Μᾶς ἀφηγεῖται σήμερα ἕνας Ἱερέας τοῦ Βελιγραδίου τὸ ἀσυνήθιστο γεγονὸς μὲ μία ἐκδιδόμενη γυναίκα στοὺς δρόμους τοῦ Βελιγραδίου. Μία μέρα λίγο πρὶν βραδιάσει βάδιζε στοὺς δρόμους γιὰ τὴν «δουλειά» της. Καθὼς περνοῦσε δίπλα σ᾿ ἕναν κῆπο βλέπει ἕναν ἄνθρωπο νὰ ἑτοιμάζεται νὰ ἀπαγχονιστεῖ. Ἔδεσε τὸ σχοινὶ στὸ κλαδὶ τοῦ δέντρου καὶ μὲ μιᾶς τὸ ἔβαλε γύρω ἀπὸ τὸν λαιμό του. Ἡ γυναίκα σβέλτα πήδησε πάνω ἀπὸ τὴν περίφραξη, τράβηξε τὸ μικρό της μαχαίρι ἀπὸ τὴν τσέπη κι ἔκοψε τὸ σχοινί, ὁπότε ὁ ἄνθρωπος ἔπεσε στὸ χῶμα λιπόθυμος. Τοῦ ἔκανε μαλάξεις ὥσπου συνῆλθε.
Τότε τῆς εἶπε ὁ αὐτόχειρας: «Γιατί τό ᾿κανες;
Ἐγώ δέν μπορῶ νά ζήσω, δέν ἔχω στόν ἥλιο μοῖρα.
Ἐξαιτίας τῆς φτώχιας μου, ἤθελα νά τελειώσω μ’ αὐτή τή μίζερη ζωή».
Ἡ γυναίκα ἔβγαλε ὅσα χρήματα εἶχε μαζί της καί τοῦ τά ἔδωσε, ὑποσχόμενη ὅτι θά τόν βοηθᾶ κι ἄλλο ὥσπου νά βρεῖ δουλειά.
Καί συνέχισε ἡ γυναίκα τήν δική της ἄπρεπη «δουλειά» καί μέρος ἀπό τά κέρδη της ἀπ᾿ αὐτή τήν «δουλειά», πήγαινε σ᾿ ἐκεῖνον τόν φτωχό καί τοῦ ἔδινε γιά νά συντηρηθεῖ.
Ὅμως μετὰ ἀπὸ ἕξι ἑβδομάδες ἡ γυναίκα ἔπεσε στὸ κρεβάτι βαριὰ ἄρρωστη. Τῆς κάλεσαν τὸν Ἱερέα. Στὴν παρουσία τοῦ Ἱερέα ἐκείνη, ἤδη ἑτοιμοθάνατη, ἄρχισε νὰ λέει: «Ὦ Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ, γιατί ἤρθατε σ ᾿ ἐμένα;... Μὰ δὲν ξέρετε, πόσο βρώμικη καὶ ἁμαρτωλὴ γυναίκα εἶμαι ἐγώ;...». Λίγο μετὰ πάλι φώναξε: «Ὦ Κύριε Χριστέ, μὰ κι Ἐσὺ ἦρθες σ᾿ ἐμένα τὴν ἁμαρτωλή;... Γιὰ ποιό λόγο τὸ ἀξιώθηκα αὐτό;... Μὰ μόνο μὲ τὸ ὅτι ἔσωσα ἐκεῖνον τὸν φτωχὸ ἀπ᾿ τὸν θάνατο; Ἀλοίμονο σ᾿ ἐμένα τὴν ἀνάξια!... Ὤ, πόσο εἶναι μεγάλο τὸ Ἔλεος τοῦ Θεοῦ!...». Λέγοντας αὐτὸ ἄφησε τὴν ψυχή της, καὶ τὸ πρόσωπό της ἔλαμψε σὰ νὰ φωτιζόταν μὲ κερί. Νά, τὶ σημαίνει νὰ σώσεις τὴν ψυχὴ ἑνὸς ἀνθρώπου. Νά, πὼς μία πράξη ἐλέους πρὸς τὸν πλησίον σκεπάζει πολλὲς ἁμαρτίες!
Εκ του περιοδικού της Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής
''ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ'',
αριθμός 10, Ιούνιος 2017.
Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ἐμμανουήλ, σελ. 193- 194, ἐκδόσεις «Χρόες», Δεκέμβριος 2010.
Επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου