«Ο ΤΥΠΟΣ ΣΗΜΕΡΑ»: CΗΨΗ

Επιλογή άρθρων από τον ημερήσιο Τύπο -γραπτό και ηλεκτρονικό- με βάση το ενδιαφέρον, την αξιοπιστία και την αξιοπρέπεια των λόγων του, τη συνάφεια, τη συγγένεια και την σχετικοποίησή του με τα πνευματικά θέματα που προβάλλει το ιστολόγιό μας. Ευτυχώς, ακόμα και σήμερα, υπάρχουν άρθρα -γνωστών και αγνώστων- που προάγουν την αλήθεια, τις διαχρονικές αξίες και εκείνη την διακριτή λεπτότητα, που προσδίδει στο λόγο το «άλας» της ολοκλήρωσης, τη τελειότητα της λεκτικής αριστείας. Στην εποχή που ζούμε, ο ημερήσιος Τύπος πίπτει, όταν ο ελεύθερος ηλεκτρονικός ανανίπτει. Κάποτε στις εφημερίδες είχαμε τις λεγόμενες «σχολές», που δεν ήταν τίποτ' άλλο από την ίδια δημοσιογραφική γραμμή -γραμμή στο λόγο και την ανάδειξή του- που κατέδειξαν συντάκτες ονόματα, συντάκτες που το ήθος και η συνέπειά τους αναγνωρίστηκε από το αναγνωστικό κοινό. Εφημερίδες -ασχέτως πολιτικής κατεύθυνσης- όπως η «Αυγή», η «Απογευματινή», το «Βήμα», η «Καθημερινή», τα «Νέα, το «Έθνος, ακόμα και η «Εστία, όταν χρησιμοποιούσε ακόμα την καθαρεύουσα. Σήμερα ο ημερήσιος Τύπος δυστυχώς εξέπεσε, τόσο από ανθρώπινο δυναμικό όσο κι από τις «αλήθειες» που κομίζει, κατάντησε περισσότερο δέσμιος και υποχείριο των ιδιοκτητών - «νεροκουβαλητών» του δημοσίου, παρά εκλεκτός και αξιοκρατικός αρωγός στην επιλογή και την ανάδειξη της είδησης. Γιατι συμβαίνει το εξαιρετικά αλλόκοτο, τραγελαφικό, ταυτόχρονα και τραγικό: δεν παρουσιάζεται η πραγματική είδηση, αλλά το κουτσομπολιό, το κους κους, το ηδονοβλεπτικό, το αιμοσταγές, η «δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας» και η λαγνεία του τρόμου! Απέναντι στα νοσηρά αυτά «δημοσιογραφικά σκευάσματα» και σηψαιμικά υποκατάστατα επιλέγουμε -όχι δίκην ρομαντισμού, αλλά χάριν της ανόθευτης φιλαληθείας- άρθρα, που πολλάκις μπορεί να μην συμβαδίζουν με τις ημέτερες απόψεις, αλλά που αναδεικνύουν όμως την συχνά έρπουσα «αγιότητα» του λόγου! Εύχεσθε!

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Ετοιμαστείτε για σκληρούς διχασμούς και διαχωρισμούς, και προπαντός, φυλαχθείτε.

Στάθης Κεφαλούρος, Αρθρογράφος-Δικηγόρος

Είναι διακριτικά αμφίβολο αν ο συγγραφεύς του παραπάνω συνθήματος, το οποίο διαβάζουμε σε δρόμους των Αθηνών, το γράφει για να στηλιτεύσει, να ειρωνευτεί ή για να υπερθεματίσει. Συναντάται συνήθως με μαύρο χρώμα, απείραχτο ανάμεσα σε αναρχικά συνθήματα. Η βυζαντινή ωστόσο χροιά του συνθήματος με την χρήση του ημικυκλικού C αντί του Σ το κάνει διπλά επιτυχημένο, καθώς εκτός από περιγραφικό, γίνεται και πιο ικανό να οδηγήσει σε μια πιο συλλογική ενδοσκόπηση, κι έτσι τελικά η σήψη που αρχικά ήθελε να τονίσει να δείχνει ακόμη βαθύτερη.

Ό,τι και να θέλει να εννοεί πάντως ο εμπνευστής αυτής της επιτοίχιας παρέμβασης, έχει δίκιο. Μακρύς και καθημερινά αυξανόμενος ο κατάλογος των φαινομένων σήψης. Θα πρέπει μάλλον να σταματήσουμε να τα αναλύουμε και πολύ, γιατί χάνουμε χρόνο και δυνάμεις. Αρκεί η καταγραφή και η απαρίθμησή τους είτε για τον ιστορικό είτε για τον πολιτικό του μέλλοντος. Αναφέρουμε ενδεικτικά:

- Νεαροί ανεβάζουν τα παπούτσια τους πάνω στις θέσεις επιβατών του λεωφορείου. Έτσι και κάνεις παρατήρηση και είσαι γυναίκα, μπορεί και να την γλυτώσεις με μερικές ύβρεις. Αν είσαι άντρας, μάλλον θα τις φας

- Άλλη μέρα, άλλη παρέα πετάει διάφορα αντικείμενα σε δημόσια θέα και για πολύ ώρα, για να στοχεύσει και να σπάσει κάμερες που έχουν τοποθετηθεί για την διακρίβωση τυχόν βανδαλισμών.

- Παρακάτω συναντάς ουρές γονέων έξω από γυμναστήριο οι οποίοι καμαρώνουν τα παιδιά τους να παίζουν kick boxing και άλλα παρεμφερή, πιο εξεζητημένα αθλήματα μάχης, μολονότι λίγο πιο κάτω υπάρχει αθλητικός σύλλογος που προσφέρει άθληση σε παιδιά για αθλήματα του κλασσικού και όχι μόνο αθλητισμού (στίβο, κολύμβηση, ξιφασκία, γυμναστική, χάντμπολ, βόλεϊ, επιτραπέζια αντισφαίριση κλπ). Κάτι δείχνει η επιλογή αυτή.

- Τηλεοπτικά μέσα που αναπαράγουν ειδεχθή εγκλήματα κατά τέτοιο θεαματικό τρόπο, ώστε όχι μόνο αποτροπή δεν φέρνουν αλλά μάλλον προκαλούν τον μιμητισμό. Το παραδέχονται και οι δράστες αλλά οι εγκληματολόγοι σιωπούν

- Ο διευθυντής του παρακείμενου δημοτικού σχολείου φαίνεται να ανέχεται επί χρόνια ακραία συνθήματα εντός του σχολείου αντί να πάρει μια λευκή μπογιά και να τα σβήσει μόνος του.

- Τυφλός διχασμός και αδικαιολόγητο μίσος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για κάθε σχεδόν θέμα που ανακύπτει, λες και όλοι χρηματίζονται από κόμματα για να συντηρούν τέτοιες σφοδρές αντιδικίες.

- Χρησιμοποίηση της πολιτικής για ίδιον όφελος. Και όμως, επιβράβευση από τους ψηφοφόρους για τον καταφερτζή αυτόν πολιτικό, διότι πιστεύουν πως κάπως έτσι πονηρά θα καταφέρει να τους εξυπηρετήσει και στο προσωπικό τους θέμα.

- Αστυνομικά Τμήματα στα οποία πας να δηλώσεις ότι έπεσες θύμα και σε κοιτούν σαν τον θύτη, με σκοπό να σε στείλουν σπίτι σου άπρακτο, διότι οι δυνάμεις τους δεν επαρκούν για να ασχοληθούν μαζί σου.

- Εισαγγελείς και δικαστές δέχονται αφόρητη πίεση, προκειμένου να επηρεαστούν από την τρέχουσα και επιπόλαια δημοσιότητα.

- Η ελευθερία έκφρασης συρρικνώνεται ενώ πολλοί είναι αυτοί που αυτολογοκρίνονται για να αποφύγουν την διαπόμπευση.

- Στα νοσοκομεία λείπουν γιατροί.

- Το τεκμήριο αθωότητας έχει πάει περίπατο.

- Η κατάσταση στους δρόμους, που αποτελούν το νευρικό σύστημα της πόλης, ανεξέλεγκτη. Η ματσίλα βρήκε διέξοδο στην οδήγηση. Τροχαία πουθενά.

- Αρκετοί επαγγελματίες δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, γιατί πιστεύουν πως πληρώνονται λίγο.

- Τα μέσα πληροφόρησης έχουν μετατραπεί δια στυγνού και απροκάλυπτου χρηματισμού σε μέσα προπαγάνδας. Η δημοσιογραφία αγνοείται.

- Παραιτήσεις διά λόγους ηθικής τάξεως ούτε λόγος.

- Προσοντολόγια που δεν φανερώνουν την αληθινή μας αξία, αλλά ανταποκρίνονται αποκλειστικά σε τεχνικές απαιτήσεις και τεχνητές, πληρωμένες, πιστοποιήσεις

- Φιλύποπτα βλέμματα ακόμα και εκεί που δεν το περιμένεις.

- Συνάνθρωποί μας τοξικομανείς, σε σκοτεινούς αλλά κεντρικούς δρόμους της πόλης να κείτονται καταγής σαν απορρίμματα, αβοήθητοι.

- Πολλά νεύρα και φωνές τριγύρω. Ψυχολογικά προβλήματα και φάρμακα.

- Οι εκκλησίες άδειες από άντρες.

- Πάρα πολύ εύκολα διαζύγια τα οποία φέρνουν πάρα πολύ δύσκολες καταστάσεις για τα παιδιά.

- Η βία δεν είναι καταδικαστέα όταν στρέφεται κατά αντιπάλων.

- Όλα και όλοι τελικά λειτουργούν σαν συμμορίες. Πανσυμμοριτισμός, το πολίτευμα της κοινωνίας μας, όπως ορθώς διάβασα κάπου.

Συμπερασματικά φίλες και φίλοι, χάσαμε πολύ χρόνο να συζητάμε για το αν επιτέλους θα γίνουμε Ευρωπαίοι ή πόσο Ευρωπαίοι μπορούμε να γίνουμε. Για άλλη μια φορά πήραμε λάθος δρόμο στην σκέψη μας. Την Αμερική μιμούμασταν τόσα χρόνια. Αμερική γινόμαστε με ταχύτατους ρυθμούς. Άρα, ετοιμαστείτε για σκληρούς διχασμούς και διαχωρισμούς, και προπαντός, φυλαχθείτε. *Εκ του ιστολογίου «Huffpost» της 2.5.2023. Επιμέλεια, παρουσίαση ημετέρα.