Μέρος 9ον
Η ψυχή που αγαπάει τον Θεό βρίσκει ανάπαυση μόνο κοντά Του. Μόλις λευτερωθείς από τα δεσμά της αμαρτίας, η καρδιά σου θα συνδεθεί με τον Θεό.
Όπως τα βρέφη τρέφονται πρώτα με το γάλα και μετά με το ψωμί, έτσι και οι αρχάριοι στη χριστιανική ζωή πρώτα πρέπει να κόψουν αυτά που τους συνδέουν με τον κόσμο και μετά να ενωθούν με τον Θεό.
Η σωματική εργασία προηγείται από την ψυχική. Όπως ο Θεός στη δημιουργία του ανθρώπου πρώτα έφτιαξε το χωμάτινο σώμα και μετά φύσηξε και του έδωσε ''πνοήν ζωής'', έτσι και στα πνευματικά, πρώτα θ' αρχίσουμε με τους σωματικούς κόπους και κατόπιν θα προχωρήσουμε στη συστηματική καλλιέργεια των αρετών.
Πρώτα βάζει στο σπίτι του κανείς τα θεμέλια και μετά χτίζει. Αλλιώτικα δεν γίνεται.
Η ψυχική εργασία γεννιέται από τη σωματική, όπως το στάχυ βγαίνει από τον γυμνό κόκκο του σταριού.
Οι κόποι που κάνουμε για την αγάπη του Θεού δεν συγκρίνονται με την απόλαυση των αιωνίων αγαθών. Τον κόπο του γεωργού όταν σπέρνει, ακολουθεί η χαρά όταν θερίζει.
Το ψωμί που τρώει του φαίνεται γλυκό, γιατι είναι ο καρπός του ιδρώτα του. Η εργασία των εντολών του Θεού απαιτεί κόπο πνευματικό και πολλή προσπάθεια, αλλά μετά ακολουθεί η αγαλλίαση.
Γι' αυτό περιφρόνησε τα πάντα και θα έχεις βοηθό τον Θεό. Αυτός που αποφεύγει τη μάταιη δόξα του κόσμου, αισθάνεται στην ψυχή του τη δόξα των μελλόντων αγαθών.
Ενώ εκείνος που προσπαθεί να ξεκουράσει τον εαυτό του με τις πρόσκαιρες απολαύσεις του κόσμου, αυτός είναι τυφλός στην ψυχή, γιατι δεν παραδόθηκε ολοκληρωτικά στον Θεό.
Μη δένεσαι με χρυσάφι, ή ασήμι, ή με οποιοδήποτε άλλο θησαυρό του κόσμου αυτού. Συνήθιζε τον εαυτό σου να μην έχει δικαιώματα στην ζωή αυτή, για να μην φτάσεις στο σημείο, με το ένα χέρι να μαζεύεις και με το άλλο να σκορπάς.
Να κάνεις ελεημοσύνη από τον κόπο σου και τον ιδρώτα σου και όχι από τις αδικίες. Να ελεείς τους φτωχούς έστω κι αν σ' αδικούν και να σε βρίζουν.
Η ελεημοσύνη όμως δεν μπορεί να σταθεί μόνη της σαν αρετή, αν δεν υπάρχει πρώτα η αγάπη προς τον Θεό.
Αυτή θα μας στηρίξει ώστε όχι μόνο να υπομένουμε την αδικία, αλλά και να υπομένουμε με χαρά την αγνωμοσύνη, που είναι ενδεχόμενο να μας δείξουν.
Να λυπάσαι, να υποφέρεις και να καίγεσαι όταν ο αδελφός σου έχει ανάγκη, γιατι αυτό έκανε και ο Χριστός.
Και αν κανείς σε χτυπήσει στο πρόσωπο να μη λυπηθείς, αλλά να χαρείς, για την αγάπη του Θεού, και να μην του πεις κανένα ψυχρό λόγο.
Ν' αγαπήσεις την προσευχή, γιατι θα σε παρηγορήσει πολύ στη ζωή σου. Διάβαζε τις θείες Γραφές και αγάπα τη φτώχεια, γιατι αυτή θα σε οδηγήσει στον Θεό.
Μίσησε την ξεκούραση του σώματος και τις ανέσεις, γιατι αυτά είναι θάνατος για την ψυχή. Περιόρισε τις συναναστροφές σου με τους ανθρώπους και φρόντισε περισσότερο για την ψυχή σου, ώστε ν' αποκτήσεις εσωτερική ειρήνη και γαλήνη.
Αγάπησε τη σωφροσύνη και φρόντισε, με την προσευχή και τον αγώνα σου, η ψυχή σου να μένει καθαρή από ρυπαρούς λογισμούς.
Μην αποκάνεις δουλεύοντας στις εντολές του Χριστού για να μη ντροπιασθείς μια μέρα, όταν βρεθείς μπροστά Του, για να δώσεις λογαριασμό για τα έργα σου.
Προφυλάξου από τα μικρά σφάλματα για μη πέσεις και στα μεγάλα. Δούλευε στην αρετή και μη δεσμεύεσαι από την απόλαυση και την ανάπαυση που προσφέρουν τα πάθη.
Αγάπησε τα φτωχά ρούχα και όχι αυτά που φαντάζουν και φαίνονται ωραία. Περισσότερο να σ' ενδιαφέρει η ομορφιά της ψυχής και όχι του σώματος.
Αυτός που είναι φλύαρος, μπορεί ποτέ ν' αποκτήσει καθαρό νου; Μπορεί ποτέ να έχει κανείς ταπεινούς λογισμούς, όταν επιθυμεί ν' απολαύσει την ανθρώπινη δόξα;
Όταν υποταχθεί κανείς στις σωματικές αισθήσεις, είναι σαν να τρώει την τροφή των θηρίων, ενώ όταν τις νικήσει, είναι σαν να τρώει την τροφή των αγγέλων.
Με την ταπεινοφροσύνη ατονούν τα σαρκικά πάθη, ενώ με την υπερηφάνεια παραχωρεί ο Θεός, και πέφτει κανείς στην πορνεία.
Η ταπεινοφροσύνη στολίζει την ψυχή με την αγνότητα. Ο εγωϊσμός δημιουργεί ακαταστασία και ταραχή στην ψυχή και μολύνεται ο νους με τους ακάθαρτους λογισμούς.
Η ταπεινοφροσύνη οδηγεί τον άνθρωπο στον Θεό. Να κάνεις ελεημοσύνη και να φροντίζεις για τους άλλους ανθρώπους, που είναι εικόνες του Θεού, αλλά μην παραμελείς ποτέ τη σωτηρία της ψυχής σου.
Πρώτα θα φωτίζεις τον εαυτό σου και μετά τους άλλους. Μη νομίζεις ότι με την ελεημοσύνη τελείωσες τις υποχρεώσεις σου στον Θεό.
Χρειάζεται μεγάλος αγώνας για να καθαρίσεις τον εαυτό σου από τα πάθη, κι έτσι θα γίνει ευπρόσδεκτη στον Θεό η προσφορά που κάνεις στους συνανθρώπους σου.
Γιατι και θαύματα να κάνεις, ακόμη και νεκρούς ν' αναστήσεις, αν δεν φροντίζεις συγχρόνως για την ψυχή σου, δεν έκαμες τίποτα.
Πώς θα οδηγήσεις άλλους στην αγάπη του Θεού, αν εσύ προηγουμένως δεν έχεις γνωρίσει τον Θεό;
Ενώ είσαι άρρωστος, προσπαθείς να κάνεις τους άλλους καλά; Πρέπει να γνωρίζεις ότι πρώτα θα καθαρισθείς εσύ και μετά θα καθαρίσεις τους άλλους.
Για να φτάσει κανείς στον Θεό, χρειάζεται να θυσιάσει και φαγητά και ποτά και ρούχα πολυτελή και επαίνους και ό,τι άλλο τραβάει τον άνθρωπο στον κόσμο.
Να γίνει φτωχός με την ταπείνωσή σου και όχι πλούσιος με την αναισχυντία σου. Να συμφιλιώνεις τους συνανθρώπους σου με την αρετή σου και όχι με τα λόγια σου.
Με την πραότητά σου και την γλυκύτητα θα σβήνεις την πυρκαϊά του θυμού και της φιλονικίας. Να ελέγχεις τους ακόλαστους με την ενάρετη συμπεριφορά σου.
( Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι )
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Συνακόλουθες αναρτήσεις εκ του βιβλίου
''Η Άσκηση στη Ζωή μας''
Είκοσι κείμενα για την Ορθόδοξη Πνευματική Ζωή
βασισμένα στους Ασκητικούς Λόγους του Αββά Ισαάκ του Σύρου,
έκδοση της Ι. Μ. Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής, 2006, σελ. 50 - 54.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου