ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Τρίτη 23 Μαΐου 2017

ΝΕΑΝΙΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ



ΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ



Ὁ ΝΕανικός Ὀρθόδοξος Σύνδεσμος δημιουργήθηκε τήν ἄνοιξη τοῦ 2007, 

ἀπό τήν καλοπροαίρετη πρωτοβουλία μερικῶν νέων 

καί μέ τήν ὑποστήριξη καί τήν ἀρωγή τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Νεότητας τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος.

Οὐσιαστικά ἀποτελεῖ τήν συνέχεια τῆς ἱστορικῆς «Ἑνώσεως Νέων» 1933 – 2007, 

ἡ ὁποία σέ παλαιότερες, δύσκολες ἐποχές γιά τήν Ἐκκλησία μας, 

συντέλεσε σημαντικό ρόλο στούς ἀγῶνες τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων 

γιά τήν ἀνόθευτη τήρηση τῶν πατρίων παραδόσεων.

Σήμερα 70 καί πλέον ἔτη μετά, 

ὁ Νεανικός Ὀρθόδοξος Σύνδεσμος, δημιουργεῖται γιά νά ἀνασυντάξει τίς δυνάμεις τῶν Γνήσιων Ὀρθόδοξων Νέων 

πρός τή στήριξη καί ἐνίσχυση τοῦ πολυσχιδοῦς ἔργου τῆς Ἐκκλησίας μας.

Γενικότερα ὁ ΝΕ.Ο.Σύνδεσμος θέλει νά ἀποτελέσει αὐτό τό ζωτικό χῶρο ἔκφρασης τῶν ἀπόψεών μας, 

στήριξης τῶν πρωτοβουλιῶν μας καί ὑλοποίησης ἰδεῶν καί δράσεών μας, 

σέ θέματα πού μᾶς ἀφοροῦν καί σχετίζονται πάντα μέ τήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία καί Παράδοση.

Ὁ Νεανικός Ὀρθόδοξος Σύνδεσμος, εἶναι ἕνας συμμετοχικός θεσμός, 

πού ὀργανώνεται καὶ ἀναπτύσσεται, δημιουργώντας ἕνα δίκτυο Συνδέσμων τῆς Νεότητας σέ ὅλες τίς ἐνορίες τῶν Γ.Ο.Χ. ἀνά τήν Ἑλλάδα. 

Δέν εἶναι προσωποκεντρικός οὔτε ἀποτελεῖ ἕνα ἀκόμη σωματεῖο, 

ἀλλά εἶναι ἕνας Ἐκκλησιοκεντρικός θεσμός, πού ἐλέγχεται ἅμεσα ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο, 

τόν παραδεδομένο ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους ἀνώτατο θεσμό διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας. 

Πιό συγκεκριμένα τή γενική ἐποπτεία τοῦ Συνδέσμου ἔχει ἡ ἀρμόδια Συνοδική Ἐπιτροπή γιά τήν Νεότητα 

ἡ ὁποία σήμερα ἀπαρτίζεται ἀπό τους:

Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ἀττικῆς & Βοιωτίας κ. Χρυσόστομο.

Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Φώτιο.

Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Γαρδικίου κ. Κλήμη.​


Ἐπεξήγηση τοῦ ἐμβλήματος



• Ὁ Τίμιος Σταυρός ἀπεικονίζεται ἔτσι ἀκριβῶς ὅπως ἐμφανίστηκε θαυματουργικά 

τή νύχτα τῆς 13ης πρός 14ης Σεπτεμβρίου 1925 στό ἐξοχικό μοναστηράκι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου στήν πλαγιά τοῦ Ὑμηττοῦ,

ὅπου τελοῦνταν ἱερά ἀγρυπνία τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ κατά τό πάτριο ἑορτολόγιο.

Αὐτός ὁ Τίμιος Σταυρός ὑποδηλώνει τήν ταυτότητά μας. 

Ὅ,τι δηλαδή εἴμαστε ἡ Νεολαία τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, 

τόν ἱερό ἀγώνα τῶν ὁποίων ἐπευλόγησε ὁ Θεός μέ τό συγκλονιστικό αὐτό θαῦμα, 

τό ὁποῖο ἔγραψαν καί οἱ ἐφημερίδες

• Στό κέντρο, ἡ στέγη τῆς Ἐκκλησίας, 

στηρίζεται ἀπό τά ἀρχικά του συνδέσμου (ΝΕΟΣ) πού ὑποδηλώνει ὅτι ἡ Ἐκκλησία στηρίζεται στή νεολαία πού εἶναι οὐσιαστικά το μέλλον της.
• Καί δεξιά, τό κυπαρίσσι, 

εἶναι τό ἀγέρωχο καί ἀειθαλές αὐτό δέντρο πού ἀποτελεῖ σύμβολο τῆς νιότης.



Για τον νέο Ιστότοπο της Νεολαίας της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών πατήστε ΕΔΩ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF