Συνακόλουθες αναρτήσεις εκ του βιβλίου του
Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου (1815-1894):
''ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ''.
Έκδοση Ι. Μ. Παρακλήτου, Αθήνα 1993, έκδοση εβδόμη, σελ. 114-118.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένων
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΚ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος αποτελεί μια σημαντική μορφή της ρωσικής Ορθοδοξίας, ιδιαίτερα γνωστή για την πλούσια συγγραφική προσφορά και τον ηρωϊσμό της. Ο ηρωϊσμός αυτός εκδηλώθηκε κυρίως με δύο παράλογες για το ορθολογιστικό πνεύμα της εποχής μας πράξεις: Πρώτον, παραιτήθηκε από την επισκοπική του έδρα, για να ζήση ασκητικά. Και δεύτερον, αυτοφυλακίσθηκε και παρέμεινε επί εικοσιοκτώ ολόκληρα χρόνια έγκλειστος σ' ένα κελλί της ερήμου Βισένσκ! Ενώ όμως εγκατέλειψε χάριν της ησυχαστικής ζωής την αρχιερατική του διακονία, ο Κύριος του Αμπελώνος του ανέθεσε μια άλλη ποιμαντική, την <<ταχυδρομική ποιμαντική>>. Δεχόταν καθημερινά από είκοσι μέχρι σαράντα επιστολές, από διάφορα πρόσωπα και μέρη, με ερωτήματα επί ποικίλων θεμάτων. Και συνήθως απαντούσε σε όλες. Έτσι στο διάστημα των εικοσιοκτώ ετών της έγκλειστης ζωής του έγραψε χιλιάδες επιστολές που διακρίνονται για την απλότητα, την φυσικότητα και τη ζωντάνια τους. Οι επιστολές αυτές πρόσφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν καθοδήγησι και παρηγορία σε αναρίθμητες ψυχές. Πολλές είχαν εκδοθή σε τόμους ενώ ακόμα ζούσε. Μια δειγματοληπτική επιλογή απ' αυτές προσφέρουμε κι εμείς στο ελληνικό κοινό, μέσα από τις σελίδες του παρόντος βιβλίου. Το περιεχόμενο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη. Το πρώτο αναφέρεται κυρίως σε θέματα απλά, πρακτικά, της καθημερινής πνευματικής ζωής, σαν απαντήσεις σε αντίστοιχα ερωτήματα των πιστών. Το δεύτερο μέρος αναφέρεται κυρίως σε θέματα πίστεως. Η σύντομη βιογραφία του οσίου που ακολουθεί, είχε συμπεριληφθή και στην προγενέστερη έκδοσί μας <<Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Προς τις αδελφές Μοναχές>>. Κρίναμε όμως σκόπιμο να τη συμπεριλάβουμε και στην παρούσα έκδοσι, που είναι γενικωτέρου ενδιαφέροντος.
( Ε κ τ ο υ π ρ ο η γ ο υ μ έ ν ο υ )
Δευτέρα παρουσία
Ενοχλείσθε με την σκέψι ότι η δευτέρα παρουσία του Χριστού δεν πρόκειται να γίνη και ότι ο άνθρωπος κρίνεται την ώρα που πεθαίνει... Κάποιος μάλιστα μορφωμένος κληρικός σας είπε ότι όπως και να ζήσουμε, τελικά όλοι μαζί θα σωθούμε.
Είναι καλό ν' ασχολήσθε με τόσο σοβαρά θέματα, όπως ο θάνατος, η δευτέρα παρουσία του Χριστού, η μέλλουσα κρίσις, και μάλιστα από ζήλο για την σωτηρία της ψυχής σας. Αλλά δεν είναι καλό να δέχεσθε σκέψεις αντίθετες με την αλήθεια. Για ποιό λόγο να συσχετίζετε την δευτέρα παρουσία με τον θάνατο;
Ο θάνατος έχει την δική του σειρά και η δευτέρα παρουσία την δική της. Διαβάστε στα Ευαγγέλια και στις Επιστολές για την δευτέρα παρουσία και θα διαπιστώσετε ότι δεν είναι δυνατόν να συγχρονισθή με τον θάνατο. Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο π.χ. διαβάζουμε:
<<Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ' αυτού, τότε καθίσει επί θρόνου δοξης αυτού, και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και αφοριεί αυτούς απ' αλλήλων ώσπερ ο ποιμήν αφορίζει τα πρόβατα από των ερίφων, και στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δε ερίφια εξ ευωνύμων.
τότε ερεί ο βασιλεύς τοις εκ δεξιών αυτού' δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου... τότε ερεί και τοις εξ ευωνύμων' πορεύεσθε απ' εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού... και απελεύσονται ούτοι εις την κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον>> (Ματθ. 25, 31-46).
Βλέπετε πως θα γίνη η δευτέρα παρουσία και η μέλλουσα κρίσις; Πώς μπορούμε να σκεφθούμε ότι αυτό συμβαίνει την ώρα του θανάτου του καθενός; Κατά την κοίμησι της Υπεραγίας Θεοτόκου ήλθε ο ίδιος ο Κύριος με πλήθη αγγέλων για να πάρη κοντά Του την πάναγνη ψυχή της. Μια τέτοια τιμή αξιώθηκαν και πολλοί άλλοι άγιοι άνδρες και γυναίκες, όπως αναφέρεται στους βίους τους.
Όμως, όπως αντιλαμβάνεσθε, τα έκτακτα αυτά γεγονότα δεν σχετίζονται με την δευτέρα παρουσία και την μέλλουσα κρίσι. Κατά την δευτέρα παρουσία όλο το γένος των ανθρώπων θα συγκεντρωθή σ' έναν τόπο και ο Κύριος θα εμφανισθή με απερίγραπτη δόξα, θα το χωρίση σε δύο μέρη και θ' αναγγείλη μια απόφαση για το καθένα. Η απόφασις αυτή θα ισχύη στους αιώνες.
Η μερική κρίσις που γίνεται κατά τον θάνατο του καθενός και η πρόγευσις της μακαριότητος ή της κολάσεως που ακολουθεί, είναι κάτι το προσωπικό για τον καθένα και δεν μπορούμε να το συσχετίζουμε με την δευτέρα παρουσία και την μέλλουσα κρίσι. Η δευτέρα παρουσία θ' ακολουθήση αμέσως μετά την κοινή ανάστασι όλων των νεκρών και την ανακαίνισι του ουρανού και της γης.
Τότε θα εξαγγελθή η τελική και οριστική κρίσις για όσα έκανε καθένας κατά την επίγεια ζωή του. Ο απόστολος Πέτρος γράφει ότι κατά την οριστική κρίσι θα συντελεσθή η ανακαίνισις του ουρανού και της γης: <<Καινούς ουρανούς και γην καινήν κατά το επάγγελμα αυτού προσδοκώμεν>> (Β' Πέτρου 3, 13).
Η ανακαίνισις αυτή θα συντελεσθή με φωτιά: <<Οι δε νυν ουρανοί και η γη... εισί πυρί τηρούμενοι εις ημέραν κρίσεως>> (Β' Πέτρου 3, 7). Και θα συντελεσθή <<ροιζηδόν>>, δηλ. με πάταγο: <<Ουρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεία δε καυσούμενα λυθήσονται και γη και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται>> (Β' Πέτρου 3, 10).
Όλα αυτά κατά την δευτέρα παρουσία του Κυρίου ή την <<του Θεού ημέραν, δι' ην ουρανοί πυρούμενοι λυθήσονται και στοιχεία καυσούμενα τήκεται>> (Β' Πέτρου 3, 12). Θα διαλυθή και θα λυώση αυτός ο κόσμος και στην θέσι του θα δημιουργηθή ο νέος.
Μετά την καταστροφή του παλαιού κόσμου <<φανήσεται το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ... και όψονται τον Υιόν του ανυρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής, και αποστελλεί τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και επισυνάξουσι τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών>> (Ματθ. 24, 30-31).
Αυτή ακριβώς η σάλπιγγα θα ξυπνήση τους κεκοιμημένους: <<Έρχεται ώρα εν' ή πάντες οι εν τοις μνημείοις ακούσονται της φωνής αυτού και εκπορεύσονται οι τα αγαθά ποιήσαντες εις ανάστασιν ζωής, οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασις κρίσεως>> (Ιωάν. 5, 28-29).
Και ο απόστολος Παύλος γράφοντας για την ανάστασι των νεκρών, αναφέρει το τελευταίο αυτό σάλπισμα: <<Ιδού μυστήριον υμίν λέγω' πάντες μεν ου κοιμηθησόμεθα, πάντες δε αλλαγησόμεθα, εν ατόμω, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι' σαλπίσει γαρ και οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι και ημείς αλλαγησόμεθα (Α' Κορινθ. 15, 51-52).
Ομοίως γράφει αλλού: <<Τούτο υμίν λέγομεν εν λόγω Κυρίου... ότι αυτός ο Κύριος εν κελεύσματι, εν φωνή αρχαγγέλου και εν σάλπιγγι Θεού καταβήσεται επ' ουρανού και οι νεκροί εν Χριστώ αναστήσονται πρώτον>> (Α' Θεσσαλ. 4,16). Οι αναστημένοι θα συναχθούν για την μέλλουσα κρίσι, όπως παραστατικά την περιγράφουν οι άγιοι απόστολοι αναφέροντες τα λόγια του Κυρίου και εμπνεόμενοι από το Άγ. Πνεύμα.
Επομένως όλα όσα λέγονται εδώ είναι απολύτως αληθινά. Όλα θα πραγματοποιηθούν, όπως έχουν λεχθή και γραφή.
Ο ίδιος ο Κύριος μετά την αναγγελία της δευτέρας παρουσίας, πρόσθεσε: <<Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι>> (Ματθ. 24-35). Εσείς λοιπόν τι κάνατε; Χωρίς να φοβηθήτε τον Θεό, σκεφθήκατε μια δικού σας τύπου δευτέρα παρουσία συνυφασμένη μάλιστα με τον θάνατο του καθενός.
( Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου