Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του π. Πλακίδα Deseille:
«Είσοδος στο Μυστήριο των Μυστηρίων».
Εκδόσεις «Έαρ», Ιανουάριος 2019, σελ. 40-45.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
ΣΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Όλοι οι Πατέρες, όλοι οι άγιοι διέτρεξαν και μελέτησαν την Παλαιά Διαθήκη με αγάπη και όλοι αναγνώρισαν αυτούς τους δικαίους, όλους τους αγίους της, ως πραγματικούς πατέρες και αδελφούς τους εν Χριστώ, τον Οποίο προσδοκούσαν και τον Οποίο εμείς σήμερα γνωρίζουμε.
Όπως έλεγε ένας μεγάλος Γάλλος συγγραφέας στον οποίο μου αρέσει να αναφέρομαι, ο Charles Peguy, αυτό που κάνει τον Χριστιανισμό δεν είναι η αγιότητα της ζωής του, δεν είναι η ηθική του τελειότητα, αλλά το να ανήκει σε ένα λαό, σ' αυτόν τον λαό που είναι το Σώμα του Χριστού' και ο λαός αυτός αποτελείται από αγίους, δικαίους και αμαρτωλούς. Εμάς τους αμαρτωλούς παίρνουν λες από το χέρι οι άγιοι και μας οδηγούν να ακολουθούμε μαζί τους τον Χριστό προς τον παράδεισο και την αιώνια ζωή.
Στο πλήθος αυτό των αγίων ανήκουν και οι άγιοι και οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, και μας συνεπαίρνουν μαζί τους. Για μας, η αιώνια ζωή αρχίζει ήδη από εδώ κάτω, όταν είμαστε αληθινά μέλη του λαού αυτού, όντως ενσωματωμένα σ' αυτόν. Η γενεαλογία του Χριστού, που μόλις διαβάσαμε, αυτό μας βοηθά να διακρίνουμε. Το ανάγνωσμα αυτό, που μας φαίνεται ανιαρό, είναι τόσο ωραίο στην πραγματικότητα και συνάμα τόσο παρηγορητικό για μας, στον βαθμό που μας δείχνει ότι ήδη ο λαός αυτός της Παλαιάς Διαθήκης συνίστατο και από αγίους και από αμαρτωλούς.
Ανάμεσα στα πρόσωπα που απαριθμούνται, ανάμεσα στις γυναίκες που αναφέρονται στη γενεαλογία αυτή δεν λείπουν οι αμαρτωλοί και οι αμαρτωλές. Και όμως όλη αυτή η αλυσίδα οδηγούσε στον Χριστό. Υπάρχει ωστόσο στην αλυσίδα αυτή και ένας σημαντικός αριθμός αληθινών αγίων, τους οποίους τιμούμε εξίσου με τους αγίους της σημερινής Εκκλησίας, επειδή με τον τρόπο τους -έναν τρόπο ακόμη αινιγματικό αλλά πραγματικό- πίστεψαν στον Χριστό, σώθηκαν με την πίστη τους στον λόγο του Θεού και στην υπόσχεση του Μεσσία αυτού που θα ερχόταν.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας -έχω στον νου μου, για παράδειγμα, τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον άγιο Αμβρόσιο Μεδιολάνων- αρέσκονταν να εντρυφούν στην επίγεια ζωή των αγίων της Παλαιάς Διαθήκης: του Αβραάμ, των Πατριαρχών και τόσων άλλων, επειδή, παρόλο που δεν είχαν ακόμη το πλήρες φως, όπως θα αποκαλυπτόταν εν Χριστώ, υπάκουσαν αληθινά στον λόγο του Θεού, είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη στον λόγο αυτό, και είναι για μας, όπως και οι άγιοι της Καινής Διαθήκης και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας, και πρότυπα και μεσίτες. Ας αγαπούμε να μελετούμε τα κείμενα αυτά των Πατέρων, τα οποία μας επιτρέπουν να συλλαμβάνουμε όλο το βάθος, όλο τον πλούτο της Παλαιάς Διαθήκης, που είναι δικός μας, είναι πράγματι ένα με την ιστορία της Εκκλησίας μας.
Σήμερα ακούμε κάποιες ομάδες που ενδιαφέρονται για την προώθηση της ιουδαιο-χριστιανικής φιλίας να λένε συχνά: «ας αφήσουμε την Παλαιά Διαθήκη στους Εβραίους, κι εμείς, οι Χριστιανοί, ας περιοριστούμε στην Καινή Διαθήκη». Όχι! Να αγαπούμε βέβαια τους Εβραίους, αλλά να μην ξεπερνούμε τα όρια, να μην αποκρύπτουμε, με την πρόφαση του διαλόγου, τη χριστιανική μας ταυτότητα. Αυτό θα σήμαινε ότι κάνουμε και πάλι το ίδιο λάθος, το οποίο από την αρχή, από τον δεύτερο αιώνα, οι Πατέρες είχαν ήδη αποκηρύξει. Για μας τους Χριστιανούς η Εκκλησία του Χριστού, τόσο αυτή εδώ στη γη, όσο και η ουράνια, η μόνη που θα μείνει πεπληρωμένη μετά την Παρουσία, είναι συνδεδεμένη με όλη την Παλαιά Διαθήκη, με όλους αυτούς τους Προπάτορες, τους Πατριάρχες, τους βασιλείς και τους δικαίους που μόλις αναφέραμε στη γενεαλογία του Χριστού, όπως το άνθος κι ο καρπός είναι ενωμένα με τον μίσχο και την ρίζα απ' όπου βλαστάνουν.
Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει πραγματικά να προσέχουμε ως κόρη οφθαλμού την ενότητα των δύο Διαθηκών, την οποία ο άγιος Ειρηναίος Λουγδούνου -ήδη από τα τέλη του δευτέρου αιώνα- υπερασπιζόταν τόσο έντονα ενάντια στους Γερμανούς που ήθελαν να δημιουργήσουν ένα ρήγμα ανάμεσα στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Ολόκληρη η Αγία Γραφή είναι δική μας, ολόκληρη μας προσφέρει μαθήματα, μας προσφέρει πρότυπα. Ολόκληρη η Παλαιά Διαθήκη μας βοηθά να καταλάβουμε το μυστήριο του Χριστού. Οι Πατέρες της Εκκλησίας την χρησιμοποιούσαν συνεχώς, για να βοηθήσουν τους πιστούς να καταλάβουν τί επετέλεσε για χάρη μας ο Χριστός.
Είθε το Άγιο Πνεύμα να μας φωτίζει στη μελέτη αυτή, διότι δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε τον Χριστό στην Αγία Γραφή, στην Παλαιά Διαθήκη, παρά μόνο με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Μιλάμε για «πνευματική μελέτη» των Γραφών. Μια τέτοια μελέτη δεν είναι ούτε ψυχαγωγική, ούτε βολική, αλλά μελέτη που μας αποκαλύπτει προς τα πού έτειναν όλα τα γεγονότα ου ο Θεός οικονόμησε για τον επίγειο Ισραήλ στην Παλαιά Διαθήκη. Χάρη στον εσωτερικό φωτισμό του Αγίου Πνεύματος μπορούμε να δούμε και να καταλάβουμε πως όλα αυτά ανήγγελλαν, αναπαριστούσαν και προεικόνιζαν αυτό που ο Χριστός θα πραγματοποιούσε για μας.
Ένας ερμηνευτής ο οποίος είχε κατανοήσει την αλήθεια αυτή έφθασε να πει: «Η Παλαιά Διαθήκη έλεγε τί θα ήταν ο Χριστός, η Καινή Διαθήκη μας αποκαλύπτει ποιός είναι ο Χριστός». Στο φως της Παλαιάς Διαθήκης ακριβώς μπορούμε πράγματι να καταλάβουμε τί πέτυχε ο Χριστός για μας με τον θάνατο και την Ανάστασή Του.
Ας παρακαλέσουμε το Άγιο Πνεύμα να μας φωτίσει, να μας διδάξει να αγαπούμε να αγαπούμε με ευφροσύνη την Παλαιά Διαθήκη. Δόξα το Πατρί και τω Υιώ και το Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου του
π. Πλακίδα Deseille:
«Είσοδος στο Μυστήριο των Μυστηρίων».
Εκδόσεις «Έαρ», Ιανουάριος 2019, σελ. 40-45.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου