ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

ΜΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΕΤΕΙ 1929




Για την φιλενωτική δράση του πρόδρομου του Συγκρητισμού στη χώρα μας 

και πρώτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών 

Χρυσοστόμου Παπαδόπουλου 

έχουμε αναφερθεί πολλάκις στο παρελθόν. 

Σήμερα δημοσιεύουμε ένα -καθόλα- άγνωστο περιστατικό, που συνέβη στην Αθήνα του Μεσοπολέμου (4/17 Απριλίου 1929) 

με την άφιξη του Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου στη Μητρόπολη των Αθηνών, 

την δοξολογία ''επί τη αισίη αφίξη του εις Αθήνας'', 

τις κοινές συμπροσευχές, 

τις εκατέρωθεν προσφωνήσεις και τα δημόσια ευχολόγια για περαιτέρω 

ενίσχυση της οικουμενικής κίνησης. 

Η δε προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου 

αποτελεί ένα διαχρονικά επαναλαμβανόμενο, ιδεοληπτικό καρμπόν με τις 

σημερινές αιτιάσεις των συγχρόνων Οικουμενιστών. 

Όπως τόνισε στην προσφώνησή του προς τον Αγγλικανό Αρχιεπίσκοπο: 

''η ορθόδοξος εκκλησία εύχεται   υ π έ ρ  ε υ σ τ α θ ε ί α ς   κ α ι   ε ν ώ σ ε ω ς  των Αγίων του Θεού Εκκλησιών 

και εξέφρασε την επιθυμίαν μιας στενωτέρας, αμοιβαίας προσεγγίσεως  τ ω ν   δ ύ ο  α δ ε λ φ ώ ν  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν''. 

Το ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ''ΣΚΡΙΠ'' της 18ης Απριλίου 1929 

του Γρηγόρη Ευστρατιάδη 

και ο τίτλος της ήταν η σύμμειξη των λέξεων της λατινικής παροιμίας ''SCRIPTA MANENT'' ΣΕ ''ΣΚΡΙΠ''. 

Εύχεσθε!


Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος



ΑΦΙΧΘΗ ΧΘΕΣ ΕΙΣ ΑΘΗΝΑΣ

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΝΤΕΡΒΟΥΡΙΑΣ

ΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥ ΕΙΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΤΟΥ

ΕΝ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΑΙ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΕΙΣ+

Η ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ


Η αμερικανική θαλαμηγός ''Κουρσάρος'', η φέρουσα τον Πριμάτον της Αγγλικής Εκκλησίας, αρχιεπίσκοπον του Καντέρμπουρυ, παραμείνασα εις Κερατσίνι από της 8ης πρωινής της προχθές, εισέπλευσεν εις τον Πειραιά την πρωίαν χθες. Πλην του αρχιεπισκόπου επιβαίνουν της θαλαμηγού, ως προσκεκλημένοι του ιδιοκτήτου της κ. Μόργκαν, η θυγάτηρ του κ. Νίκολς, ο λόρδος Κλάρεντον εκ των κυριοτέρων παραγόντων του Συντηρητικού κόμματος μετά της κυρίας του και ο λόρδος Μπόξτον, εκ των κυριοτέρων παραγόντων του κόμματος των Φιλελευθέρων, επίσης μετά της κυρίας του. 


Άμα τω κατάπλου, ο κ. λιμενάρχης Πειραιώς ανήλθεν επί της θαλαμηγού, εχαιρέτησεν τον αρχιεπίσκοπον και έθεσεν εις την διάθεσίν του την ατμάκατον του Λιμεναρχείου. Ο αρχιεπίσκοπος όμως ταξιδεύων ανεπισήμως δεν απεβιβάσθη με την ατμάκατον του Λιμεναρχείου, αλλά με την ατμάκατον της θαλαμηγού. Κατά την επιβίβασιν εις την αποβάθρα του Λιμεναρχείου, δύναμις ναυτών απέδωκε τας τιμάς. Ο αρχιεπίσκοπος εστάθη εις προσοχήν και εχαιρέτησε τους παρατεταγμένους ναύτας. 


Χθες ο αρχηγός της Αγγλικανικής Εκκλησίας αποβιβασθείς εκ Πειραιώς ανήλθεν εις Αθήνας και μετέβη εις την Αγγλικήν Πρεσβείαν, όπου κατόπιν τηλεφωνικής συνεννοήσεως περί ώρα 2 1/2  μ.μ. εδέχθη την επίσκεψιν του αντιπροσώπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Μητροπολίτου Τραπεζούντας κ. Χρυσάνθου, όστις εξ' ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου προσεφώνησε τούτον ως εξής: 


Σεβασμιώτατε: 


Η Α. Θ. Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βασίλειος ο Γ' μοι ανέθεσε την εντολήν να εκφράσω την χαράν της Μ. του Χριστού Εκκλησίας και τας ευχάς αυτής, επί το ευφροσύνω γεγονότι της προσωπικής υπό της Υμετέρας Σεβασμιώτητας επισκέψεως της Ορθοδόξου Ανατολής, ην θεωρεί ως εχέγγυον της στενωτέρας προσεγγίσεως της Ορθοδόξου και Αγγλικανικής Εκκλησίας. Η προκαθημένη πασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών Κων/λεως εύχεται, όπως Κύριος ο Θεός ενισχύση την υμετέραν Σεβασμιώτητα εν τω υψηλώ αυτής έργω, επ' αγαθώ της Αγγλικανικής Εκκλησίας ης, η Υμετέρα Σεβασμιότης είναι δόξα και καύχημα. Ο Επίσκοπος Καντέρμπουρυ απαντών εξέφρασε τον σεβασμόν του προς το Οικουμενικόν Πατριαρχείον.


Η  ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ


Μετά την επίσκεψιν και ακρόασιν του Πατριαρχικού Εξάρχου, ο αρχιεπίσκοπος Καντέρμπουρυ, συνοδευόμενος υπό του ενταύθα ιερέως της Αγγλικανικής Εκκλησίας μετέβη εις τον Μητροπολιτικόν Ναόν, όπου κατά το προαγγελθέν πρόγραμμα ετελέσθη δοξολογία επί τη αισίη αφίξει του εις Αθήνας Αρχηγού της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Έξωθι του ναού ήταν παρατεταγμένοι εις στίχους εκατέρωθεν οι μαθητές της Ριζαρίου Σχολής και οι κληρικοί της αρχιεπισκοπής. 


Τον αρχιεπίσκοπον Καντέρμπουρυ υπεδέχθη εις τον πρόναον, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών φέρων μανδύαν και ποιμαντορικήν ράβδον και προπορευομένων λαμπαδούχων και δύο διακόνων εν στολή ωδήγησεν εις τον σωλέαν, όπου εκατέρωθεν δύο πολυτελών εδρών ήσαν παρατεταγμένοι οι Συνοδικοί και οι παρεπιδημούντες Αρχιερείς. Εις την τελεσθείσαν υπό του αρχιεπισκόπου δοξολογίαν παρήσαν εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Μητροπολίτης Τραπεζούνος κ. Χρύσανθος, λαβών τιμητικήν θέσιν προ των μελών της Ι. Συνόδου και ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου, ιεροδιάκονος Βενέδικτος, αντιπροσωπεύων τον Πατριάρχην Ιεροσολύμων Δαμιανόν. 


Μετά το πέρας της δοξολογίας εις ην παρέστη πολυπληθέστατον εκκλησίασμα, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών περαπλεύρως έχων τον αρχιεπίσκοπον Καντέρμπουρυ και επομένων των Συνοδικών και λοιπών ιεραρχών, ως και του εκκλησιάσματος μετέβησαν πεζή εις το Αρχιεπισκοπικόν μέγαρον εις την είσοδον του οποίου ήσαν παρατεταγμένοι ιερείς της αρχιεπισκοπής. Ο αρχιεπίσκοπος Καντέρμπουρυ ωδηγήθη εις την αίθουσαν των υποδοχών, όπου προσεφώνησε τούτον, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος. 



Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ


Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών προσφωνών τον αρχηγόν της αγγλικανικής Εκκλησίας εξέφρασε την χαράν της Εκκλησίας της Ελλάδος επί τη τιμητική επισκέψει φίλου και αδελφού της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπέμνησε, ότι δεσμαί στενοί συνδέουσι την Ορθόδοξον προς την Αγγλικανικήν Εκκλησίαν από της εποχής καθ' ην Θεόδωρος ο εκ Ταρσού ματαβάς εις Αγγλίαν ανεδείχθη πρώτος επίσκοπος αυτής και εδήλωσεν, ότι η ορθόδοξος εκκλησία εύχεται  υ π έ ρ  ε υ σ τ α θ ε ί α ς  κ α ι  ε ν ώ σ ε ω ς  των Αγίων του Θεού Εκκλησιών και εξέφρασε την επιθυμίαν στενωτέρας προσεγγίσεως  τ ω ν  δ ύ ο  α δ ε λ φ ώ ν  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν.



Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ ΑΓΓΛΟΥ ΚΑΝΤΕΡΜΠΟΥΡΥ


Απαντών ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος εξέφρασε την ευγνωμοσύνην του διά την υποδοχήν, ήτις εγένετο αυτώ εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος και η οποία θα μείνει αλησμόνητος, αν και ανεπισήμως όλως επισκέπτεται την Ορθόδοξον Εκκλησίαν της Ελλάδος, την χαράν του διότι εγνωρίσθη με τόσους  α δ ε λ φ ο ύ ς  ι ε ρ ά ρ χ α ς  της ορθοδόξου Εκκλησίας, θεωρώ καθήκον μου, ετόνισεν ο Σεβ. αρχιεπίσκοπος να διαψεύσω με τον πλέον κατηγορηματικότερον τρόπον τα γραφέντα, ότι παρεβλήθησαν εμπόδια διά την μετάβασίν μου εις Ιεροσόλυμα, όπου επεθύμουν να μεταβώ, ίνα αυτοπροσώπως γνωρίσω και τον αρχηγόν της Ορθοδόξου Εκκλησίας  Ιεροσολύμων, ένεκα της βραχυτάτης παραμονής μου εις Αθήνας, απόθεν λόγοι καθαρώς εκκλησιαστικής φύσεως με ηναγκάζουσι να επανέλθω εις Αγγλίαν και δεν  θα δυνηθώ να επισκεφθώ και τας λοιπάς Ορθοδόξους Εκκλησίας. 


Η θέσις και η ανάπτυξις της Αγγλικανικής Εκκλησίας είπεν ο αρχιεπίσκοπος Καντέρμπουρυ, έχουσι πολλήν την ακεραιότητα προς την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και δύναμαι μετά πεποιθήσεως να  α τε ν ί ζ ω  προς το γεγονός μιας μελλούσης  π ρ ο σ ε γ γ ί σ ε ω ς  προς  τ η ν Ο ρ θ ό δ ο ξ ο ν  Ε κ κ λ η σ ί α ν  και γνωρίζω τους δυσχερείς αγώνας, τους οποίους μετά συμπαθείας και ενδιαφέροντος παρακολουθεί η Αγγλικανική Εκκλησία. Κατά το επόμενον έτος, συνεχίζων είπεν ο αρχιεπίσκοπος Καντέρμπουρυ, θα συνέλθουσιν εις το Λάμπεθ Πάλας περί τους 300 Αγγλικανούς Επισκόπους, όπως συζητήσωσι σοβαρότερα εκκλησιαστικά ζητήματα μεταξύ των οποίων προέχει το τ η ς  π ρ ο σ ε γ γ ί σ ε ω ς  τ ω ν  δ ύ ο  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν  και ήδη μετά την επάνοδόν μου εις Αγγλίαν θα αρχίσει η απαιτουμένη προπαρασκευήν προς σύγκλησιν του εκκλησιαστικού τούτου συνεδρίου. 


Καταλήγων ο αρχιεπίσκοπος Καντέρμπουρυ διεδήλωσε την αγάπη και τον σεβασμόν προς την Ορθόδοξον Ανατολικήν Εκκλησίαν και τας θερμάς ευχαριστίας διά την γενομένην αυτώ, πρωτοφανή υποδοχήν εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος.



ΤΟ ΤΗΛ/ΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ


Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών ανέγνωσε τηλεγράφημα του Πατριάρχου Αλεξανδρείας δι' ου χαιρετά την επίσκεψιν του Άγγλου Πρωθιεράρχου εις την Ορθόδοξον Ανατολήν. Ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου, ο ιεροδιάνων Βενέδικτος εξ ονόματος της Μητρός πασών των Εκκλησιών του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και του Πατριάρχου Δαμιανού εξέφρασε προς τον αρχιεπίσκοπον Καντέρμπουρυ τους αδελφικούς χαιρετισμούς αυτής και τας ευχάς υπέρ του μεγαλείου της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Απαντών ο αρχιεπίσκοπος Καντέρμπουρυ ηυχαρίστησε τον Πατριάρχην Ιεροσολύμων εκφράσας και αυτός την λύπην του διότι παρά τον διακαή αυτού πόθον επειγόμενος δι' υψίστας εκκλησιαστικάς υποθέσεις δεν θα δυνηθή να επισκεφθή  τον ορθόδοξον οδηγόν της Εκκλησίας Ιεροσολύμων. 


Ακολούθως ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών προσέφερε, ως ανάμνησιν της επισκέψεως του αρχηγού της αγγλικανικής εκκλησίας εις Αθήνας, σταυρόν πολύτιμον, ον ούτος και εκρέμασεν επί του στήθους αυτού εις ένδειξιν αγάπης και αφοσιώσεως προς το πρόσωπόν του, εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο αρχιεπίσκοπος Καντέρμπουρυ προπεμπόμενος  υπό του αρχιεπισκόπου Αθηνών και των συνοδικών ανεχώρησε της αρχιεπισκοπής. Αύριον περί ώραν 2 μ. μ. ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών θα επισκεφθεί εν τη Αγγλική Πρεσβεία τον αρχιεπίσκοπον Καντέρμπουρυ.



Εκ της εφημερίδας ''ΣΚΡΙΠ'' της 18ης Απριλίου 1929, σελ. 4. 
Μεταφορά στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF