ΑΓΑΠΗ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

(Α')

Ἡ Ἀγάπη ὑπερβαίνει τὴν ἀνθρώπινη Δικαιοσύνη, ἀφοῦ μὲ τὴν ἐνέργειά της φθάνουμε στὸ νὰ ἀγαπᾶμε καὶ τοὺς ἐχθρούς μας. Τὸ νὰ μισοῦμε αὐτὸν ποὺ μᾶς ἀγαπᾶ εἶναι παρὰ φύση κατάσταση. Τὸ νὰ ἀγαπᾶμε αὐτὸν ποὺ μᾶς ἀγαπᾶ εἶναι φυσικὴ ζωή. Ἀλλὰ τὸ νὰ ἀγαπᾶμε αὐτὸν ποὺ μᾶς ἐχθρεύεται καὶ καταδιώκει, αὐτὸ εἶναι ὑπὲρ φύση ζωὴ καὶ σὲ αὐτὴν τὴν Ζωὴ μᾶς ὁδηγεῖ ὁ Χριστός... Ἔτσι, λοιπόν, ἡ Ἀγάπη εἶναι ὑπέρβαση τῆς ἀνθρώπινης Δικαιοσύνης. Ἐὰν ἐπικρατήση ἡ Δικαιοσύνη στὸν κόσμο, ὅπως συνήθως ἐμεῖς τὴν ἐννοοῦμε, χωρὶς ὅμως τὴν Ἀγάπη καὶ τὴν Εἰρήνη, αὐτὸ εἶναι ἀδικία. Ἡ Ἀγάπη ὅμως ἀναλαμβάνει ἐπάνω της τὴν τραγωδία τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὸ ἔκανε ὁ Χριστός. Ἐὰν ἤθελε νὰ ἀποδώση Δικαιοσύνη μὲ τὴν νομικὴ ἔννοια τοῦ ὅρου, τότε ἔπρεπε ὅλοι νὰ πεθάνουμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. Αὐτὸς ὅμως ἀπὸ Ἀγάπη ἔλαβε ἐπάνω Του τὴν δική μας ἁμαρτία καὶ πέθανε γιὰ μᾶς. Ἔτσι ὑπερέβη τὴν ἀνθρώπινη Δικαιοσύνη. Αὐτὸ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ κάτι ἄλλο πιὸ βαθύ. Ἡ πραγματικὴ Δικαιοσύνη ταυτίζεται μὲ τὴν Ἀγάπη καὶ τὴν Φιλανθρωπία καὶ δὲν νοεῖται χωρὶς καὶ πέρα ἀπὸ αὐτήν. Ὁ ἱερὸς Νικόλαος Καβάσιλας, ἕνας θεολόγος τοῦ 14ου αἰῶνος, στὰ ἔργα του ταυτίζει τὴν Δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν Φιλανθρωπία Του. Οἱ δύο αὐτοὶ ὅροι (Δικαιοσύνη καὶ Φιλανθρωπία) συνδέονται στενὰ μεταξύ τους. Γράφει χαρακτηριστικά: «Δικαιοσύνην λέγοντες (ἐννοοῦμεν) τὴν ἐνθεωρουμένην τοῖς μυστηρίοις σοφίαν τοῦ Θεοῦ καὶ φιλανθρωπίαν...». Καὶ ἀλλοῦ: «Ἡ τοῦ Θεοῦ περὶ τὸ γένος ἐσχάτη φιλανθρωπία καὶ ἀγαθότης, ἥτις ἐστιν ἡ θεία ἀρετὴ καὶ δικαιοσύνη». Οἱ ἅγιοι Πατέρες τονίζουν, ὅτι ὁ Θεὸς δὲν εἶναι δίκαιος μὲ τὴν συνηθισμένη ἔννοια τοῦ ὅρου. Συγκεκριμένα ὁ Ἅγιος Ἰσαὰκ λέγει: «Μὴν ἀποκαλέσης τὸν Θεὸ δίκαιο, γιατὶ ἡ Δικαιοσύνη Του δὲν γνωρίζεται μὲ τὰ κριτήριά σου. Ποῦ βρίσκεται ἡ Δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ; Στὸ ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοὶ καὶ ὁ Χριστὸς ἀπέθανε γιὰ μᾶς ». Ὁ Τριαδικὸς Θεὸς ἔπλασε τὸν κόσμο ἀπὸ Ἀγάπη καὶ Φιλανθρωπία. Ὅταν μετὰ τὴν παράβαση τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθε στὸν ἄνθρωπο καὶ στὴν φύση ἡ φθορά, τότε ὁ Τριαδικὸς Θεὸς μὲ Ἀγάπη ἀνέπλασε ξανὰ καὶ ἀναγέννησε τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο. Ἔτσι, ἡ πραγματικὴ ἔννοια τῆς Δικαιοσύνης εἶναι νὰ εἴμαστε Οἰκτίρμονες καὶ Ἐλεήμονες, νὰ ἀναλαμβάνουμε τὴν εὐθύνη γιὰ κάθε κακὸ ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο, νὰ ἀγαπᾶμε τοὺς ἀνθρώπους καὶ αὐτοὺς ἀκόμη ποὺ μᾶς ἔκαναν κακό. (ἕπεται συνέχεια)

Ὁ Ἐρανιστὴς

† ὁ Μητροπολίτης Κυπριανὸς

6.11.2022 ἐκ. ἡμ.,

† Ἁγίου Παύλου Πατριάρχου ΚΠόλεως

Ιερά Μητρόπολη Ωρωπού και Φυλής

της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών