ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: «Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ» (ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟΝ)

 

Στα χρόνια μας, η σύλληψη και πραγμάτωση της ιδέας της παγκοσμιοποίησης μεταβάλλει άρδην σε πολλούς το εθνικό τους συναίσθημα, την καλώς εννοούμενη πατριωτική ιδέα και έγερση, σκοπούμενη (η παγκοσμιοποίηση) στην πολιτιστική πολτοποίηση των λαών διά του χωνευτηρίου της πολυσυλλεκτικότητας και της πολυπολιτισμικότητας. Ο εθνισμός (και ουχί ο εθνικισμός) -ως ιδέα- σέβεται και εκτιμά τις ιδιαιτερότητες κάθε έθνους, ταυτόχρονα όμως φροντίζει να διατηρήσει τη δική του προγονική ταυτότητα, το δικό του πατροπαράδοτο πολιτισμό και την ημετέρα λατρευτική Πίστη. Μπροστά στο αποτροπιαστικό και επικίνδυνο φάσμα του Ολοκληρωτισμού που προωθείται, προσφέρουμε στο αναγνωστικό μας κοινό -χάριν της εθνικής μας υπόστασης και του δικού μας ελληνικού πατριωτισμού- το βιβλίο «Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου» που έγραψε η εγγονή της Εθνικής μας Αγωνίστριας, Λέλα Βύρ. Καραγιάννη, προς τόνωση και ενίσχυση των κληροδοτημάτων του γένους μας. Το έργο θα ολοκληρωθεί με αποσπασματικές αναρτήσεις, δίχως να απωλέσει το πνεύμα και το ύφος με τα οποία γράφτηκε. Σήμερα, που οι περισσότεροι αποφεύγουν να μιλήσουν για έθνος, γένος, ιστορία, αρχαίο και ρωμέϊκο πολιτισμό, υπό τον κίνδυνο να μην τους αποκαλέσουν εθνικιστές ή φασίστες, το βιβλίο της Λέλας Καραγιάννη έρχεται να θυμίσει, πως ή ίδια βασανίστηκε και τουφεκίστηκε από Έλληνες και ξένους φασίστες! Η ίδια και η εθνική οργάνωση «Μπουμπουλίνα» που δημιούργησε, διώχθηκε ανηλεώς και παντοιοτρόπως από την «Διεύθυνση Ειδικής Ασφάλειας του Κράτους», (απαρτισμένη κατά το πλείστον από Έλληνες δοσίλογους) που ήταν ένα ειδικό τμήμα της «Ελληνικής Χωροφυλακής» δημιουργημένο από τον Ε. Βενιζέλο! Ενταγμένη αργότερα στο κατασκοπευτικό δίκτυο Απόλλων, αποκρυπτογράφησε απόρρητα σχέδια των Γερμανών κατακτητών προκαλώντας τους δολιοφθορές, διοχέτευσε πληροφορίες για Έλληνες συνεργάτες των Αρχών Κατοχής, ενώ παράλληλα συνέβαλε στη βοήθεια των Άγγλων συμμάχων που είχαν εγκλωβιστεί στην Αθήνα. Για όλα αυτά τουφεκίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου στις 8 Σεπτεμβρίου του 1944, ένα μήνα πριν από την απελευθέρωση και δυο μήνες πριν από τα Δεκεμβριανά. Ευχόμαστε καλή δημιουργική ανάγνωση και εθνική αφύπνιση, όλα ιδωμένα υπό το άσβεστο φως της Ορθοδοξίας, ως πνευματικού φάρου για την πνευματική και ψυχική μας σωτηρία εδώ και στην Άνω Ιερουσαλήμ. Εύχεσθε!

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

Μυστικός Πόλεμος

Αρχές του '42, ούτε καν ένας χρόνος δεν έχει περάσει από την είσοδο των κατακτητών στην χώρα και μερικές μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις που έχουν σχηματιστεί κάνουν θραύση με τις δολιοφθορές. Τα σχέδιά τους τολμηρά, αλλά όχι ιδιαίτερα προμελετημένα, ακολουθούνται από μεγάλη αιματοχυσία.
Η Λέλα Καραγιάννη γνωρίζει μερικούς από αυτούς τους τολμηρούς αντιστασιακούς αρχηγούς και πριν τη φυλάκισή της είχε συνεργαστεί μαζί τους, όταν ξεκίνησε με τη δική της ομάδα τις φυγαδεύσεις και τους βοήθησε κρύβοντας δικούς τους ανθρώπους. Σε αυτή τη φάση δεν θέλει ακόμα η ίδια να έρθει φανερά στο προσκήνιο και να αποκαλύψει το δικό της σχέδιο που απαιτεί απόλυτη μυστικότητα. Παραμένει ως συνήθως μεθοδική στις ενέργειές της μέχρι να σιγουρευτεί πως το σχέδιό της είναι εφικτό.
Προειδοποιεί τους αξιωματικούς της πως θα τους χρειαστεί γιατί ήρθε η ώρα να χτίσουν τον δικό τους <<Δούρειο Ίππο>>. <<Αν νομίζουν τα ναζιστικά θηρία πως οι Έλληνες έχουμε υποκύψει και ο πόλεμος έχει τελειώσει θα τους δώσουμε να καταλάβουν πως για μας ο πόλεμος μόλις έχει αρχίσει>>! Στόχος της είναι να διεισδύσει στα άδυτα του εχθρού και να τον πονέσει με το δικό του τρόπο. Καμία άλλη οργάνωση δεν εισχώρησε τόσο βαθιά μέσα στην ιταλο-γερμανική διοίκηση όσο της Λέλας Καραγιάννη. Η βαρβαρότητα των κατακτητών και η θηριωδία των SS είναι αισθητή πάνω στο λαό με σκληρά αντίποινα και πολλές άδικες, μαζικές δολοφονίες, που βέβαια εκείνοι αποκαλούν <<νόμιμες εκτελέσεις>>. Βλέπει την αιματοχυσία και η ψυχή της γεμίζει με ακράτητο θυμό και μίσος. Διατηρεί όμως την αυτοκυριαρχία της και προχωρεί το σχέδιό της.
Ανοίγει τον προσωπικό τηλεφωνικό της κατάλογο και επανασυνδέεται. Παλιές σημαντικές γνωριμίες της έρχονται στο προσκήνιο και οι άνθρωποι τους οποίους χρειάζεται για την ριψοκίνδυνη αυτή αποστολή γίνονται δικοί της. Τα μυστικά των Γερμανικών και Ιταλικών Ναυαρχείων και Φρουραρχείων έρχονται στα χέρια της. Άνθρωποι σε θέσεις κλειδιά, αντιναζιστές και αντιφασίστες κλέβουν σχέδια και πληροφορίες για τις μετακινήσεις του εχθρού. Η Λέλα Καραγιάννη μεταδίδει σε χρόνο μηδέν τις πολύτιμες πληροφορίες στο Συμμαχικό Στρατηγείο με αποτέλεσμα να προκληθούν σημαντικές ζημιές κατά του Γ' Ράιχ. Ανατινάξεις αεροδρομίων, καταβυθίσεις υποβρυχίων και νηοπομπών που μετέφεραν πυρομαχικά, καύσιμα και τρόφιμα κυρίως στην Βόρειο Αφρική είναι αποτέλεσμα του έργου του δικτύου πληροφοριών της Λέλας Καραγιάννη.
Μεγάλο πλήγμα για τον εχθρό υπήρξε ο βομβαρδισμός και η πλήρης καταστροφή της αεροπορικής βάσεως του Τατοϊου. Η αποστολή αυτή καταστρώθηκε βάσει σχεδιαγράμματος που παρέδωσε στην Λέλα Καραγιάννη η Γερμανίδα συνεργάτης της Μαρίχεν Γκλόκερ (<<Σπίθα>>), η οποία εργαζόταν στο Γερμανικό Ναυαρχείο. Η Γκλόκερ είχε γεννηθεί στην Ελλάδα και ήταν παντρεμένη με Έλληνα, εμφανώς αντιναζίστρια, δέχτηκε να προσχωρήσει στην Οργάνωση <<Μπουμπουλίνα>>. Ανατινάξεις σε καταυλισμούς και μεγάλες αποθήκες πυρομαχικών, καυσίμων και εφοδίων στο Χασάνι (Ελληνικό) και στην Ελευσίνα, υπήρξαν δικό της έργο.
Μία από τις πρώτες σημαντικές αποστολές που ανέλαβε η Λέλα Καραγιάννη και που στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, ήταν η περιβόητη απόδραση Άγγλων αιχμαλώτων από το στρατόπεδο της Κοκκινιάς, το καλοκαίρι του 1941. Μπορούμε κάλλιστα να πούμε ότι κυριολεκτικά τους <<απήγαγε>> μέσα από τα χέρια των Γερμανών, βάσει ενός ιδιοφυούς σχεδίου που κατέστρωσε και συντόνισε η ίδια και επισφράγισε εξ αρχής το εφευρετικό της δαιμόνιο. Για τον πρωταγωνιστικό ρόλο σ' αυτήν την αποστολή η Λέλα Κραγιάννη χρειαζόταν μια θαρραλέα γυναίκα που να μιλάει άπταιστα Γερμανικά.
Στην καλή της φίλη και συνεργάτιδα Γκρέτα Ζαφειροπούλου, βρήκε το κατάλληλο πρόσωπο. Η Γκρέτα ήταν Γερμανίδα και ζούσε από χρόνια στην Ελλάδα, παντρεμένη με Έλληνα. Υπό την καθοδήγηση της Λέλας, η Γκρέτα έψαξε και βρήκε έναν παλιό φίλο Γερμανό που υπηρετούσε στην Βέρμαχτ ως οδηγός ενός μεγάλου στρατιωτικού φορτηγού. Τον παρακάλεσε να την εξυπηρετήσει και να μεταφέρουν από την Κοκκινιά στην Αθήνα μερικούς μαστόρους που δήθεν της επισκεύαζαν ένα παλιό σπίτι που είχε κληρονομήσει. Πράγματι ένα βράδυ παρέλαβαν τους υποτίθεμενους εργάτες που δεν ήταν άλλοι από τους Άγγλους συμμάχους που μόλις είχαν δραπετεύσει από το απέναντι στρατόπεδο βάσει σχεδίου της.

Το φορτηγό του Χανς πέρασε ανενόχλητο απ' όλα τα μπλόκα και παρέδωσε στην Λέλα Καραγιάννη τους πρώτους εννέα Βρετανούς που κατάφεραν να αποδράσουν εκείνο το βράδυ, πάντα βάσει σχεδίου. Οι άνδρες αυτοί μεταφέρθηκαν σε δικό της κρησφύγετο και αργότερα η Λέλα τους φυγάδευσε στην Μέση Ανατολή.

Ανάμεσά τους ήταν δύο σημαίνοντες αξιωματικοί του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος, ο Λοχαγός Τζων Άτκινσον και ο υπολοχαγός Ρύϋ Φάραν. Ο Φάραν πριν συλληφθεί, είχε δράσει στην Κρήτη. Αφ' ότου τον φυγάδευσε η Λέλα Καραγιάννη επέστρεψε εκεί την άνοιξη του 1944 και συνεργάστηκε με τους επίσης Βρετανούς: λοχαγό Στάνλεϋ Μος (Stanley Moss).

Οι τρεις άνδρες με επιστολή του Συμμαχικού επιτελείου και βάσει σχεδίου το οποίο κατέστρωσε ο Φέρμορ, κατάφεραν να απαγάγουν για αντιπερισπασμό, τον Γερμανό Διοικητή της Κρήτης, Στρατηγό Χάνιριχ Κράιπε (Heinrich Kreipe). Το ιστορικό αυτό γεγονός θεωρήθηκε μεγάλο κατόρθωμα και ένδειξη υπεροχής και σθένους των Συμμάχων και γελοιοποίησε τους Γερμανούς.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Λέλας Βύρ. Καραγιάννη, εγγονής της Εθνικής Αγωνίστριας Λέλας Καραγιάννη:
<<Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου>>, εκδόσεις <<ΠΕΛΑΣΓΟΣ>>,
Α' έκδοση Οκτώβριος 2023, Αθήνα, σελ. 74-78.