ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2023

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΝΟΜΩΝ





Η κατάντια του πολιτισμού μας



Το δημόσιο αποχετευτικό σύστημα

χώρος απόρριψης των ανεπιθύμητων αγέννητων παιδιών




Συγκινούμαστε από τα περιστατικά παιδικής κακοποίησης. Σπαρακτικά άρθρα για τα παιδιά των φαναριών, των ιδρυμάτων, τα κακοποιημένα, τα εξαρτημένα, από εμπόλεμες ζώνες. Ταρακουνούν έντονα τη συνείδησή μας. Και είναι λογικό γιατί η εγκατάλειψη των παιδιών σημαίνει αυτοκτονία της κοινωνίας μας. Χωρίς παιδιά δεν υπάρχει αύριο. Υπάρχουν μόνο τα γηρατειά και θάνατος.


Υπάρχει όμως μία κατηγορία αδικημένων παιδιών που δεν φαίνεται να μας απασχολεί. Είναι τα παιδιά των υπονόμων. Των αποχετεύσεων, των βόθρων… Αφορά τα παιδιά που πεθαίνουν από τη φαρμακευτική άμβλωση, αποβάλλονται από το γυναικείο σώμα και σύμφωνα με τις οδηγίες πετιούνται στη λεκάνη της τουαλέτας για να απομακρυνθούν με το νερό στην αποχέτευση και όπου αυτή οδηγεί.


Η φαρμακευτική άμβλωση ολοκληρώνεται σε δύο φάσεις. Στη πρώτη λαμβάνεται η μιφεπριστόνη (ή σπανιότερα η μεθοτρεξάτη) που θανατώνει ένα κυοφορούμενο παιδί ηλικίας έως 9 εβδομάδων (σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες αλλά και μεγαλύτερο κάποιες φορές π.χ 12-13 εβδομάδων), ενώ ακολούθως η γυναίκα λαμβάνεται μισοπροστόλη έναν παράγοντα που προκαλεί σύσπαση στη μήτρα, ώστε να αποβάλλει το νεκρό παιδί της από το κόλπο.(1)


Στις 9 εβδομάδες κύησης το μωρό είναι περίπου 2,5 εκατοστά, ενώ με το σάκο που το περιβάλλει γίνεται μεγαλύτερο. Είναι εμφανή καθώς αναπτύσσονται το πρόσωπο, τα μάτια, στόμα, γλώσσα, ποδαράκια και χεράκια, ενώ έχουν ήδη σχηματιστεί και τα μείζονα όργανα. Εδώ ανήκουν ο εγκέφαλος, καρδιά, πνεύμονες, νεφρά και έντερο.(2)


Το παιδί στις 12 εβδομάδες είναι ακόμη μεγαλύτερο, περίπου 6 εκατοστά και είναι εμφανές το φύλο του. (3) Είναι κατανοητό πως εκτρώνεται ένα μωρό στο οποίο ξεχωρίζουν σαφώς τα οργανάκια του.Οι γυναίκες το βλέπουν, το πιάνουν και συχνά τρομοκρατούνται καθώς πολλά γεννιούνται ζωντανά, χτυπά η καρδιά τους και κινούνται.(4)


Σε διεθνές επίπεδο οι φαρμακευτικές αμβλώσεις έχουν ξεπεράσει τις χειρουργικές και αναμένεται ακόμη μεγαλύτερη γενίκευσή τους. Τα χάπια της άμβλωσης είναι στη λίστα με τα «απαραίτητα φάρμακα» του WHO.(5)


Οι γυναίκες τα προμηθεύονται με συνταγογράφηση αλλά είναι προσβάσιμα και διαδικτυακά χωρίς τη μεσολάβηση ή εξέταση γιατρού. Η διαδικασία είναι εύκολη καθώς με την πρόσφατη αναθεώρηση του νόμου για τις αμβλώσεις στη πατρίδα μας δεν είναι απαραίτητη η γονεϊκή συγκατάθεση για την άμβλωση ανήλικης, ούτε είναι παράνομη η διαδικτυακή προώθησή της.


Η πρακτική είναι θανατηφόρος για τα παιδιά και επικίνδυνη για τις γυναίκες. Τα φάρμακα συχνά επιβάλλονται εκβιαστικά σε γυναίκες θύματα κακοποίησης, trafficking, ανήλικα κορίτσια θύματα μαστροπών ή ασυνείδητων γονέων, δίνονται σε έκτοπες ή και προχωρημένες κυήσεις, χωρίς έλεγχο για πιθανή Rh ευαισθητοποίηση της γυναίκας.


Η αιμορραγία και ο πόνος μετά την φαρμ. άμβλωση μπορεί να συνεχίζονται για μήνες, ενώ οι επιπλοκές της αναφέρονται ως 4 πλάσιες από της χειρουργικής.Η φαρμακευτική «διαδικασία» έχει 10πλάσια θνητότητα σε σχέση με την χειρουργική άμβλωση.(6) Θάνατος, στείρωση, σήψη….


Πρόσφατος είναι ο θάνατος 19χρονης στο Καναδά μετά τη λήψη των εκτρωτικών χαπιών. (7) Ουσιαστικά οι ακτιβιστές υπέρ των αμβλώσεων με τη προώθηση της χημικής έκτρωσης αυτοαναιρούνται καθώς καταστρατηγούν ένα από τα βασικά τους επιχειρήματα για την νομιμοποίηση της άμβλωσης. Πως έπρεπε να νομιμοποιηθεί για να γίνεται σε προστατευμένες εγκαταστάσεις και από επιστήμονες γιατρούς για την ασφάλεια της γυναίκας. (8)


Όμως η μέθοδος είναι επιπλέον προσβλητική για τα νεκρά σώματα των εμβρύων- παιδιών και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία. Για τα παιδιά των χειρουργικών αμβλώσεων και τους πλακούντες τους προβλέπεται κάποιου τύπου υγειονομική ταφή.


Για τα αναρίθμητα παιδιά των χημικών αμβλώσεων τάφος τους γίνεται συνήθως ο βόθρος και η αποχέτευση ή τα σκουπίδια της γειτονιάς και οι χωματερές. Το σωματάκι τους συνήθως προωθείται μαζί με τον πλακούντα και τους υμένες μαζί με τα υπόλοιπα δημόσια λύματα, και υφίσταται επεξεργασία στις ειδικές εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ ή ανάλογων υπηρεσιών.


Δεν είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε ακριβώς τη πορεία αυτής της αρρωστημένης διαδικασίας. Ένα όμως είναι βέβαιο, πως τα αγέννητα παιδιά μας υφίστανται βίαιο θάνατο και ταπεινωτική διαχείριση. Επιστρέφουν κακοποιημένα στο περιβάλλον μαζί με τα φάρμακα που τα σκότωσαν και εισέρχονται στη βιολογική αλυσίδα μέσα από ανεξέλεγκτους μηχανισμούς με άγνωστες συνέπειες.


Είναι ντροπή αυτή η κατάντια του πολιτισμού μας. Ο εμβρυικός θάνατος, η εκμετάλλευση της γυναίκας, η προσβολή των παιδικών νεκρών σωμάτων η κατάληξή τους στα λύματα ή τις χωματερές. Η μόλυνση των υπογείων υδάτων και του υδροφόρου ορίζοντα από την μιφεπριστόνη, τη μισοπροστόλη, τους εμβρυικούς υμένες και η άγνωστης φύσεως «επεξεργασία» των νεκρών μωρών.


Αναρωτιόμαστε πού καταλήγουν τελικά τα κορμάκια τους; Φτάνουν στη θάλασσα; Σε κάποιες καλλιέργειες; Στο χώμα; Και σε ποια μορφή ; (9) Αναρωτιόμαστε τί θα συμβεί εάν αρχίσει η προγραμματισμένη επαναχρησιμοποίηση του νερού των αποχετεύσεων και τί συνέπειες θα έχουν όλα αυτά για τη δημόσια υγεία; (10)


Ποια θέση λαμβάνει η πολιτεία που κόπτεται για το δημογραφικό και την στήριξη της μητρότητας; Πού είναι οι γυναικείες οργανώσεις; Πού είναι οι οικολογικές ομάδες; Πού είναι οι νομικοί, οι τεχνολόγοι;


Γιατί δεν μιλούν οι υγειονομικοί δημόσιας υγείας που μας τσάκισαν για να εφαρμόσουμε τα παράλογα μέτρα του WHO για τον κορονοϊό; Εφαρμόζουν και πάλι την ίδια εγκληματική «συμμόρφωση» στο θέμα της φαρμακευτικής άμβλωσης; Πού είναι η «ευαίσθητη» στα παιδιά κοινωνία μας;


Ας ελέγξει ο καθένας μας τον εαυτό του πόσο ευθύνεται για αυτή την κατάντια και ας κινητοποιηθούμε όπως αξίζει σε όλα τα παιδιά μας.





Παραπομπές



1-https://emvriomitriki.gr/teratogona-kai-loimwkseis/gynaikologika-themata/farmakeytikh-diakoph-kyhshs
2-https://www.nhs.uk/pregnancy/week-by-week/1-to-12/9-weeks/
3-https://www.whattoexpect.com/pregnancy/week-by-week/week-12.aspx
4-https://www.liveaction.org/news/women-describe-preborn-child-abortion-pills/?_hsmi=243858244&_hsenc=p2ANqtz-9gtt4ad_muZyVpTpAIylr6i7Wpp16A3BlddaUB-tI_KumujHTbTl-ZC6lG1i2nHHz0V0JqIm-5R97XOizJyLe9zzATkw
5-https://www.who.int/publications/i/item/WHO-MHP-HPS-EML-2021.02 (σελ. 50, στην 22η λίστα του 2021)
6-https://pregnancyhelpnews.com/news/item/3780-panel-what-s-in-the-water-more-chemical-abortion-destruction
7-https://time.news/19-year-old-dies-from-taking-abortion-pill-in-canada/
8-https://pregnancyhelpnews.com/news/item/3780-panel-what-s-in-the-water-more-chemical-abortion-destruction
9-https://www.eydap.gr/TheCompany/DrainageAndSewerage/SewagePlants/
10-https://ec.europa.eu/environment/water/reuse.htm
https://www.afistemenaziso.gr/texts/medical/methodoi-ektrwshs/ta-paidia-ton-yponomon *Εκ του ιστολογίου <<Αφήστε με να Ζήσω>> της 12.2.2023. Επιμέλεια, παρουσίαση ημετέρα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF