ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΝΘΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΜΕΤΑΞΑΚΗ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΠΕΡΙ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

Ο τίτλος της ετικέτας της ανάρτησης ''Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχε κέρατα δύο, όμοια αρνίω και ελάλει ως δράκων'' είναι καθόλα ενδεικτικός των ψευδοπροφητών της λεγομένης Οικουμενικής Κίνησης ή Παναίρεσης των Εσχάτων, που με την ανατολή του 20ού αιώνα ανεδύθησαν ίνα ''λαλούν διεστραμμένα''. Πρόκειται για μια σειρά επιστολών, ανακοινώσεων, εγκυκλίων και γενικότερα συγγραμμάτων τους, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προάγουν τον διαχριστιανικό συγκρητισμό, αλλοιώνουν, μετασχηματίζουν και εγκαθιστούν έναν κάλπικο, πλαστό και απομιμητικό ''χριστιανισμό'', που απευθύνεται σε μάζες, γιατι ο ίδιος ο Οικουμενισμός διατίθεται σε οικουμενική, πλατιά, λαική κατανάλωση! Σε αυτούς τους ψευδοπροφήτες κατά την ''Αποκάλυψη'' του Ευαγγελιστή Ιωάννη αναφέρεται ο νέος ''Φάκελλος'' που ανοίγουμε υπό τον εμφανή, αυτοδίκαια διεκδικητικό και εμφατικό τίτλο ''Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχε κέρατα δύο, όμοια αρνίω και ελάλει ως δράκων''! Σε αυτόν θα παρελάσουν όλοι οι θιασώτες της Εωσφορικής Κίνησης, αρχής γενομένης από τον πρωτοπόρο και πρωταγωνιστή του Οικουμενιστικού Θιάσου, τον Τεκτονικό μοιχεπιβάτη του Οικουμενικού Θρόνου, Μελέτιο Μεταξάκη. Τα γραπτά που συλλέξαμε, προέρχονται εκ του Τύπου -κυρίως του Εκκλησιαστικού- ημερησίου και περιοδικού και τα δημοσιεύουμε αυτούσια κάθε φορά, χωρίς σχολιασμούς και επικρίσεις. Ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης θα δύναται να συνειδητοποιήσει και να κατανοήσει την πτώση και την έκπτωση των Οικουμενιστών από τα ίδια τους τα κείμενα, ακολουθώντας την επιταγή του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου: ''Ει που την ευσέβειαν παραβλαπτομένην ίδοις, μη προτίμα την ομόνοιαν της αληθείας, αλλ' ίστασο γενναίως έως θανάτου… την αλήθειαν μηδαμού προδιδούς''. P.G. 60, 611. Εύχεσθε!

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Μέρος 4ον

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΝΘΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΜΕΤΑΞΑΚΗ 

ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

ΠΕΡΙ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ 

Εκ του βιβλίου:

ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΠΕΡΙ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Εκ του Πατριαρχικού Τυπογραφείου

1922

''Ιδιαιτέραν όλως αισθάνομαι χαράν ότι θέτω εμαυτόν εις την υπηρεσίαν της Εκκλησίας από του αυτής Θρόνου διά την καλλιέργειαν μεν σχέσεων, όσον ένεστι, στενωτέρας φιλίας μεθ' όλων των μη ορθοδόξων χριστιανικών Εκκλησιών Ανατολής και Δύσεως΄ 

διά την προαγωγήν δε του έργου της Ενώσεως μετ' εκείνων εξ' αυτών, ων και των διαφορών η φύσις επιτρέπει την ελπίδα, και τα έργα της αγάπης υπεκκαίουσι τον πόθον.

Ήδη διαπνέει τας Ορθοδόξους Εκκλησίας πάσας, ζωηρότερος, ή άλλοτε, ο πόθος της ενώσεως μετά των της Αγγλικανικής Ομολογίας Εκκλησιών.

Τα έργα της αγάπης, άτινα εξεδηλώθησαν διαρκούσης της παγκοσμίου συμφοράς υπό των λειτουργών και των ποιμνίων των Εκκλησιών τούτων, προς τας δοκιμασίας και τους δικαίους πόθους των τέκνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εδημιούργησαν ατμόσφαιραν αμοιβαίας εμπιστοσύνης, εντός της οποίας, μελετώντες ήδη τας χωριζούσας διαφοράς βλέπομεν αυτάς ολονέν σμικρυνομένας, εις τρόπον ώστε να γενικεύηται η πεποίθησις και να γενικεύηται η πεποίθησις και να εντείνηται η ελπίς, ότι ο Κύριος συνέταμε τας ημέρας του χωρισμού.

Αλλ' η Εκκλησία ημών, ως Εκκλησία των Οικουμενικών Συνόδων της αδιαιρέτου Εκκλησίας, των αγνοουσών δογματισμούς από καθέδρας, ως Εκκλησία των Μεγάλων μαρτύρων, ήτις, φέρουσα τα στίγματα του Κυρίου, εξακολουθεί ν' ανταναπληροί τα παθήματα του Χριστού εν τη σαρκί αυτής, έχει αποταμιευμένον εις τας καρδίας ιδία των χριστιανών της Αμερικής, ανεξαρτήτως δόγματος, θησαυρόν ανεκτίμητων αισθημάτων αγάπης και τιμής.

Τον θησαυρόν τούτον, ον είδον ιδίοις όμμασιν εκχειλίζοντα επί τη αναγγελία της εκλογής μου, εξαρτάται εξ ημών, ως ποιμένων, ως ποιμνίου να διατηρύσσωμεν και να προσαυξήσωμεν.

Πέποιθα δε ότι ούτως έσται διά της χάριτος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά της οποίας και είμεθα ό,τι είμεθα ως Έθνος και ως Εκκλησία, την εν τω κόσμω αποστολήν ημών εκπληρούντες διά δόξης και ατιμίας, διά δυσφημίας και ευφημίας, ως αγνοούμενοι και επιγινωσκόμενοι, ως αποθνήσκοντες και ιδού ζώμεν... ως μηδέν έχοντες και πάντα κατέχοντες''.

Διά τούτο αδελφοί εν Χριστώ περισπούδαστοι και τέκνα αγαπητά. Μείνωμεν εν τη αγάπη ''ήτις εστίν ο σύνδεσμος της τελειότητος'' και ήτις και την πικρίαν μεταποιεί εις γλυκήτητα, και την θλίψιν μεταβάλλει εις χαράν, και την απόγνωσιν μεταβάλλει εις ελπίδα.

Ο δε Θεός της Αγάπης, ο διά της θλίψεως οδηγών εις την δόξαν και άτομα και λαούς, ο πιστός εις τας επαγγελίας Αυτού, δεν θ' αφήση ημάς να πικρανθώμεν, υπέρ ο δυνάμεθα, αλλά ''ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν του δύνασθαι υπενεγκείν'', Αυτώ μόνη τιμή, δόξα και Κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Συνεχίζεται

Σημ. ημετέρα: Ο ''ΠΑΝΤΑΙΝΟΣ'' αποτελούσε εβδομαδιαίο περιοδικό παράρτημα του 

"Εκκλησιαστικού Φάρου", 

που ήταν το άλλο εκκλησιαστικό περιοδικό του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. 

 Ιδρύθηκε το 1908 και εξακολουθεί να εκδίδεται μέχρι τις ημέρες μας.

Διευθυντές της διετέλεσαν οι Γρ. Παπαμιχαήλ, Ιω. Φωκυλίδης, Μιχ. Γαναλός, Χαρ. Καραγεωργίου, Θ. Δ. Μοσχονάς.