Η ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ 1924 ΜΕΡΟΣ 1ον

Ο Ενθρονιστήριος Λόγος του Μελετίου Μεταξάκη

Αντί Προλόγου

Προβαίνουμε στην διαδικτυακή μεταφορά αποσπάσματος του ενθρονιστηρίου λόγου του Πατριάρχη ΚΠόλεως Μελετίου Μεταξάκη (1922), που αφορά τους ''ευσεβείς πόθους'' και τους ενωτικούς σκοπούς του ''Αρχιερέα'' του Σχίσματος της Εκκλησίας το 1924, χωρίς να σχολιάσουμε ουδέν, 

για το μοναδικό και μόνο λόγο, ότι από μόνος του, αυτός ο αντορθόδοξος, συγκρητιστικός λόγος δεν επιδέχεται κανενός σχολιασμού! 

Αφιερούται -μαζί με επόμενες, σχετικές αναρτήσεις μας, που θα ακολουθήσουν- σε μια ιδιότυπη, προσωποπαγή και αμφιτερόδοξη ομάδα νεοαποτειχισμένων, που φρονούν περιφρονητικά και αναντίρρητα, 

πως οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί του πατρίου ημερολογίου που αποτειχίστηκαν τον χρόνο εκείνο, δεν γνώριζαν τίποτε από την λεγόμενη οικουμενική κίνηση  ή Ένωση των Εκκλησιών των Συκρητιστών του Φαναρίου! 

 

{...} Ιδιαιτέραν όλως αισθάνομαι χαράν ότι θέτω εμαυτόν εις την υπηρεσίαν της Εκκλησίας από του προσώπου Αυτής Θρόνου διά την καλλιέργειαν μεν σχέσεων, όσον ένεστι, στενωτέρας φιλίας μεθ΄όλων των μη ορθοδόξων χριστιανικών Εκκλησιών Ανατολής και Δύσεως. διά την προαγωγήν δε του έργου της Ενώσεως μετ΄εκείνην εξ΄αυτών, ων και των διαφορών η φύσις επιτρέπει την ελπίδα, και τα έργα της αγάπης υπεκκαίουσι τον πόθον. Ήδη διαπνέει τας Ορθοδόξους Εκκλησίας πάσας, ζωηρότερος, ή άλλοτε, ο πόθος της ενώσεως μετά των της Αγγλικανικής Ομολογίας Εκκλησιών. Τα έργα της αγάπης, άτινα εξεδηλώθησαν διαρκούσης της παγκοσμίου συμφοράς υπό των λειτουργών και των ποιμνίων των Εκκλησιών τούτων, προς τας δοκιμασίας και τους δικαίους πόθους των τέκνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας εδημιούργησαν ατμόσφαιραν αμοιβαίας εμπιστοσύνης, εντός της οποίας, μελετώντες ήδη τας χωριζούσας διαφοράς, βλέπομεν αυτάς ολονέν σμικρυνομένας, εις τρόπον ώστε να γενικεύηται η πεποίθησις και να εντείνηται η ελπίς, ότι ο Κύριος συνέταμε τας ημέρας του χωρισμού. Αλλ' η Εκκλησία ημών, ως Εκκλησία των Οικουμενικών Συνόδων της αδιαιρέτου Εκκλησίας, των αγνοουσών δογματισμούς από καθέδρας, ως Εκκλησία των Μεγάλων μαρτύρων, ήτις, φέρουσα τα στίγματα του Κυρίου, εξακολουθεί ν' ανταναπληροί τα παθήματα του Χριστού εν τη σαρκί αυτής, έχει αποταμιευμένον εις τας καρδίας ιδία των χριστιανών της Αμερικής, ανεξαρτήτως δόγματος, θησαυρόν ανεκτίμητον αισθημάτων αγάπης και τιμής. Τον θησαυρόν τούτον, ον είδον ιδίοις όμμασιν εκχειλίζοντα επί τη αναγγελία της εκλογής μου, εξαρτάται εξ' ημών, ως ποιμένων, ως ποιμνίου να διατηρήσωμεν και να προσαυξήσωμεν. Πέποιθα δε ότι ούτως έσται διά της χάριτος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά της οποίας είμεθα και ό, τι είμεθα ως Έθνος και ως Εκκλησία, την εν τω κόσμω αποστολήν ημών εκπληρούντες διά δόξης και ατιμίας, διά δυσθημίας και ευφημίας, ως αγνοούμενοι και επιγινοσκώμενοι, ως αποθνήσκοντες και ιδού ζώμεν... ως μηδέν έχοντες και πάντα κατέχοντες. Διά τούτω αδελφοί εν Χριστώ περισπούδαστοι και τέκνα αγαπητά. Μείνωμεν εν τη αγάπη ''ήτις εστίν ο σύνδεσμος της τελειότητος'', και ήτις και την πικρίαν μεταποιεί εις γλυκήτητα, και την θλίψιν μεταβάλλει εις χαράν, και την απόγνωσιν μεταβάλλει εις ελπίδα. Ο δε Θεός της Αγάπης, ο διά της θλίψεως οδηγών είς την δόξαν και άτομα και λαούς, ο πιστός εις τας επαγγελίας Αυτού, δεν θ΄αφήση ημάς να πικρανθώμεν, υπέρ ο δυνάμεθα, αλλά ''ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν του δύνασθαι υπενεγκείν'', Αυτώ μόνω τιμή, δόξα και Κράτος εις τους αιώνας των αιώνων Αμήν.''

Ο ενθρονιστήριος λόγος του Μελετίου Μεταξάκη δημοσιεύθηκε την ίδια εποχή στις εφημερίδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης:

 ''Ελεύθερο Βήμα'', ''Εστία'', ''Καθημερινή'', ''Βραδυνή'', ''Εφημερίς των Βαλκανίων, ''Νέα Αλήθεια, ''Μακεδονία'' κ. α. 

Το βιβλίο ''Επίσημα έγγραφα περί Ενθρονίσεως Μελετίου'', 

Αλεξάνδρεια 1922, σελ. 25-26, 

το αλιεύσαμε από την Ψηφιοθήκη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ΑΠΘ.

Η φωτογραφία του εικονιζόμενου δημοσιεύεται για πρώτη φορά στο διαδίκτυο 

και προέρχεται από την εφημερίδα των Ελλήνων της Αμερικής ''Εθνικός Κήρυξ'', Μάρτιος 1918, αρ. 3.

Ιστολόγιο ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ