των οικιών των, παρακολουθούντες τας βιαιοπραγίας των αστυνομικών οργάνων κατά των χριστιανών, βιαιοπραγίας αίτινες υπενθυμίζουν μικράν τινα εικόνα των αρχαίων διωγμών των Χριστιανών υπό των απίστων, ηκούσθησαν μετ' αγανακτήσεως να εκφράζονται κατά του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος δεν είναι ποιμήν της ειρήνης, ο πράος και ταπεινός, αλλά ο άνθρωπος της διαιρέσεως και του διχασμού ,των αιμάτων και των ταραχών. Ακούς εκεί, θέλει να αλλαξοπιστήσουμε, να μας κάμη φράγκους. Γυρεύει να αιματοκυλήση τον λαόν. Τί κακόν έκαμαν αυτοί οι άνθρωποι; Φωτογράφος παρατυχών εις τας ως άνω βανδαλιστικάς σκηνάς επεχείρησε να αποθανατήση, αδιάστατον πειστήριον των βανδαλισμών των αστυφυλάκων, την αποκαρδιωτικήν σκηνήν, εδέχθη εκ των όπισθεν ισχυρόν γρόνθον παρά αστυφύλακος εν πολιτική περιβολή, ενώ έτερος επωφεληθείς ευκαιρίας επεχείρησεν να αφαρπάση την μηχανήν.


Η αδικαιολόγητος αυτή μανία των αστυνομικών και η αψυχολόγητος ενέργειά του,το σύνθημα της επιθέσεως δώσαντος διοικητού του Β' αστυνομικού τμήματος είχεν ατυχώς και τα θυματά των. Μέχρι προχθές εσπέρας εξηκριβώθη, ότι είναι τραυματισμένοι από τα γκλοπ και τας ράβδους των εν πολιτική περιβολή αστυφυλάκων και του μόνου εκ του σώματος των αξιωματικών, καίτοι εις την πλατείαν παρευρίσκοντο άνω των 10 συναδέλφων του, νομίσαντος ότι εκινδύνευσε το πολίτευμα και το καθεστώς οι εξής: Παντελής Αλλοίμονος, Λέσβου 42, Ελευθέριος Αλιφραγκής, Άγιος Ελευθέριος, Πατήσια, Μιχαήλ και Παύλος Γιοσάκης, συνοικία Καλλιπόλεως-Πειραιώς, Βασίλειος και Ιωάννης Κοντοβράκης, Κανάρη 8 Πειραιεύς, και Χαρίκλεια αγνώστου επωνύμου, και ο Δημήτρης Γούναρης. Αλβανίας 3. Ηδύνατο κάλλιστα ο κ. αστυνόμος μετά συναίσεως να χειρισθή το ζήτημα τόσον της συγκρατήσεως του Ελληνικού πλήθους, όσον και της φυσικής διαλύσεως τούτου χωρίς να υπάρχουν ούτε τα θύματα, ούτε να ευρεθώμεν προ αληθούς εικόνος διωγμού των χριστιανών κατά παραγγελίαν αυτού του Αρχιεπισκόπου Αθηνών.


Τούτο θα απετέλη τιμήν δια την αστυνομίαν, η οποία μετέβαλε καταστολήν βέβαια χωρίς να μεταβάλη και τρόπους, τους οποίους η κοινή γνώμη απεδοκίμαζεν, οσάκις ευρίσκετο προ αυθαιρεσιών του σώματος, το οποίον αντικατέστησαν,και το οποίον εθεωρείτο ότι δεν αρμόζει εις την εξέλιξιν του λεγομένου πολιτισμού!... Σημειώσεις των ''Πατρίων''. Τις ημέρες εκείνες συνεδρίαζεν η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μεταξύ των θεμάτων της ήταν καί το Ημερολογιακό... Η Κοινότης των Γ.Ο.Χ. εκάλεσεν από όλην την Ελλάδα αντιπροσώπους των Γ.Ο.Χ., οι οποίοι συνήλθαν σε μεγάλη Αίθουσα των Αθηνών την Πέμπτην της 22ας Οκτωβρίου 1933 παλαιόν εορτολόγιον. Οι συγκεντρωθέντες, σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις των εφημερίδων της εποχής εκείνης υπερέβαιναν τους 2.000 αντιπροσώπους. Στους συγκεντρωθέντας ωμίλησαν πολλοί. Τέλος ωμίλησεν ο Καθηγητής και Διευθυντής της εφημερίδος ''Κήρυξ των Ορθοδόξων'' Εμμανουήλ Χανιώτης (ο μετέπειτα Μάρκος Μοναχός), ο οποίος ανέπτυξε το συνταχθέν και προς ψήφισιν από τους αντιπροσώπους Ψήφισμα. Στο Ψήφισμα αυτό μεταξύ άλλων παρακαλούσαν,αλλά και απαιτούσαν από την Ιεραρχία και την Κυβέρνησιν Ελευθερίου Βενιζέλου,την επαναφορά, χάριν της Εκκλησιαστικής Ενότητος, του Πατρίου Εορτολογίου.


Τέλος ''Διαδηλούσι την στερράν και ακλόνητον αυτών απόφασιν όπως αμυνθώσι κατά πάσης τυχόν πιέσεως και βίας προς περιορισμόν της Συνταγματικής κατοχυρωμένης θρησκευτικής αυτών ελευθερίας και όπως δια παντός νομίμου μέσου καί δια πάσης θυσίας επιβάλλωσι τον σεβασμόν προς τε την ελευθερίαν, προς τας Ιεράς Παραδόσεις και προς την μακράν και διηνεκή επί αιώνας πράξιν της Εκκλησίας, συντελούντες δι' όλης αυτών της ψυχικής δυνάμεως και δι' όλων των επιβαλλομένων μέτρων προς αποκατάστασιν της διασπασθείσης Εκκλησιαστικής ενότητος... Το ψήφισμα αυτό ενεκρίθη δια βοής παμφηφεί, και 15/λής Επιτροπή το επέδωσε στους Αρχιερείς και στην Κυβέρνησιν. Κατά την συζήτησιν του ημερολογιακού ζητήματος, τέσσερεις Αρχιερείς έκαμαν προς την συνεδριάζουσαν Ιεραρχίαν την κάτωθι βαρυσήμαντη πρότασιν περί ημερολογίου. Του Ορθοδόξου Επισκόπου οφείλοντος, κατά τον Απόστολον των Εθνών, να γίνηται ''τα πάντα τοις πάσιν ίνα πάντως τινάς σώση'' και, επειδή η Εκκλησιαστική Οικονομία ουδέποτε και εν ουδεμία περιπτώσει αφήρεσε ταις Οικουμενικαίς και Τοπικαίς Συνόδοις και τοις Αγίοις Πατράσιν, οι κάτωθι υπογεγραμμένοι μητροπολίται του Ελληνικού Κράτους, της αληθούς ειρήνης και της ενότητος του χριστιανικού πληρώματος προνοούμενοι, υποδεικνύομεν ευλαβώς εις την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον της Ιεραρχίας, ως μόνην δυνατήν λύσιν προς επαναφοράν της δι’αντικανονικής εισαγωγής του Νέου Ημερολογίου εις την Ορθόδοξον ημών Εκκλησίαν διαταραχθείσης ομονοίας και ψυχικής ηρεμίας του ευσεβούς ημών λαού, την επιστροφήν εις το Β.Δ. της 18 Ιανουάριου 1923, καθ ο, η μεν Πολιτεία δύναται να τηρήση το Νέον Ημερολόγιον, η δε Ορθόδοξος Ελληνική Εκκλησία το Πάτριον Ιουλιανόν Εορτολόγιον, έως ου δι' Οικουμενικής Συνόδου ή διά Συνόδου Μεγάλης Τοπικής, εν η, να αντιπροσωπεύωνται καταλλήλως άπασαι αι Ορθόδοξοι Εκκλησίαι,μελετηθή και εισαχθή, το υπό της καθόλου Ορθοδόξου Εκκλησίας παραδεκτόν γεννησόμενον Ημερολόγιον.


Εν Άθήναις τή 11 Οκτωβρίου 1933

ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ 

+ Ο Δρυϊνουπόλεως καί Πωγωνιανής ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ 

+ Ό Κασσανδρείας ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ 

+ Ο Δημητριάδος ΓΕΡΜΑΝΟΣ 

+ Ό Δράμας καί Φιλίππων ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ



Η συζήτησις διεξήχθη θορυβώδης και τέλος ο Αρχιπίσκοπος Χρυσόστομος κατάφερε με την πλειοψηφία των φίλων του να καταποντίση την συζήτησιν και να εγκρίνη και άλλα πιεστικά μέτρα κατά των Παλαιοημερολογιτών. Έτσι υπό τοιαύτας συνθήκας οργανώθηκε και επραγματοποιήθηκε το συλλαλητήριον της Κυριακής έξω από τον Μητροπολιτικό Ναόν, όπου μέσα λειτουργούσε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος μετά 12 Μητροπολιτών (των λοιπών Αρχιερέων συμπροσευχομένων) και δεκάδων Ιερέων, επί τη λήξει των εργασιών της Συνεδριάσεως της Ιεραρχίας. Στό κοινωνικόν, περί ώραν 10.30 π.μ. ωμίλησεν ο Ιεροκήρυξ της Μητροπόλεως Σεραφείμ Παπακώστας. Σε κάποια στιγμή της ομιλίας του, κάποιος απ' έξω του Ναού φώναξε: -Κάτω οι Μασώνοι! -Κάτω οι άθεοι! Οι εκκλησιαζόμενοι Νεοημερολογίτες που ευρίσκοντο κοντά στην έξοδο του Ναού επετέθησαν κατά των Παλαιοημερολογιτών καί δημιουργήθηκε σύγχυσις με φωνές απ' όλα τα μέρη. Ο Αρχιεπίσκοπος μπροστά στην κατάστασι αυτή,κάλεσε στο Ιερό τον επί κεφαλής των αστυνομικών, Διοικητήν του Β'Αστυνομικού Τμήματος, κάποιον Τσιρώνη ονόματι, και έδωσε εντολή όπως με κάθε τρόπο και μέσον διαλύση τούς Παλαιοημερολογίτες!


Έτσι δικαιλογούνται οι βανδαλισμοί των αστυνομικών κατά των Παλαιημερολογιτών. Έγιναν και με.... Αρχιεπισκοπικές ευλογίες!Ήταν ο ηλικιωμένος Βασίλειος Κοντοβράκης από το Κρανίδι και κάτοικος Καλλιπόλεως Πειραιώς. Παρά την ηλικία του (69 ετών) ήταν χειροδύναμος και ζηλωτής των Πατρίων Παραδόσεων. Εκεί στο συλλαλητήριον για την Ορθοδοξίαν, έδωσε το παρόν μαζί με τον γυιο του Ιωάννην, και αγωνίσθηκε και ξυλοκοπήθηκε αλύπητα, που τραυματίσθηκε σοβαρά. Παρ' όλον τον τραυματισμό του, αλλά και την ηλικία του,συνελήφθη και προφυλακίσθη με την κατηγορίαν της ''αντιστάσεως κατά της Αρχής''. Τα σοβαρά τραυματά του διέκοψαν την προφυλάκισίν του και μετεφέρθη στο σπίτι του. Μετά από δύο χρόνια, και συγκεκριμμένα τον Απρίλιον του 1935 εκοιμήθη εν Κυρίω εξ' αιτίας των τραυμάτων του,παρουσιασθείς στον Κύριον φέρων  ''τα στίγματά Του'' για την αγάπη του προς την Ορθοδοξίαν. Την ώραν που μετεφέρετο στον Ναό της Αγίας Μαρίνης Καλλιπόλεως για να ψαλλή η Νεκρώσιμος Ακολουθία, κατέφθασε ένας αστυνομικός με μία κλήσι στο χέρι, καλώντας τον νεκρό για να... δικασθή για τα επεισόδια του 1933! Τα στοιχεία αυτά, μας τα έδωσε ο εγγονός του κ. Βασίλειος Βλάχος, μέλος κι αυτός της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ.



Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, τίτλος και επιμέλεια κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Απόσπασμα εκ του ιστορικού, ορθοδόξου περιοδικού ''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ''
του αειμνήστου Επισκόπου Πενταπόλεως κ. Καλλιοπίου,
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.


Περιοδικό ''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ'' 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF