ΟΣΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ: ΕΡΓΑ Γ', «Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ» ΜΕΡΟΝ 11ον

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ «Η Βασιλεία του Θεού και ο αντίχριστος»,
σε μετάφραση και επιμέλεια του συγγραφέα Πέτρου Μπότση, «Έργα Γ'»,
Αθήνα 2011, σελ. 91-95.
<<Όλη αυτή η σύγχυση και ο θόρυβος για τα παραπάνω, όπως και γι΄άλλα συναφή θέματα που αναφέρονται στον αντίχριστο, μας ώθησαν να συμπεριλάβουμε ως βασικό κείμενο στον τρίτο τόμο των έργων του οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ μια πατερική και αγιογραφική πραγματεία του για το θέμα αυτό.
Τίτλος της εργασίας αυτής είναι <<Η Βασιλεία του Θεού και ο Αντίχριστος>>.
Ο όσιος Ιγνάτιος πραγματεύεται με μοναδική ερμηνευτική ικανότητα και πληρότητα τα λόγια του ίδιου του Κυρίου για το θέμα της Δεύτερης Παρουσίας Του, της Βασιλείας του Θεού και του αντιχρίστου, ώστε να μην αφήνει κανένα κενό ή δυνατότητα παρερμηνείας των αγιογραφικών κειμένων.
Το θεωρήσαμε απαραίτητο λοιπόν να συμβάλλουμε με τη γνώμη ενός αγίου της Εκκλησίας μας στη διάλυση όλων των σχετικών παρερμηνειών και πλανών, ώστε κάθε καλοπροαίρετος χριστιανός να ερμηνεύσει ναι ν' ασχοληθεί με το βασικό θέμα <<ου έστι χρεία>>, και που δεν είναι άλλο από το να προετοιμαστούμε, να είμαστε έτοιμοι για το <<πώς>> και όχι για το <<πότε>> θα συναντήσουμε το Χριστό.
Εκτός από βασικό αυτό έργο όμως, στον τρίτο τόμο συμπεριλάβαμε κι άλλα εποικοδομητικά κείμενα, απαραίτητα στον κάθε χριστιανό που θέλει ν' αγωνιστεί με συνέπεια στον αμπελώνα του Κυρίου.
Ο όσιος Ιγνάτιος ήταν πάρα πολύ εγκρατής της πατερικής θεολογίας κι ασχολήθηκε με την ερμηνεία αρκετών αγιογραφικών κειμένων με μοναδική ικανότητα και θείο φωτισμό.
Εκτός από τα ερμηνευτικά του κείμενα (όπως για παράδειγμα τις ερμηνείες του 1ου ψαλμού του Δαβίδ, των ευαγγελικών περικοπών που αναφέρονται στη Μάρθα και τη Μαρία, στις Μυροφόρες γυναίκες κλπ), ο όσιος Ιγνάτιος έγραψε και κάποιες πραγματείες που αφορούν στην καθημερινή ζωή και στην πνευματική πρόοδο των χριστιανών, όπως για παράδειγμα την αξία που έχουν στην πνευματική ζωή η νηστεία, η εγρήγορση, η ταπεινοφροσύνη, η σωματική και πνευματική άσκηση, η νέκρωση του κοσμικού πνεύματος κ. α.
Τα κείμενα του οσίου Ιγνατίου είναι αυθεντικά, πατερικά, στηρίζονται στην παράδοση και την ορθή διδασκαλία της Εκκλησίας μας.
Κατά συνέπεια είναι μια πηγή ζώντος ύδατος, που ξεδιψάει κι αναπαύει τον ταλαιπωρημένο από αμφιβόλου προέλευσης σύγχρονες ετεροδιδασκαλίες και πλάνες>>.
Πέτρος Μπότσης, Ιανουάριος 2008
(Απόσπασμα εκ του Προλόγου)
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».

Η ΝΗΣΤΕΙΑ

Προσεύχετε δε εαυτοίς μήποτε βαρηθώσιν

υμών αι καρδίαι εν κραιπάλη και μέθη

και μερίμναις βιοτικαίς (Λουκ. κα' 34).

Α' Ο θεσμός της

Αυτό που προτείνει ένας από τους μεγαλύτερους δασκάλους του μοναχισμού είναι ό,τι έκαναν οι άγιοι απόστολοι. Κι ενώ έκρουαν, υπηρετούσαν δηλαδή το Θεό και λειτουργούσαν, αξιώθηκαν ν' ακούσουν τα μηνύματα του Αγίου Πνεύματος. <<Λειτουργούντων δε αυτών τω Κυρίω και νηστευόντων είπε στο Πνεύμα το Άγιον' Αφορίσατε δη μοι τον Βαρνάβαν και τον Σαύλον εις το έργον ο προσκέκλημαι αυτούς. Τότε νηστεύσαντες και προσευξάμενοι και επιθέντες αυτοί τας χείρας απέλυσαν>> (Πράξ. ιγ' 2-3). Ενώ δηλαδή βρίσκονταν στη μέση του έργου της προσευχή και της νηστείας, δεν είχαν τελειώσει ακόμα, το Άγιο Πνεύμα έδωσε εντολή στους δύο αποστόλους να κηρύξουν το χριστιανισμό στους εθνικούς. Τί θαυμαστή συνύπαρξη της προσευχής με τη νηστεία! Η προσευχή είναι ανίσχυρη, αδύναμη χωρίς τη νηστεία. Κι η νηστεία είναι άκαρπη αδε συνοδεύεται από την προσευχή. Η νηστεία ελευθερώνει τον άνθρωπο από τα σαρκικά πάθη, ενώ η προσευχή μάχεται με τα ψυχικά. Και μόλις τα υποδουλώσει, εισχωρεί σ' ολόκληρη την ύπαρξη του ανθρώπου και την εξαγνίζει. Και μέσα στον εξαγνισμένο και αγιασμένο πνευματικό εισάγει το Θεό. Όποιος σπέρνει το χωράφι του χωρίς προηγουμένως να το οργώσει, χάνει άδικα το σπόρο του. Αυτός αντί για καρπό θερίζει αγκάθια. Το ίδιο γίνεται όταν σπέρνουμε τους σπόρους της προσευχής χωρίς πρώτα να καθαρίζουμε τη σάρκα μας. Τότε αντί για αγιότητα, παράγουμε την αμαρτία. Η προσευχή μας θα πάει χαμένη. Θα λεηλατηθεί από διάφορους λογισμούς και φαντασίες και θα μολυνθεί από αισθησιακές σκέψεις. Το σώμα μας προέρχεται από το χώμα. Κι αν δεν καλλιεργηθεί, όπως καλλιεργούμε τη γη, δεν μπορεί ν' αποδώσει καρπούς δικαιοσύνης. Αν πάλι κάποιος καλλιεργεί τον αγρό του με μεγάλους κόπους και καταβάλλει πολλά έξοδα αλλά δεν τον σπέρνει, τότε ο αγρός του θα καλυφτεί από άφθονα ζιζάνια. Το ίδιο γίνεται όταν το σώμα καθαρίζεται με τη νηστεία αλλά η ψυχή μένει ακαλλιέργητη, χωρίς προσευχή, χωρίς μελέτη του Λόγου του Θεού, χωρίς ταπείνωση. Τότε η νηστεία θα γίνει αιτία να ξεφυτρώσουν πολλά ζιζάνια, ψυχικά πάθη όπως η υπερηφάνεια, η ματαιοδοξία, η καταφρόνηση κ. α. Ποιό είναι και πώς ενεργεί το πάθος της λαιμαργίας και της μέθης; Όταν κάποιος χάσει το μέτρο, η φυσική τάση για το φαγητό και το πιοτό απαιτεί μεγαλύτερες ποσότητες και πιο πλούσιες ποικιλίες τροφών απ' όσες χρειάζεται το σώμα για να συντηρηθεί. Τότε το φαγητό και το πιοτό γίνονται πάθος. Το υπερβολικό φαγητό ενεργεί στις σωματικές δυνάμεις αντίθετα απ' ό,τι είναι προορισμένο να κάνει. Τις βλάπτει, τίς εξασθενίζει και τίς καταστρέφει. Η ανάγκη για τροφή ικανοποιείται σ' ένα τραπέζι λιτό, όταν ο άνθρωπος συγκρατιέται και δεν τρώει υπερβολικά, ούτε μόνο για την ηδονή. Το φαγητό μόνο για την ηδονή κι ο υπερβολικός κορεσμός πρέπει να ξεχαστούν. Έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο, η επιθυμία για το φαγητό μετριάζεται και λογικεύεται. Κι όταν η επιθυμία λογικεύεται, τότε ο άνθρωπος ικανοποιείται ακόμα και με τις πιο απλές και λιτές τροφές. Όταν από την άλλη μεριά η επιθυμία για το φαγητό ικανοποιείται με υπερβολή ή για την ηδονή, ο άνθρωπος εκτραχύνεται και γίνεται πιο απαιτητικός. Σιγά σιγά θέλει νά' χει νόστιμα φαγητά και σε μεγάλη ποικιλία, καθώς και ποτά. Όσο περνάει ο καιρός όμως γίνεται όλο και πιο απαιτητικός και στο τέλος το φαγητό και το ποτό του γίνονται πάθος που απαιτεί διαρκώ; όλο και περισσότερο κορεσμό, όλο και πιο πολύ ηδονή, ουδέποτε ικανοποιείται. Όταν αποφασίσουμε ν' αφοσιωθούμε στην υπηρεσία του Θεού, ας θέσουμε ως θεμέλιο της προσπάθειάς μας τη νηστεία. Απαραίτητο και ουσιαστικό στοιχείο σε κάθε θεμέλιο πρέπει νά' ναι η ακλόνητη σταθερότητα. Διαφορετικά είναι αδύνατο να χτίσεις πάνω του κτίριο, όσο σταθερό και γερό κι αν είναι το κτίριο από μόνο του. Γι' αυτό ποτέ και για κανένα λόγο ή με οποιαδήποτε δικαιολογία ας μην παραβούμε την εντολή της νηστείας τρώγωντας ή πίνοντας ελεύθερα και υπέρμετρα.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ «Η Βασιλεία του Χριστού και ο αντίχριστος»,
σε μετάφραση και επιμέλεια του συγγραφέα Πέτρου Μπότση, «Έργα Γ'»,
Αθήνα 2011, σελ. 91-95.