ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ: ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΩΝ ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη:
<<Περί της συνεχούς Μεταλήψεως των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων>>.
<<Εκδόσεις Μυριόβιβλος>>, Δεκέμβριος 2004, σελ. 73-77. Απόδοση στη Νεολληνική: Ινώ Μπάμπαλη.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Είναι αναγκαίον να μεταλαμβάνουν συχνά οι ορθόδοξοι το θείο Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας. Όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί διατάσσονται από τις δεσποτικές προσταγές του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να μεταλαμβάνουν συχνά. Το ίδιο ορίζουν οι Πράξεις και οι Κανόνες των αγίων Αποστόλων και των ιερών Συνόδων, καθώς και οι μαρτυρίες των θείων Πατέρων. Η εντολή αυτή δίδεται από τα ίδια λόγια, την τάξη και την ιεροπραξία της Θείας Λειτουργίας, όπως και από αυτή καθ' εαυτή τη Θεία Μετάληψη. 

Α': Ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός, πριν παραδώσει το Μυστήριο της Κοινωνίας, είπε: <<και ο άρτος δε ον εγώ δώσω, η σάρξ μου εστίν, ην εγώ δώσω υπέρ της του κόσμου ζωής>> (Ιωάν. στ' 51), δηλαδή, <<η τροφή που θα σας δώσω είναι η σάρκα μου, την οποία θα προσφέρω για την ζωοποίηση όλου του κόσμου>>.

Για τους πιστούς, λοιπόν, η θεία Μετάληψη είναι αναγκαίο συστατικό της πνευματικής και κατά Χριστόν ζωής. Αυτού του είδους η ζωή δεν πρέπει να σβήνει, ούτε να διακόπτεται, όπως λέει και ο Απόστολος. Πρέπει να είναι συχνή και αδιάκοπη, <<για να μη ζουν πλέον>> κατά τον ίδιο τον Απόστολο, <<οι ζωντανοί πιστοί ζωή ατομική και σαρκική, αλλά τη ζωή του Χριστού που για αυτούς πέθανε και αναστήθηκε>>.

Αναγκαστικά, απαιτείται να λαμβάνεται αδιάκοπα και το συστατικό αυτής της ζωής, δηλαδή η θεία Μετάληψη. Σε άλλο σημείο, λέει επιτακτικά ο Κύριος: <<Αμήν, αμήν λέγω υμίν. Εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου, και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς>> (Ιωάν. στ' 53).

Από τα λόγια αυτά γίνεται φανερό ότι η θεία Μετάληψη είναι τόσο αναγκαία για τον Χριστιανό, όσο αναγκαίο είναι και το άγιο Βάπτισμα. Τον ίδιο διπλό λόγο που είπε για το Βάπτισμα είπε και για τη θεία Μετάληψη.

Για το Βάπτισμα είπε: <<Αμήν αμήν λέγω σοι' εάν μη γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την Βασιλείαν του Θεού>> (Ιωάν. γ' 15). Ομοίως και για τη θεία Μετάληψη: <<Αμήν αμήν λέγω υμίν' εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου, και πίητε αυτού το αίμα, ούτε έχετε ζωήν εν εαυτοίς>>.

Καθώς είναι αδύνατον, χωρίς το Βάπτισμα, να ζήσει κάποιος πνευματική ζωή και να σωθεί, κατά τον ίδιο τρόπο, είναι αδύνατο να ζήσει κάποιος χωρίς τη θεία Μετάληψη. Υπάρχει όμως μία διαφορά. Το Βάπτισμα γίνεται μόνο μία φορά. Η θεία Μετάληψη τελείται συνεχώς και κάθε μέρα. Από τα παραπάνω, ορθά συμπεραίνουμε ότι δύο στοιχεία είναι απαραίτητα, όσον αφορά την θεία Μετάληψη.

Το ένα πως πρέπει να λαμβάνεται και το άλλο πως πρέπει συνεχώς να λαμβάνεται. Όταν ο Κύριος παρέδωσε αυτό το Μυστήριο στους μαθητές Του, δεν είπε συμβουλευτικά, <<όστις θέλει να φάγη το σώμα μου>> και <<όστις θέλει ας πίη το αίμα μου>> όπως αλλού είπε <<όστις θέλει οπίσω μου ελθείν>> και <<εάν θέλης τέλειος είναι>>, αντιθέτως, φώναξε προστακτικά, <<λάβετε φάγετε>>, τούτο μου έστι το σώμα>>, και <<πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου>>, δηλαδή, αναπόφευκτα <<πρέπει να φάτε το σώμα μου και οπωσδήποτε πρέπει να πιείτε το αίμα μου>>.

Και λέει πάλι, <<τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν>> (Λουκ. κβ' 19), δηλαδή' <<σας παραδίδω αυτό το Μυστήριο για να το τελείτε όχι μία ή δύο ή και τρεις φορές, αλλά (όπως εξηγεί ο άγιος Ιωάνννης ο Χρυσόστομος) κάθε ημέρα, σε ανάμνηση των παθών, του θανάτου μου και όλης μου της οικονομίας>>.

Βλέπεις, λοιπόν, πως αυτοί οι λόγοι του Κυρίου, φανερά, συνιστούν τα δύο απαραίτητα στοιχεία της θείας Κοινωνίας, το ένα με την προσταγή που περιέχουν και το άλλο με τη συνέχεια που φανερώνει και η φράση <<ποιείτε>>. Η συγκεκριμένη λέξη δηλώνει με περισσότερη σαφήνεια πως έντονα προσταζόμαστε όχι μόνο να μεταλαμβάνουμε αλλά να μεταλαμβάνουμε συνεχώς.

Ο καθένας τώρα βλέπει ότι ο ορθόδοξος, σε όποια τάξη και αν ανήκει, δεν επιτρέπεται να παραβαίνει αυτές τις εντολές. Υπόκειται με χρέος και ανάγκη να τα φυλά οπωσδήποτε και να τα αποδέχεται ως δεσποτικές προσταγές και θεσπίσματα.

Λόγια Αποστόλων

Β': Οι θείοι Απόστολοι, τηρώντας το προστακτικό παράγγελμα του Κυρίου μας, συγκεντρώνονταν με την πρώτη ευκαιρία με όλους τους πιστούς σε κρυφό τόπο, για το φόβο των Ιουδαίων. Εκεί δίδασκαν τους Χριστιανούς, προσεύχονταν και τελώντας το Μυστήριο κοινωνούσαν και οι ίδιοι και όλοι οι συναθροισθέντες.

Αυτό το μαρτυρεί και ο ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων. Λέει πως οι τρεις χιλιάδες που πίστεψαν στο Χριστό την ημέρα της Πεντηκοστής και βαπτίστηκαν ήταν κοντά στους Αποστόλους για να ακούν τη διδασκαλία τους, να ωφελούνται, να συμπροσεύχονται και να κοινωνούν τα άχραντα Μυστήρια, για να αγιάζονται και να στερεώνονται καλύτερα στην πίστη του Χριστού.

Εκείνο που έκαναν τότε οι Απόστολοι το έγραψαν στον όγδοο και ένατο κανόνα τους, για να ακολουθούν και οι μεταγενέστεροι χριστιανοί αυτήν την αναγκαία παράδοση του Κυρίου και για να μη λησμονηθεί κατά το πέρασμα των χρόνων. Προστάζουν, με ακριβή εξέταση και με επιτίμιο αφορισμού, όταν γίνεται η θεία Λειτουργία, να μη μένει κανένας ακοινώνητος 74'

<<εάν κάποιος, όταν γίνεται Λειτουργία, δε μεταλάβει, να πει το λόγο για τον οποίο δε μετέλαβε. Αν είναι η αιτία εύλογη, ας συγχωρείται. Αν δεν τη λέει να αφορίζεται>>. 

Στον ένατο κανόνα γράφουν 75. <<όλοι εκείνοι οι πιστοί που πηγαίνουν στην Εκκλησία, ακούν τις Γραφές και δεν παραμένουν ούτε στην προσευχή, ούτε στη θεία Κοινωνία για να μεταλάβουν, πρέπει να αφορίζονται από την Εκκλησία, γιατι προξενούν σ' αυτήν αταξία>>.

74. <<ήσαν προσκαρτερούντες τη διδαχή των Αποστόλων και τη κοινωνία και τη κλάσει του άρτου και ταις προσευχαίς>> (Πράξ. β' 42).

74. <<ει τις, προσφοράς γενομένης, μη μεταλάβοι την αιτίαν ειπάτω' και, εάν εύλογος ή συγγνώμης τυγχανέτω, ειδέ μη λέγοι, αφοριζέσθω>> (Κανών η', Πηδάλιον, εκδ. Ρηγοπούλου, σελ. 11). 

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη:
<<Περί της συνεχούς Μεταλήψεως των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων>>.
<<Εκδόσεις Μυριόβιβλος>>, Δεκέμβριος 2004, σελ. 73-77. Απόδοση στη Νεολληνική: Ινώ Μπάμπαλη.