ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018

''ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ''



Με τον Μητροπολίτη Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ συλλειτούργησε στις 17 Σεπτεμβρίου 2018 στη Βασιλική Γεννήσεως του Χριστού Βηθλεέμ ο Πρωτοσυγκελλεύων του Πατριαρχείου Μόσχας, Μητροπολίτης Αγίας Πετρουπόλεως και Λάντογκας Βαρσανούφιος, ο οποίος πραγματοποιεί προσκύνημα στου Αγίους Τόπους. Η Θεία Μυσταγωγία ετελέσθη στην κρύπτη στον τόπο γεννήσεως του Σωτήρα. Από Ιερού τη λειτουργία παρακολούθησε προσευχόμενος ο Αρχιεπίσκοπος Ιορδάνου Θεοφύλακτος, Επίτροπος του Πατριάρχου Ιερουσαλήμ στη Βηθλεέμ (το διάστημα 1979-1984 σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία Λένινγκραντ). Το Ευαγγέλιο ανεγνώσθη στην Ελληνική, την Αραβική και την Εκκλησιαστική Σλαβονική, όπως και οι ψαλμωδίες.


Στο αρχονταρίκι ο Μητροπολίτης Βαρσανούφιος και οι προσκυνητές που τον συνοδέυουν είχαν επικοινωνία με Ιεράρχες της Εκλησίας Ιεροσολύμων. Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε θερμώς τον Αρχιεπίσκοπος Θεοφύλακτο για τη φιλοξενία και του ευχήθηκε να τον ενδυναμώνει ο Θεός στην Αρχιερατεία του. Αυθημερόν στην Μικρά Αίθουσα Θρόνου, παρουσίᾳ του Αριχεπισκόπου Κωνσταντίνης Αριστάρχου, Αρχιγραμματέως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου, του Μητροπολίτη Ελενουπόλεως Ιωακείμ, του Αρχηγού Ρωσικής Εκκλησιαστικής Αποστολής Αρχιμανδρίτη Αλεξάνδρου και προσκυνητών, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Θεόφιλος Γ’ απένεμε στον Μητροπολίτη Βαρσανούφιο την ανώτατη τμητική διάκριση της Εκκλησίας του χρυσό σταυρό μετά στέμματος του Σταυροφόρου του Τάγματος του Παναγίου Τάφου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Α’ Τάξεως.


Ο Μακαριώτατος Ιεροσολύμων καλωσόρισε τους προσκυνητές τονίζοντας τη σημασία της Ιερουσαλήμ για την Ορθοδοξία και τον κόσμο ολόκληρο. Από την πλευρά του ο Σεβασμιώτατος Αγίας Πετρουπόλεως και Λάντογκας μετέφερε τον χαιρετισμό του Αγιωτάτου Πατριάρχη Κυρίλλου και ευχαρίστησε για τη θερμή υποδοχή. «Σᾶς ευχαριστώ από καρδίας, Μακαριώτατε, γι’αυτή την τόσο υψηλή διάκριση της Εκκλησίας Ιεροσολύμων, κάτι το οποίο για μένα ήταν εντελώς απροσδόκητο. Θέλω να Σᾶς μεταφέρω τον χαιρετισμό του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσσιών Κυρίλλου, ο οποίος την περασμένη Παρασκευή προήδρευσε συνεδρίας της Ιεράς Συνόδου. 


Ίσως γνωρίζετε για την ειλημμένη απόφαση σχετικά με τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία. Επίσης οι Συνοδοικοί απεύθηναν έκκληση στους Προκαθημένους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, προκειμένου να συζητηθεί το υφιστάμενο πρόβλημα και να προληφθεί το σχίσμα εντός της Ορθοδοξίας. Ξέρομε ότι στηρίζετε τον Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριο, ως κανονική κεφαλή, και Σᾶς ευχαριστούμε για τη θέση Σας».


Ο Σεβασμιώτατος κ. Βαρσανούφιος αναφέρθηκε στις παλαιότερες του θεωρίες στους Αγίους Τόπους, όπου σε 25 χρόνια συνολικά έφερε 1000 λαϊκούς και περίπου 200 κληρικούς, τους οποίους, σύμφωνα με τον ομιλώντα, η Εκκλησία Ιεροσολύμων περιβάλλει με περισσή αγάπη. Ακόμη, επέδωσε στον Μακαριώτατο Πατριάρχη μιας εικόνα της Παναγίας Χερσώνος μέσα στο ασημένιο πουκάμισο και ένα πατριαρχικό σέτ. Στις 18 Σεπτεμβρίου, ομάδα προσκυνητών με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Αγίας Πετρουπόλεως και Λάντογκας Βαρσανούφιο μετέβη στην Ιορδανία, όπου στο Αμάν προσκύνησαν στον Καθεδρικό Ναό Υπαπαντής του Κυρίου και το παρεκκλήσι Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης. 


Ακολούθησε η συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Κυριακουπόλεως Χριστοφόρο, επικεφαλής της Ιεράς Μητροπόλεως Αμάν. Ο Μητροπολίτης Βαρσανούφιος ήταν από τους πρώτους που ευχήθηκε στον Σεβασμώτατο κ. Χριστοφόρο για την εἰς Επίσκοπο χειροτονία του, η οποία τελέσθηκε προ δύο μήνων και τον προσκάλεσε να επισκεφθεί την Ιερά Μητρόπολη Αγίας Πετρουπόλεως.


Μετά από χαιρετισμό του επικεφαλής της Ιεράς Αριχιεπισκοπής Αμάν επήλθε η σειρά του Μητροπολίτη Βαρσανουφίου, ο οποίος υπογράμμισε ότι τα προβλήματα στη Ρωσική Εκκλησία σήμερα δεν τα δημιουργούν οι μουσουλμάνοι, με τους οποίους διατηρούμε ανέκαθεν σχέσεις καλής γειτονιάς, αλλά οι ομόδοξοι αδελφοί. «Μεγάλο πρόβλημα για την Ορθοδοξία δημιούργησε η Κωνσταντινούπολη που κατά παράβασιν των ιερών κανόνων εξωνόμασε δύο εξάρχους στην Ουκρανία. Τώρα έχουμε διακόψει σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο επίπεδο Ιεραρχών, προκειμένου να αναχαιτίσουμε την εισπήδησή του στην Ουκρανία. Σε περίπτωση εάν δεν σταματούν, θα έχουμε σχίσμα στην Ορθοδοξία. Να καταβληθούν προσπάθειες να αποτρέψουμε αυτή την εξέλιξη. 


Κατά τη συνεδρία της η Ιερά Σύνοδος εξέδωσε ένα ειδικό ανακοινωθέν, όπου σκιαγράφησε την ιστορία των σχέσεών μας με την Κωνσταντινούπολη τον 20 αι. Σε όλο τον κόσμο το Φανάρι δεν σφετερίζεται τιμή, αλλά εξουσία. Μετά την επανάσταση μας άρπαξε τη Φινλανδία, την Πολωνία, πρόσφατα δε και την Εσθονία, και τώρα πλέον αγωνίζεται να αποσπάσει την Ουκρανία. Εκμεταλλεύθηκαν την πίεση που άσκησαν στην Εκκλησία μας οι μπολσεβίκοι. Σε όλες τις ὡς άνω χώρες η Ρωσική Εκκλησία διοργάνωσε την εκκλησιαστική ζωή και οκοδόμησε Ναούς. 


Τώρα δεν θα επιτρέψει τις αντικανονικές ενέργείες της Κωνσταντινουπόλεως. Τον Πάπα της Ανατολής, δεν τον θέλουμε. Όλες οι Ορθόδοξες κατά τόπους Εκκλησίες είναι ισότιμες, όπως ισότιμοι είναι κατά την εξουσία τους όλοι οι Πατριάρχες, άρα αδυνατούν να παρεμβαίνουν στα των κατά τόπους Εκκλησιών». Επίσης οι προσκυνητές επισκέφθηκαν το βιβλικό όρος Νέμπο, όπου σύμφωνα με παράδοση κοιμήθηκε ο Προφήτης και Θεόπτης Μωυσής.



Eκ της ιστοσελίδας της ''Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. 
Τμήμα Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων''. 
Τίτλος, επιμέλεια ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF