Εφόσον η εν Ελλάδι (κρατούσα) Εκκλησία είναι σήμερον διηρημένη, προφανώς
η Ι. Σύνοδος της ηνωμένης εν Ελλάδι Εκκλησίας,
ως ήτο προ της καινοτομίας του 1924,
δεν δύναται να συγκληθεί.
Η συγκρότησις της Συνόδου ταύτης θα καταστεί δυνατή, ότε οι διιστάμενοι
θα ενωθούν εν τη Ορθοδοξία, ως εγένετο πάντα εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία.
Κατά την χρονικήν περίοδον π.χ. επικρατήσεως της εικονομαχικής καινοτομίας,
δεν ήτο δυνατόν να συγκληθεί Ορθόδοξος Σύνοδος της όλης Εκκλησίας.
Δια τούτο αύτη συνεκροτήθη, ότε δεν ίσχυε η αίρεσις της Εικονομαχίας,
δηλαδή το 787, ως η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος ενώσεως.
Η ιδία Ζ' Οικουμενική Σύνοδος γράφει δια των αγίων αυτής Πατέρων,
ότι εγένετο,
''ίνα των διεστώτων την διαφωνίαν εις συμφωνίαν μεταγάγωμεν και το μεσότειχον αρθεί της έχθρας
και η αρχήθεν θεσμοθεσία της Καθολικής (Ορθοδόξου) Εκκλησίας το κύρος απολάβοι''.
Δηλαδή συνεκροτήθη δια να ενώσει τα διιστάμενα μέρη της διηρημένης
και τότε Εκκλησίας,
τους διαφωνούντας προς την ορθόδοξον πίστιν Εικονομάχους,
και τους ενισταμένους
κατά της εικονομαχικής αιρέσεως Ορθοδόξους,
διά συμφωνίας εν τη Ορθοδοξία.
Παρομοίως και η Σύνοδος της ηνωμένης εν Ελλάδι Εκκλησίας δύναται να συγκληθεί ως Σύνοδος ενώσεως των ''διεστώτων οπαδών'' της οικουμενιστικής καινοτομίας και των ενισταμένων κατ' αυτής, διά συμφωνίας εν τη Ορθοδοξία. Κατά την διδασκαλίαν των αγίων Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η λεγόμενη ''Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν είναι η Σύνοδος της ηνωμένης εν Ελλάδι Εκκλησίας. Αύτη είναι Σύνοδος εν καινοτομία και εν εκκλησιαστική διαστάσει. Αι δε πράξεις και αποφάσεις ταύτης υπέρ της εορτολογικής καινοτομίας και του παπικού Οικουμενισμού ή γενικότερον της Οικουμενιστικής αιρέσεως, την κατατάσσουν βεβαίως εις την κατηγορία παλαιότερων φιλαιρετικών ή αιρετικών Συνόδων, όπως π.χ. είναι η εικονομαχική Σύνοδος του 754, ήτις συνεκροτήθη υπέρ της καινοτομίας της αιρέσεως της Εικονομαχίας και κατεκρίθη από την Ζ' Οικουμενικήν Σύνοδον.
Αλλά ουδέ αι Ι. Σύνοδοι των ενισταμένων κατά της εορτολογικής καινοτομίας του Οικουμενισμού αποτελούν την Σύνοδον της ηνωμένης εν Ελλάδι Ορθοδόξου Εκκλησίας. Συμφώνως προς τον ευαγγελικόν και κανονικόν νόμον και την διδαχήν των αγίων Πατέρων, η αποτείχεισις και ο αντιαιρετικός αγών των ενισταμένων Ορθοδόξων αποσκοπεί εις την διάσωσιν της ενότητος της πίστεως της Εκκλησίας και εις την Ορθόδοξον ένωσιν της διηρημένης εν Ελλάδι Εκκλησίας, διά Συνόδου Ενώσεως. Ως ελέχθη, ούτοι ''ου σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμόν την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι'', ήτοι να σώσουν. Εφόσον λοιπόν η Σύνοδος ενώσεως επιδιώκεται και θα γίνει εις το μέλλον τώρα διεξάγεται αγών Ορθοδόξου ενστάσεως, αι υπάρχουσαι Σύνοδοι των ενισταμένων έχουν σημασίαν καλού αγώνος υπέρ της πίστεως.
Δηλαδή νοούνται ως ομάδες και συγκροτήσεις Επισκόπων ενισταμένων αντιαιρετικώς και ορθοδόξως, υπέρ της Ορθοδοξίας και της ενώσεως της Εκκλησίας. Α ν ά γ κ η ο ρ θ ο δ ό ξ ο υ ε ν σ τ ά σ ε ω ς. Προέχει λοιπόν, όχι η διοικητική οργάνωσις των ενισταμένων, ως ούτοι μόνον να απετέλουν την εν Ελλάδι ηνωμένην Εκκλησίαν, αλλά ο αντιαιρετικός αγών των Ορθοδόξων, ως έπραξαν και εδίδαξαν εις το παρελθόν και οι Άγιοι. ''Αγώνος ουν χρεία μεγάλου και τούτου νομίμου'' λέγει ο Μ. Βασίλειος εις παράλληλον προς την ιδικήν μας εποχήν. Δηλαδή υπάρχει ανάγκη μεγάλου αγώνος, συμφώνου προς τον ευαγγελικόν και κανονικόν νόμον και την πράξιν των Αγίων και την θεμιτήν πολιτειακήν νομοθεσίαν.
Πάσαι αι Οικουμενικαί Σύνοδαι ενώσεως της Εκλησίας υπήρξαν καρπός ιερών αγώνων των Ορθοδόξων ενισταμένων. Η 'Α Οικουμενική Σύνοδος προήλθεν ως αποτέλεσμα των υπέρ πίστεως αγώνων, μάλιστα του Αγίου Αλεξάνδρου Αλεξανδρείας και του Μ. Αθανασίου. Η 'Β Οικουμενική σύνοδος των αγώνων μάλιστα του Μ. Βασιλείου και Γρηγορίου του Θεολόγου. Η 'Γ Οικουμενική Σύνοδος μάλιστα του αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας και του αγίου Κελεστίνου Ρώμης. Οι 'Δ και 'Ε Οικουμενικαί Σύνοδοι των αγώνων των Ορθοδόξων, οι οποίοι δεν εφησύχασαν, αλλά ηγωνίσθησαν υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως ''άχρι θανάτου''. Η 'ΣΤ Οικουμενική Σύνοδος των αγώνων μάλιστα του αγίου Μαξίμου του Ομολογητή και του αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων. Η 'Ζ Οικουμενική Σύνοδος μάλιστα του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού και άλλων Αγίων. Και σήμερον θα φθάσωμεν εις Ορθόδοξον Σύνοδον ενώσεως της διηρημένης εν Ελλάδι Εκκλησίας, διά μιμήσεως των προ ημών αγίων και ηρωικών αγωνιστών υπέρ της Ορθοδοξίας.
Απαιτείται, λοιπόν, Ορθοδοξία.
Πατερική θεμελίωσις.
Ένστασις κατά το παράδειγμα των Αγίων.
Συνεγασία των ενισταμένων εν ορθοδόξω πίστει και αγάπη '' της αληθείας'',
ως λέγει ο Απόστολος Παύλος.
Και αγών κατά της εορτολογικής καινοτομίας και γενικότερον κατά της αιρέσεως του Οικουμενισμού.
Αγών υπέρ της Ορθοδοξίας μέγας, νόμιμος και μέχρι θανάτου.
Διότι
''γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής'',
λέγει ο Κύριος της Μιας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας,
ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα,
επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Απόσπασμα εκ του βιβλίου του μακαριστού θεολόγου
Αριστοτέλη Δελήμπαση
''ΠΑΣΧΑ ΚΥΡΙΟΥ''
Αθήνα 1985
σελ. 813-815
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου