Συνακόλουθες αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του αειμνήστου Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Α':
<<Γερόντισσα Μυρτιδιώτισσα - Η Ασκήτρια της Κλεισούρας 1886-1974>>,
έκδοση <<Ιεράς Μονής Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Φυλής Αττικής>>,
Φυλή Αττικής 1998.
Ανάρτηση 18η, σελ. 175-179.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
<<Μικρά Είσοδος στον θαυμαστό κόσμο μιας σύγχρονης Αγίας>>
Ευρίσκομαι στην σκιά της Αγιονορείτικης Εικόνας <<Άξιον έστιν>> πολλούς μήνες τώρα... Το καντηλάκι Της ανάβει ακοίμητο... Ζήτησα την Χάρι Της και δεν με παρέβλεψε... Εργάζομαι τόσο καιρό και δεν απόκαμα... Ουράνια χαρά με πλημμύριζε συνεχώς και λαχτάρα να ολοκληρώσω την προσπάθεια... Ήμουν μέσα σ' έναν <<Κήπο Χαρίτων>>... Η ευωδία των αρετών της Αγίας Γεροντίσσης μ' έκανε να λησμονήσω την κόπωσι και τις δυσκολίες... Μπροστά μου είχα μικρά τεμάχια των Λειψάνων της' λίγα από τα μαλλάκια της' χώμα από το μνήμα της' ένα μέρος από το τσεμπέρι της' και μία κάρτα με την Εικόνα και το Μοναστήρι της Παναγίας Κλεισουργιωτίσσης... Η γνωριμία μου μαζί της ήταν ένας σταθμός στην πνευματική μου πορεία. Μετά την κοίμησί της, το 1974, επιθυμούσα διακαώς να γράψω ό,τι γνώριζα για τον θαυμαστό κόσμο αυτής της σύγχρονης Αγίας. Θα ήταν ίσως οικονομία Θεού που τώρα, είκοσι πέντε περίπου χρόνια μετά την είσοδό της στην αιώνια κατάπαυσι, αξιώνομαι τελικά να προσφέρω στις φιλόθεες ψυχές αυτήν την εργασία. Η καθυστέρησις έγινε αιτία να συγκεντρώσω νέο υλικό που φωτίζει από κάθε πλευρά την αγιασμένη προσωπικότητα της δούλης του Θεού Μυρτιδιωτίσσης Μοναχής. Στο τέλος της δεύτερης χιλιετίας μετά την ενανθρώπισι του Σωτήρος μας, ο κοσμικός περίγυρος απειλεί να μας συνθλίψη μέσα στις συμπληγάδες της αλαζονείας και της σαρκικότητος. Η οδηγητική μορφή της γενναίας Ασκήτριας ας μας φωτίζη στο σταυροαναστάσιμο μονοπάτι της εσωτερικής συντριβής, της χαρμολύπης, της υπομονής, της ελπίδος, της ευσπλαχνίας... Προσπάθησα να εισδύσω στα άδυτα ενός θαυμαστού κόσμου, να προσεγγίσω ό,τι κρυβόταν κάτω από την εξωτερική ασημότητα μιας καταφρονεμένης γυναίκας. <<Τη ταπεινώσει τα υψηλά τη πτωχεία τα πλούσια>>... Ένας θησαυρός κρυμμένος στα ράκη, την ατημελησιά, την τραχύτητα... Συνεχής αφάνεια, για να φανερωθή ο Θεός' τόπος θεοφανείας για τους ταπεινούς... Έντιμη ενώπιον του Θεού και πολύτιμο σκεύος των θαυμασίων Του... Ζούσε από τώρα μυστικά την δόξα της Βασιλείας... Ανήκε στον γνώριμο χορό που μας συνεπαίρνει με την φωτεινή ομορφιά του και μας δίνει κουράγιο με τις <<παραδοξότητες>> και <<αντινομίες>> του... <<Γίγαντες ταπεινοί>>' συναρπαστικοί στην δόξα και την απλότητά τους' κατανυκτικοί στην αγιότητα και την μετάνοια' γενναίοι στην άσκησι και την ευγένεια' αθώοι στον πόνο και στην συγχωρητικότητα' ελεύθεροι στην υπακοή και την αγνότητα' αστραπηβόλοι στο βλέμμα και το δάκρυ τους' αρχοντικοί στον λόγο και την πράξι... Η κοινωνία μας μαζί τους, κοινωνία με τον Κύριό μας, με την Ελπίδα μας... Όσο θα υπάρχουν Άγιοι ανάμεσά μας, έστω και άγνωστοι στους πολλούς, θα υπάρχη ελπίδα... Και εφ' όσον πάντοτε θα υπάρχουν Άγιοι ως την <<Αποκάλυψιν>> Εκείνου, πάντοτε θα υπάρχη ελπίδα... Και έχουμε τόσο ανάγκη από ελπίδα... Και η <<ελπίς ου καταισχύνει>>... Αυτή ας είναι η παρηγοριά μας στο κατώφλι της τρίτης χιλιετίας...
+ Ο Ω. & Φ. Κ.
27.1.1998 εκ. ημ.
Ανακομιδή Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
( ε κ τ ο υ π ρ ο η γ ο ύ μ ε ν ο υ )
11. Πέρα από τις συμβατικότητες
Η ζωή της Αγίας Ασκήτριας, που γεννήθηκε στον ευλογημένο Πόντο και έζησε στην ηρωοτόκο Δυτική Μακεδονία, ξεπέρασε όλες τις συμβατικότητες... Το χαρισματικό στοιχείο δεν μπορεί ποτέ να εγκλωβισθή στους κώδικες μιας συμπεριφοράς του κόσμου τούτου...
Η γνώμη των ανθρώπων δεν ενδιέφερε την Μοναχή Μυρτιδιώτισσα... Κυρίαρχο γνώρισμα του ήθους της: η διά Χριστόν σαλότης... Και μόνο η δύναμις να αποδεχθή και να εξασκήση μέχρι τέλους το αδυσώπητο αυτό άθλημα, αποκαλύπτει τον θησαυρό της καρδιάς της... Η εντρύφησις με ταπείνωσι και απλότητα στον κατανυκτικό βίο της βοηθεί μοναδικά στην συναίσθησι της γυμνότητάς μας.
Πόσο μας απομακρύνει από το φως και την γαλήνη της Χάριτος η αυταρέσκεια και η ανθρωπαρέσκεια... <<Αυτείδωλον εγενόμην...>> Η φωτεινή μέσα στην εξωτερική ασημότητα ζωή της δεν θα παύση να είναι έλεγχος για τα <<παιιχνιδίσματά>> μας με την πολύμορφη λατρεία του εαυτού μας... Και αυτός ο έλεγχος θα είναι δώρο και ευλογία και απαρχή για την ηρωική έξοδο από την ζοφερά φυλακή του εαυτού μας...
Οι πρεσβείες της ας είναι στήριγμα και παρηγορία μας στον δρόμο που μας ανοίγει μπροστά, φωνάζοντας προφητικά: -Υπομονή!... Πολλά υπομονήν!... Υπομονήν πολλά!... Υπερηφάνεια άσκεμον πράγμα!... Υπερηφάνειαν εν άσκεμον πράμαν... Το χώμα στο χώμα!... Ας την ακολουθήσουμε!...
Απολυτίκιον
Οσίας Γεροντίσσης Μυρτιδιωτίσσης
Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Ορμηθείσα εκ Πόντου
εν Ελλάδι διέλαμψας,
Και εσχάτοις χρόνοις γενναίως,
Εν ασκήσει διέπρεψας'
Χαρίτων κοσμηθείσα ταις αυγαίς,
Εδείχθης παραμύθιον πιστών,
Και πανάγνου σιφωτάτη θεραπαινίς,
Διό Σοι ανακράζομεν'
Χαίρε Οσία νέα του Χριστού,
Χαίρε ω Μυρτιδιώτισσα,
Δίδου τοις Σε τιμώσιν ευλαβώς,
Άνωθεν χαρίσματα.
8.5.1998
2. Ο ευσεβής θ' ανθίζη σαν τον φοίνικα
(Ψαλμ. 91ος, 13-16)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου