Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΒ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο των εκδόσεων «ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ» και «ΑΘΩΣ»:
«Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΒ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ»,
Α' έκδοση, Ιούλιος 2009, σελ. 5-8.
<<Το βιβλίο εξιστορεί με γλαφυρό τρόπο το βίο του Αγίου Ιώβ που έζησε τον 16ο αιώνα στη Ρωσία, καθώς και θαυμαστά σημεία που φανερώθηκαν μετά την κοίμησή του.
Ο Όσιος Ιώβ του Ποτσάεφ, κατά κόσμον Ιωάννης Ζέλεζο, γεννήθηκε περί το 1550 στη Γαλικία της Ρωσίας.
Εκάρη μοναχός σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών.
Η φήμη των ασκητικών του αγώνων απλώθηκε σύντομα σε όλες τις γειτονικές περιοχές της Πολωνίας και της Μικρής Ρωσίας και πλήθος λαού, ανάμεσά τους και ο Πρίγκηπας του Οστρόγκ, στράφηκαν προς αυτόν.
Εξελέγη ηγούμενος μετά από παρακλήσεις των συνασκητών του.
Διακρίθηκε για τους αγώνες του υπέρ της Ορθοδπξίας, την οποία απειλούσαν οι αιρέσεις της Ουνίας και των Προτεσταντών.
Την ημέρα ασκούσε τον εαυτό του με συνεχές εργόχειρο, κυρίως αγροτικές εργασίες και κτίσιμο ιχθυοφραγμάτων.
Τη νύχτα αποσυρόταν σ' ένα σπήλαιο στο οποίο προσευχόταν.
Εκεί αξιώθηκε να αντικρίσει το άκτιστο φως. Υπήρξε, παράλληλα, σημαντικός συγγραφέας και απολογητής της Ορθοδοξίας.
Ο Όσιος Ιώβ κοιμήθηκε εν ειρήνη το 1651 μετά τη Θεία Λειτουργία.
Τόσο η κατάσταση των λειψάνων του, που μυρόβλυσαν, όσο και τα θαύματά του οδήγησαν την Εκκλησία στην ανακήρυξή του ως Αγίου>>.
(Εκ του οπισθόφυλλου του βιβλίου)
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Ο βίος του Οσίου Πατρός ημών ηγουμένου του Ποτσάεφ

Στην νοτιοδυτική Γαλικία, ανάμεσα στα Καρπάθια Όρη και τον ποταμό Δνείστερο, βρίσκεται μία <<εύφορη περιοχή, πλούσια σε λιβάδια, δάση και αλάτι>>, γνωστή με το όνομα Ποκούτιε. Στα τέλη του πρώτου μισού του 16ου αιώνα, η περιοχή αυτή ανήκε στην Πολωνία και κατά την διοικητική τάξη εθεωρείτο τμήμα του επονομαζομένου <<Ρωσικού Παλατινάτου της επαρχίας της Μικρής Πολωνίας>>, στο οποίο επίσης ανήκαν και οι Κομητείες του Λβοφ, Περεμύσλ, Σάνοκ, Χολμ, το Παλατινάτο του Μπελζσκ, το Ποντόλυε και τα εδάφη της Γαλικίας και του Ποκούτιε. [Αργότερα το Ποκούτιε πέρασε από τον έλεγχο της Αυστρο-Ουγγρικής αυτοκρατορίας, την εποχή του πρώτου διαμελισμού της Πολωνίας, το 1773]. Γύρω στο έτος 1551 γεννήθηκε ένας υιός από οικογένεια <<ευλαβών και θεοφιλών>> κατοίκων του Πακούτιε, με την επωνυμία Ζέλεζο' στο Άγιο Βάπτισμα πήρε το όνομα Ιωάννης.

Η καταγωγή και η οικογένεια του Οσίου Ιώβ

Τίποτε δεν είναι γνωστό μετά βεβαιότητας σχετικά με την καταγωγή της οικογένειας Ζέλεζο>>, γραμμένο, προφανώς, από τον ίδιο τον Άγιο Ιώβ κατά την διάρκεια της ηγουμενίας του, <<κατά το έτος Κυρίου 1641>>. Η μαρτυρία αυτή περιέχει τα ακόλουθα ονόματα: <<Ιωάννης, Γεώργιος, Γερβάσιος, Θεόδωρος, Ηλίας, Γεώργιος, Κυπριανός, Μητροφάνης, Γεράσιμος Ιωσήφ, Ιάκωβος, Αγάθη, Ιωάννης, Αλέξιος, Θεόδωρος, Θωμάς, Γρηγόριος, Θεόδωρος, Κοσμάς, Ιωάννης, Ναζάριος, Ειρήνη, Ιάκωβος, Ιωάννης, Θεόδωρος, Γρηγόριος, Ιωσήφ>>. Αν κατά τη σύνταξη του καταλόγου του ο Όσιος Ιώβ τήρησε το έθιμο που επικρατούσε, να μπουν πρώτα τα ονόματα των γονέων του, μπορεί τότε να υποθέσει κανείς, ότι ο πατέρας του ονομαζόταν Ιωάννης και η μητέρα του Αγάθη, εφόσον Ιωάννης είναι το πρώτο όνομα που είναι γραμμένο από τον Άγιο στο βιβλίο του και Αγάθη είναι το πρώτο γυναικείο όνομα που συναντάται μέσα στον κατάλογο. Από αυτό το βιβλίο ή κατάλογο γίνεται αρκετά φανερό ότι οι γονείς του Οσίου Ιώβ δεν ήταν μέλη του ιερατείου αλλά κοσμική οικογένεια. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένα πρόσωπο, μεταξύ εκείνων των οποίων τα ονόματα εμφανίζονται στον κατάλογο, που είναι διορισμένος Ιερέας ή Διάκονος. Είναι μάλλον πιθανόν ότι η οικογένεια του Αγίου Ιώβ ανήκε στην τάξη των Γαλικιανών - Ρώσων ευγενών με την παλαιά, δίκαια αξιομνημόνευτη αφοσίωση του χαρακτήρος, οι οποίοι κρατούσαν την Ορθοδοξία ως την πλέον πολύτιμη κληρονομιά καθώς και την αίσθηση ότι ανήκαν στο ρωσικό Έθνος. Και καθώς οι ίδιοι ήταν υποδειγματικοί υπέρμαχοι των οδών των Πατέρων τους και της Αγίας Ορθοδόξου Πίστεως, κατόρθωσαν και να ενσταλλάξουν τα ίδια αυτά συναισθήματα και τους πόθους στα παιδιά τους και στους απογόνους τους. Μπορεί κανείς, ακόμη, να υποστηρίξει με βεβαιότητα ότι ο Όσιος Ιώβ είχε ευγενική καταγωγή, στηριζόμενος στο γεγονός ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι βιογράφοι του πάντοτε αναφέρονται σε αυτόν επισυνάπτοντας στο όνομά του το οικογενειακό επώνυμο, Ζέλεζο. Είναι πολύ γνωστό ότι η διατήρηση του οικογενειακού επωνύμου αποτελούσε από το παρελθόν θέμα ιδιαίτερης φροντίδας, κυρίως ανάμεσα στους υψηλούς ευγενείς των νοτιοδυτικών παραμεθορίων περιοχών της Ρωσίας. Έτσι είχαν τα πράγματα με το επώνυμο Ζέλεζο, το οποίο μέχρι σήμερα συχνά απαντάται στην Γαλικία, την Βολυνίς, την περιοχή του Χολμσκ και άλλες γειτονικές σλαβικές περιοχές. Από τα πρώτα του νεανικά χρόνια ο νεαρός Ζέλεζο άρχισε να δείχνει μια κλίση για την ζωή της μόνωσης και για άλλες ασκήσεις ευσέβειας και, <<παρόλο ότι ήταν μικρού αναστήματος, όμως η καρδιά του φλεγόταν από υπερβάλλοντα ζήλο να εργασθεί για τον Χριστό στην μόνωση, στην μοναχική ζωή>>. Έτσι, στην ηλικία των δέκα ετών (κατά το έτος 1560), άφησε την οικογένειά του και, <<φεύγοντας από το βλέμμα των αγαπημένων του γονέων>>, αποσύρθηκε στην γειτονική Μονή Ουγκορνίτσκυ και εκεί ικέτευσε τον Ηγούμενο <<να του επιτρέψει να υπηρετήσει τους αδελφούς>>.

Η είσοδός του Αγίου στην Μονή Ουγκορνίτσκυ

Ο διορατικός Ηγούμενος είδε σε αυτόν τον εκλεκτό του Θεού, και εκείνον ο οποίος είχε μέσα του την δύναμη του Θεού>>' αφού, λοιπόν, τον κατήχησε με <<πνευματικό λόγο>>, τον εμπιστεύθηκε στον εκκλησιάρχη για να διδαχθεί την εκκλησιαστική υπακοή. Αλλά ο ζηλωτής νέος δεν επιθυμούσε να ικανοποιηθεί με <<αυτήν την υπακοή μόνο>>' αγωνιζόταν να υπηρετεί καθέναν από τους αδελφούς, διακονώντας τον καθέναν από τους ελάχιστους εργάτες της Μονής και με τον τρόπο αυτό κέρδισε για τον εαυτό του την αγάπη και την εύνοια όλων τόσο γρήγορα, ώστε, με την κοινή συγκατάθεση όλων των αδελφών, ο Ηγούμενος, <<βλέποντας τα χρηστά του ήθη, την πραότητα και την βαθειά του ταπείνωση, τον δέχτηκε στις τάξεις των μοναχών και, όταν το αγόρι ήταν μόνο δώδεκα ετών, τον έντυσε με το Αγγελικό Σχήμα, δίνοντάς του το όνομα Ιώβ.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο των εκδόσεων
«ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ» και «ΑΘΩΣ»:
<<Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΒ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ>>,
Α' έκδοση, Αθήνα 2023, σελ. 9-13.