Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

 

Αυτή η πνευματικά, πυώδης γάγγραινα του σατανικού Οικουμενισμού στην καινοτόμο Εκκλησία, 

από την μεταπολεμική Ελλάδα και εντεύθεν, 

άρχισε πλέον να εκδηλώνεται, 

ως ένα σαθρό και εκτροχιασμένο τρένο, που παρασύρει στο κατόπι του,

 Έθιμα, Παραδόσεις, Ιερούς Κανόνες, 

αλλά και αυτούς τους ίδιους τους πιστούς. 

Οι πλείστοι των ιερέων δυστηχώς ακροβατούν ανάμεσα σε παπικούς εκμοντερνισμούς 

και σε προτεσταντικές, εσωτερικές ενδοσκοπήσεις, αφού η εκκοσμίκευση και η ιλαρότητα, 

που διέπουν την δημοσιουπαλληλική, διοικούσα Εκκλησία αποτελούν τα αυτά

 χαρακτηριστικά του σημερινού, φράγκικου, παποκαισαρικού κράτους. 

Σύγχρονοι ναοί 

έχουν ρωμαιοκαθολικούς, αρχιτεκτονικούς ρυθμούς, οι εκκλησίες γέμισαν ασφυκτικά από καρέκλες στη σειρά,

 ως θέατρο, 

ναοί, που αντικατέστησαν τα παραδοσιακά, ξύλινα στασίδια, ψάλτες, που αντικαταστάθηκαν 

από απνευμάτιστες, μουσικές χορωδίες, καμπάνες, που έγιναν πια ηλεκτρονικές, 

κανδύλες ηλεκτρικές, ακολουθίες,που περικόπτονται και τα λόγια των Μυστηρίων, 

που καθημερινά μειώνονται! Να ήταν όμως μόνο αυτά; Οι καρποί του Οικουμενισμού 

στην επίσημη Εκκλησία είναι τα σκάνδαλα, οι καινοτομίες, οι αλληλοκατηγορίες, 

οι ταραχές, οι νεωτερισμοί, τα πάθη, οι ομαδοποιήσεις, όλα αυτά για τα οποία δούλεψαν ''αξίως'' 

όλοι οι Τέκτονες Οικουμενικοί Πατριάρχες από τον ανιστόρητο Μελέτιο Μεταξάκη και μετά!

Οι νεορθόδοξοι καινοτόμοι μετέβαλαν το μυστήριο του Βαπτίσματος σε ιλαρή, παποκεντρική τελετή,αφού εν πολλοίς το βρέφος δεν καταδύεται πλήρως τρισί, αλλά κάθεται στην κολυμβήθρα και ραντίζεται στο κεφάλι από το χέρι του ιερέα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, το παιδί όρθιο ραντίζεται δια μιας πλαστικής κανάτας! Ο Μέγας Βασίλειος γράφει περί αυτού: ''Εν  τ ρ ι σ ί   κ α τ α δ ύ σ ε σ ι και ισαρίθμους τοις επικλήσεσι το Μυστήριον του Βαπτίσματος τελειούται, ίνα και ο του θανάτου τύπος εξεικονισθή και τη παραδόσει της Θεογνωσίας της ψυχός φωτισθώμεν οι βαπτιζόμενοι! Δηλαδή με πλήρη, τριπλή κατάδυση στο νερό πρέπει το νήπιο να βαπτίζεται, προκειμένου να παρέλθει ο θάνατος και το νήπιο να φωτισθεί και να γραφεί στο βιβλίο της ζωής''. 

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε περί τούτου: ''Όποιο μέλος μείνει έξω από την κολυμβήθρα, σε τούτο έχει εξουσία ο διάβολος, δι΄αυτό και τα παιδιά σας βγαίνουν μειζιανιάρικα και αρρωστιάρικα''. Αν λοιπόν οι παπικοί θεωρούνται και είναι φυσικά αβάπτιστοι εξαιτίας και της κατάργησης της τριπλής κατάδυσης, τότε οι δικοί μας καινοτόμοι άραγε, τι είναι; Για τα υπόλοιπα Μυστήρια φρίττει κανείς. Ο Γάμος από μιάμισυ ώρα έγινε μισή, το Βάπτισμα εν πολλοίς περικόπηκε ακόμα και στην μισή ώρα, όσο για τις κηδείες και τα Μνημόσυνα, εκεί ο χρόνος περνάει ανεπαίσθητα γρήγορα, πάντα με το αιτιολογικό, πως περιμένουν και οι επόμενοι... Όμως, τα Μυστήρια κατ΄ουσίαν και κατ΄εξοχήν είναι πνευματικές, εξολοκλήρου καταστάσεις και όχι γραφειοκρατική εργασία για να τελειώσει το ωράριο. Οι νεωτεριστές ιερείς -δυστηχώς- έχουν μεγάλη ευθύνη απέναντι στο Θεό και τον Λαό, αφού τα έχουν ''κοστολογήσει'' σύμφωνα με την τρέχουσα, αγοραία ''ταρίφα''... Τι να πούμε για τα νεκροταφεία, όπου αποτελεί κοινό μυστικό, πως χρόνια τώρα αποτελούν την πλέον πλουτοπαραφωγική πηγή προς άρδην αύξηση του δημοσιουπαλληλικού μισθού! 

Η δε Μ. Παρασκευή αλίμονο, όπου κατά συνήθεια ο κόσμος τρέχει στους κεκοιμημένους του στα νεκροταφεία αποτελεί μια ανείπωτη χαρά για δεόμενους και περιχαρέστατους ποιμένες! Όλα τούτα, όμως θυμίζουν παραεπάγγελμα, παραλειτούργημα, μια διαδικαστική εν συντομία διεργασία, που πρέπει να διεκπαιρεωθεί ασφαλώς με το συγκεκριμένο αντίτιμο. Αλλά και οι ίδιοι οι καινοτόμοι ιερείς, αν γνώριζαν και φυσικά ακολουθούσαν το Ιερό Πηδάλιο της Εκκλησίας μας, δεν θα έφταναν ποτέ σε αυτήν την οικουμενιστική μετάλλαξη ακόμη και της εξωτερικής τους όψης. Κοντοκουρεμένες κόμες, ελαφρές, ξυρισμένες γενειάδες, έτσι, που καθιστούν εαυτούς ''γυναικοπρόσωπους''. Δεν το λέμε εμείς, αλλά ο μεγάλος Κολλυβάς πατήρ της Εκκλησίας, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: ''Οι τα γένεια ξυρώντες κληρικοί δεν είναι ανδροπρόσωποι, αλλά γυναικοπρόσωποι''. Ιερό Πηδάλιο, σελίδα 307. Ο 96ος Κανόνας της Στ΄Οικουμενικής Συνόδου αφορίζει τους χριστιανούς, όπου πλέκουν τα μαλλία τους και καλλωπίζονται. 

Στο δε Λευιτικό, ο Θεός προστάζει και εμποδίζει τους ιερείς να ξυρίζουν τα γένεια, λέγων προς τον Μωυσή, να πει στους υιούς Ααρών, δηλαδή στους ιερείς, να μην ξυρίζουν την όψιν του πώγωνος (γενέων) αυτών. Η πραγματικότητα δυστηχώς είναι οικτρή. Ιερείς κοντοκουρεμένοι, κοντοξυρισμένοι, άλλοι ξυρίζουν τελείως και τον λαιμό, καπνίζοντες αρειμανίως μπροστά από εκκλησίες να προδίδουν αυτήν την παραδοσιακή και ιεροπρεπέστατη όψη του ορθοδόξου ιερέα με την μαζεμένη κοτσίδα στα μαλλιά και την πλούσια γενειάδα. Οι σημερινοί καινοτόμοι περιέκοψαν ή και κατάργησαν παντελώς ακόμη και αυτό το ''Συνοδικό της Ορθοδοξίας'', που διαβάζεται στους ναούς την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Είναι αυτό, που καταδικάζει όλες τις αιρέσεις και τους αιρετικούς ονομαστικά,από την ίδρυση της Εκκλησίας μας την Αγία Πεντηκοστή έως σήμερα. 

Φυσικά, αυτό είναι απόλυτα λογικό γι΄αυτούς, αφού λόγω της αίρεσης του Οικουμενισμού, το ''Συνοδικό'' αποβλήθηκε στα εξ΄ων συνετέθη, αφού πλέον γι΄αυτούς όλες οι αιρέσεις αποτελούν ''χριστιανικές ομολογίες''! Άλλωστε, όπως καθορίζει το Π.Σ.Ε. ''πρέπει να αποφεύγονται αφιλάδελφοι ενέργειαι μεταξύ των εκκλησιών (προσυλητισμός,αναθέματα,ειρωνίες,φονταμεταλισμοί και άλλα). Η Εκκλησία των Πατέρων όμως, αυτή η Ακαινοτόμητος προστάζει: ''Οποίους αναθεματίζουν (οι Άγιοι Πατέρες) και εμείς αναθεματίζουμε, οποίους καθαιρούν και εμείς καθαιρούμε, οποίους αφορίζουν και εμείς αφορίζουμε, οποίους επιτιμούν και εμείς επιτιμούμε.[...]. Όποιος δεν λέγει εις τους αιρετικούς ανάθεμα, να έχει το ανάθεμα''. Ό Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης λέει: ''Όποιος δεν αναθεματίζει (εκβάλλει εκτός της Εκκλησίας δηλαδή), καταλλήλως κατά την ανάγκη οποιονδήποτε αιρετικό,  τότε βρίσκεται εις την μερίδα αυτών''. 

Και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: ''Τί άλλο θέλει να είπει το ανάθεμα πάρεξ,ας αφιερωθεί ούτος εις τον διάβολον, και πλέον, ας μην έχει χώραν σωτηρίας, ος γένει αποξενωμένος από τον Χριστόν''. Ο δε 49ος Κανόνας των Αγίων Αποστόλων λέει: ''Επίσκοπος ή πρεσβύτερος αμελών του κλήρου ή του λαού και μη παιδεύων αυτούς την ευσέβειαν, αφοριζέσθω, επιμένων δε τη αμελεία και ραθυμία καθαιρείσθω. Τι άλλο να ειπωθεί ακόμη για τα οικτρά αποτελέσματα αυτής της οικουμενιστιής σύμειξης με την Ορθοδοξία που γεννά φρονήματα,πνευματικά τερατουργήματα; Σε πολλές εκκλησίες έχουν καταργήσει το ευλογημένο, παραδοσιακό λάδι στις κανδύλες και το έχουν αντικαταστήσει με ηλεκτρικά, κόκκινα φωτάκια ή ηλεκτρικές λυχνίες στο σχήμα μιας τρεμάμενης,αναμμένης φλόγας. 

Τα αγνά μελισσοκέρια αντικαταστήθηκαν από τις χημικές παραφίνες του εμπορίου (και αυτή συνήθεια δυτικής προέλευσης), που η οσμή τους προκαλεί σε πολλούς ζάλη και δυσφορία. Ακόμη και αυτό το τέμπλο, το διαχωριστικό δηλαδή, που διαχωρίζει το Ιερό Θυσιαστήριο από τον κυρίως ναό, σε κάποιους ναούς έχει καταργηθεί και έχει αντικατασταθεί από κάγκελα και μαρμάρινα κολωνάκια, όπως ακριβώς συμβαίνει και στις ''αδελφικές'' καθολικές ''εκκλησίες'', όπου όλα είναι ορατά. Καταργήθηκε από χρόνια, ο διαχωρισμός ανδρών και γυναικών στην ορθόδοξη λατρεία και σύμεικτοι σκανδαλίζονται, αποσπώνται και περί άλλα τυρβάζουν την ώρα εκείνη. Για την μανδύλα, που πρέπει να φοράνε οι γυναίκες έχουσες κεκαλυμμένες τις κεφαλές τους, ουδείς λόγος... 

Κι ας γράφει ο Παύλος στην Επιστολή προς Κορινθίους: ''᾿Επαινῶ δέ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὅτι πάντα μου μέμνησθε καί καθώς παρέδωκα ὑμῖν τάς παραδόσεις κατέχετε. 3 θέλω δέ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι παντός ἀνδρός ἡ κεφαλή ὁ Χριστός ἐστι, κεφαλή δέ γυναικός ὁ ἀνήρ, κεφαλή δέ Χριστοῦ ὁ Θεός. 4 πᾶς ἀνήρ προσευχόμενος ἢ προφητεύων κατά κεφαλῆς ἔχων καταισχύνει τήν κεφαλήν αὐτοῦ. 5 πᾶσα δέ γυνή προσευχομένη ἢ προφητεύουσα ἀκατακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ καταισχύνει τήν κεφαλήν ἑαυτῆς· ἓν γάρ ἐστι καί τό αὐτό τῇ ἐξυρημένῃ. 6 εἰ γάρ οὐ κατακαλύπτεται γυνή, καί κειράσθω· εἰ δέ αἰσχρόν γυναικί τό κείρασθαι ἢ ξυρᾶσθαι κατακαλυπτέσθω''. Ότι δηλαδή, ''...και κάθε γυναίκα, που προσεύχεται ή προφητεύει με ακατακάλυπτη την κεφαλή καταντροπιάζει την κεφαλή της. γιατί είναι ένα και το αυτό με την ξυρισμένη. 6. Γιατί αν δεν κατακαλύπτεται η γυναίκα, τότε ας κουρευτεί. Αν όμως είναι αισχρό στη γυναίκα το να κουρευτεί ή να ξυριστεί, ας κατακαλύπτεται''. 

Το φοβερότερο όλων αυτών, όμως είναι, πως οι ίδιοι οι καινοτόμοι αρκούνται ικανοποιητικά σε όλες αυτές τις έξωθεν επηρεασμένες, δυτικές καινοτομίες και έχουν περάσει από χρόνια στο ποίμνιό τους μια νέα αίρεση (του Οικουμενισμού και αυτή), αυτή ''των καλών έργων''! Πως δηλαδή, αφήστε το δόγμα και τις πνευματικές ενδοσκοπήσεις και αφιερωθείτε μόνο στα ''καλά έργα''... ''Ο Θεός δεν θα μας κρίνει, ούτε γιατι καπνίζουμε, ούτε, γιατι πάμε απρεπώς ενδεδυμένοι στην εκκλησία, ούτε για το αν δεν νηστεύουμε ή δεν κοινωνούμε, ούτε για το αν φοράμε ράσο εμείς οι ιερείς, ούτε, γιατι δίνουμε χέρι αγάπης σε όλους τους αιρετικούς... Αυτοί είναι ακραίοι ζηλωτισμοί των Παλαιοημερολογιτών! Έτσι λένε...''. Αυτή, όμως είναι η Μεταπατερική Θεολογία του κ. Ιγναντίου,Ζησιούλα και των συν αυτώ προβεβλημένων παναιρετικών θιασωτών του Οικουμενισμού. ''Καλά έργα'' κάνουν και οι Μασώνοι προς εσωτερική κατανάλωση και οι άθεοι και οι αιρετικοί. Καλά έργα χωρίς την Ορθότητα της Πίστης δεν προσδιορίζουν έναν καλό χριστιανό,αλλά έναν καλό και μόνο άνθρωπο. Και αποκλειστικά μόνο, με τα ''καλά έργα'', κανείς δεν σώθηκε. 

Γιατί έτσι είπε ο Χριστός μας,όταν ''επηρώτησε νομικός, πειράζων αυτόν και λέγων": Διδάσκαλε, ποια εντολή μεγάλη εν τω κόσμω; Ο δέ Ιησούς έφη αύτω, αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου..., αυτή εστί πρώτη και μεγάλη εντολή, δευτέρα δε όμοια και αύτή, αγαπήσεις τον πλησίον σου ώς σεαυτόν» (Ματθ.22, 35-39). Είναι τυχαίο, πως σημερινοί Αρχιμανδρίτες, Επίσκοποι και Μητροπολίτες είναι γραμένοι σε δήθεν ''ανθρωπιστικούς συλλόγους'', στα Rotary και τα Lions ή κάνουν ''φλογερές'' ομιλίες σε αυτά; Αυτή η παραδοχή της αποκλειστικότητας των ''καλών έργων'' έχει οδηγήσει πολλούς σε πνευματικές, δογματικές εκτροπές και φυσικά στον Οικουμενισμό, όπου ο Εθελοντισμός, η Οικολογία και η Φιλανθρωπία, όχι κατά Θεόν, αλλά για τον κόσμο, αποτελεί μία σημαντική παράμετρο αυτής της Παναίρεσης. 

Έτσι τα ''καλά έργα'', ως δείγμα αγάπης ενώνουν όλες τις αιρετικές, εκκλησιαστικές συνευρέσεις του κ. Βαρθολομαίου, ως προπέτασμα καπνού μιας ανορθόδοξης φρονηματικής ''Ορθοδοξίας'', που πλέον πνέι τα λοίσθια. Και το ποίνιο; Λίγοι είναι αυτοί,που προσπαθούν να ορθοτομήσουν τον λόγο την αληθείας. Οι περισσότεροι ασφυκτικά κεκλεισμένοι εντός της Αίρεσης, που αλώνει τα πάντα στο διάβα της γίνονται και αυτοί αποδέκτες, σύνοικοι και διακομιστές αυτής.

Αυτοί είναι οι καρποί του Σατανικού Οικουμενισμού.

Η αλλοίωση του Ορθοδόξου Φρονήματος και η διττή διαβολή του.

Πνευματική ομογενοποίηση με τις υπόλοιπες, ανοικές αιρέσεις και επί τω πρακτέω,

άρδην μετάλλαξη των πατερικών ειωθόταν.

Γι' αυτό ιδρύθηκε η Μεταπατερική Θεολογία,

γι' αυτό ενοχλούν τόσο οι Πατέρες αιώνες, ακόμη και τώρα.

Γι΄αυτό ο εωσφορικά κινούμενος αρχιοικουμενιστής κ.Βαρθολομαίος Αρχοντώνης 

αποκάλεσε τους μεγάλους, αντιαιρετικούς Πατέρες,ως  ''τείχη του αίσχους''.

Και οι συνέπειες της Παναίρεσης 

στην καθημερινή βιοτή των εντειχισμένων πιστών, κάθε μέρα θα αμβλύνεται.

Ήδη σε ναούς τελούνται μουσικές συναυλίες, η κατάλυση της άζυμης όστιας,

''κατ΄οικονομίαν'' ως λέγουν, επιτρέπεται στο εξωτερικό,γίνονται μικτοί γάμοι χωρίς μετάνοια

,κατήχηση και βάπτιση του αιρετικού, όλες οι επίσημες ''ορθόδοξες εκκλησίες'' 

μετέχουν στην Πανθρησκεία του Αντιχρίστου, δηλαδή στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών,

προβάλλονται,

ως ''προσωπικότητες'' όλοι οι θιασώτες της οικουμενιστικού θεάτρου,

αγιοποιούνται ακόμη και Μασώνοι (Χρυσόστομος Σμύρνης) και φυσικά 

εκδιώκονται οι μόνοι, πραγματικοί  εχθροί τους, οι Ζηλωτές Μοναχοί της Εσφιγμένου

 και οι αποτειχισμένοι Ορθόδοξοι του Πατρίου Ημερολογίου! Γιατι όλοι οι άλλοι είναι ''καλά και υπάκουα παιδιά''

 και ακολουθούν την μέση και βασιλική οδό του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου

 και περιμένουν... Και περιμένουν... Και περιμένουν... Και περιμένουν...

μέχρι να είναι αργά για δάκρυα μετανοίας...

Το άρθρο αυτό,το αφιερώνουμε με πλήρη σεβασμό και ανέκφραστη αγάπη στον ασθενούντα Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανό Β΄, ευχόμενοι, όπως ο πανάγαθος Θεός ιάσει αυτόν και επιστρέψει σύντομα κοντά μας. Το αφιερώνουμε επίσης σε όλους τους νεωτεριστές, καινοτόμους, Οικουμενιστές και σε όλους τους εχθρούς της Εκκλησίας, που βάπτισαν τον ένθερμο, κατ΄επίγνωση ζήλο, ως υπερζηλωτισμό και φονταμελισμό και την φαυλότητα και την ιλαρότητα, ως πνευματική διαύγεια... Όλως ιδιαιτέρως στον Οικουμενιστικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, υπενθυμίζοντάς του τα λόγια της Θεομήτορος μέσα από την εικόνα της στην Μονή Ζωγράφου, όταν ερχόταν ο ομόφρονας και ομογάλακτος αυτού, αιρετικός πατριάρχης Βέκκος, προκειμένου να σφαγιάσει όλους τους Μοναχούς, που αρνήθηκαν να συλλειτουργήσουν μαζί του και έπαψαν το μνημόσυνό του!:'' ...οι εχθροί εμού τε και του Υιού μου επλησίασαν, όστις ουν υπάρχει ασθενής τω πνεύματι, εν υπομονή κρυβήτω, έως του παρελθήναι τον πειρασμόν, οι δε στεφάνων μαρτυρικών εφιέμενοι παραμενέτωσαν εν τη Μονή''! Εύχεσθε!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος