Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΓΥΜΝΟΣ

 

Ο στραγγαλισμός του επτάχρονου κοριτσιού στην Θεσσαλονίκη, 

ο φονικός πνιγμός της σαραντάχρονης μητέρας απ΄την Πάτρα 

και ο χρόνιος βιασμός της δεκατετράχρονης από τον παππού στην Ρόδο, 

συπτωματικά υποδεικνύουν την σχιζοειδή παράνοια ενός λαού, 

που λόγω της γενικής αποστασίας ηγείται,

 ποδηγετείται και καθοδηγείται υπό το κράτος των δαιμόνων. 

Τα πιο ειδεχθή, 

αποκρουστικά και αποτρόπαια εγκλήματα, που ευδοκιμούν στον ιδεοληπτικό παραλογισμό 

του ''Homo Mnimonius'', 

υποστηρίζουν αφειδώς την παρά την άνοια, πεπληρωμένη αλοφροσύνη τους.

 Και, αν ο Άγιος Βασίλειος ο Νέος έγραψε 

τον ''Τελωνισμό των Ψυχών'', 

ο σημερινός ''Δαιμονισμός των Ψυχών'' 

θα μπορούσε να γίνει το καλύτερο best seller στους αξιοπιστότερους και εμπορικότερους εκδοτικούς οίκους!...

Ο ιδεοληπτικός αυτός παφλασμός του νεοέλληνα στα κοσμικά ειωθότα των παρεχόμενων ''εφαρμογών'' δουλείας λειτούρησε, ως μια νοσηρά, αφαιρετική υφαρπαγή, αυτού δια του οποίου, πάντα βαυκαλιζόταν υπερήφανα. Δηλαδή της αθάνατης, ρωμέικης ψυχής του. Οι σύγχρονοι νεοέλληνες παρουσιάζουν μια απελπιστικά, σχιζοειδή παράκρουση, που συνολικά συνεπικουρούμενη μιας επιβαλλόμενης, κατασταλτικής ανέχειας και μιας αδιάφορης αναίρεσης της εθνικής τους ταυτότητας, έχουν αυτοαναγορεύσει την ψύχωση, ως την καθοδηγούμενη κτητόρισσα των διαβαλλόμενων ψυχών τους. Άνθρωποι, έχοντες νοσήματα ομαδικής παραφροσύνης καταφεύγουν στις πλέον ακραίες, εκδηλώσεις ζωής: Στην μαγεία, τον δωδεκαθεισμό, την αθεία, την αυτοδικία και την αυτοχειρία. 

Σπίτια - ψυχιατρεία με μανταμένια κιγκλιδώματα σε παράθυρα και πόρτες και με έγκλειστους συνδαιτυμόνες έναν ακόρεστο βουλιμικά, μεταστατικό Φόβο και μια Χάρυβδη, μανιοκαταθλιπτική Ιδεοληψία. Και το πατρικό αυτό, ευσπλαχνικό κράτος; Αυτό,αφού παραχώρησε απύθμενα, περίσσια ψεύδη στους δουλικά κινούμενους, προσδιοριζόμενους υπηκόους του επίπλασε το εύθραστα, πήλινο σχέδιο του ευρωπαικού μαξιμαλισμού, αφού πρώτα φρόντισε τεχνιέντως να ερημώσει την ύπαιθρο και να καταστρέψει την παραδοσιακή κτηνοτροφία. Ανάπτυξη χωρίς αποκέντρωση, αγροτική ευδοκίμηση και κτηνοτροφικό πλουραλισμό διαχείρισης, μοιάζει με σχέδιο σε γιάλινο μπουκάλι, που ταξιδεύει στους απέραντους ωκεανούς, ζητώντας παραλήπτη! Αφού υπερσυγκέντρωσαν τον ελληνικό πληθυσμό στο κλινόν άστυ, εξασφάλισαν με τον δυναμικότερο τρόπο τον ολικό έλεγχο των κατά φαντασία δημοκρατικών πολιτών και την λαογραφική αφυδάτωση της ελληνικής παράδοσης. 

Συνεπικουρούμενης της Παγκοσμιοποίησης δημιουργήθηκε ένα fake μοντέλο κράτους - παράρτημα του Γερμανικού επεκτατισμού, που το μόνο, που έχει να προσφέρει στους ευρωπαικούς της επιβήτορες είναι εκείνο το ιταμό και γραικυλίστικο ''Yes Man'' της δεκαετίας του ΄90! Και η καινοτόμος Εκκλησία; Αυτή διαχειρίζεται πλήρως -σε επίπεδο κορυφής - από το τεκτονικό λόμπυ και τις εβραικές, μουχλιασμένες ποντικότρυπες, αφού οι αναδείξεις Αρχιεπισκόπων και Μητροπολιτών προκρίνονται πρώτα από τις παρασημοφορεμένες, στοικές ''ποδίτσες'' και ύστερα από την ημετέρα ''Φιλική'' Σύνοδο... Στα χρόνια της Κρίσης επιλέχθηκε ένας Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος δηλώνει ωσεί παρών και του οποίου αυτή η μειοδοτικά σιωπηρή Απουσία, βαφτίστηκε, ως προσευχητική απόσυρση στο μοναχικό ''κελλί'' της οδού Φιλοθέης. Μην φαντασιώνεστε με τις κατά καιρούς ηχηρές φανφάρες και τις αλεξίπτωτες, αδόκιμες, λεκτικές ''κορώνες''! 

Όλες είναι κατεργασμένες εκ του ασφαλούς, για να ικανοποιήσουν το περιρρέον αίσθημα αδικίας και να ανανεώσουν περιστασιακά εκ του πονηρού, την οσονούπω προοπτική μιας γενόσιμης ελπίδας. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο που σέρνει απ΄το κόκκινο μαντήλι το γαιτανάκι του συγκρητιστικού Οικουμενισμού είναι ολικώς παραδομένο στις λεγεώνες των δαιμόνων. Οι - κοσμικά, πνευματικοί ηγέτες - βαφτίστηκαν, ως προβεβλημένες Προσωπικότητες και οι ορθοτομούντες Χριστιανοί, ως εκκλησιαστικά απόβλητα. Επιβεβαιώνεται πλήρως στις μέρες μας τα λόγια του Χριστού μας: ''Καί τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδού ὧδε ὁ Χριστός, ιδού ἐκεῖ, μή πιστεύετε. ἐγερθήσονται γάρ ψευδόχριστοι καί ψευδοπροφῆται καί δώσουσι σημεῖα καί τέρατα πρός τό ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καί τοὺς ἐκλεκτούς''. Κατά Μάρκον, 13, 22. Το δυστηχέστερο όλων, όμως είναι, πως αυτός ο λαός, ο πολύπαθος και βασανισμένος συνεχίζει να αυτοσχεδιάζει αφηρημένα με την πολιτική ψευδαίσθηση καλοστημένων, κομματικών μαριονετών, ελείψει πάντα αξιόπιστων επιλογών. 

Αυτές οι κομματικές καρικατούρες δεν είναι τίποτα άλλο -δυστηχώς - από τα πιστά αντίγραφα ημών των πρωτοτύπων, που συνεχίζουμε ακάματα να επενδύουμε το μέλλον στο δύσοσμο παζάρι του κομματικού τυχοδιωκτισμού. Και, αν τα πολιτικά μοντέλα πάλιωσαν, πάντα υπάρχει και ο βαλές της Άρχουσας Τάξης, που μεταπωλεί γενόσιμες ελπίδες περιτυλιγμένες σε επαναστατικές μπροσούρες. Γιατί ο Τσε απέθανε και ο Εφιάλτης περπατεί γυμνός!...

Ενδοσκοπώντας προσεχτικά κανείς στους πανηγυρικά, 

πεζοδρομιακούς λόγους των Βουλευτικών Εθνοπατέρων παρατηρεί, 

πως τις ίδιες καφενειακές παρόλες 

ακούει από τους κατ΄όνομα πλησίον του, οι αυτές αποσαθρωμένες λέξεις ηχούν βαρέως στα κορεσμένα αυτιά του 

και οι ίδιοι μονταρισμένοι λεονταρισμοί  βυσσοδομούν στον εφήμερο, μικροαστικό αυτισμό του. 

Αυτοί, 

που αφορίζει επιδεικτικά με έπαρση καινού μυρμηγκολέοντα είναι οι ίδιοι, 

που εύχεται κρυφίως για την υπουργική τους διαβάθμιση, 

αυτοί, 

που εκβάλλει εκ της ταπεινής και άδολης καρδίας του είναι οι αυτοί που 

φιλοξενεί και αναπαύει στην πεφιλημένη τσέπη του και αυτοί που αναθεματίζει ολημερίς 

είναι αυτοί, που λιβανίζει ολονυχτίς!

Εύχεσθε!

 

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος