ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2024

ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΑΝΟΙΞΕ ΝΕΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ!




Μπορεί το άνοιγμα ενός σούπερ μάρκετ μόλις 140 τετραγωνικών μέτρων να ξεσηκώσει αντιδράσεις, διαψεύσεις και πάθη;
Εάν βρίσκεται στις Καρυές, στην πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, φαίνεται ότι μπορεί,
ακόμη κι αν καταστήματα προμήθειας ειδών διατροφής υπάρχουν εδώ και αιώνες
στο διοικητικό κέντρο τη μοναστικής πολιτείας.




ΑΒ Βασιλόπουλος:

Το στοίχημα για επιστροφή στα κέρδη – Τι συμβαίνει με τα καταστήματα


Ο λόγος για το νέο κατάστημα της ΑΒ Βασιλόπουλος στη μακροβιότερη πλην μικρότερη πληθυσμιακά βαλκανική πρωτεύουσα που μετά από αρκετές καθυστερήσεις τελικά θα ανοίξει αύριο, 25 Σεπτεμβρίου, ακριβώς ένα χρόνο μετά από τις σχετικές δηλώσεις του κου Νίκου Λαβίδα, CEO της αλυσίδας. Γιατί καθυστέρησε το άνοιγμα του καταστήματος της ΑΒ Βασιλόπουλος; Παρότι στα αρχικά σχέδια της ΑΒ Βασιλόπουλος ήταν το άνοιγμα ενός εταιρικού καταστήματος στο κέντρο του Αγίου Όρους, τελικά η διοίκηση της εν Ελλάδι θυγατρικής του ολλανδο-βελγικού ομίλου Ahold-Delhaize αποφάσισε ότι είναι πιο συμφέρουσα λύση της δικαιόχρησης (franchise). Εξ ου και το κατάστημα AB Shop & Go των 140 τ.μ. (314 τ.μ. μαζί με τους αποθηκευτικούς χώρους) ανοίγει αύριο μέσω της εταιρείας Αθωνική Εμπορική με μετόχους τους Αλέξανδρο Κεσαπίδη από την Θεσσαλονίκη και Στυλιανό Ζαρμπάνη από τη Σάμο, ακολουθώντας τη διαδικασία που ισχύει για όλους τους καταστηματάρχες στις Καρυές. Σε ό,τι αφορά τους λόγους για τις συνεχείς αναβολές του ανοίγματος νέου καταστήματος, πηγές κοντά στην αλυσίδα ΑΒ Βασιλόπουλος αναφέρουν ότι υπήρχαν καθυστερήσεις στην κατασκευή. Στο κατάστημα, του οποίου τα επίσημα εγκαίνια θα γίνουν τον Νοέμβριο, εργάζονται 8 άτομα και στα ράφια και στα ψυγεία του διατίθενται 3.500 κωδικοί συσκευασμένων προϊόντων (από λαχανικά, φρούτα και κρέας μέχρι λοιπά είδη παντοπωλείου). Το κελί που έγινε εμπορικό κέντρο. Το νέο κατάστημα της ΑΒ φιλοξενείται στο κτίριο πολλαπλών χρήσεων συνολικής επιφάνειας 2.500 τ.μ., λίγα μέτρα μακριά από το Πρωτάτο, τον κεντρικό ναό των Καρυών, όπου βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας το Άξιον Εστί. Πρόκειται για το πρώην κελί του Αγίου Νικολάου (το λεγόμενο Σαμαράδικο), που ανήκει στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας. Η κατασκευή του νέου κτιρίου από τη ΣΑΤΤΩ ΙΚΕ μέσω της εταιρείας ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΝ ΙΚΕ των αδερφών Δημήτρη και Σταύρου Σουάνη, ξεκίνησε το 2020 και ολοκληρώθηκε το 2023. Πλήρως ενταγμένο στον τόπο, το κτίριο, το οποίο διατήρησε το όνομα Σαμαράδικο, διαθέτει επίσης κοιτώνες φιλοξενίας λαϊκών, εστιατόριο – καφέ, φυσικοθεραπευτήριο, κατάστημα με εκκλησιαστικά είδη και κατάστημα με οπτικά.. Διαμονή εργαζομένων Μάλιστα θα ενοικιαστούν και κάποια από τα δωμάτια των πάνω ορόφων για τη μακροχρόνια διαμονή των εργαζομένων. Ας σημειωθεί ότι στις Καρυές βρίσκεται το κτίριο της Διοίκησης του Αγίου Όρους που υπάγεται στο Υπουργείο Εξωτερικών, το κτίριο της Αστυνομίας, ιατρείο, Ταχυδρομείο, τράπεζα, φούρνοι, εταιρεία ταχυμεταφορών, ραφείο, βιβλιοπωλείο, παντοπωλεία, διάφορα καταστήματα από εκκλησιαστικά είδη μέχρι οικοδομικά υλικά και εργαστήρια. 150 χιλιάδες προσκυνητές ετησίως. Το Άγιο Όρος επισκέπτονται κάθε χρόνο περίπου 150 χιλιάδες προσκυνητές με τριήμερες διανυκτερεύσεις, ενώ στην ευρύτερη περιοχή εργάζονται πάνω από 1.000 άτομα κυρίως στον κλάδο των κατασκευών. Σύμφωνα με την απογραφή του 2021, στη Μοναστική Κοινότητα του Αγίου Όρους, ο πληθυσμός μειώθηκε σε ποσοστό 3,6%, με τους μόνιμους κατοίκους – όλοι άνδρες – να φθάνουν τους 1.746, έναντι 1.811 διαμενόντων το 2011. *Εκ του ηλεκτρονικού  «Οικονομικού Ταχυδρόμου» (ot.gr) της 24.9.2024. Επιμέλεια, παρουσίαση ημετέρα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF