Αι είκοσιτρείς (23) σύντομαι επιστολαί, αι οποίαι περιέχονται εις το βιβλιαρίδιον αυτό,
είχον δημοσιευθεί εις το μηνιαίον περιοδικόν της Μονής μας ''Άγιος Κυπριανός'' κατά τα έτη 1981 - 1982.
Απευθύνονται προς τον Μοναχόν γερο - Θεόκτιστον
και κατ' επέκτασιν προς κάθε Μοναχόν και τονίζονται εν συντομία ορισμέναι βασικαί πτυχαί της μοναχικής ζωής.
Θερμώς ευχόμεθα να βοηθήσουν αι επιστολαί αυταί τον Μοναχόν και την Μοναχήν
της εποχής μας
-έστω και ολίγον-
εις το υψηλόν άθλημα της υπακοής, οπότε θα αισθανόμεθα ευτυχείς εν Κυρίω.
Τη 20ή Μαρτίου 1984 εκκλ. ημερ.
των μδ' αναιρεθέντων αγιοσαββαιτών Αββάδων
Εν Αρχιερεύσιν ελάχιστος
+ Ο Ωρωπού και Φυλής Κυπριανός
του Μακαριστού Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού
Ιανουάριος 1981
Αγαπητέ μοι εν Κυρίω γερο - Θεόκτιστε, εύχομαι η παρούσα μου να σε εύρει εν υγεία κατ' άμφω!
Έλαβον την καλήν σου επιστολήν, την οποίαν μου απέστειλες κατόπιν ευλογίας του αγίου Γέροντός σου και διά της οποίας ζητείς την γνώμην μου επί ορισμένων πνευματικών θεμάτων που σε απασχολούν.
Ευχαρίστως, με την χάριν του Σωτήρος μας, θα σου εκθέσω τας ταπεινάς μου απόψεις και ελπίζω να οικοδομηθώμεν αμφότεροι.
Καθώς συμπεραίνω από τα γραφόμενά σου, η αιτία των προβληματισμών σου είναι η εξής: δεν έχεις συνειδητοποιήσει πλήρως το βαθύ νόημα της Μοναχικής καθιερώσεως.
Βεβαίως μόνον η χάρις του Κυρίου μας δίδει αυτήν την συναίσθησιν, αλλά οφείλει και ο Μοναχός να έχει ως διαρκή μελέτην τούτο το θέμα και να προσεύχεται εις τον Θεόν να του αποκαλύψει το βαθύτερον μυστήριον της ιδιότητός του.
Διά της μοναχικής κουράς, γερο - Θεόκτιστε, ο Μοναχός έρχεται πλέον εις εντελώς ιδιάζουσαν σχέσιν με τον Θεόν.
Αφιερώνει εις τον Δημιουργόν του το σώμα και την ψυχήν του. Και περισσότερον συγκεκριμμένως: αφιερώνει την ελευθερίαν του.
Εις το εξής ακόμη και αι μύχιαι σκέψεις του τίθενται υπό την κρίσιν του πνευματικού πατρός του, και όχι μόνον δεν ενεργεί, αλλ' ούτε αποδέχεται λογισμόν χωρίς την ευλογίαν και έγκρισιν του Γέροντος.
Βεβαίως τούτο ξενίζει εκείνους, οι οποίοι δεν ενεβάθυναν και δεν έζησαν το μυστήριον της υπακοής. Όμως οι Άγιοι Πατέρες έτσι μας διδάσκουν και η ταπεινή μας πείρα έτσι μας πληροφορεί.
Δεν είναι άλογος και τυφλή αυτή η υπακοή και η υποταγή, αλλά στηρίζεται εις τον εξής απλούν και βαθύν συλλογισμόν:
''Εγώ ως Μοναχός δεν ανήκω πλέον εις τον εαυτόν μου και δι' αυτό πρέπει εν παντί και πάντοτε να ενεργώ το θέλημα του Θεού. Η καρδία μου όμως είναι εμπαθής και εσκοτισμένη από τας αμαρτίας και δεν πιστεύω εις ό,τι μου υποβάλλει.
Η μόνη ασφαλής οδός είναι η εν ταπεινώσει αναζήτησις του θελήματος του Θεού διά μέσου του Γέροντός μου, ο οποίος ανέλαβε την ευθύνην να με καθοδηγήσει ως νυμφαγωγός εις τους ουρανίους θαλάμους.
Ο Γέροντάς μου, ανεξαρτήτως της πνευματικής του κατάστασης είναι το όργανον και το εργαλείον διά του οποίου ο Θεός ενεργεί την σωτηρίαν μου''.
Έτσι πρέπει να σκέπτεται ο Μοναχός, αλλά χρειάζονται και ορισμέναι προυποθέσεις διά να γνωρίζει το θείον θέλημα.
Περί τούτων θα σου γράψω εις την επομένην μου επιστολήν. Μεταβίβασε τας ευχάς και τα σέβη μου εις τον άγιον Γέροντά σου.
Η Παναγία μας να σε ενισχύει!
Ευχέτης προς Κύριον
+ Ο Ωρωπού και Φυλής Κυπριανός
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Εκ του βιβλίου του αειμνήστου
Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Α'
''Προς Μοναχούς''.
'Εκδοση Ι. Μ. Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης Φυλής Αττικής,
Φυλή 1984, σελ. 5-6.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου