Ο κοινωνικός ιστός της χώρας διαλύεται. Οι στρατιές των ανέργων συνωστίζονται με τα συντάγματα πλέον των αστέγων, των εν πτωχεία εγκαταβιούντων και των υπό εξόντωση αδυνάτων. Οι Ηρωδικοί άρχοντες σιγά και σταθερά εκποιούν τα φυσικά ''κειμήλια'' της χώρας και τρέπουν σε έναν άτυπο -προς στιγμήν- αλλά καθ' ολοκληρίαν διωγμό την Ορθοδοξία. Στο κατόπι, ο Οικουμενισμός, ως κατά βάση εωσφορικό δημιούργημα εν τω μέσω της νεοημερολογίτικης, διαβλητής νεός, αλλοιώνει το αυτό δόγμα της Ορθής Πίστης και μεταβάλλει ορθοδόξους σε αγαπολόγους Προτεστάντες και σε νεροκουβαλητές Λατίνους.
Μέσα σ' αυτήν, την κοινωνική σηψαιμία και την πνευματική ''αιθαλομίχλη'', ο απουσιάζων ορθόδοξος πνευματικά συρρικνώνεται και ο τύποις χριστιανός, ψυχικά αποσυντίθεται. Όποιος δεν είναι ενεργό μέλος της Εκκλησίας του Θεού, με τα σωστικά Μυστήρια και τις Πατερικές καταβολές, βιώνει εκ νέου τον κίνδυνο και εισπράττει ανασφάλεια. Προτρέπουμε τους αδελφούς μας, αν και πνευματικά αδύναμοι και συμβουλευτικά ανάξιοι, ν' αποκτήσουν στενούς δεσμούς με την Εκκλησία.
Είναι ώρες, που ο κώδων του κινδύνου κρούει υπερηχητικά και η επιβίβασή μας στην Κιβωτό της Σωτηρίας, που είναι η γνησία Ορθοδοξία είναι επιβλητικά αναγκαία. Να σταματήσουμε την Αποστασία και να εγκαταβιώσουμε στην Εκκλησία. Γιατι ο πιστός έχει ν' αντιμετωπίσει την πνευματική ''αρρυθμία'' και την καθοδηγητική εκτροπή από οικουμενιστές ψευδοποιμένες,αλλά και από επίδοξους, ημιτασιόν αποτειχισθέντες.
Ο κόσμος είναι στο μεταίχμιο της Νέας Εποχής. Από χρόνια εξυφαίνεται η κατάργηση της μεσαίας τάξης και η κοινωνική διαίρεση σε δύο πόλους. Σε πλούσιους και φτωχούς. Τα κοινωνικά συστήματα, ως βουλιμικοί και επί σκοπού ανθρωποπλάστες, κατέρρευσαν περίτρανα και οι θεωρίες των ισμών έπεσαν ανένδοξα στα πεδία των ταριχευμένων, ιδεοπλαστικών μαχών. Έτσι ετοιμάστηκε η παγκοσμιοποίηση των εθνών και η οικουμενικοποίηση των θρησκειών!
Όλα γίνονται Ένα. Ένα παγκόσμιο υπερκράτος, μια παγκόσμια κυβέρνηση, ένας παγκόσμιος στρατός, ένα παγκόσμιο διαδικτυακό χωριό, μια παγκόσμια θρησκεία και... ένας παγκόσμιος ηγέτης. Ίσως περισσότερο από Ποτέ, η ''Επιστροφή του Ασώτου'', να είναι η δέουσα Ευαγγελική περικοπή για καθημερινή διδαχή και πνευματική άθληση εν καιρώ αιρέσεως. Η Αποστασία όμως, δεν έχει να κάνει μόνο με την εκούσια φυγή από την Πίστη, αλλά και από την Ορθότητα της Πίστης...
Η θεωρία των κλάδων, η μεταπατερική θεολογία, ο βαπτισματικός, αιρεσιολογικός οχετός, η άρση των αναθεμάτων και η αλλαγή του εκκλησιαστικού ημερολογίου, το Κολυμβάριο, θεατρικό παλκοσένικο είναι εκτροπές που στήνουν την σωτηριολογική δυνητικότητα στο τοίχο! Δυσνόητη η εποχή μας, πολυδαίδαλη, πολυδιάστατη και φαινομενικά δυσεπίλυτη, είναι εποχή Έγερσης και Αφύπνισης.
Ετοιμάζουμε την προσωπική μας, πνευματική Κιβωτό και μέσω της Εκκλησίας αναρριχόμαστε μακρυά από τους βάλτους και τα έλη της οικουμενιστικής ''Σαλώμης''.. Ειδάλλως, αυτοί που δεν ακολουθούν, βιώνουν τον ίλιγγο και την θανή. Η αγάπη μας είναι κατά Χριστόν και εν Αληθεία. Και ως βιωματικοί εραστές της ενανθρωπίσεως της Αγάπης διατηρούμε στο ακέραιο το δικαίωμα στην Ελπίδα και το Όνειρο! Εύχεσθε!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου