ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Β': ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΚΥΠΡΙΑΝΗ, ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ Ο ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ (ΜΕΡΟΣ 13ον) ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ

 

''Και νυν, ω Γερόντισσά μας Κυπριανή, 

ευώδες άνθος της Ιεράς Μονής των Αγίων 

Αγγέλων, εύρες το μακάριον τέλος,

 υπεξελθόντων των εσόπτρων, και της 

αληθείας φανείσης, τη θεωρία του 

ακηράτου Κάλλους, ούπερ νυν 

εμφορουμένη, ταις σαις πρεσβείαις ημών
 μέμνησο''!...

Η μακαριστή Γερόντισσα Κυπριανή της Μονής των Αγίων Αγγέλων στις Αφίδνες της Αττικής ήταν μια σύγχρονη οσιακή μορφή, που στο πρόσωπό της ταυτιζόταν ολοκληρωτικά η ρήση του Χριστού μας '' αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών''. (Ματθ. 18, 3). Η αείμνηστη Γερόντισσα ήταν εκ παιδιόθεν αφιερωμένη στον ηγαπημένο Νυμφίο της Χριστό, εκ του Οποίου πάντα περίμενε το κέλευσμα για την άσκηση στη μοναχική ζωή. Υπηρετώντας για μια εικοσαετία στο νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού ως παιδαγωγός (1945-1967) με ταπείνωση και αυταπάρνηση,  έλαβε την κλήση απ' τον Θεό μας με την συνάντηση που είχε για πρώτη φορά το 1971, με τον αείμνηστο πνευματικό μας πατέρα Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανό. Στο πρόσωπο του Μητροπολίτη, η λαϊκή ακόμη Πηνελόπη Αλεξοπούλου θα βρει τον Γέροντα αυτόν, που αναζητούσε επί χρόνια ολόκληρα, με τις προσευχές και τα αιτήματά της προς τον Θεό. Έτσι το 1971 αγοράσθηκε η έκταση που βρίσκεται σήμερα η γυναικεία Ιερά Μονή των Αγίων Αγγέλων, για να ακολουθήσει η Μοναχική κουρά της Γερόντισσας το έτος 1973, λαμβάνοντας το όνομα Κυπριανή! Το 1974, την Παρασκευή της Διακαινησίμου θα γίνει Μεγαλόσχημη Μοναχή, για να ενθρονιστεί το 1982, ως Καθηγουμένη σε ηλικία 74 ετών. Η Γερόντισσα Κυπριανή ήταν ένας ευώδης κήπος με διαλεχτά και μοσχομύρητα άνθη, ένας ορμητικός ποταμός συναισθημάτων που ξεχυνόταν αβίαστα ακόμη και με την σιωπή της! ''Ένιωθα'', έλεγε ως Μοναχή πλέον, ''ότι κρατοῦσα στα χέρια μου ένα μεγάλο δοχείο γεμάτο ξέχειλα από αισθήματα... Και φοβόμουν πολύ να μην σκοντάψω... Ευτυχώς, βρέθηκε μπροστά μου ο Χριστός μας! ... Και έχυσα όλο το δοχείο επάνω Του''! Τον Ιούνιο του 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο για την μακαριστή Γερόντισσα, από τον Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανό Β', που ενώ ήταν ημιτελειωμένο εδώ και χρόνια, η Αδελφότητα της Μονής εργάσθηκε με ζήλο και υπευθυνότητα για την ολοκλήρωσή του. Το βιβλίο χαίρει πλουσίων Χριστολογικών συναισθημάτων και μιας τόσο, ανυπέρβλητης πνευματικής γραφής, που ο αναγνώστης αισθάνεται να τον κατακλύζουν άρδην, ανείπωτα αισθήματα αγάπης, ταπείνωσης και ευγνωμοσύνης προς τον δωροδότη Χριστό μας. Με το σύντομο αυτό και πτωχό -καθόλα- εισαγωγικό σημείωμά μας θα περπατήσουμε μαζί -έστω και αποσπασματικά- την ''στενή και τεθλιμμένη οδό'', αλλά ταυτόχρονα και την περίλαμπρη, ευφρόσυνη ζωή της αείμνηστης Γερόντισσας Κυπριανής κατά το ''κατατρύφησον του Κυρίου, και δώσει σοι τα αιτήματα της καρδίας σου. αποκάλυψον προς Κύριον την οδόν σου και έλπισον επ' αυτόν, και αυτός ποιήσει'' (Ψαλμός 36, 4-5). Όσοι ευφρανθήκαμε από τον ανεξάντλητο πνευματικό της πλούτο, τις απλές -με υψηλά νοήματα- αστείρευτες διδαχές της, γινόμαστε προσευχητικοί ικέτες στον Χριστό μας να μας χαρίζει τέτοια μεγάλα, πνευματικά αναστήματα, που να μας γεμίζουν και να μας καθαίρουν από την πνευματική μας φτώχεια και τον εφάρματο και ανακόλουθο οδικό μας βίο. Εύχεσθε!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Τ Ε Λ Ε Υ Τ Α Ι Ο

''...Την αγιότητα της Μητέρας'', διηγείται Αδελφή, ''την αισθάνθηκα πολύ έντονα την ώρα που εκοιμήθη... 

Νοιώθαμε, ότι συνέβαινε κάτι το πολύ θαυμαστό, κάτι θεϊκό...''. 

Άλλη αδελφή: 

''Δεν νοιώσαμε πόνο... Είχα τέτοια χαρά... Πετούσα... 

Όλα ήταν όμορφα γύρω μου... Ανάστασις παντού... 

Η χαρά της Αναστάσεως γέμισε το Μοναστήρι μας...''. 

Η Θεία Λειτουργία συνεχίσθηκε μέχρι τέλους, μέσα σε μία ατμόσφαιρα Αναστάσιμη... 

Ο Θάνατος για μια ακόμη φορά είχε καταπατηθή και η Ζωή κυριαρχούσε... 

''Ανέστη Χριστός και Ζωή πολιτεύεται...''. 

Αργότερα, έφθασε η σεβαστή Γερόντισσα Μακρίνα (+ 7.8.2013), 

της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Αχαρνών... 

Με την πολύτιμη βοήθειά της και τις οδηγίες της, 

η Γερόντισσα Ταξιαρχία με τρεις Αδελφές ευπρέπισαν το ιερό Σκήνωμα... 

Η σεμνότης και η ευλαβική στοργή της Γεροντίσσης Μακρίνης έμειναν ανεξίτηλα χαραγμένες στις ψυχές των Αδελφών...''

Μέχρι της Κυριακής, 14η Φεβρουαρίου, η Γεροντισσούλα παρέμενε ακίνητη, χωρίς να φάη ή να πιη τίποτε...

Παρηγορούσε τις πνευματικές θυγατέρες της με το φωτεινό βλέμμα της... Ήσαν όλες προσευχόμενες εν αναμονή της απολύσεως...

Εν τω μεταξύ, κατά την διάρκεια της εβδομάδος, είχαν καταφθάσει από το εσωτερικό και το εξωτερικό, διάφορες μακρυνές θυγατέρες της...

Ο Αιδεσιμώτατος π. Μιχαήλ από την Γαλλία είχε έλθη την Πέμπτη, 11η Φεβρουαρίου...

Με την ευλογία του Πνευματικού, λειτουργούσε καθημερινώς στο ιερό παρεκκλήσιο των Αγίων Αγγέλων, δίπλα ακριβώς στο κελλάκι της Μητέρας, η οποία εκοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων με πολλή δυσκολία την Παρασκευή και το Σάββατο, 12η-13η Φεβρουαρίου.

Την επαύριο, ημέρα Κυριακή, κατεβλήθη από την Αδελφότητα μία τελευταία προσπάθεια να κοινωνήση η Μητερούλα...

Της είπαν οι Μοναχές: ''Μητεέρα μας, ξέρουμε ότι θέλετε να κοινωνήσετε... Γι' αυτό, αν είναι ευλογημένο, Σας παρακαλούμε, ανοίξατε το στόμα Σας...''. 

Φάνηκε, ότι προσπαθούσε, αλλά δεν τα κατάφερε... Στο κελλάκι της η Μητέρα είχε, μέσα σε μία μικρή θήκη, ένα τεμάχιο μικρό από το ράσο του Αγίου Ιωάννου (Μαξίμοβιτς)...

Η Γερόντισσα Ταξιαρχία σταύρωσε με αυτό το αγίασμα τα χείλη της Ευλογημένης... Αμέσως άνοιξε πολύ καλά το στόμα της...

Έτσι, αξιώθηκε να κοινωνήση για τελευταία φορά, προ της απολύσεως... Κυριακή βράδυ, 14η Φεβρουαρίου...

Η Μητερούλα είναι φανερό, ότι φεύγει, ότι αναχωρεί για το ποθητό ταξίδι προς τον Ηγαπημένο της...

Ο αγαπητός της πνευματικός Πατέρας έφθασε συγκινημένος... Της εδιάβασε Ευχές και την εχαιρέτησε μυστικώς...

Έδωσε την ευλογία του να τελεσθή τα μεσάνυκτα και πάλι η Θεία Λειτουργία... Απεχώρησε...

Μισή ώρα μετά την τελευταία ευχή του Γέροντος και Πνευματικού της, στην αρχή της Λειτουργίας, Κυριακή προς Δευτέρα, 15η Φεβρουαρίου 2000, η ψυχή της ευλογημένης νύμφης του Χριστού, της Γεροντίσσης Κυπριανής, επέταξε ανάλαφρα προς Ον επόθει Νυμφίο της!...

Και τότε συνέβη το απροσδόκητο!... Μία απερίγραπτη χαρά πλημμύρισε τις ψυχές όλων ανεξαιρέτως των Αδελφών!...

Εβίωσαν ένα Μυστήριο... Το είχε προείπει η Ευλογημένη, όταν εγίνετο λόγος για την έξοδό της.

''Αχ, Μητέρα μας... Πώς θα αντέξουμε εκείνη την στιγμή!... Τί έχουμε να κλάψουμε!...''.

''Όχι, παιδιά μου... Μην κλαίετε... Δεν θα κλάψετε τότε..., απάντησε ήρεμα και καθησυχαστικά!...

''Την αγιότητα της Μητέρας'', διηγείται Αδελφή, ''την αισθάνθηκα πολύ έντονα την ώρα που εκοιμήθη...

Νοιώθαμε, ότι συνέβαινε κάτι το πολύ θαυμαστό, κάτι θεϊκό...''. Άλλη αδελφή: ''Δεν νοιώσαμε πόνο... Είχα τέτοια χαρά... Πετούσα...

Όλα ήταν όμορφα γύρω μου... Ανάστασις παντού... Η χαρά της Αναστάσεως γέμισε το Μοναστήρι μας...''.

Η Θεία Λειτουργία συνεχίσθηκε μέχρι τέλους, μέσα σε μία ατμόσφαιρα Αναστάσιμη... Ο Θάνατος για μια ακόμη φορά είχε καταπατηθή και η Ζωή κυριαρχούσε... ''Ανέστη Χριστός και Ζωή πολιτεύεται...''.

Αργότερα, έφθασε η σεβαστή Γερόντισσα Μακρίνα (+ 7.8.2013), της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Αχαρνών...

Με την πολύτιμη βοήθειά της και τις οδηγίες της, η Γερόντισσα Ταξιαρχία με τρεις Αδελφές ευπρέπισαν το ιερό Σκήνωμα...

Η σεμνότης και η ευλαβική στοργή της Γεροντίσσης Μακρίνης έμειναν ανεξίτηλα χαραγμένες στις ψυχές των Αδελφών...

Το πρωί της Δευτέρας, μεταφέρθηκε το ιερό Σκήνος στον ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος, στον προσκυνηματικό χώρο της Μονής, προκειμένου να τελεσθή η Εξόδιος Ακολουθία.

Της ιεράς Ακολουθίας προϊστατο ο πνευματικός Πατέρας της κοιμηθείσης και πάσης της Αδελφότητος, βαθειά συγκινημένος, συμπροσευχομένου πλήθους αγαπητών προσώπων, τα οποία εκτιμούσαν και έτρεφαν βαθύ σεβασμό στην Αείμνηστη.

Στο Μοναστήρι είχε απλωθή μία βαθειά ειρήνη και μυστική άνωθεν αγαλλίασις, η οποία διεπότιζε και όλη την Ακολουθία...

Ήταν τόσο αισθητή αυτή η Χάρις, αυτό το ουράνιο δώρο, ώστε οι πιστοί ωμολογούσαν: ''Ήταν όπως στην Ακολουθία του Επιταφίου, όπου φέγγει ήδη το Φως της Αναστάσεως...''.

Την ώρα του ασπασμού, ιερό δέος νοιώθαμε... Ήταν ένα Ιερό Λείψανο μέσα στην λαμπρότητα της Δόξης των Εσχάτων!...

Και νυν, ω Γερόντισσά μας Κυπριανή, ευώδες άνθος της Ιεράς Μονής των Αγίων Αγγέλων,

''εύρες το μακάριον τέλος,

υπεξελθόντων των εσόπτρων,

και της αληθείας φανείσης,

τη θεωρία του ακηράτου Κάλλους,

ούπερ νυν εμφορουμένη,

ταις σαις πρεσβείαις ημών μέμνησο''!...

Τ Ε Λ Ο Σ

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο

του  Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Β': 

''Γερόντισσα Κυπριανή, 

Της Μονής των Αγίων Αγγέλων ο επίγειος άγγελος (1908-2000)'', 

έκδοση α', 

Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής 

της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, 

σελ. 220 - 224, Ιούνιος 2020. 

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου 

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.