ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΩΣ ΣΗΜΕΙΑ

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Νικολάου Βελιμίριβιτς:
<<Ομιλίες και Μελέτη για τα Σύμβολα και Σημεία>>, εκδόσεις <<Ορθόδοξη Κυψέλη>>, Θεσσαλονίκη 2014, σελ. 253-256.
Ο Άγιος Νικόλαος γενννήθηκε στις 23.12.1881 στο μικρό ορεινό χωριό Λέλιτς κοντά στο Βάλιεβο της Σερβίας. Οι γονείς του, Ντράγκομιρ και Κατερίνα, απλοί χωρικοί είχαν εννέα παιδιά από τα οποία το πρώτο ήταν ο Νικόλαος.
Βαπτίσθηκε στο μοναστήρι του Τσέλιε που τότε αποτελούσε τον ενοριακό ναό του χωριού. Η ξακουστή οικογένεια των Βελμίροβιτς κατάγεται από τη Σρεμπρένιτσα της Βοσνίας. Ο πατέρας του είχε σπάνια μόρφωση για χωρικό της εποχής του και ήταν ο γραμματικός της περιφερείας. Το Δημοτικό τελείωσε στο Σχολείο της μονής Τσέλιε και το Γυμνάσιο στο Βάλιεβο. Μετά την αποφοίτησή του από την Θεολογική Σχολή του Βελιγκραδίου, έλαβε υποτροφία για το Πανεπιστήμιο της Βέρνης στην Ελβετία.
Το διδακτορικό του θέμα ήταν: <<Η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού ως θεμελιώδες δόγμα της Αποστολικής Εκκλησίας>>. Στην συνέχεια με νέα υποτροφία σπούδασε φιλοσοφία στην Οξφόρδη της Αγγλίας. Μετά από την σωτηρία του από σοβαρή ασθένεια έταξε να ενδυθή το μοναχικό σχήμα και να θέση τον εαυτό του στην διακονία της Εκκλησίας και του λαού.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1909 έγινε μοναχός με το όνομα Νικόλαος. Κατόπιν επήγε για σπουδές στην φημισμένη Ακαδημία της Πετρούπολης στην Ρωσία... Στις 25 Μαρτίου του 1919 εξελέγη επίσκοπος Ζίτσης, κατόπιν μετατίθεται στην επισκοπή Αχρίδος και το 1934 επέστρεψε και πάλι στην επισκοπή Ζίτσης. Το 1941 συνελήφθη και φυλακίστηκε από τους Γερμανούς.
Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1944 τον μετέφεραν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου στη Γερμανία, από όπου απελευθερώθηκε στις 8 Μαϊου του 1945 από τον αμερικανικό στρατό... Εκοιμήθη ειρηνικά στις 18 Μαρτίου του 1956 ενώ προσευχόταν στην ρωσική μονή του Αγίου Τύχωνος στην Πενσυλβάνια των Η.Π.Α.
Στις 12 Μαΐου του 1991 τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Σερβία, στο μοναστήρι Λέλιτς. Στις 24 Μαΐου 2003 η Σύνοδος των Αρχιερέων της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, ακολουθώντας τη συνείδηση του πληρώματός της, προέβη στην επίσημη ανακήρυξη της αγιότητος του επισκόπου Νικολάο και την αναγραφή του στο σερβικό αγιολόγιο. Η μνήμη του τιμάται στις 12 Μαΐου.
(Από τον πρόλογο του βιβλίου)
Ευχόμαστε την «Καλή Ανάγνωση» και «πνευματική εντρύφηση» σε έναν σύγχρονο άγιο της εποχής μας, που τα κείμενά του παραστατικά, αισθαντικά και προπαντός δημιουργικά μας εισαγάγουν στον άρρητο, θαυμαστό και εύοσμο κόσμο της Θεολογίας του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Παρασκευή 7 (20) Μαΐου 2022 εκκλ. ημ. + Εμφάνισις Τιμίου Σταυρού εν Ιεροσολύμοις

Τα όνειρα ως σημεία

Μέσα στον ύπνο, στην απατηλή νύχτα, όταν ύπνος βαθύς καταλάβει τους ανθρώπους, τότε που καθεύδουν στο στρώμα, τότε ο Θεός ανοίγει τα ώτα των ανθρώπων και τους εντυπώνει τη διδαχή Του.

Για να αποτρέψει τον άνθρωπο από τα έργα του και να αφαιρέσει την υπερηφάνεια από πάνω του. Για να φυλάξει τη ψυχή του από παγίδες και η ζωή του να μην γευτεί μάχαιρα (Ιώβ 33, 15).

Αυτά είπε στον Ιώβ ο φίλος του Ελιούς και την αλήθεια των λόγων αυτών έχει επιβεβαιώσει πολλάκις η πείρα των ανθρώπων. Ο βασιλιάς Αβιμέλεχ είχε αρπάξει την Σάρρα, την γυναίκα του Αβραάμ για να την κάνει δική του.

Τη νύχτα όμως παρουσιάστηκε ο Θεός στον Αβιμέλεχ και του είπε: <<ιδού συ αποθνήσκεις περί της γυναικός, ης έλαβες, αύτη δε έστι συνωκηηυία ανδρί (Γέν. 20,3). Τρόμαξε ο βασιλιάς από το όνειρο εκείνο και αμέσως το επόμενο πρωί παρέδωσε την Σάρρα στον άνδρα της.

Όταν ο ειδωλολάτρης Λάβαν κατεδίωκε τον γαμπρό του, δίκαιο Ιακώβ, του εμφανίστηκε ο Θεός στον ύπνο και του είπε: φύλαξε σεαυτόν, μήποτε λαλήσεις μετά Ιακώβ πονηρά (Γέν. 31,24).

Αυτό ήταν σήμα προς τον Λάβαν για να απομακρυνθεί από τον Ιακώβ και να μην ενεργήσει το κακό που μελετούσε. Οι δύο ευνούχοι του Φαραώ, ο αρχιοινοχόος και ο αρχισιτοποιός βρίσκονταν δέσμιοι στη φυλακή μαζί με τον Ιωσήφ.

Είχαν ονειρευτεί κι οι δυο τους. Ο Ιωσήφ ερμήνευσε τα όνειρά τους. Για τον αρχιοινοχόο το όνειρο ήταν σήμα για την επικείμενη απελευθέρωση και την ανάληψη των καθηκόντων του στην βασιλική αυλή.

Ενώ για τον αρχισιτοποιό, το όνειρο ήταν σήμα πως σύντομα θα ελευθερωθεί από τη φυλακή, όχι όμως για να ζήσει, αλλά για να πεθάνει στην αγχόνη. Έτσι τα ερμήνευσε ο Ιωσήφ και έτσι έγιναν τα πράγματα (Γέν. Κεφ. 40).

Δεύτερο όνειρο, το οποίο είδε ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ για ένα δέντρο πανύψηλο το οποίο κόπηκε από τη γη, ήταν σήμα της πτώσεως του ιδίου και της παραφροσύνης του για επτά ολόκληρα έτη.

Όταν παρήλθαν τα επτά εκείνα έτη, απέκτησε ο βασιλιάς και πάλι τα λογικά του και μετενόησε για την υπερηφάνεια του, εξαιτίας της οποίας του συνέβη να παραφρονήσει, αναγνωρίζοντας την αιώνια εξουσία του βασιλέως των ουρανών (Δαν. Κεφ. 4).

Σαν σήματα ενήργησαν και τα τέσσερα συνολικά όνειρα που περιγράφονται στην αρχή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Όταν ο Ιωσήφ θέλησε να απολύσει την παρθένο Μαρία, του εμφανίστηκε άγγελος Θεού σε όνειρο και τον προέτρεψε να απορρίψει την κακή αμφιβολία που είχε και να μην απολύσει την Μαρία, επειδή αυτό που συνελήφθη μέσα της προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα.

Οι αστρολόγοι της ανατολής δεν γύρισαν πίσω στα Ιεροσόλυμα, αλλά αφού έλαβαν εντολή στον ύπνο τους να μην γυρίσουν στον Ηρώδη, επέστρεψαν από άλλο δρόμο στη χώρα τους.

Όταν ο Ηρώδης διέταξε τη σφαγή των νηπίων, άγγελος πάλι Κυρίου εμφανίστηκε στο όνειρο του Ιωσήφ και του είπε να φύγει με το παιδί και τη μητέρα του στην Αίγυπτο, για να σωθεί από το ξίφος του Ηρώδη.

Τέλος, μετά τον θάνατο του Ηρώδη, άγγελος Θεού εντέλλεται στον Ιωσήφ με όνειρο να επιστρέψει στη πατρίδα του. Η Σαβίνα Πουπλία, γυναίκα του Πιλάτου, είδε ένα οδυνηρό όνειρο την ώρα που ο σύζυγός της έκρινε τον Χριστό.

Το όνειρο εκείνο της δόθηκε σαν σήμα της δικαιοσύνης του Χριστού. Έτσι εκείνη μήνυσε στον Πιλάτο: μηδέν σοι και τω δικαίω εκείνω, πολλά γαρ έπαθον σήμερον κατ' όναρ δι' αυτόν (Μτ. 27,19).

Όχι σπάνια, ο Θεός έδινε στους ανθρώπους μέσω των ονείρων σήμα, να μην διαπράξουν αυτό που είχαν σχεδιάσει. Είναι γνωστή η περίπτωση του αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου στο όνειρο του οποίου εμφανίστηκε ο άγιος Νικόλαος και του είπε να ακυρώσει την θανατική καταδίκη κάποιου ευγενούς επειδή είναι αθώος για όσα τον έχουν κατακρίνει.

Κι ο αυτοκράτωρ ελευθέρωσε τον κατάδικο. Σε ορισμένες θεοσεβείς άτεκνες γυναίκες, οι οποίες ολοκάρδια προσεύχονταν στο Θεό να τους χαρίσει καρπό, δόθηκε σήμα στο όνειρο, πως η προσευχή τους είχε εισακουστεί.

Η μητέρα του αγίου Γρηγορίου, φωτιστού της Αρμενίας, η οποία επί μακρόν ήταν άτεκνη, είδε ένα παράξενο όνειρο στο οποίο από το σώμα της φύτρωσε ένα ψηλό και πολύκλωνο κλήμα που σκέπασε όλη τη χώρα των Αρμενίων.

Αμέσως μετά συνέλαβε και γέννησε τον ένδοξο Γρηγόριο. Δεν είναι σπάνια η περίπτωση κατά την οποία δίδεται σε κάποιον σήμα του επικείμενου θανάτου μέσα από το όνειρο όπως π.χ. στον όσιο Δίο (19η Ιουλίου).

Τα παραδείγματα των ονείρων - σημάτων αφθονούν στις μέρες μας, το ίδιο όπως και στους παλαιούς καιρούς. Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω και όποιος έχει νου πνευματκό για να κατανοεί, ας κατανοήσει. Θα μπορούσαν να γραφούν βιβλία ολόκληρα για τα όνειρα - σήματα των ημερών μας.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Νικολάου Βελιμίριβιτς:
<<Ομιλίες και Μελέτη για τα Σύμβολα και Σημεία>>, εκδόσεις <<Ορθόδοξη Κυψελη>>,
Θεσσαλονίκη 2014, σελ. 253-256.