ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ ΤΟΥ 1926
Τον Σεπτέμβριον του έτους 1926
διετάχθη υπό του Ιερού Συνδέσμου να εξέλθη εκ του Αγίου 'Ορους,
ο Λαυριώτης Iερομόναχος π. Ιλαρίων Ουζουνόπουλος (ή Ουζούνης),
διά να ενισχύση τον Ιερόν Αγώνα των Πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών,
υπέρ των Πατρίων Παραδόσεων.
Το τότε Διοικητικόν Συμβούλιον της Κοινότητος Γ.Ο.Χ. Θεσσαλονίκης,
τον έστειλε να λειτουργήσει τα Παραρτήματα Νιγρίτης καί Βεσνίκου (Άγ.Πνεύμα), Σερρών.
Τας παραμονάς των Χριστουγέννων απεστάλη εις το χωρίον Νικήτη - Χαλκιδικής.
Εις το χωρίον αυτό η πλειοψηφία των κατοίκων ακολουθούσε το Πάτριον εορτολόγιον.
Και όμως,
εκκλησιάζοντο σ’ένα εξωκκλήσι,
κοντά εις το νεκροταφείον,
την Κοίμησιν της Θεοτόκου.
Ο π. Ιλαρίων τους υπέδειξε, ότι ήτο δίκαιον και σωστόν, αφού ήσαν περισσότεροι απο τους νεοημερολογίτας, να καταλάβουν τόν κεντρικόν Ναόν του χωρίου, ο οποίος ετιμάτο εις το όνομα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Νικήτα. Αυτό και έγινε. Εκεί εώρτασαν τα Χριστούγεννα, εκεί και την εορτήν του Αγίου Βασιλείου. Εκεί πάλιν ητοιμάζοντο νά εορτάσουν καί τά 'Αγια Θεοφάνεια. Η χαρά τους ήτο διπλή. Είχον κοντά τους Ιερέα Αγιορείτη και εκκλησιάζοντο εις τον Ναόν των προγόνων των κατά τό Πάτριον Εορτολόγιον. Αλλά την χαράν τους αυτή δεν την συνεμερίζοντο οι ολίγοι συγχωριανοί των που παρεμενον πιστοί εις τό παπικόν ημερολόγιον,ομού με τον Ιερέα τους παπα Γιώργη. Μας κατέθεσαν δε ότι, ο παπα-Γιώργης, ένα Σαββατόβραδον, έβαλε τους επί κεφαλής των νεοημε- ρολογιτών, εννέα τον αριθμόν, να ορκισθούν επί του Ιερού Ευαγγελίου και εντός του Ναού του Αγίου Νικήτα, ότι θα μετέλθουν κάθε μέσον, προκειμένου να υποτάξουν τους συγχωριανούς των εις το παπικόν ημερολόγιον!
'Οταν κατελήφθη ο Ναός υπό των Γ.Ο.Χ., ο παπα-Γεώργης έσπευσε να ειδοποιήση τον Μητροπολίτην του, τον Κασσανδρείας Ειρηναίον είς τον Πολύγυρον. Και αυτός με την σειράν του τας Αστυνομικάς Αρχάς. Παραμονή των Αγίων Θεοφανείων, ο π. Ιλαρίων, αφού ετελείωσε την Θείαν Λειτουργίαν του Μ. Βασιλείου και τον Αγιασμόν της Παραμονής, έβαλε το πετραχήλι του καί συνοδευόμενος απ’ένα μικρόν, που εκρατούσε το δοχείον με τον αγιασμόν εβγήκε ν’αγιάση τους χωριανούς κατά την συνήθειαν. Τας άπογευματινάς ώρας και ενώ ο π. Ιλαρίων δεν είχεν ακόμη τελειώσει,κατέφθασαν εις το χωρίον 18 χωροφύλακες μ’ένα υπομοί- ραρχον κι’έναν ενωματάρχην, καί εγκαταστάθηκαν εις το γραφείον του Προέδρου της Κοινότητος, που ήτο εις την οικίαν του.
Πρόεδρος της Κοινότητος ήτο ο Ιωάννης Αλεγκράς, οπού αυτός και η οικογένεια του ακολουθούσαν το Πάτριον Εορτολόγιον. 0 Υπομοίραρχος διέταξε τον Ενωματάρχην να πάρη δύο άνδρας καί να συλλάβη τον Ιερέα. Μετά από ολίγην ώραν συνέλαβον τον Ιερέα καί τον Πρόεδρον. Ευχαριστημένος ο Υπομοίραρχρς από την "εύκολη" σύλληψιν του π. Ιλαρίωνος, είπεν εις τον ΙΙρόεδρον της Κοινότητος να εύρη μέρος διά να περάσουν το βράδυ αυτός και οι άνδρες του,διότι είχουν σκοπόν να φύγουν την άλλην ημέραν. Ο Πρόεδρος της Κοινότητος, έμπειρος εις τοιαύτας περιπτώσεις, τον συνεβούλευσε και τον παρεκάλεσεν ακόμη ή να αφήση τον Ιερέα ελεύθερον διά νά λειτουργήση την άλλην ημέρα των Αγίων Θεοφανείων και να τελέση τον Μ.Αγιασμόν ή να τον πάρουν το γρηγορώτερον και να φύγουν. Διότι, ως είπε, προέβλεπεν επεισόδια με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Εκάγχασεν ο Υπομοίραρχος. -Και,ποιος τρελλός θα τολμήση νά τα βάλη με την εξουσίαν;...
Δεν πρόλαβε να τελειώση τα λόγια του και άκουσαν να κτυπούν οι καμπάνες του Ναού του Αγ. Νικήτα σε ρυθμό κινδύνου πυρκαιάς! Οι χωριανοί, όταν άκουσαν τις καμπάνες, ξεχύθηκαν εις τους δρόμους και έμαθον το δυσάρεστον γεγονός. -Οι χωροφύλακες έπιασαν τον παππά μας! Τον έχουν κλεισμένο στο σπίτι του Προέδρου! Αυτή η αναπάντεχος είδησις και μάλιστα παραμονής της μεγάλης εορτής των Φώτων, έκαμε τον κύκλον του χωριού καί απ’έκεί και έξω από το χωριό διά να το μάθουν όσοι ακόμη είργάζοντο εις τα χωράφια. Και τότε ήτο, που απέδειξαν τον ζήλον καί την αγάπην τους διά τον "φυλακισμένον" Ιερέα τους. Οι γυναίκες κατέβαζαν μισοβρασμένο το βραδυνό φαγητό τους από την φωτιά, έσβυνον τα τζάκια τους, και ξεχύνονταν μαζί μέ τα παιδιά τους εις τούς δρόμους.
Οι εργαζόμενοι εις τούς αγρούς άφηναν τα εργαλεία, παρατούσαν τα ζώα τους και τραβούσαν κατά το χωριό. Και εις ολίγην ώραν ένα πλήθος, σχεδόν όλο τό χωριό, μηδέ καί αύτών των γερόντων εξαιρουμένων, περιεκύκλωσαν το σπίτι του Προέδρου. -Θέλουμε τον παππά μας! Ήτο το γενικόν αίτημα των χωρικών εις απάντησιν εις την διαταγήν του Υπομοιράρχου να διαλυθούν. 'Ολος αυτός ο ανθρώπινος όγκος εκινείτο όλο και πιο κοντά και εκύκλωνε την οικίαν του Προέδρου με την άπόφασιν να ελευθερώσουν τον παππά τους,έστω και με την βίαν». Ο Υπομοίραρχος τους απείλησεν, ότι, εάν δεν διαλυθούν, θα αναγκασθή να μεταχειρεσθή βίαν. 'Ενας χωροφύλακας έκαμε το λάθος να πυροβόληση εις τον αέρα προς εκφοβισμόν. Η σφαίρα εκτύπησε εις την "κρηπίδα" της στέγης και έσπασε μερικά κεραμίδια, τα οποία πέφτοντας ετραυμάτισαν ελαφρώς μερικούς χωρικούς.
Αυτό ήτο και οι άνδρες αγρίεψαν! -Εμείς δεν σκοτωθήκαμε στην Μικράν Ασία, που πολεμούσαμε τους Τούρκους και θα σταθούμε τώρα να μας σκοτώσουν για την πίστη μας και μέσα στο σπίτι μας; Απάνω τους παιδιά!... Το σύνθημα εδόθη. Άρχισε τότε ένας πόλεμος χωρίς όπλα. 'Ανδρες, γυναίκες και παιδιά άρχισαν έναν άγριον ...πετροβολισμόν εναντίον των οργάνων της τάξεως, οπότε κρύφτηκαν μέσα εις τό σπίτι. Μας είπον επιζώντες μάρτυρες, ότι τοιούτος ήτο ο φόβος των χωροφυλάκων,ώστε μερικοί απ'αυτούς επέταξαν τα όπλα και έφυγον. Μάλιστα δε, την φυγήν των χωροφυλάκων θά δικαεολογήση αργότερα ο Υπομοίραρχος, καταθετών εις το Στρατοδικείον καί προκειμένου να επιβαρύνη την θέσιν των χωρικών, όταν τους άφόπλισαν! Ο πετροβολισμός συνεχιζόταν και η κατάστασις εγένετο πιο δραματική. Υπήρχε ακόμη ο φόβος να βάλουν φωτιά. Τους ερέθιζε περισσότερο το πείσμα του Υπομοιράρχου, ο οποίος με κανένα λόγον δεν άφηνε ελεύθερον τον π. Ιλαρίωνα.
Ενώ συνεχιζόταν η κατάστασις αυτή,βλέπουν ξαφνικά ν’ανοίγη η θύρα του σπιτιού και να βγαίνη ο π. Ιλαρίων συνοδευόμενος από δύο περίεργες... κοπέλες. Να τι είχε γίνει. Δύο νέοι του χωριού, πεζοπόροι, τον έναν τον έλεγον Γ. Ρεντενη, ως μας είπον, ντύθηκαν με γυναικεία ρούχα και κατώρθωσαν να πάρουν τον παππά τους. Μόλις το πλήθος των πιστών είδον ανάμεσά τους τον Ιερέα, εσταμάτησαν κάθε ''πολεμικήν ενέργειαν". Μέ ανυπόκριτον χαράν, τον συνώδευσαν εις τον Ναόν του Αγίου Νικήτα, όπου εψάλη ευχαριστήριος δοξολογία. Παρ’όλον, ότι ο Υπομοίραρχος με τους άνδρες του εγκατέλειψαν το χωριό, οι χωρικοί έβαλον σκοπούς εις το σπίτι,όπου εκοιμήθη ο Ιερεύς των. Την άλλην ημέραν, εορτήν των Αγίων Θεοφανείων, από πολύ πρωί όλοι οι χωριανοί, με τα γιορτινά τους ήσαν εις τον Ναόν. Ο π. Ιλαρίων μετά την θείαν Λειτουργίαν ηύρε την ευκαιρίαν να εγκωμιάση το θάρρος και τον ζήλον τους διά την Πίστιν των Πατέρων και συνέστησε σ'αυτούς εμμονη και υπομονή.
Ζούμεν, τους είπε, χρόνια ομολογητών και μαρτύρων της Πίστεώς μας. Και τελειώνοντας, τους απηύθυνε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: ''Στήκετε, αδελφοί μου, και κρατείτε τας Παραδόσεις",και ο Κύριός μας θα ανταμείψη όλους ύμάς. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας εσχηματίσθη Ιερά Πομπή και κατήλθον εις την πλατείαν του χωριού, όπου και η μεγάλη βρύσις, και εκεί ετέλεσαν τον Μέγαν Αγιασμόν. Μετά όλοι επήγαν εις τα σπίτια τους "ξέγνοιαστοι", ότι εις το εξής θα ημπορούσαν ελεύθερα να έχουν ανάμεσά τους τον παπα-Ιλαρίωνα. Δυστυχώς όμως! Η χαρά των Πιστών της Νικήτης δεν εκράτησε ούτε 12 ώρες! Ο Υπομοίραρχος φθάνοντας σε κακά χάλια εις τον Πολύγυρον, περιέγραψεν εις τους Προισταμένους του τα γεγονότα της Νικήτης. Ο Στρατιωτικός Διοικητής Πολυγύρου (εσυνεχίζετο ακόμη το στρατιωτικό πραξικόπημα Πλαστήρα-Κονδύλη-Γονατά), εχαρακτήρισεν αυτό, ως... αντεπανάστασιν! Και διέταξε την... καταστολήν της!
Τας απογευματινάς ώρας τρία φορτηγά, στρατιωτικά αυτοκίνητα φορτωμένα με στρατιώτες έφθασαν και κατέλαβον το χωριό! Πρώτη μέριμνα των χωρικών ήτο να φυγαδεύσουν τον π. Ιλαρίωνα, παρά τας αντιρρήσεις του, εις το παρακείμενον πυκνόν δάσος. Εκεί παρέμεινεν επί τριήμερον σ’ένα ερημοκκλήσι του Αγίου Ιωάννου. Από εκεί κατέβη εις την παραλίαν της Συκιάς, απ’όπου με μία βάρκα ενός ψαρά επέρασε εις Άγιον 'Ορος. Ο επί κεφαλής του στρατού, ένας Λοχαγός, εκάλεσε όλους τους χωρικούς εις την ''πλατείαν του χωριού. Εκεί με υπόδειξι του νεοημερολογίτου Ιερέως καί των "ορκισθέντων" οπαδών του, συνέλαβε τους "πρωταιτίους της "αντεπαναστάσεως"... Συνέλαβον τους εξής: Γεώργιον Αλέγκρον, (υιόν του Προέδρου), μετά της γυναικός αυτού Αικατερίνης, Ιωάννην Μακάριον μετά της γυναικός αυτού, Ιωάννην και Γεώργιον Ρεντίνην, Παναγιώτην και Κόμνα Δεληθανάση, Παναγιώτην Μιχαλάκη, Θανάση Ξανθόπουλον, Τριανταφυλλιά Αλέγκρα, Τριαντάφυλλον Γκούραν, μετά της γυναικός αυτού, Μαρίαν Μητσούρα, Αριστοτέλην Βάσον, Άννα Παπαγγελίνα, Μαρία Μαλτάση και Ελένην Τριαντάφυλλου.
Τους φόρτωσαν εις τα φορτηγά και τους μετέφερον εις τον Πολύγυρον και μετά από συνοπτικήν ανάκρισιν τους επροφυλάκισαν επί 20ήμερον. Το Στρατοδικείον, τους δίκασε και επέβαλε εις όλους τρίμηνον φυλάκισιν, και με αναστολήν διά τας γυναίκας. Ιδίαν ποινήν επέβαλεν ερήμην και εις τον π. Ιλαρίωνα. Μέ τις καταδίκες αυτές, που μάρτυρες κατηγορίας κατέθεσαν συγχωριανοί των, με πάθος, ετελείωσεν η πρώτη νίκη της Ορθοδόξου αντιστάσεως των Γ.Ο.Χ. Νικήτης κατά των καινοτόμων.
Εις το χωρίον Νικήτη υπάρχουν σήμερον πολλές οικογένειες,
που ακολουθούν το Πάτριον Εορτολόγιον,
που με θυσίες και ιερούς αγώνας εκράτησαν.
Προ 10ετίας έκτισαν ιδικόν τους Ναόν,
αφιερωμένον εις το Γενέθλιον της Θεοτόκου και εις τον Άγιον Μεγαλομάρτυρα Νικήτα,
έχουν δε, καί μόνιμον Εφημέριον.
Τα στοιχεία διά την περιγραφήν των γεγονότων του 1926,
μας τα έδωσαν οι κάτωθι χωρικοί,
το έτος 1978,
όταν μετέβημεν διά τον σκοπόν αυτόν.
Είναι οι Δήμος Κυριαζής, Τριανταφυλλιά Αλέγκρα, Ξανθόπουλος Καραλής,
Ιωάννης Γεωργακούδας, Γεώργιος Αλέγκρας,
Αθανάσιος Μάντζος και ο Αστέριος Ψάλτης,
Πρόεδρος των Γ.Ο.Χ. Νικήτης Χαλκιδικής,
τους οποίους ευχαριστούμεν.
Ευχαριστούμεν επίσης τον προαναφερθέντα κ. Αστέριον Ψάλτην
και την σύζυγόν του,
διά την επί τριήμερον φιλοξενίαν,
που μοι παρέσχον;
Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, τίτλος και επιμέλεια κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Απόσπασμα εκ του ιστορικού,ορθοδόξου περιοδικού
''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ''
του αειμνήστου Επισκόπου Πενταπόλεως κ. Καλλιοπίου
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Περιοδικό ''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ''
Τον Σεπτέμβριον του έτους 1926
διετάχθη υπό του Ιερού Συνδέσμου να εξέλθη εκ του Αγίου 'Ορους,
ο Λαυριώτης Iερομόναχος π. Ιλαρίων Ουζουνόπουλος (ή Ουζούνης),
διά να ενισχύση τον Ιερόν Αγώνα των Πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών,
υπέρ των Πατρίων Παραδόσεων.
Το τότε Διοικητικόν Συμβούλιον της Κοινότητος Γ.Ο.Χ. Θεσσαλονίκης,
τον έστειλε να λειτουργήσει τα Παραρτήματα Νιγρίτης καί Βεσνίκου (Άγ.Πνεύμα), Σερρών.
Τας παραμονάς των Χριστουγέννων απεστάλη εις το χωρίον Νικήτη - Χαλκιδικής.
Εις το χωρίον αυτό η πλειοψηφία των κατοίκων ακολουθούσε το Πάτριον εορτολόγιον.
Και όμως,
εκκλησιάζοντο σ’ένα εξωκκλήσι,
κοντά εις το νεκροταφείον,
την Κοίμησιν της Θεοτόκου.
Ο π. Ιλαρίων τους υπέδειξε, ότι ήτο δίκαιον και σωστόν, αφού ήσαν περισσότεροι απο τους νεοημερολογίτας, να καταλάβουν τόν κεντρικόν Ναόν του χωρίου, ο οποίος ετιμάτο εις το όνομα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Νικήτα. Αυτό και έγινε. Εκεί εώρτασαν τα Χριστούγεννα, εκεί και την εορτήν του Αγίου Βασιλείου. Εκεί πάλιν ητοιμάζοντο νά εορτάσουν καί τά 'Αγια Θεοφάνεια. Η χαρά τους ήτο διπλή. Είχον κοντά τους Ιερέα Αγιορείτη και εκκλησιάζοντο εις τον Ναόν των προγόνων των κατά τό Πάτριον Εορτολόγιον. Αλλά την χαράν τους αυτή δεν την συνεμερίζοντο οι ολίγοι συγχωριανοί των που παρεμενον πιστοί εις τό παπικόν ημερολόγιον,ομού με τον Ιερέα τους παπα Γιώργη. Μας κατέθεσαν δε ότι, ο παπα-Γιώργης, ένα Σαββατόβραδον, έβαλε τους επί κεφαλής των νεοημε- ρολογιτών, εννέα τον αριθμόν, να ορκισθούν επί του Ιερού Ευαγγελίου και εντός του Ναού του Αγίου Νικήτα, ότι θα μετέλθουν κάθε μέσον, προκειμένου να υποτάξουν τους συγχωριανούς των εις το παπικόν ημερολόγιον!
'Οταν κατελήφθη ο Ναός υπό των Γ.Ο.Χ., ο παπα-Γεώργης έσπευσε να ειδοποιήση τον Μητροπολίτην του, τον Κασσανδρείας Ειρηναίον είς τον Πολύγυρον. Και αυτός με την σειράν του τας Αστυνομικάς Αρχάς. Παραμονή των Αγίων Θεοφανείων, ο π. Ιλαρίων, αφού ετελείωσε την Θείαν Λειτουργίαν του Μ. Βασιλείου και τον Αγιασμόν της Παραμονής, έβαλε το πετραχήλι του καί συνοδευόμενος απ’ένα μικρόν, που εκρατούσε το δοχείον με τον αγιασμόν εβγήκε ν’αγιάση τους χωριανούς κατά την συνήθειαν. Τας άπογευματινάς ώρας και ενώ ο π. Ιλαρίων δεν είχεν ακόμη τελειώσει,κατέφθασαν εις το χωρίον 18 χωροφύλακες μ’ένα υπομοί- ραρχον κι’έναν ενωματάρχην, καί εγκαταστάθηκαν εις το γραφείον του Προέδρου της Κοινότητος, που ήτο εις την οικίαν του.
Πρόεδρος της Κοινότητος ήτο ο Ιωάννης Αλεγκράς, οπού αυτός και η οικογένεια του ακολουθούσαν το Πάτριον Εορτολόγιον. 0 Υπομοίραρχος διέταξε τον Ενωματάρχην να πάρη δύο άνδρας καί να συλλάβη τον Ιερέα. Μετά από ολίγην ώραν συνέλαβον τον Ιερέα καί τον Πρόεδρον. Ευχαριστημένος ο Υπομοίραρχρς από την "εύκολη" σύλληψιν του π. Ιλαρίωνος, είπεν εις τον ΙΙρόεδρον της Κοινότητος να εύρη μέρος διά να περάσουν το βράδυ αυτός και οι άνδρες του,διότι είχουν σκοπόν να φύγουν την άλλην ημέραν. Ο Πρόεδρος της Κοινότητος, έμπειρος εις τοιαύτας περιπτώσεις, τον συνεβούλευσε και τον παρεκάλεσεν ακόμη ή να αφήση τον Ιερέα ελεύθερον διά νά λειτουργήση την άλλην ημέρα των Αγίων Θεοφανείων και να τελέση τον Μ.Αγιασμόν ή να τον πάρουν το γρηγορώτερον και να φύγουν. Διότι, ως είπε, προέβλεπεν επεισόδια με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Εκάγχασεν ο Υπομοίραρχος. -Και,ποιος τρελλός θα τολμήση νά τα βάλη με την εξουσίαν;...
Δεν πρόλαβε να τελειώση τα λόγια του και άκουσαν να κτυπούν οι καμπάνες του Ναού του Αγ. Νικήτα σε ρυθμό κινδύνου πυρκαιάς! Οι χωριανοί, όταν άκουσαν τις καμπάνες, ξεχύθηκαν εις τους δρόμους και έμαθον το δυσάρεστον γεγονός. -Οι χωροφύλακες έπιασαν τον παππά μας! Τον έχουν κλεισμένο στο σπίτι του Προέδρου! Αυτή η αναπάντεχος είδησις και μάλιστα παραμονής της μεγάλης εορτής των Φώτων, έκαμε τον κύκλον του χωριού καί απ’έκεί και έξω από το χωριό διά να το μάθουν όσοι ακόμη είργάζοντο εις τα χωράφια. Και τότε ήτο, που απέδειξαν τον ζήλον καί την αγάπην τους διά τον "φυλακισμένον" Ιερέα τους. Οι γυναίκες κατέβαζαν μισοβρασμένο το βραδυνό φαγητό τους από την φωτιά, έσβυνον τα τζάκια τους, και ξεχύνονταν μαζί μέ τα παιδιά τους εις τούς δρόμους.
Οι εργαζόμενοι εις τούς αγρούς άφηναν τα εργαλεία, παρατούσαν τα ζώα τους και τραβούσαν κατά το χωριό. Και εις ολίγην ώραν ένα πλήθος, σχεδόν όλο τό χωριό, μηδέ καί αύτών των γερόντων εξαιρουμένων, περιεκύκλωσαν το σπίτι του Προέδρου. -Θέλουμε τον παππά μας! Ήτο το γενικόν αίτημα των χωρικών εις απάντησιν εις την διαταγήν του Υπομοιράρχου να διαλυθούν. 'Ολος αυτός ο ανθρώπινος όγκος εκινείτο όλο και πιο κοντά και εκύκλωνε την οικίαν του Προέδρου με την άπόφασιν να ελευθερώσουν τον παππά τους,έστω και με την βίαν». Ο Υπομοίραρχος τους απείλησεν, ότι, εάν δεν διαλυθούν, θα αναγκασθή να μεταχειρεσθή βίαν. 'Ενας χωροφύλακας έκαμε το λάθος να πυροβόληση εις τον αέρα προς εκφοβισμόν. Η σφαίρα εκτύπησε εις την "κρηπίδα" της στέγης και έσπασε μερικά κεραμίδια, τα οποία πέφτοντας ετραυμάτισαν ελαφρώς μερικούς χωρικούς.
Αυτό ήτο και οι άνδρες αγρίεψαν! -Εμείς δεν σκοτωθήκαμε στην Μικράν Ασία, που πολεμούσαμε τους Τούρκους και θα σταθούμε τώρα να μας σκοτώσουν για την πίστη μας και μέσα στο σπίτι μας; Απάνω τους παιδιά!... Το σύνθημα εδόθη. Άρχισε τότε ένας πόλεμος χωρίς όπλα. 'Ανδρες, γυναίκες και παιδιά άρχισαν έναν άγριον ...πετροβολισμόν εναντίον των οργάνων της τάξεως, οπότε κρύφτηκαν μέσα εις τό σπίτι. Μας είπον επιζώντες μάρτυρες, ότι τοιούτος ήτο ο φόβος των χωροφυλάκων,ώστε μερικοί απ'αυτούς επέταξαν τα όπλα και έφυγον. Μάλιστα δε, την φυγήν των χωροφυλάκων θά δικαεολογήση αργότερα ο Υπομοίραρχος, καταθετών εις το Στρατοδικείον καί προκειμένου να επιβαρύνη την θέσιν των χωρικών, όταν τους άφόπλισαν! Ο πετροβολισμός συνεχιζόταν και η κατάστασις εγένετο πιο δραματική. Υπήρχε ακόμη ο φόβος να βάλουν φωτιά. Τους ερέθιζε περισσότερο το πείσμα του Υπομοιράρχου, ο οποίος με κανένα λόγον δεν άφηνε ελεύθερον τον π. Ιλαρίωνα.
Ενώ συνεχιζόταν η κατάστασις αυτή,βλέπουν ξαφνικά ν’ανοίγη η θύρα του σπιτιού και να βγαίνη ο π. Ιλαρίων συνοδευόμενος από δύο περίεργες... κοπέλες. Να τι είχε γίνει. Δύο νέοι του χωριού, πεζοπόροι, τον έναν τον έλεγον Γ. Ρεντενη, ως μας είπον, ντύθηκαν με γυναικεία ρούχα και κατώρθωσαν να πάρουν τον παππά τους. Μόλις το πλήθος των πιστών είδον ανάμεσά τους τον Ιερέα, εσταμάτησαν κάθε ''πολεμικήν ενέργειαν". Μέ ανυπόκριτον χαράν, τον συνώδευσαν εις τον Ναόν του Αγίου Νικήτα, όπου εψάλη ευχαριστήριος δοξολογία. Παρ’όλον, ότι ο Υπομοίραρχος με τους άνδρες του εγκατέλειψαν το χωριό, οι χωρικοί έβαλον σκοπούς εις το σπίτι,όπου εκοιμήθη ο Ιερεύς των. Την άλλην ημέραν, εορτήν των Αγίων Θεοφανείων, από πολύ πρωί όλοι οι χωριανοί, με τα γιορτινά τους ήσαν εις τον Ναόν. Ο π. Ιλαρίων μετά την θείαν Λειτουργίαν ηύρε την ευκαιρίαν να εγκωμιάση το θάρρος και τον ζήλον τους διά την Πίστιν των Πατέρων και συνέστησε σ'αυτούς εμμονη και υπομονή.
Ζούμεν, τους είπε, χρόνια ομολογητών και μαρτύρων της Πίστεώς μας. Και τελειώνοντας, τους απηύθυνε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: ''Στήκετε, αδελφοί μου, και κρατείτε τας Παραδόσεις",και ο Κύριός μας θα ανταμείψη όλους ύμάς. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας εσχηματίσθη Ιερά Πομπή και κατήλθον εις την πλατείαν του χωριού, όπου και η μεγάλη βρύσις, και εκεί ετέλεσαν τον Μέγαν Αγιασμόν. Μετά όλοι επήγαν εις τα σπίτια τους "ξέγνοιαστοι", ότι εις το εξής θα ημπορούσαν ελεύθερα να έχουν ανάμεσά τους τον παπα-Ιλαρίωνα. Δυστυχώς όμως! Η χαρά των Πιστών της Νικήτης δεν εκράτησε ούτε 12 ώρες! Ο Υπομοίραρχος φθάνοντας σε κακά χάλια εις τον Πολύγυρον, περιέγραψεν εις τους Προισταμένους του τα γεγονότα της Νικήτης. Ο Στρατιωτικός Διοικητής Πολυγύρου (εσυνεχίζετο ακόμη το στρατιωτικό πραξικόπημα Πλαστήρα-Κονδύλη-Γονατά), εχαρακτήρισεν αυτό, ως... αντεπανάστασιν! Και διέταξε την... καταστολήν της!
Τας απογευματινάς ώρας τρία φορτηγά, στρατιωτικά αυτοκίνητα φορτωμένα με στρατιώτες έφθασαν και κατέλαβον το χωριό! Πρώτη μέριμνα των χωρικών ήτο να φυγαδεύσουν τον π. Ιλαρίωνα, παρά τας αντιρρήσεις του, εις το παρακείμενον πυκνόν δάσος. Εκεί παρέμεινεν επί τριήμερον σ’ένα ερημοκκλήσι του Αγίου Ιωάννου. Από εκεί κατέβη εις την παραλίαν της Συκιάς, απ’όπου με μία βάρκα ενός ψαρά επέρασε εις Άγιον 'Ορος. Ο επί κεφαλής του στρατού, ένας Λοχαγός, εκάλεσε όλους τους χωρικούς εις την ''πλατείαν του χωριού. Εκεί με υπόδειξι του νεοημερολογίτου Ιερέως καί των "ορκισθέντων" οπαδών του, συνέλαβε τους "πρωταιτίους της "αντεπαναστάσεως"... Συνέλαβον τους εξής: Γεώργιον Αλέγκρον, (υιόν του Προέδρου), μετά της γυναικός αυτού Αικατερίνης, Ιωάννην Μακάριον μετά της γυναικός αυτού, Ιωάννην και Γεώργιον Ρεντίνην, Παναγιώτην και Κόμνα Δεληθανάση, Παναγιώτην Μιχαλάκη, Θανάση Ξανθόπουλον, Τριανταφυλλιά Αλέγκρα, Τριαντάφυλλον Γκούραν, μετά της γυναικός αυτού, Μαρίαν Μητσούρα, Αριστοτέλην Βάσον, Άννα Παπαγγελίνα, Μαρία Μαλτάση και Ελένην Τριαντάφυλλου.
Τους φόρτωσαν εις τα φορτηγά και τους μετέφερον εις τον Πολύγυρον και μετά από συνοπτικήν ανάκρισιν τους επροφυλάκισαν επί 20ήμερον. Το Στρατοδικείον, τους δίκασε και επέβαλε εις όλους τρίμηνον φυλάκισιν, και με αναστολήν διά τας γυναίκας. Ιδίαν ποινήν επέβαλεν ερήμην και εις τον π. Ιλαρίωνα. Μέ τις καταδίκες αυτές, που μάρτυρες κατηγορίας κατέθεσαν συγχωριανοί των, με πάθος, ετελείωσεν η πρώτη νίκη της Ορθοδόξου αντιστάσεως των Γ.Ο.Χ. Νικήτης κατά των καινοτόμων.
Εις το χωρίον Νικήτη υπάρχουν σήμερον πολλές οικογένειες,
που ακολουθούν το Πάτριον Εορτολόγιον,
που με θυσίες και ιερούς αγώνας εκράτησαν.
Προ 10ετίας έκτισαν ιδικόν τους Ναόν,
αφιερωμένον εις το Γενέθλιον της Θεοτόκου και εις τον Άγιον Μεγαλομάρτυρα Νικήτα,
έχουν δε, καί μόνιμον Εφημέριον.
Τα στοιχεία διά την περιγραφήν των γεγονότων του 1926,
μας τα έδωσαν οι κάτωθι χωρικοί,
το έτος 1978,
όταν μετέβημεν διά τον σκοπόν αυτόν.
Είναι οι Δήμος Κυριαζής, Τριανταφυλλιά Αλέγκρα, Ξανθόπουλος Καραλής,
Ιωάννης Γεωργακούδας, Γεώργιος Αλέγκρας,
Αθανάσιος Μάντζος και ο Αστέριος Ψάλτης,
Πρόεδρος των Γ.Ο.Χ. Νικήτης Χαλκιδικής,
τους οποίους ευχαριστούμεν.
Ευχαριστούμεν επίσης τον προαναφερθέντα κ. Αστέριον Ψάλτην
και την σύζυγόν του,
διά την επί τριήμερον φιλοξενίαν,
που μοι παρέσχον;
Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, τίτλος και επιμέλεια κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Απόσπασμα εκ του ιστορικού,ορθοδόξου περιοδικού
''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ''
του αειμνήστου Επισκόπου Πενταπόλεως κ. Καλλιοπίου
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Περιοδικό ''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου