''Ενί δε εκάστω ημών εδόθη η Χάρις
κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού,
διό λέγει;
Αναβάς εις ύψις αιχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν
και έδωκε δόματα τοις ανθρώποις.
και έδωκε δόματα τοις ανθρώποις.
Το δε ανέβη τι έστιν ει μη ότι και
κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γης;
κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γης;
Ο καταβάς αυτός έστι και ο αναβάς υπεράνω πάντων ουρανών,
ίνα πληρώσει τα πάντα.
ίνα πληρώσει τα πάντα.
Και αυτός έδωκε τους μεν Αποστόλους, τους δε προφήτας,
τους δε Ευαγγελιστάς,
τους δε Ποιμένας και Διδασκάλους προς τον καταρτισμόν των Αγίων εις έργον διακονίας,
εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού,
μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως
και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον,
εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού...''. (Εφεσ. δ' 7-13).
τους δε Ευαγγελιστάς,
τους δε Ποιμένας και Διδασκάλους προς τον καταρτισμόν των Αγίων εις έργον διακονίας,
εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού,
μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως
και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον,
εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού...''. (Εφεσ. δ' 7-13).
Ο Απόστολος Παύλος καλεί όλους τους Χριστιανούς να καταρτισθούν ''εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού''. Όταν λέγει ''εις άνδρα τέλειον και εις μέτρον ηλικίας, δεν εννοεί το φυσικό ανάστημα που έχει ένας τέλειος και σωστός άνδρας, ούτε την κανονική, ανδρική ηλικία. Εννοεί να γίνει κάθε Χριστιανός, ώριμος και τέλειος και σωστός στα φρονήματα και τα αισθήματα, σε πνευματική ηλικία και αρτιότητα, ώστε να μένει σταθερός και αμετακίνητος στην χριστιανική πίστη και την πνευματική ζωή, όπως σταθερός και άκαμπτος και αμετακίνητος είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται στην ακμή της ηλικίας και της ωριμότητάς του.
Γι΄αυτό προσθέτει, ''εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού''. Δηλαδή να φθάσει στο σημείο να έχει πλήρη και τέλεια τα φρονήματα και τα αισθήματα, τα λόγια και τις πράξεις, τον βίο και την ζωή αγία και τέλεια, όπως την είχε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Το θέμα δεν είναι από τα μικρά και συνηθισμένα, είναι μεγάλο, είναι ιερό, είναι το κατ' εξοχήν έργο της επίγειας ζωής μας. Να γίνομε στην αρετή και στην αγιότητα κι εμείς, όπως ήταν ο Χριστός. Άλλωστε γι' αυτό τον σκοπό είμαστε Χριστιανοί.
Να γίνομε με τον Φωτισμό, την Χάρι και την Δύναμη του Κυρίου Ιησού Χριστού, όμοιοί Του. Τέλειοι στην Αρετή και στην Αγιότητα. Και η αγιότητά μας να μην περιορίζεται στα καλά μας αισθήματα και τα ενάρετα και σεμνά λόγια μας, αλλά να προχωρεί στα άγια έργα μας. Όλη μας η ζωή, εσωτερική και εξωτερική, και όλη μας η συμπεριφορά να φέρει την μαρτυρία και την σφραγίδα της αρετής και ν' αποπνέει το άρωμα της αγιότητας. Να υπάρχει μέσα μας η πληροφορία της συνειδήσεως, αλλά να προστίθεται και η μαρτυρία των άλλων, πως αυτός είναι ένας πραγματικός, ένας τέλειος και σωστός Χριστιανός, που μέσα του ζει και βασιλεύει ο Χριστός.
Πως η Εκκλησία είναι πράγματι του Χριστού, του Θεού Εκκλησία, αφού τέτοιους καλούς, ολοκληρωμένους και σωστούς Χριστιανούς βγάζει και παρουσιάζει στον κόσμο. Βέβαια, το να γίνει ένας Χριστιανός τέλειος άνδρας κατά Χριστόν, τέλειος εις όλα του, ώστε και η συνειδησία του να του το λέγει και οι συνάνθρωποί του να του το βεβαιώνουν, χρειάζεται πολύ θυσία, σκληρός αγώνα και πλούσια την Θεία Χάρι και βοήθεια, όπως γίνεται και στον φυσικό άνθρωπο. Το να γίνει κανείς από νήπιο παιδί και από παιδί νέος και από νέος άνδρας, θα περάσουν χρόνια πολλά, θα φάει πολλά, αλλά και θα προσπαθήσει, θα αγωνισθεί πολύ για να αναπτυχθεί, να εξελιχθεί και να φθάσει στην ανδρική ηλικία και ωριμότητα.
Αυτά στα φυσικά πράγματα. Εδώ στα πνευματικά, πιο πολύς χρόνος και πιο καλή τροφοδοσία και πιο καλή εργασία και πιο έντονος αγώνας. Χριστιανός, όπως πρέπει στα μέτρα και τα έργα του Χριστού, δεν γίνεται ο άνθρωπος ούτε σε δέκα χρόνια, ούτε σε είκοσι, ούτε σε τριάντα. Σε όλη του την ζωή θα γίνεται, συνεχώς θα προχωρεί και θα προάγεται και θα προσπαθεί, θα αγωνίζεται, θα παλεύει για να γίνεται. Και θα αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις. Θα παλεύει σκληρά για ν' αντιμετωπίζει τις δυσκολίες που έχει η πνευματική και αγία ζωή και τις αντιδράσεις που παρουσιάζει η διεφθαρμένη από την προγονική αμαρτία, ανθρώπινη φύση και θέληση. Χρόνος πολύς και αγώνας μεγάλος.
Αλλά και πλούσια η Θεία Χάρις και βοήθεια. Δόξα τω Θεώ, πλούσια μας την έδωσε και αυτή η Θεία Ευσπλαχνία. Μας έδωσε Αποστόλους, Προφήτας, Ποιμένας, Λειτουργούς της Αγίας του Θεού Εκκλησίας. Γιατι και για ποιο σκοπό μας τους έδωσε; ''Προς τον καταρτισμόν των αγίων, εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού, μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες... εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου