(Ματθ. 25, 31-46)
«Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ
(Όταν δε έλθει ο υιός του ανθρώπου με όλη την δόξα αυτού)»
Πώς όμως θα έρθει, πώς θα εμφανισθεί; Όπως δήλωσε ο ίδιος αλλού, λέγοντας: «καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς (: και τότε θα δουν τον Υιό του ανθρώπου να έρχεται επάνω στις νεφέλες του ουρανού με δύναμη μεγάλη και δόξα πολλή)» [Ματθ. 24, 30]. Θα έρθει δηλαδή, όχι πια με ταπείνωση, ούτε με τη μικροπρέπεια τη δική μας, αλλά με δόξα και δύναμη θεϊκή. Θα ακούσεις και στα δύο ουσιαστικά το επίθετο «πολλή»·
διότι με δύναμη πολλή και με δόξα πολλή θα κάνει τη δεύτερη θεϊκή παρουσία Του, γιατί την προηγούμενη την έκανε με αδύναμη και περιφρονημένη όψη, όση δηλαδή ήταν σε θέση να δουν οι πολλοί. Γιατί όμως επάνω σε σύννεφο; Επειδή έτσι εμφανίζεται πάντοτε ο Θεός: «νέφη καὶ γνόφος κύκλῳ αὐτοῦ (: Απρόσιτη και ακατάληπτη είναι η τελειότητά Του, ως εάν νεφέλη και γνόφος απλώνεται γύρω Του)» (Ψαλμ. 96, 2) και «Ἰδοὺ Κύριος κάθηται ἐπὶ νεφέλης κούφης (: Ιδού,ο Κύριος κάθεται επάνω σε ελαφρά ταχυκίνητη νεφέλη)» (Ησ. 19, 1).
Και πάλι: «ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ (: αυτός που επιβαίνει επάνω στα νέφη σαν σε πολυτελή ταχέα άρματα)» (Ψαλμ. 103, 3) και «καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν (: Και αφού είπε αυτά, ενώ εκείνοι Τον έβλεπαν, υψώθηκε προς τα επάνω και ένα σύννεφο ολόφωτο Τον παρέλαβε εκ των κάτω και Τον απέκρυψε από τα μάτια τους)» (Πραξ. 1, 9). Έτσι βέβαια Τον βλέπει και ο Δανιήλ (Δαν. 7, 13: «ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν καὶ ἕως τοῦ παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν ἔφθασε καὶ ἐνώπιον αὐτοῦ προσηνέχθη''.
(Έβλεπα μετά προσοχής στο όραμα της νυκτός και ιδού κάποιος, ως Υιός ανθρώπου, ερχόταν επί των νεφελών του ουρανού, έφθασε μπροστά στον Παλαιόν των ημερών και οδηγήθηκε προς Αυτόν υπό των αγγέλων εν δόξη)», έτσι λοιπόν θα έρθει και τότε, όχι κρυφά, αλλά ως Θεός και Κύριος με δόξα τέτοια που ταιριάζει σε Θεό, και όλα θα τα μεταβάλει προς το καλύτερο. Γιατί θα αναστηθούν οι νεκροί και θα απαλλαγεί από τη φθορά αυτό το ευάλωτο στα πάθη σώμα και θα φορέσει την αθανασία, την οποία θα του δώσει ο Χριστός, και θα κάνει όμοιας μορφής με το δοξασμένο σώμα Του εκείνους που πιστεύουν σε Αυτόν.
Γι’ αυτό και ο Ίδιος το γεγονός αυτό το ονομάζει απολύτρωση, λέγοντας: «ἀρχομένων δὲ τούτων γίνεσθαι ἀνακύψατε καὶ ἐπάρατε τὰς κεφαλὰς ὑμῶν, διότι ἐγγίζει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν (: Όταν λοιπόν θα αρχίσουν αυτά να γίνονται, εσείς οι πιστοί μου, σηκωθείτε επάνω γεμάτοι ελπίδα και σηκώστε τα κεφάλια σας προς τον ουρανό όχι με φόβο, αλλά με χαρά και ελπίδα, διότι πλησιάζει πλέον η απαλλαγή από τα δεινά της παρούσης ζωής και η ένδοξη σωτηρία σας στην Βασιλεία των ουρανών)» (Λουκ. 21, 28).
Γιατί, όπως αν πει κάποιος για έναν άνθρωπο, ότι από τον πατέρα του πήρε το να είναι λογικός, δηλώνει ότι από λογικό γεννήθηκε και αυτός λογικός, έτσι και ο Μονογενής προήλθε από Θεό Θεός, και Κριτής από Εκείνον που κρίνει όλην τη γη, χωρίς να αποστερηθεί ο Πατέρας την εξουσία, επειδή έδωσε όλη την κρίση στον Υιό· γιατί ο Μονογενής είναι αχώριστος από τον Θεό, όπως το φως από τον ήλιο. Γιατί υπάρχει σε Αυτόν από τη φύση Του, και όλα όσα έχει ο Πατέρας είναι του Υιού, και αντιστρόφως.
Πηγή: https://alopsis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου