Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 1928
Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΟΥΣ ΛΑΟΥ ΥΠΕΡΑΜΥΝΕΤΑΙ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ
Προς τους Οσιωτάτους αδελφούς και Πατέρας
της Ιεράς Σκήτης Αγίου Μάρκου, Αγίων Πατέρων, Παναγίας Κουρνάς, Αγίου Στεφάνου
και λοιπών Ι. Μονών εις Χίον
- Το νέον ημερολόγιον διατι έχει καταδικασθεί υπό της Ορθοδοξίας.
Αργά περιήλθεν εις γνώσιν ημών, η ασεβεστάτη και πλήρης αντιφάσεων και μωρολογιών εγκύκλιος του Μητροπολίτου Χίου προς το ποίμνιόν του, η οποία φανερώνει όχι μόνον, ότι πράγματι ως ''λύκοι βαρείς'' κατά τους λόγους του Αποστόλου Παύλου, εισήλθον εις το ποίμνιον του Χριστού, οι καινοτόμοι και νεωτερίζοντες Ιεράρχαι εκ της παλαιάς και νέας Ελλάδος, αλλά και αποδεικνύει, ότι η Ορθόδοξος ημών θρησκεία και σήμερον ακόμη έχει τους γενναίους αυτής προμάχους και γνησίους δούλους και μαθητάς του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τόσον μεταξύ των ταγμάτων της Μοναχικής πολιτείας, όσο και μεταξύ του πιστεύοντος ορθώς Ελληνικού λαού.
Ο ευσεβής και πιστός εις τας Εκκλησιαστικάς παραδόσεις λαός αποστρέφεται εν τη θρησκευτική συνειδήσει του, το ανόσιον έργον της αντικανονικής καινοτομίας εις το εορτολόγιον της Ορθοδοξίας διά της ανιέρου εισαγωγής του Γρηγοριανού ημερολογίου εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία, όπερ κατεδικάσθη υπό όλης της Ορθοδοξίας το 1593, εν Κωνσταντινουπόλει επί Ιερεμίου Β', διότι ανατρέπει την αγίαν της Εκκλησίας τάξιν και ιερόν καθεστώς και Πασχάλιον, το παραδοθέν εις ημάς από της Α' Οικουμενικής Συνόδου και της χορείας πάσης των Αγίων ημών Πατέρων΄ και τους θέλοντας ν' ακολουθώσι το ημερολόγιον του Πάπα, εις το ανάθεμα υπέβαλεν η Ιερά και μεγάλη εκείνη Σύνοδος όλων των Πατριαρχών της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας.
- Τα ασεβή και κακόδοξα κηρύγματα του Μητροπολίτου Χίου.
Αλλά ο νεωτεριστής Σ. Μητροπολίτης Χίου, είτε πράγματι αγνοεί τον αδιάρρηκτον σύνδεσμον του Ιουλιανού πατρίου ημερολογίου προς το εορτολόγιον, Πασχάλιον και το τυπικόν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και τότε έχει ανάγκην διδασκαλίας υπό ενός των εγκρατών περί τα τοιαύτα Μοναχών (οίτινες εν τη Ευαγγελική αληθώς αυταπαρνήσει των προθύμως σπεύδουσι να διαφωτίσουν αφιλοκερδώς πάντα θέλοντα να έλθη προς το φως και αλήθειαν) διά να γίνη Ορθόδοξος Ποιμήν΄ είτε εν επιγνώσει των Πατερικών διατάξεων και της σχέσεως του παλαιού ημερολογίου προς τον εξωτερικόν της Ορθοδοξίας βίον και το εν γένει αιώνιον καθεστώς αυτής λαλεί διεστραμμένα κατά τον Παύλον, διά να απομακρύνη τον ευσεβήν λαόν από την θρησκείαν των Πατέρων ημών, και οδηγήση εις την απώλειαν, όταν χαρακτηρίζη το μεν παλαιόν ως ''άχρηστον'' διά την Εκκλησίαν, το δε νέον ''το οποίον έχουν όλα τα ευρωπαικά κράτη'', ως ''πλέον ορθόν και τακτικόν σήμερον'' δι' αυτήν΄ την δε υπόθεσιν του ημερολογίου, ως πράξιν πολιτικήν απλώς και η οποία κανονίζεται κατά τας περιστάσεις και (υλικάς) ανάγκας των χριστιανών''.
Εν τοιαύτη δε περιπτώσει δεν δύναται να είναι ποιμήν Ορθοδ. ποιμνίου. Και διά να πέση το προσωπείον του Σεβασμιωτάτου, υπό το οποίον εμφανίζεται, θα ερωτήσωμεν την Σεβασμιότητά του: αφού το νέον είναι το συμφερώτερον διά την Εκκλησίαν μας, διατι υπ' αυτής απεκρούσθη ανέκαθεν, από του 16ου αιώνος, και μάλιστα με αναθέματα, εναντίον εκείνων οι οποίοι θέλουσι να το επιβάλουν; διατί ο αείμνηστος οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ' τω 1904, αφού σενεκέντρωσεν όλας τας απαντήσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών, απεφάνθη εξ ονόματος πάσης της Ορθοδοξίας, ότι δεν επιτρέπεται μετακίνησις του Πασχαλίου και επομένως οιαδήποτε μεταβολή του Ιουλιανού ημερολογίου;
διατί σήμερον τα τρία Πατριαρχεία της Ανατολικής Ορθοδοξίας, αι λοιπαί αυτοκέφαλοι Ορθόδοξαι Εκκλησίαι και το Άγιον Όρος δεν εισήγαγον το Φραγκοημερολόγιον; Μήπως, διότι το παλαιόν ημερολόγιον, αποτελεί τον θεμέλιον λίθον, εφ' ου ο Θεός ημών έχει στήσει ''όρια αιώνια της πίστεως'' και αληθούς λατρείας διά των αγίων ημών Πατέρων, και τα οποία ουδείς, είτε Μητροπολίτης λέγεται, είτε Αρχιεπίσκοπος και Πατριάρχης δικαιούται ασεβώς να μετακινήση; Δυστηχώς ο εν λόγω Μητροπολίτης εν τη κακοδοξία του δεν λαμβάνει υπ' όψει, ούτε ιερούς κανόνας, ούτε ιεράς παραδόσεις΄ και διά τούτο δεν αντιλαμβάνεται, ότι διά την μεταβολήν του Εκκλησιαστικού ημερολογίου, τον πρώτον λόγον ώφειλε και ωφείλει να έχη μόνον κυρίως η Εκκλησία εν τω συνόλω της και ουχί η πολιτεία΄
και ότι αι πρώται και μέγισται ανάγκαι εις τον Χριστιανόν είναι αι θρησκευτικαί, αίτινες αναφερόμεναι εις την αιώνιον ζωήν και ψυχικήν σωτηρίαν ρυθμίζουσι πάσας τας ηθικάς και υλικάς ανάγκας. Ένεκα τούτου ο Σεβασμιώτατος δεν διακρίνει ουδεμίαν διαφοράν, εάν θα εορτάσωμεν 10 ημέρας προ ή ύστερον΄ ενώ είναι γνωστόν, και το ομολογούσιν οι ίδιοι οι νεωτερισταί Ιεράρχαι, ότι διά του Παπικού ημερολογίου, ου μόνον κατηγήρθη η νηστεία των Αγίων Αποστόλων και ανετράπη μία αρχαιοτάτη παράδοσις, δι' ην κατά τον όρον της Ξ' Αγίας Οικουμενικής Συνόδου ''ει τις πάσαν παράδοσιν εκκλησιαστικήν έγγραφον ή άγραφον αθετεί, ανάθεμα'' υπόκεινται εις το ανάθεμα όλης της Εκκλησίας οι καινοτομήσαντες αντικανονικώς΄ αλλά και πλήρης ανωμαλία επηκολούθησεν εν τοις εκκλησιαστικοίς ημών πράγμασι και σύγχυσις, ως πας τις, και ατελεστάτην έχων πείραν της Εκκλησιαστικής τάξεως και θρησκευτικής ζωής, δύναται να ομολογήση.
- Την μεταβολήν απεφάσισεν η μειοψηφία επαναστατικώς. Είναι άκυρος Εκκλησιαστικώς.
Τα πονηρά δε εν τη καρδία αυτού διαλογιζόμενος κατά της Εκκλησίας του Χριστού, την ευπείθειαν εις τας αποφάσεις της Εκκλησίας ως αναγκαίαν προς σωτηρίαν προβάλλει και προς παραπλάνησιν του ευσεβούς λαού ισχυρίζεται, ότι η μεταβολή του ημερολογίου είναι απόφασις της Εκκλησίας, εφ' όσον ταύτην απεφάσισεν η Ιεραρχία της Ελλάδος και το Οικουμενικόν Πατριαρχείον. Αλλά δεν αγνοεί ο Σεβ. ότι την Ορθόδοξον του Χριστού Εκκλησίαν αποτελούσι πάντα τα Πατριαρχεία αυτής μετά των λοιπών αυτοκεφάλων Εκκλησιών, μεταξύ των οποίων η Ιεραρχία της Ελλάδος και η μικρά ενδημούσα εν Κων/πόλει Σύνοδος δεν είναι, ειμή ελαχίστη μειονοψηφία, μη δυναμένη να λύση τοσούτον σπουδαιότατον ζήτημα, οίον το ημερολογιακόν, το οποίον αφορά πάσαν την Ορθοδοξίαν.
Διά τούτο και άκυρος εκκλησιαστικώς είναι η απόφασις των καινοτομησάντων Ιεραρχών. ''Διότι τοπικώς, ως εν παραβύστω, τα αυτών ελαλήθη και ουκ επάνω του της Ορθοδοξίας όρους. Ουδέ εις πάσαν την γην αποστολικώς εξήλθεν το φθόγγος αυτών ή εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτών, ώσπερ των αγίων Οικουμενικών Συνόδων''. (Πρακτ. Ζ' Οικ. Συν.). Πώς λοιπόν τολμά ο Σ. να ζητή υπακοήν εις μίαν απόφασιν, η οποία κηρύττει επανάστασιν εναντίον του πανσεβασμίου Εκκλησιαστικού καθεστώτος, όπερ οι θεοφόροι Πατέρες παρέδωκαν εις υμάς;
Ημείς χρεωστούμεν να υπακούωμεν, ως και πας χριστιανός, εις τας αποφάσεις και εντολάς των Αρχιερέων, όταν αύται είναι κατά Θεόν, όχι όμως και όταν εναντιώνωνται εις τας εντολάς του Θεού, όπως συμβαίνει τώρα, με την εναντίαν προς τους ιερούς κανόνας και παραδόσεις μεταβολήν του Εκκλησιαστικού ημερολογίου, την οποίαν, ούτε ο ιερός κλήρος, ούτε ο ευσεβής λαός οφείλει να παραδεχθή (Μ. Βασιλ. καν. 203), διότι ανεχόμενος αυτήν πολεμεί την Εκκλησίαν και εχθρός του Θεού γίνεται, αφού το σώμα αυτής, ''υπέρ ης ο Χριστός απέθανεν'' καταξεσχίζει ως ο άγιος Ιωάν. ο Χρυσόστομος διδάσκει ''Πας ο παραβαίνων και μη μένων εν τη διδαχή του Χριστού, Θεόν ουκ έχει''. Και ος αν δοκή φίλος αυτών είναι εχθρός του Θεού καθίσταται'' (τόμ. καταλ. Δοσιθ. σελ. 450).
Είναι δε όντως παραβάται και του όρκου, τον οποίον έδωκαν εν τη χειροτονία των, οι νεωτερισταί Ιεράρχαι και της διδαχής του Κυρίου΄ διότι διά της καινοτομίας των, ου μόνον δεν ειργάσθησαν την ειρήνην της Εκκλησίας, αλλά και διήρησαν αυτήν και εσκανδάλισαν τας συνειδήσεις των πιστών εις μέγιστον βαθμόν, παρά την διδασκαλία του Κυρίου ''Οράτε μηδένα των μικρών τούτων σκανδαλίσητε''΄ και ''ουαί δι' ου το σκάνδαλον έρχεται''.
- Τίνες οι σχίζοντες και πολεμούντες την Εκκλησίαν.
Ο Σεβασμιώτατος λοιπόν Μητροπολίτης Χίου και οι ομόφρονες αυτώ, απομακρυνθέντες από της ευθείας οδού των Πατέρων ημών και αυθαιρέτως εισαγαγόντες εν τη Εκκλησιαστική πράξει τον νεωτερισμόν του Παπικού Ημερολογίου, άνευ επισήμου και ομοφώνου αποφάσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποδεικνύονται, ότι είναι οι αντάρται της Εκκλησίας και σχισματικοί (ως δύναταί τις να ίδη εις τα άρθρα του διαπρεπούς κανονολόγου και Βουλευτού κ. Δ. Πετρακάκου ''Ελληνική'' 13, 14, 15 Δεκεμβρίου 1926) και όχι οι εμμένοντες πιστοί εις τας παραδόσεις των Αγίων Πατέρων και συνεχίζοντες ευλαβώς το υπό των Οικουμενικών Αγίων Συνόδων κεκυρωμένον Εκκλησιαστικόν καθεστώς.
Εις τους μεταρρυθμιστάς δε τούτους Ιεράρχας, οι οποίοι ουδέν κοινόν προς την Ορθόδοξον θρησκείαν των Πατέρων ημών έχουν εικότης προσφθέγγεται Χριστός ο Θεός ημών διά του Προφήτου: ''Οι ιερείς ηθέτησαν νόμον μου και εβεβήλωσαν τα άγιά μου. Ανά μέσον αγίου και βέβηλου ου διέστειλλαν... ιερείς μεν λεγόμενοι, μη όντες δε, περί ων ο Θεός διά της προφητείας βοά. Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου'' (πρακτ. Ζ' αγ. Οικ. Συνόδου). Και ο Απόστολος Παύλος διατάσσει ημάς από τους τοιούτους Ποιμένας, τους σχίζοντας τον χιτώνα της Εκκλησίας ν' απομακρυνθώμεθα. Παρακαλώ δε υμάς, αδελφοί, σκοπείν τους τας διχοστασίας και τα σκάνδαλα παρά την διδαχήν, ην ημείς εμάθατε, ποιούντας και εκκλίνατε απ' αυτών, οι γαρ τοιούτοι τω Κυρίω ημών Ιησού Χριστού ου δουλεύουσιν, αλλά τη εαυτών κοιλία και διά της χριστολογίας και της ευλογίας εξαπατώσιν τας καρδίας των ακάκων (Ρωμ. 15, 17, 18).
- Το καθήκον του ιερού κλήρου και ευσεβούς λαού.
Ώστε στήτε γενναίως εν τω καλώ αγώνι του οποίου αγωνίζεσθε υπέρ της ακεραιότητος της Αγίας ημών Ορθοδόξου θρησκείας, την οποίαν θέλουσι να μολύνωσι με τας ασεβείς καινοτομίας οι νεωτερίζοντες Ποιμενάρχαι, οίτινες και το έθνος παρυβρίζουν και την Ορθοδοξίαν υποσκάπτουν, είτε εκουσίως, είτε ακουσίως. Μη πτοείσθε, οσιώτατοι Πατέρες και αδελφοί, προ των πυλών του Μητροπολίτου, όστις, ή εσκοτισμένος είναι, ή αστήρικτος εις την αλήθειαν του Χριστού και διά τούτο πολεμεί αυτήν. Εύχεσθε υπέρ του φωτισμού αυτού και των άλλων, διά να εννοήσουν την πλάνην αυτών και επιστρέψουν εις την αλήθειαν. Χωρείτε δε προς τα εμπρός, έως αν ο Κύριος ίλεως γένηται παντί τω λαώ και ημίν΄ ίνα κομίσητε τον της νίκης και δόξης αμαράντινον στέφανον παρά του αγωνοθέτου Θεού.
Αλλά τόσον ο ευσεβής αυτόθι λαός, όσον και ο ιερός κλήρος δεν πρέπει ν' ακολουθώσι τον Σεβασμιώτατον εις την ασεβή του Εκκλησιαστικού ημερολογίου μεταρρύθμισιν, εφ' όσον αύτη και άκυρος εκκλησιαστικώς είναι, ως ανωτέρω διετυπώθη και ανατρέπει την Εκκλησιαστικήν παράδοσιν, εάν θέλωσι να μην υπόκεινται εις τον αφορισμόν της ζ' οικ. αγ. Συνόδου. ''Τους ουν τολμώντας ετέρως φρονείν ή διδάσκειν... ή επινοείν σκολικώς και πανούργως προς το ανατρέψας εν των ενθέσμων παραδόσεων της καθολικής εκκλησίας... επισκόπους μεν όντας ή κληρικούς καθαιρείσθαι προστάσσομεν μονάζοντας δε ή λαικούς της κοινωνίας αφορίζεσθαι'' (όρος αυτής), ως και ο αξιότιμος Βουλευτής και πρώην Υπουργός κ. Δ. Βοκοτόπουλος εν μικρώ άρθρω εδημοσίευσε (8 Ιανουαρίου 1928 ''Σκριπ'').
Καθ'όσον υπεράνω παντός και Μητροπολίτου και Πατριάρχου, ίστανται οι ιεροί κανόνες και ιεραί της Εκκλησίας παραδόσεις. Διά τούτο και το Άγιον Όρος ολόκληρον σχεδόν δεν αποδέχεται την εντολήν του Οικουμενικού Πατριάρχου, από τον οποίον εξαρτάται, να εισαγάγη το νέον ημερολόγιον, αλλά συνεχίζει την παράδοσιν της Εκκλησίας, ήτις την εσωτερικήν και εξωτερικήν ενότητα αυτής διασώζει, χάριν της οποίας ο Ι. Σύνδεσμος των Ζ. Αγιορειτών Πατέρων, ως φρουρός, αγρυπνεί και κατ' εντολήν του οποίου αποστέλλομεν την παρούσαν, συγχαίροντες θερμώς τας Υμετέρας Οσιότητας, διά την σθεναράν και εμπρέπουσαν εις Μοναχούς στάσις Υμών, απέναντι των επιχειρούντων να βεβηλώσωσι τον θησαυρόν της προγονικής ημώς ευσεβούς πίστεως και λατρείας.
- Η ομολογία των αληθώς Μοναχών και πάντων των γνησίων τέκνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Τόσον δε ο ένθερμος θιασώτης των νεωτερισμών εν τη Εκκλησία Σεβασμιώτατος Χίου κ. Ιερώνυμος, όσον και ο εισηγητής τούτων Μητροπολίτης Αθηνών κ. Χρυσόστομος, ο διώκτης τούτος της πατροπαραδότου Ελληνικής ευσεβείας, μεθ' όλων εκείνων, οίτινες συνευδοκούσιν εις το ολέθριον εθνικώς και εκκλησιαστικώς έργον τούτου της μεταρρυθμίσεως εν τη Ορθοδοξία, και οι οποίοι, ως κάλλιστα χαρακτηρίζονται υπό των οργάνων του Θείου Πνεύματος ''Ρήμασι μεν σχηματίζονται την ευσέβειαν, περί δε τον νουν κακουργούσι και τοις χείλεσι ταύτην τιμώσι, τη δε καρδία πόρρω απέχουσιν απ' αυτής,
μη προσιέμενοι δέχεσθαι την εν παντί τω παρελθόντι χρόνω υπό τοσούτων αγίων κεκρατηκυίαν παράδοσιν'', διαβάλλουσιν μετά πάθους ημάς τους Μοναχούς, διότι ακολουθούντες τη αποστολική εντολή ''Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις'' (Πράξ. ε' 29) δεν στέργομεν την αντορθόδοξον και αντικανονικήν των ανατροπήν του Εκκλησιαστικού ημερολογίου μετά του ευσεβούς λαού και αποτελούμεν δι' αυτούς την πέτραν του σκανδάλου, εφ' ης η δύναμις του Κυρίου θέλει θραύσει πάσας τας αυτών, προς κέντρα λακτιζόντων αποπείρας, ευχαίς και πρεσβείαις της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου και πάντων των αγίων. Αμήν.
Επούμενοι δε μεθ' υμών εν πνεύματι και παντός ευσεβούς ορθοδόξου ποιμνίου εκβοώμεν προς τούτους τα της αγίας Ζ' Οικουμενικής Συνόδου: ''Πατέρες κηρύττουσι, τέκνα υπακοής εσμέν και εγκαυχώμεθα εν προσώπω Μητρός τη παραδόσει της καθολικής Εκκλησίας... Ημείς τη αρχαία θεσμοθεσία της καθολικής Εκκλησίας επακολουθούμεν. Ημείς παρά του ενός Πνεύματος λαβόντες χάριν ακαινοτομήτως και αμειώτως πάντα τα της Εκκλησίας εφυλάξαμεν... Ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας εκ της καθολικής Εκκλησίας αναθεματίζομεν... Ημείς δε κατά πάντα των αυτών θεοφόρων πατέρων ημών τα δόγματα και πράγματα κρατούντες κηρύττομεν εν ενί στόματι και μια καρδία, μηδέν προστιθέντες, μηδέν αφαιρούντες των εξ αυτών παραδοθέντων.
Εκ της εφημερίδας των Αθηνών ''ΣΚΡΙΠ'',
της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου 1928,
αριθ. φύλλου 8893, έτος 32ον, σελ. 4.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, επεξεργασία, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου