Παρατηρεῖται τό ἐντελῶς ἄτοπο φαινόμενο νά εἰσέρχονται στό Ἅγιο Βῆμα τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί μάλιστα κατά τήν διάρκεια τῆς θείας Λατρείας, διάφορα λαϊκά πρόσωπα, ἀνήλικα ἤ ἐνήλικα, δίχως κἄν τήν ἀπαιτούμενη εὐλάβεια καί συστολή.
Ὅμως, σύμφωνα μέ τήν Κανονική Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ἐκτός ἀπό τούς Κληρικούς, ἀνωτέρους καί κατωτέρους, δέν εἶναι ἐπιτρεπτή ἡ εἴσοδος σέ ὁποιοδήποτε ἄλλο πρόσωπο ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Βήματος.
Ἀλλά καί οἱ ἱερουργοῦντες Κληρικοί ἤ ὅσοι βοηθοῦν στήν ἐκκλησιαστική ὑπηρεσία, πρέπει νά παρίστανται μέ φόβο Θεοῦ, κατάνυξη καί δέος, διότι εἰσέρχονται σέ τόπο φοβερό, σέ Θρόνο Δόξης Κυρίου, ἀλλά καί στόν Τάφο τοῦ Χριστοῦ, ὅπου προσφαίρονται οἱ ἀναίμακτες Θυσίες εἰς δόξαν Θεοῦ καί ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Γιά τόν λόγο αὐτό, μόνον ἐν εὐλαβείᾳ δύνανται νά παραμένουν ἐντός τοῦ ἱεροῦ Βήματος ὅσοι ἔλαβαν τήν ἄδεια καί εὐλογία πρός τοῦτο, ἔχοντας βαθειά ἐπίγνωση τῆς θείας δωρεᾶς, ἀλλά καί τῶν εὐθυνῶν πού αὐτή συνεπάγεται.
Ὁ ΞΘ΄ (69ος) Ἱερός Κανόνας τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου προβλέπει πλήρη ἀπαγόρευση γιά κάθε λαϊκό: «Μή ἐξέστω καί τῶν ἁπάντων ἐν λαϊκοῖς τελοῦντα, ἔνδον τοῦ ἱεροῦ εἰσιέναι Θυσιαστηρίου», ἐκτός τοῦ Βασιλέως, ὁ ὁποῖος κατά παράδοσιν ὡς «Χριστός Κυρίου» (λάμβανε ἅγιο Χρῖσμα) μποροῦσε νά εἰσέλθει γιά νά προσφέρει τά δῶρα του καί νά κοινωνήσει (βλ. Ἱερόν Πηδάλιον, σελ. 280-281), ἄν καί αὐτό τελικά γινόταν μόνον κατά τήν στέψη του.
Ὁ Σχολιαστής τῶν Ἱερῶν Κανόνων Ματθαῖος Βλάσταρης, ἀναφερόμενος στόν ΜΔ΄ (44ο) Ἱερό Κανόνα τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου («Ὅτι οὐ δεῖ γυναῖκας ἐν τῷ Θυσιαστηρίῳ εἰσέρχεσθαι»), τονίζει ὅτι ἄν γιά τούς λαϊκούς ἄνδρες εἶναι ἐμποδισμένο νά εἰσέρχονται στό Ἱερό Βῆμα, πόσῳ μᾶλλον γιά τίς γυναῖκες (βλ. Ράλλη-Ποτλῆ, Σύνταγμα Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων, Σύνταγμα κατά στοιχεῖον: Γ, Κεφ. ΚΒ΄, τόμος ἕκτος, σελ. 197 [Ἀθήνησιν 1859, φωτοτυπική ἀνατύπωσις ἐκδ. «Γρηγόρη», 1966]). Τό αὐτό βεβαιώνει καί ὁ Κανονολόγος Ἀλέξιος ὁ Ἀριστηνός, ὅτι δηλαδή, ὄχι μόνον γιά τίς γυναῖκες τό ἱερό Βῆμα εἶναι ἄβατο, ἀλλά καί γιά τούς λαϊκούς ἄνδρες (βλ. Σύνταγμα Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων, τόμος τρίτος, σελ. 212).
Ὅσο γιά τούς Μοναχούς, αὐτοί πού ἔχουν Μοναχική Κουρά δύνανται νά εἰσέλθουν στό Ἅγιο Θυσιαστήριο, προκειμένου ὄχι νά παραμείνουν ἐντός αὐτοῦ ἤ νά κοινωνήσουν, ἀλλά γιά νά ἐπιτελέσουν ἐκκλησιαστική ὑπηρεσία, ὅπως γιά νά ἁνάψουν κεριά καί κανδῆλες, γιά νά εὐπρεπίσουν τόν χῶρο κλπ... Δέν δύνανται ὅμως νά εἰσέλθουν οἱ Δόκιμοι Μοναχοί, διότι δέν ἔχουν ἀκόμη συνταχθεῖ μέ τούς Μοναχούς (βλ. Βαλσαμῶνος, Ἑρμηνεία στόν Κανόνα Α΄ Νικολάου Κων/λεως, στό Σύνταγμα Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων, τόμος τέταρτος, σελ. 418).
Οἱ Μοναχές συγχωροῦνται ἐπίσης νά εἰσέλθουν, οἱ ἔχουσες βεβαίως Εὐχή πρός τοῦτο, γιά τήν προαναφερθεῖσα ὑπηρεσία, ἀλλά, ὅπως σημειώνει ὀρθῶς ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὄχι σέ ὅλες τίς Ἐκκλησίες, ὅπου βρίσκονται καί ἄνδρες, διότι τοῦτο εἶναι ἀπρεπές, παρά μόνον στόν Ναό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τους.
Στούς ἐνοριακούς Ναούς ὁ Ἐφημέριος δύναται νά ἐξυπηρετεῖται στήν ὑπηρεσία τοῦ ἱεροῦ Βήματος ἀπό κάποιο πρόσωπο τῆς ἐμπιστοσύνης του, διακρινόμενο γιά τήν καθαρότητα, εὐλάβεια καί συναίσθησή του. Εἶναι δέ ἀνάγκη νά ἀποφεύγεται ἡ εἴσοδος ἀσχέτων προσώπων, μικρῶν ἤ μεγάλων, τά ὁποῖα εἰσέρχονται στό Ἱερό Βῆμα σέ διάφορες στιγμές γιά διάφορες αἰτίες, δῆθεν γιά νά ἐρωτήσουν κάτι ἀναγκαῖο ἤ γιά νά βοηθήσουν, ἀλλά ἐκτρέπονται καί συνομιλοῦν, θορυβοῦν, εἴτε ἀκόμη καί χαριεντίζονται ἤ ἀτακτοῦν (ἰδίως τά παιδιά) μέ διαπληκτισμούς, παίγνια κλπ., πρός καταφρόνησιν τῶν θείων προσταγῶν τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ὅπως καί τῆς ἱερότητος τοῦ χώρου.
Εἶναι μεγάλη ἡ εὐθύνη τῶν Κληρικῶν γιά τήν τήρηση τῆς τάξεως στόν Ναό καί μάλιστα στό Ἅγιο Βῆμα, ὥστε ὁ Ἅγιος Νικόδημος νά τούς παρακινεῖ νά ἀποκόψουν τήν παράνομη συνήθεια, πού ἐπικρατεῖ σέ πολλούς τόπους, νά εἰσέρχονται λαϊκοί ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Βήματος (βλ. Ἱερόν Πηδάλιον, σελ. 281, ὑποσημ. 1).
Μέ τήν εὐλαβῆ στάση μας καί τήν ἀκριβῆ τήρηση τῶν θείων παραγγελμάτων ἐφελκύουμε τήν Χάρη καί τό Ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἀντίθετα μέ τήν ἀνευλάβεια, ἀπροσεξία καί ἀνεπίτρεπτη συμπεριφορά καί ἀδιαφορία μας, ἡ ὁποία ἐπέρχεται ἀπό τήν βλαπτική ἐξοικείωση μέ τά Θεῖα, ἀποδιώκουμε τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ὡς παραβάτες τῆς ἐκκλησιαστικῆς εὐπρεπείας καί τάξεως. Λοιπόν, ἄς προσέξουμε καί ἄς πράξουμε ἀναλόγως, ὡς «καλοί Οἰκονόμοι» τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ!
+Ἐ.Γ.Κ.
Εκ της επίσημης ιστοσελίδας της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.
Επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου