ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗ: Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ (Ζ' ΜΕΡΟΣ)

Ο Γρηγόριος Ευστρατιάδης (1864-1950) υπήρξε νομικός, εκδότης και βουλευτής. 

Επί σειρά ετών υπήρξε εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας ''ΣΚΡΙΠ'' της Αθήνας. 

Το ''ΣΚΡΙΠ'' αμέσως μετά την ημερολογιακή καινοτομία του 1924 τάχθηκε 

κατά του συνόλου των νεωτερισμών, που εισήγαγαν στο σώμα της Εκκλησίας 

ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης. 

Φιλοξενούσε 

στις σελίδες του το σύνολο σχεδόν των ανακοινώσεων της ''Ελληνικής Εκκλησιαστικής Κοινότητας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών'', 

δημοσίευε

 -με εμπεριστατωμένα ρεπορτάζ- όλες τις ειδήσεις για τις διώξεις των χιλιάδων αποτειχισμένων ''Παλαιοημερολογιτών'' 

και παρουσίαζε άρθρα αντινεωτεριστικά και κατά της κίνησης για την ''Ένωση των Εκκλησιών'', 

όπως ονομαζόταν τότε η οικουμενική κίνηση. 

Το βιβλίο του ''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'' δημοσιεύθηκε 

υπό την μορφή 

συνεχιζόμενων άρθρων τον Μάρτιο του 1928 και αποτέλεσε

 μια εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική και θεολογική εργασία για το ημερολογιακό σχίσμα. 

Το περισσότερο -ίσως- ενδιαφέρον 

στο βιβλίο αυτό παρουσιάζει το γεγονός, 

ότι επιχειρήθηκε η προσέγγιση των δρώμενων της ημερολογιακής καινοτομίας 

και

μέσα από το πληροφοριακό φάσμα της δημοσιογραφίας και εύλογα η επικαιρότητα ζωντανεύει ιδεατά 

στα ''πέτρινα'' αυτά χρόνια του Μεσοπολέμου, προσφέροντας στον αναγνώστη διαδραστικά τον επίκαιρο και ζωντανό παλμό των γεγονότων!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Ζ' Μέρος

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος, μέγας και εμπνευσμένος Ιεράρχης, προσηλωμένος δε εις τους κανόνας και τας παραδόσεις της Εκκλησίας, με φρόνημα αληθώς Εκκλησιαστικόν υπήρξεν υπέρμαχος, ως είδομεν εις το χθεσινόν άρθρον, απαντών εις τας παρακλήσεις και παροτρύνσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, όπως συναινέση εις τον αντικανονικόν και αντορθόδοξον νεωτερισμόν της μεταβολής του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου. Ήρχισε την απάντησίν του επιτιμητικώτατα. Μετά το μέρος, όπερ εδημοσιεύσαμεν χθες, συνεχίζων ταύτην γράφει τα εξής: 

''Καιρία ημών η λύπη διά ταύτα! Καίτη γαρ, εις δικαιολογίαν της ''διορθώσεως'' προβάλεται και η συναίνεσις του Οικ. Πατριάρχου, τούτο, όμως μάλλον εντείνει ή μετριάζει την λύπην παντός τέκνου της αγιωτάτης Εκκλησίας, σκοπουμένου εν οία νυν τελεί καταστάσει ο αγιώτατος Αποστολικός και Πατριαρχικός Θρόνος, απωφαρνισμένος μεν τα πολλά, κρίμασιν οις οίδε Κύριος της ποτε δυσαριθμήτου και εκλάμπρου Ιεραρχίας, απωρφανισμένου δε του πλείστου, ίνα μη λέγωμεν, παντός του ποιμνίου, γυμνός δε και πάσης της προτέρας δυνάμεως και χρήζων αυτός συγκροτήσεως εν τη νέα καταστάσει και πανθολογουμένως υπό περιπετείας διατελών θίβερωτάτας, δι' ο και ο θεία χάριτι αυτόν νυν καταπεπιστευμένος Θεόλευκτος ποιμήν εν γε τοις προς ημάς αδελφικοίς γράμμασι περί του αυτού θέματος, επί την Ι. Σύνοδον της εν Ελλάδι Εκκλησίας δοκεί την περί ''διορθώσεως'' πρωτοβουλίαν αναφέρειν. 

Ανακεφαλαιούντες δη τ' ανωτέρω Μακαριώτατε εν Κυρίω αδελφέ, γνωρίζομεν τη Υμετέρα Μακαριότητι, ότι η καθ' ημάς Ι. Σύνοδος την μη ''διόρθωσιν'' ην τεθεσπισμένην ήδη αναγγέλλει η περίνοια αυτής αποκρούει, ετοίμως μέντοι έχουσα συνεξετάσαι τα κατ' αυτήν εν προσήκοντι τόπω και χρόνω μετά των αδελφών, Αγιωτάτων Εκκλησιών, εμμένουσα δ' εν τοις πρότερον περί τούτου προδεδογμένοις, προτείνει και αύθις την συγκρότησιν Συνόδου ή μεγάλης Τοπικής ή Οικουμενικής, ήσπερ άνευ ουδεμία περί καθεστώτος κοινού τη όλη Εκκλησία είυαι γνώμει, είτ' αποφάσει μονομερή έσται ή λογισθήσεται έγκυρος κανονικώς και τη απαραιτήτω ισχύει κατωχυρωμένη. 

Ούτως ουν γνώμης έχουσα η καθ' ημάς Αγιωτάτη Εκκλησία ου σμικράν ηρύσατο την παραμυθίαν από γε της βεβαιώσεως της Υμ. Μακαριότητος, ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ''προθύμως έχει συνεργήσαι εις την εν Συνόδω της καθ΄όλου Ορθοδόξου Εκκλησίας εξέτασιν και την διόρθωσιν του Πασχαλίου κανόνος'' και τοι γαρ ρητώς και εκπεφρασμένως αποκλείει πάσαν αθέτησιν κανόνων, ελπίζει όμως, ότι πολλά μεν τα δεινά προληφθήσεται, πολλά δε τα ωφέλιμα υποδειχθήσεται και τη θεία χάριτι καθορισθήσεται εν Συνόδω τοιαύτη εγκαίρως, συγκροτουμένη και εν Αγίω Πνεύματι συνδιασκεπτομένη. 

Τούτων μεν ουν άλις εις απάντησιν, ο δε Θεός της Αγάπης και Ειρήνης δώση ημίν την αγάπην και ειρήνην διά πάντας εν παντί τρόπω. 

Αμίν 

Εν Αλεξανδρεία μηνί Απριλίω κ' του α', λ, κ. δ'. 

Της Υμετέρας Μακαριότητος Αδελφός εν Χριστώ Όλως πρόθυμος 

+ Ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος  

Αύτη ήτο η απάντησις του Πατριάρχου Φωτίου. Σημειωτέον, ότι ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, προ της ανωτέρω απαντήσεως του Φωτίου, εζήτει μετά και ικετευτικώς παρ' αυτού να δεχθή την μεταβολήν του παλαιού Ημερολογίου. Ιδού δε το τηλεγράφημα του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου προς τον Πατριάρχην Φώτιον: 

''Η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος προς τον Πατριάρχην Φώτιον. Αμέσου συγκλήσεως Οικουμενικής Συνόδου αδυνάτου καθισταμένης, εισηγούσης δι' αφομοιώσεως Ημερολογίου χάριν εκατομμυρίων Ορθοδόξων λαών,  ε κ λ ι π α ρ ο ύ μ ε ν  Υμετέραν Μακαριώτητα δεχθήναι πρότασιν Οικ. Πατριαρχείου περί συνταυτίσεως ημερομηνιών, διά προσθήκης 18 ημερών από 10 προσεχούς Μαρτίου, άνευ οιασδήποτε μεταβολής Πασχαλίου, μόνης ταύτης παραπεμφθησομένος Οικουμενική Συνόδω. 

+Ο Αθηνών ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

Αλλ' ο Πατριάρχης Φώτιος δεν ηνόησε ποτέ να αποδεχθή την αντικανονικήν πρότασιν του Μητροπολίτου Αθηνών, απέστειλε δε εις Αθήνας και αντιπρόσωπόν του και έγραψε προς τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και επιστολήν, περί των οποίων θα ασχοληθώμεν εις το επόμενον.

Συνεχίζεται

Εκ του βιβλίου του Γρηγορίου Ευστρατιάδη 

''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'',

που δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα των Αθηνών ''ΣΚΡΙΠ'', 

το Σάββατο 10 Μαρτίου 1928,

έτος 32ον, αρ. φύλλου 8.924, σελ. 1η.

Μεταφορά στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Διατηρήθηκε η Γραμματική τάξη της εποχής με την επέμβαση μόνο σε κάποια αναγκαία σημεία στίξης.