ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΜΟΝΑΧΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ, ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΡΟΦΙΜΟΣ: «ΟΤΑΝ ΣΗΜΑΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ...» ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΑΣΧΑΛΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ 7ον

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο των εκδόσεων «ΑΘΩΣ»,
Ιερομόναχος Βασίλειος, Μοναχός Θεράπων, Μοναχός Τρόφιμος: «Όταν σημάνουν οι καμπάνες...»,
Οι Τρεις Πασχάλιοι Μάρτυρες της Όπτινα, Α' έκδοση, Ιούλιος 2020, σελ. 120-122.
Το ξημέρωμα του Πάσχα του 1993 τρεις μοναχοί του ερημητήριου της Όπτινα στη Ρωσία, ο πατήρ Βασίλειος, ο πατέρας Θεράπων και ο πατήρ Τρόφιμος έπεσαν θύματα άγριας δολοφονίας από έναν σατανιστή.
Το συμβάν συγκλόνισε τους ορθόδοξους Ρώσους και τα νέα διαδόθηκαν σύντομα σε όλο τον κόσμο. Ο πρόωρος θάνατος των τριών χαρισματικών, νεαρών μοναχών μοιάζει ίσως με τραγωδία.
Αλλά ο μαρτυρικός θάνατος, με τον οποίο σφραγίστηκαν οι μοναχικοί τους αγώνες, είναι αφορμή όχι για να θρηνεί κανείς, αλλά για να ευφραίνεται.
Όπως είπε ένας από τους ιερείς του μοναστηριού στον επικήδειο λόγο του:
<<Δεν είμαστε τόσο θλιμμένοι όσο χαρούμενοι, επειδή αυτοί οι τρεις αδελφοί ξεκίνησαν και ολοκλήρωσαν με επιτυχία το μοναστικό μονοπάτι της ζωής τους>>.
Και πράγματι ο θεάρεστος τρόπος ζωής και ο θρίαμβός τους επί του θανάτου μαρτυρούνται από τα θαύματα, που άρχισαν να λαμβάνουν χώρα στους τάφους τους, αμέσως μετά τον θάνατό τους.
Οι πατέρες Βασίλειος, Θεράπων και ο Τρόφιμος μαρτύρησαν στις μέρες μας. Έζησαν στον κόσμο μας, φοίτησαν σε δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια.
Ήλθαν αντιμέτωποι με πειρασμούς και δυσκολίες, που συναντούν και σήμερα οι νέοι. Η διαφορά μας είναι ότι εκείνοι ξεπέρασαν αυτούς τους πειρασμούς του κόσμου και υπάκουσαν το ευαγγέλιο:
<<ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δεύρο ακολούθει μοι>> ακόμα και πάνω στο σταυρό.
Οι ζωές αυτών των τριών πατέρων της Όπτινα αποδεικνύουν ότι ακόμη και τον 21ο αιώνα μπορεί κανείς να αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στον Θεό και να καθαγιαστεί.
Ας αποτελέσουν οι πατέρες Βασίλειος, Θεράπων και Τρόφιμος πηγή έμπνευσης και παράδειγμα για εμάς. (...)
(Εκ του προλόγου).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

-Μπάτουσκα, έχετε κάποια επιθυμία, πιο έντονη;

-Ναι, θα ήθελα να πεθάνω το Πάσχα,
όταν σημάνουν οι καμπάνες.

Ιερομόναχος Βασίλειος

<<Στις έξι το πρωί, Κυριακή του Πάσχα, 18 Απριλίου, άρχισε η ακολουθία στη σκήτη>> θυμάται ο ιερομόναχος Μ. <<και πρόσεξα ότι ο πατέρας Βασίλειος αργούσε. Υπέθετα ότι θα εξομολογούσε. Ξαφνικά ο δόκιμος Ε. μπήκε τρέχοντας μέσα στο ιερό και σε κατάσταση σοκ είπε τρέμοντας>>: <<Μπάτουσκα, μνημόνευσε τους προσφάτως εκλιπόντες μοναχούς Τρόφιμο και Θεράποντα. Και προσευχήσου για την υγεία του ιερομονάχου Βασιλείου. Είναι βαριά τραυματίας>>. Τα ονόματα ήταν γνωστά, αλλά ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο στην Όπτινα. Σκέφτηκα πως κάπου στο Σινά θα έγινε. Και ρώτησα: <<Από ποιο μοναστήρι είναι;>>. <<Από το δικό μας>>. Τότε συνειδητοποίησα ότι ο ιεροδιάκονος Ι. είχε πνιγεί στα δάκρυα και δεν μπορούσε να βγάλει κουβέντα. Έπρεπε όμως να συνεχίσουμε την ακολουθία. Εκφώνησα ο ίδιος τις συναπτές. Υποτίθεται ότι θα φώναζα <<Χριστός ανέστη>>. Αλλά δεν μπορούσα να φωνάξω. Το είπα μόνο μια φορά. Όλοι στην εκκλησία έκλαιγαν. Δεν χρειάστηκε να πούμε κάτι. Όλοι γνώριζαν. Μετά την ακολουθία πήγαμε στο μοναστήρι. Τότε είδα εκείνο το τρομερό μαχαίρι. Οι δολοφονημένοι αδελφοί ήταν τυλιγμένοι με μαύρο ύφασμα. Γνώριζα ότι επρόκειτο για μάρτυρες, που κείτονταν εκεί, αλλά εκείνη τη στιγμή βρισκόμουν σε κατάσταση σοκ>>. Ο δολοφόνος διάλεξε τη στιγμή, που η αυλή του μοναστηριού ήταν σχεδόν άδεια. Ο πατέρας Θεράπων σκοτώθηκε πρώτος, μαχαιρωμένος πισώπλατα. Έπειτα ο πατέρας Τρόφιμος με τον ίδιο τρόπο. Πρόλαβε να σημάνει συναγερμό με τη μεγάλη καμπάνα και έπειτα έπεσε. Εκείνη τη στιγμή ο πατήρ Βασίλειος κατευθυνόταν προς τις πύλες, που οδηγούν στον δρόμο για τη σκήτη, όπου θα εξομολογούσε. Προφανώς, ακούγοντας τις καμπάνες να σταματούν να ηχούν ξαφνικά, γύρισε προς το καμπαναριό. Ο δολοφόνος έτρεχε κατά πάνω του. Ο πατέρας Βασίλειος ρώτησε: <<Τι συνέβη εκεί πέρα;>> <<Τίποτε>> απάντησε ο άνδρας και πηγαίνοντας από πίσω του τον κάρφωσε με τον ίδιο τρόπο. Έπειτα ο δολοφόνος απέδρασε αφήνοντας πίσω του το όπλο του εγκλήματος, ένα χειροποίητο εγχειρίδιο είκοσι τεσσάρων ιντσών με τον αριθμό <<666>> και τη λέξη <<Σατανάς>> χαραγμένα πάνω του, καθώς και ένα μαύρο πανωφόρι με κλεμμένα έγγραφα. Παρόμοια πανωφόρια, μαζί με βιβλία μαγείας και μια πετσοκομμένη Βίβλο βρέθηκαν αργότερα στο σπίτι του. Οι πατέρες Θεράπων και Τρόφιμος βρέθηκαν από τρεις προσκυνητές, που κατευθύνονταν προς την αυλή. Έχοντας προσέξει ότι οι καμπάνες είχαν σταματήσει να ηχούν μετά από αρκετά κοφτά χτυπήματα της μεγάλης καμπάνας, πήγαν στο καμπαναριό και, όταν είδαν ότι οι δύο μοναχοί κείτονταν νεκροί στην ξύλινη πλατφόρμα, συγκλονίστηκαν. Έτρεξαν να το πουν στους αδελφούς και στο ημίφως πρόσεξαν ακόμη έναν μοναχό, τον πατέρα Βασίλειο, να κείτεται λίγο πιο πέρα. Ήταν αδύνατο να αντιληφθούν αμέσως ότι είχε γίνει φόνος. Κάποιος προσπάθησε να κάνει τεχνητή αναπνοή στον πατέρα Θεράποντα, αλλά σύντομα κατάλαβε ότι ήταν πλέον ανώφελο. Καθώς ο πατέρας Βασίλειος και ο πατήρ Τρόφιμος έδειχναν ακόμη σημεία ζωής, οι αδελφοί τους κουβάλησαν στην εκκλησία, κοντά στα λείψανα του στάρετς Αμβροσίου, ελπίζοντας πως αυτό θα απάλυνε τον πόνο τους. Ο πατήρ Τρόφιμος εξέπνευσε λίγο αργότερα. Ο πατήρ Βασίλειος άντεξε για μίαν ώρα υπομένοντας φρικτούς πόνους. Είναι πιθανόν ο λόγος που εμφανίστηκε σε αυτόν ο στάρετς Αμβρόσιος να ήταν για να τον ενδυναμώσει για το επερχόμενο μαρτύριο. (Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι).

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο των εκδόσεων «ΑΘΩΣ»,
Ιερομόναχος Βασίλειος, Μοναχός Θεράπων, Μοναχός Τρόφιμος: «Όταν σημάνουν οι καμπάνες...»,
Οι Τρεις Πασχάλιοι Μάρτυρες της Όπτινα, Α' έκδοση, Ιούλιος 2020, σελ. 120-122.