ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2018

ΚΑΤΑ ΦΑΥΛΩΝ ΚΑΙ ΕΝ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ ΕΘΝΟΠΑΤΡΟΝΩΝ




Περίπου 500.000 κόσμου, σύμφωνα με τους διαδηλωτές,
συγκεντρώθηκαν σήμερα το μεσημέρι στην παραλιακή λεωφόρο της Θεσσαλονίκης,
για να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο για το όνομα των Σκοπίων.
Αρχικά, στις 13:30 το μεσημέρι,
οι διοργανωτές της εκδήλωσης έλεγαν στο protothema.gr
ότι περίπου 100.000 άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί στον χώρο 

μπροστά από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, 

λαμβάνοντας μέρος στο συλλαλητήριο. 

Περίπου στις 15:30, οι διοργανωτές της συγκέντρωσης ανακοίνωσαν από τα μεγάφωνα 

ότι οι συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο ανέρχονταν στους 500.000! 

Πολλά πούλμαν με πολίτες που ήθελαν να φτάσουν στην συγκέντρωση, 

«κόλλησαν» στα διόδια των Μαλγάρων. 

Πηγές των διοργανωτών ανέφεραν ότι στη Θεσσαλονίκη είχαν φτάσει συνολικά 

1.300 πούλμαν απ' όλη την Ελλάδα. 


Να ανοίξουν τα Μάλγαρα, να διευκολύνουν τον κόσμο να έρθει εδώ» ήταν η έκκληση που απηύθυνε από το βήμα του συλλαλητηρίου στην Ελληνική Αστυνομία ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος. Σύμφωνα με τους ρεπόρτερ του protothema.gr οι συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο εκτείνονταν σε μια απόσταση περίπου δύο χιλιομέτρων, από το ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς μέχρι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Στο συλλαλητήριο μεταξύ άλλων εκφώνησε ομιλία ο στρατηγός εν αποστρατεία Φραγκούλης Φράγκος, πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού. 


Ο κ. Φράγκος επέκρινε τον πρωθυπουργό για τη δήλωσή του ότι είναι ''μισός Μακεδόνας'' την οποία ο κ. Τσίπρας συνόδευσε από την εκτίμηση, ότι δεν είναι παράλογη μια σύνθετη ονομασία που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία. «Είναι μισοί Μακεδόνες γιατί θέλουν σύνθετη ονομασία... Γιατί πήγαν κατευθείαν στο μηδέν και δεν είπαν εμείς δεν υποχωρούμε με τίποτα» τόνισε ο Φραγκούλης Φράγκος και πρόσθεσε: «Θα μας βρουν μπροστά τους, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Δεν είμαστε έρμαια, δεν θα μας κάνουν αυτοί ό,τι θέλουν». «Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική» είπε ο στρατηγός Φράγκος που έκανε λόγο για γυφτοσκοπιανούς. 


Στο συλλαλητήριο συμμετείχαν όλοι οι βουλευτές της ΝΔ και των ΑΝΕΛ στη Βόρεια Ελλάδα, βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μεταξύ των οποίων η ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή, ο περιφερειάρχης Απόστολος Τζιτζικώστας και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος με ομιλία του οποίου ξεκίνησε το συλλαλητήριο στις 14:15. «Ομολογία Εθνική πίστεως», χαρακτήρισε το συλλαλητήριο, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος. «Η Μακεδονία είναι Ελλάδα, η Ελλάδα είναι Μακεδονία», τόνισε. Για παραχάραξη της ιστορίας, έκανε λόγο ο πρόεδρο της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΠΟΕ) Χρήστος Τοπαλίδης. 


Δεν είναι τυχαίο το ότι λαμβάνει χώρα για την Μακεδονίας μας. Πρέπει να διατρανώσουμε την βούλησή μας να σταματήσουμε την οποιαδήποτε παραχάραξη της ιστορίας μας», ανέφερε. «Αγωνιστικό χαιρετισμό» απηύθυνε ο παπά -Ανδρέας Κεφαλογιάννης από τα Ανώγεια της Κρήτης. «Φωνάζουμε δυνατά πως η Μακεδονία είναι Ελληνική και είναι μια και αδιαπραγμάτευτη», ανέφερε. 


Οι συγκεντρωμένοι φώναζαν συνθήματα όπως «Ελλάς -Ελλάς Μακεδονία», «Όχι στη διπλή ονομασία - Όχι σε νέα προδοσία» και τραγουδούν το «Μακεδονία ξακουστή». Από τα μεγάφωνα ακούγονται τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Ελληνικές σημαίες ανέμιζαν, ενώ πολλοί από τους συμμετέχοντες φορούσαν παραδοσιακές στολές και χόρευαν υπό τους ήχους παραδοσιακών τραγουδιών. Σύμφωνα με τον ρεπόρτερ του «protothema.gr», Παναγιώτη Σαββίδη και τον φωτορεπόρτερ Νικόλα Οικονόμου, η προσέλευση στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης ήταν εντυπωσιακή! Ρεπορτάζ ''Πρώτο Θέμα'' 




Ρεπορτάζ ''Πρώτο Θέμα'' ΕΔΩ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF