15 Ιανουαρίου 1974
Από το κρεββάτι του πόνου και με το τηλέφωνο της νεοράς προσευχής σας θυμάμαι και σας επισκέπτομαι τρεις φορές την νύκτα.
Έχω δε και τον συνεργάτη μου, την πρεσβυτέρα, που με ξεκουράζει και με ανακουφίζει με την ανταπόκριση΄ ''Κύριε ελήσον''.
Πολύ με συγκινεί αυτό το πράγμα, να έχης εις το πλευρόν σου και ένα συνεργάτη και προπαντός εις την προσευχή.
Και οι δύο αγράμματοι είμεθα, παιδί μου, μήπως η πράξις μας δεν είναι καλή και αρεστή εις τον Θεό; Ας μας συγχωρήσει ο Θεός.
Πάντα οι αγράμματοι πέφτουν έξω, αλλά προ ολίγων ημερών ήλθον δύο κληρικοί μορφωμένοι και λύσανε την αμφιβολία της πρεσβυτέρας.
Ο Σατανάς της ανακάτευε το μυαλό και έλεγεν ότι δεν είναι δυνατόν να πάρω και εγώ μισθόν με ένα ''Κύριε ελέησον''.
Τώρα την καθησύχασαν οι πατέρες και η δουλειά πηγαίνει ρολόγι. Πολύ καλά τα εξοικονόμησε ο Καλός Θεός, η Παναγία και οι Αρχάγγελοι.
Ο πόνος θα κάνη την δουλειά του και εγώ την δουλειά μου. Αφήνω το πετραχήλι, πιάνω το κομποσκοίνι.
Η πρεσβυτέρα ασχολείται χωρίς γογγυσμόν με το να με περιποιείται. Αφήνει το μαγειρείο, πιάνει το κομποσκοίνι.
Χαρά Θεού, ευλογία Κυρίου. Προ ολίγων ημερών πήρα και το εφάπαξ 175 χιλιάδες.
Τις ... χιλιάδες τις έβαλα εις την τράπεζαν για την πρεσβυτέρα. Ένα μέρος διαμοίρασα εις τα παιδιά και εγγόνια, από 1.000 δραχμές το άτομον.
Τα δε άλλα εις την Τράπεζαν του Θεού, διότι εκεί είναι το ασφαλέστερο, προς ανακούφιση της ψυχής.
Και εις το Μοναστήρι, εις όλες τις μοναχές, για να χαρούν και αυτές, όπως και τα παιδιά μου.
Την αγάπη δε την περιορίζω εις έναν, αλλ' εις όλον τον κόσμον.
Των Χριστουγέννων την νύκτα κράτησα το τάλαντο και την μεγάλη καμπάνα εις τους Ταξιάρχας για τελευταία φορά...
Τώρα καθιέρωσα το δικό μου το τυπικό, από ό,τι έκαμνα τα διπλασίασα...
Προσεύχομαι νοερώς να μου συγχωρήση ο καλός Θεός τις αμαρτίες μου και για όλον τον κόσμο...
Η επιθυμία μου είναι να παραδώσω γεμάτο το στόμα μου με το ''Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε''.
Την νύκτα σηκώνομαι 3 φορές και κάνω γενικό προσκλητήριο και φωνάζω και παρακαλώ την Παναγία να φωτίση όλο τον κόσμο.
Πρώτα από την ενορία μου.
Τους μισούντας, τους αδικούντας, τους πλανεμένους, τους εν εξορίαις και φυλακαίς και πικραίς δουλείαις, τους νέους τους παραστρατημένους να τους φωτίση να έλθουν εις την Μάνδρα της Εκκλησίας.
Τους οχλουμένους υπό πνευμάτων ακαθάρτων να τους απαλλάξη, τους εν ασθενείαις κατακειμένους, διά την ταχεία ανάρρωση, όχι για τον εαυτόν μου διότι εγώ είμαι καλά.
Για τον Αρχιεπίσκοπον της Μητροπόλεώς μου, τους Αρχιερείς να τους φωτίση να εργασθούν διά το αγαθόν της Εκκλησίας και να στηρίξουν την Ορθοδοξίαν.
Τους ιερείς, ιερομονάχους, ιεροδιακόνους, μοναχούς, μοναχάς και πάντας τους Ορθοδόξους χριστιανούς απανταχού της οικουμένης.
Ύστερα μνημονεύω όσους εγνώρισα ονομαστικώς, και αυτού έρχομαι 3 φορές την νύκτα.
Εις το πλευρόν μου παρίσταται η πρεσβυτέρα με το κομποσκοίνι εις το χέρι, και φωνάζει από το βάθος της ψυχής της το ''Κύριε ελέησον'', και με ξεκουράζει.
Χαρά Θεού, ευλογία Κυρίου.
Το αυτό κάνομε όταν έρχεται η δευτέρα σειρά και η τρίτη.
Αυτό το πρόγραμμα το έκαμα εγώ για να με βοηθάη, εάν δεν είναι καλόν είμαι αγράμματος και ίσως να πέφτω έξω...
Για μένα η ασθένειά μου είναι ένα μεγάλο δώρον Θεού, και τον ευχαριστώ πολύ.
Μόνον από σας θέλω μια χάρη, να παρακαλάτε να φύγω ογλήγορα από τον κόσμο, διότι είμαι επιζήμιος.
Τί να προσφέρω εγώ ο αμαρτωλός και αγράμματος παπαδάκος αφού τόσα έτη και δεν ημπόρεσα να κάνω τίποτας, και τώρα από το κρεββάτι θα προσφέρω εργασία;
Μόνον ζητώ το απολυτήριο με καλούς βαθμούς...
Μετ'απείρων ευχών ο Αμαρτωλός
και ο Πανευτυχής και Ανάξιος δούλος του Κυρίου
Δημήτριος Γκαγκαστάθης, Ιερεύς.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Εκ του βιβλίου
''Παπα - Δημήτρης Γκαγκαστάθης (1902 - 1975)
Εφημέριος Πλατάνου Τρικάλων''.
Εκδόσεις ''Ορθόδοξος Κυψέλη'', σελ. 55 - 57,
Θεσσαλονίκη 2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου