«ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ Α'»: ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)

ΟΙ ΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Ι. Μ. Παρακλήτου: «Θέματα Ζωής Α': Από τις Ομιλίες του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου»,
θέμα: «Οι Βουλές του Θεού»,
4η έκδοση, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 11-14.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Ο Απόστολος Παύλος, που γνώρισε τόσα απόρρητα μυστήρια και ανέβηκε ως τον τρίτο ουρανό, καθώς μελετούσε τις βουλές και τις κρίσεις του Θεού, αισθάνθηκε ίλιγγο, σαν να κοίταζε σε άβυσσο. Προσπαθώντας να ερευνήσει το βάθος της σοφίας και της γνώσεως του Θεού, σάστισε. Σάστισε και σταμάτησε αμέσως την έρευνα, αναφωνώντας:

«Ποιος γνώρισε τη σκέψη του Κυρίου; Πόσο ανεξερεύνητες είναι οι αποφάσεις του και πόσο ανεξιχνίαστα τα σχέδιά του»! (Ρωμ. 11:34, 33). Αν έτσι αντιμετώπισε του Θεού τις βουλές ο απόστολος, εμείς γιατί ματαιοπονούμε, προσπαθώντας να ερευνήσουμε τα ανεξερεύνητα και να εξιχνιάσουμε τα ανεξιχνίαστα;

Ας μη φτάνουμε, σας παρακαλώ, σε τέτοιο σημείο παραλογισμού. Αλλά, σε κάθε μας απορία, ας θυμόμαστε κι ας επαναλαμβάνουμε το λόγο του ψαλμωδού: «Οι δίκαιες κρίσεις σου είναι σαν μια βαθειά άβυσσος» (Ψαλμ. 35:7). «Θα σε δοξολογήσω, γιατί φάνηκες θαυμαστός φοβερά», λέει πάλι ο Δαβίδ (Ψαλμ. 138:14). Τι σημαίνει «φοβερά»;

Εμείς οι άνθρωποι θαυμάζουμε πολλά πράγματα, όπως λ.χ. κομψούς κίονες, ωραίους ζωγραφικούς πίνακες, ανθηρά σώματα. Μα ο θαυμασμός μας δεν συνοδεύεται από φόβο. Θαυμάζουμε, επίσης, την πλατειά θάλασσα και τον αβυσσαλέο βυθό της. Σαν σκύψουμε, όμως να κοιτάξουμε σ' αυτόν το βυθό, δοκιμάζουμε φόβο. Παρόμοιος φόβος κυρίεψε λοιπόν, και τον προφήτη, καθώς έσκυψε να κοιτάξει το απέραντο και το απύθμενο πέλαγος της σοφίας του Θεού.

Ζαλίστηκε, θαύμασε, τρόμαξε κι έκανε πίσω, κράζοντας: «Θα σε δοξολογήσω, γιατί φάνηκες θαυμαστός φοβερά. Θαυμαστά είναι και τα έργα σου» (Ψαλμ. 138:14). Και στρέφοντας τη σκέψη του στον εαυτό του, αναφώνησε: «Με γεμίζει θαυμασμό, Θεέ μου, η γνώση που έχεις για μένα. Είναι τόσο μεγάλη, που δεν μπορώ να την συλλάβω» (Ψαλμ. 138:6).

Πολύ συχνά, και μάλιστα σε ψυχές ευσεβείς, ο Θεός οικονομεί τα πράγματα, έτσι, ώστε γεγονότα δυσάρεστα να έχουν κατάληξη ευτυχή. Ας θυμηθούμε μερικά περιστατικά από την Παλαιά Διαθήκη. Ο Ιωσήφ, ο γιος του πατριάρχη Ιακώβ, πουλήθηκε από τους αδελφούς του και κατέληξε στην Αίγυπτο, στο σπίτι του Πετεφρή. Η γυναίκα του Πετεφρή είχε πονηρούς σκοπούς για τον Ιωσήφ. Στο τέλος τον συκοφάντησε και τον έστειλε στη φυλακή.

Νόμιζε ότι έτσι του έκανε κακό. Απεναντίας, η φυλακή ήταν οίκημα πιο ήσυχο και ασφαλισμένο από το σπίτι του Πετεφρή. Γιατί σ' εκείνο το σπίτι μπορεί να είχε πολλές ανέσεις, αλλά ζούσε σ' έναν ακατάπαυστο φόβο από τις αμαρτωλές επιθέσεις της ακόλαστης δράκαινας. Η αγωνία του ήταν βασανιστικότερη από τη ζωή της φυλακής. Προτιμούσε να ζει μαζί με καταδίκους παρά με μια μανιασμένη κυρά.

Στο δεσμωτήριο τον παρηγορούσε η σκέψη ότι βρέθηκε εκεί για να μη χάσει την αγνότητά του, ενώ, όσο έμενε κοντά της, έτρεχε μήπως η ψυχή του τραυματιστεί. Ήρθε σε ρήξη με τον επίγειο κύριό του, τον Πετεφρή, αλλά σε στενότερο σύνδεσμο με τον ουράνιο Κύριό του, το Θεό. Παλαιότερα οι αδελφοί του τον είχαν πουλήσει σε Ισμαηλίτες εμπόρους. Στην πραγματικότητα τον ωφέλησαν, γιατί τον απάλλαξαν έτσι από την κακία τους και τις καθημερινές επιβουλές τους.

Υπάρχει, αλήθεια, χειρότερο πράγμα, από τη συμβίωση με αδελφούς που σε φθονούν, σε κατατρέχουν, σε επιβουλεύονται; Θέλησαν να του κάνουν κακό, μα ο Θεός το γύρισε σε καλό. Και αργότερα, όταν ο αρχιοινοχόος τον ξέχασε, πάλι σε καλό του βγήκε, γιατί αποφυλακίστηκε πιο επίσημα και πιο ένδοξα. Την ελευθερία του δεν του τη χάρισε η ανθρώπινη καλοσύνη, αλλά η θεία πρόνοια.

Ο Φαραώ τον έβγαλε από την φυλακή, όταν τον χρειάστηκε για να του εξηγήσει τα όνειρα. Έτσι, τον έβγαλε όχι σαν βασιλιάς που κάνει ευεργεσία, αλλά σαν βασιλιάς που δέχεται ευεργεσία. Ο Θεός δεν ήθελε να ευεργετηθεί ο Ιωσήφ σαν δούλος, αλλά να παρουσιαστεί στο Φαραώ σαν ευεργέτης του, να του συμπαρασταθεί στην ανάγκη του και να του δείξει πόση σοφία είχε. Γι' αυτό, τον είχε λησμονήσει ο αρχιοινοχόος, για να μην τον αγνοήσει ο Φαραώ, για να μην τον στερηθεί η Αίγυπτος.

Γιατί αν ο αρχιοινοχόος τον θυμόταν, θα έβγαινε νωρίτερα από τη φυλακή, και τότε αναμφίβολα θα επιθυμούσε να γυρίσει στην πατρίδα του. Έτσι, όμως, όλη η κατοπινή ένδοξη ιστορία θα ματαιωνόταν. Τα τόσα εμπόδια -η υπηρεσία στο σπίτι του Πετεφρή, η φυλακή και, αργότερα, το βασιλικό αξίωμα- τον κράτησαν εκεί, για να πραγματοποιηθούν τα μεγάλα σχέδια του Κυρίου.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Ι. Μ. Παρακλήτου: «Θέματα Ζωής Α': Από τις Ομιλίες του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου»,
θέμα: «Οι Βουλές του Θεού»,
4η έκδοση, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 11-14.