ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

Η ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ 1924 ΜΕΡΟΣ 16ον




Στην Αμερική ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, μαζί με τον Μελέτιο Μεταξάκη και τον αρχιμανδρίτη Αλέξανδρο Παπαδόπουλο, α' Γραμματέα της Ιεράς Συνόδου (πίσω από τον Χρυσόστομο) κυκλοφορούσαν με... πολιτική περιβολή. 

Δεν δίσταζαν ακόμη και να φωτογραφίζονται για εφημερίδες και περιοδικά των ομογενών των Η.Π.Α. εκθειάζοντας με απίστευτα ιδιαίτερο ζήλο την καθημερινή, θρησκευτική ζωή των Επισκοπιανών κληρικών και πιστών της χώρας.



Κατά την θητεία του στην Μητρόπολη Αθηνών (1918-1920), ο Μελέτιος Μεταξάκης εκδίδει το εκκλησιαστικό περιοδικό ''ΚΑΙΝΗ ΔΙΔΑΧΗ''1 (1919), που ήταν κατ΄ουσίαν ένα θεολογικό περιοδικό ανάλογου ύφους, όπως ήταν η ''ΝΕΑ ΣΙΩΝ'', ο ''ΠΑΝΤΑΙΝΟΣ'', ο ''ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΦΑΡΟΣ'' και ο ''ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ''. Συγγράμματα υπέρ της ''Ένωσης των Εκκλησιών'', την κοινωνία με την Αγγλικανική, την Παλαιοκαθολική και την Επισκοπική ''εκκλησία'', τις μεταρρυθμίσεις, τα παγκόσμια συνέδρια, αλλά και άρθρα αυστηρώς θεολογικού ή και ιστορικού χαρακτήρα. Σε ένα από τα φυλλάδια αυτά, στο τεύχος 7, σελ. 5, του Ιανουαρίου 1920 γράφει ο αρχιμανδρίτης -ακόμη- Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ένα άρθρο-ημερολόγιο, όπως το αποκαλεί, υπό τον τίτλο ''Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΖΩΗ ΕΝ ΑΜΕΡΙΚΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΑ''. 


Πρόκειται ουσιαστικά για μια ιστορική αφήγηση εν είδει ημερολογίου, που δίνει εξαιρετικά ουσιώδεις και διαφωτιστικές πληροφορίες για το ''ιεραποστολικό'' ταξίδι που είχε πραγματοποιήσει στην Αμερική, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και πίσω στην Κέρκυρα και στην Αθήνα, μαζί με τον Μητροπολίτη Αθηνών -τότε- Μελέτιο Μεταξάκη2 και ομάδα θεολόγων της Μητρόπολης. Στην αποστολή αυτή στην Αμερική περιγράφονται με ακριβείς λεπτομέρειες οι επισκέψεις και συμπροσευχές3 σε Επισκοπιανούς ''ναούς'', τα κηρύγματα Επισκοπιανών και Ορθοδόξων περί της ''Έ ν ω σ η ς  τ ω ν  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν'', οι μεγαλειώδεις τιμές, αλλά και οι επευφημίες των ''ετεροδόξων'' προς τον Μελέτιο, που έλαβαν χώρα σε Συνέδρια, Ιδρύματα, Συλλόγους και ''Ναούς'' της Επισκοπικής ''εκκλησίας''. 


Ουσιαστικά το άρθρο αυτό αποδίδει... ''ύμνους'' στον αμερικάνικο και δυτικό πολιτισμό της Αγγλίας και της Ιταλίας και διακηρύττει τον ένθερμο και διακαή πόθο των δύο σύγχρονων -της εποχής- ''Λουθήρων'' της Ορθόδοξης Εκκλησίας για την  ''Έ ν ω σ η  τ ω ν  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν''! Για την ''Ένωση'' αυτή, που χρειάστηκε να διαιρέσουν, να διαμελίσουν και να σχίσουν την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και να συνεχίζουν σήμερα ως εωσφορικοί Οικυμενιστές, την ολοκλήρωση του ''οικοδομήματος'' της Οικουμενικής Πανθρησκείας! Την είδηση της επίσκεψης στην Αμερική των Παπαδοπούλου-Μεταξάκη, την μεταφέρει πανηγυρικά στο αναγνωστικό του κοινό, ο μηνιαίος, εικονογραφημένος ''ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ'' της Νέας Υόρκης υπό την διεύθυνση του Βενιζελικού Πέτρου Τατάνη ακολούθως.



ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ 

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΜΕΤΑΞΑΚΗΣ 

ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ''ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ''



{...}Εις την αναζωπύρωσιν του αγώνος προς προσέγγισιν συνετέλεσεν κατά το 1918 επίσκεψις4 εις την Αγγλίαν και Αμερικήν του Μητροπολίτου Αθηνών κ. Μελετίου. Εν Αμερική ο Έλλην Πρωθιεράρχης έτυχε τιμών ηγεμονικών κατά την υποδοχήν εις Νέαν Υόρκην εις τον Μητροπολιτικό Ναόν των Επισκοπιανών ''Άγιον Ιωάννην τον Θεολόγον''. Δια τον ευγενή τούτον σκοπόν των δύο Εκκλησιών υφίσταται και εργάζεται εν Αγγλία, η Εταιρεία ''THE ANGLICAN AND EASTERN ASSOCIATION'', με σοβαρόν κλάδον εν Αμερική. Του εν Αμερική κλάδου μετέχουν υπερεκατόν επίσκοποι, οι διαπρεπέστεροι των εν Αμερική, και άλλοι επιφανείς κληρικοί, Ρώσσοι, Σέρβοι και Έλληνες, ήδη το προεδρικόν αξίωμα κατεχόντων του Αγγλικανού Επισκόπου του Νιου Χαμψάιαρ και του Έλληνος Συνοδικού Επιτρόπου κ. Αλεξάνδρου, τη δε Γραμματείαν του Αγγλικανού κληρικού κ. Έμχαρτ και του Έλληνος Πρωθιερέως κ. Δ. Καλλιμάχου. Εν ταις Ηνωμέναις Πολιτείαις Εταιρεία αύτη, κατά τας δυσμενείς ημέρας της καθ΄ημών προκαταλήψεως των αντιπροσώπων της Αμερικής εν τω Συνεδρίω της Ειρήνης, έλαβε την πρωτοβουλίαν και ωργάνωσεν εις πλείστας πόλεις φιλελληνικάς εκδηλώσεις με ψηφίσματα, ενισχύοντα τας απόψεις των Ελληνικών Δικαίων, συμφώνως με την επίσημον διατύπωσιν αυτών υπό του Πρωθυπουργού της Ελλάδος. 


Εις τας ενεργείας ταύτας και άλλας παρομοίους επρωτοστάτησε γενναίος συν άλλοις και ο φιλελληνικώτατος Επίσκοπος του Χάρρισμπουργκ της Πενσυλβανίας Σεβασμ. JAMES HENRY DARLINGTON. {...} Ο Επίσκοπος Ντάρλιγτον, υπό την επίσημον αυτού ιδιότητα ως αντιπροσώπου της όλης Αμερικανικής Επισκοπιανής Εκκλησίας, δια τας μεθ΄ημών σχέσεις της ωργάνωσεν την αξιομνημόνευτον εν Μπρούκλυν, εν τω Επισκοπιανώ Ναώ του Σωτήρος, υποδοχήν προς τον Μητροπολίτην Αθηνών Μελέτιον. Εις το επιδοθένπρος τον Έλληνα Πρωθιεράρχην καλλιτεχνικόν αναμνηστικόν ψήφισμα έγραφε συν άλλοις και τα εξής: ''... Ενισχύσατε τον αγώνα της ενότητος, και ημείς, οι αδελφοί σας, δραττώμεθα της ευκαιρείας ν΄απευθύνωμεν δι΄υμών χαιρετισμόν προς την Ελληνικήν Εκκλησίαν και το Ελληνικόν Έθνος...''{...}


''ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ'' έτος στ', αρ. 6, σελ. 13-13, Ιουνίου 1920





Φωτογραφία από γεύμα της ''THE ANGLICAN AND EASTERN ASSOCIATION'' στην Ν. Υόρκη, όπως δημοσιεύθηκε δύο χρόνια αργότερα στον ''ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ'' στο τεύχος 6, του Ιουνίου του 1920. 

Διακρίνονται με... πολιτική περιβολή ο Συν-πρόεδρος του Συνδέσμου και Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αμερική, ο Επίσκοπος Ροδοστόλου Αλέξανδρος Δήμογλου (πρώτος πίσω αριστερά) και ο ιερέας... με κοστούμι π. Δ. Καλλίμαχος στη μπροστινή σειρά με τα γυαλιά.





Ο ιερέας, θεολόγος και δημοσιογράφος Δημήτριος Καλλίμαχος υπήρξε αρχισυντάκτης της εφημερίδας των ομογενών της Αμερικής ''ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ''.

Η εφημερίδα ιδρύθηκε από τον φίλο του Ελευθερίου Βενιζέλου Πέτρου Τατάνη, κατόπιν παρότρυνσης του πρώτου, ώστε να αποτελέσει το αντίβαρο στην έτερη -μεγάλης κυκλοφορίας- εφημερίδα ''ΑΤΛΑΝΤΙΣ'' που ήταν Βασιλικής κατεύθυνσης. 

Ο Δημήτριος Καλλίμαχος ήταν και αυτός οραματιστής της Μ. Ιδέας του Βενιζέλου, φίλος με τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο και τον Μελέτιο Μεταξάκη και ένας κατ΄εξοχήν... ''εκμοντερνισμένος''  ιερέας, υπέρμαχος της Ένωσης των Εκκλησιών'', που εκτός εκκλησίας κυκλοφορούσε... με πολιτική περιβολή, όπως απεικονίζεται και στην φωτογραφία!



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ 

ΕΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΑ


...οι Επισκοπιανοί εξεδήλωσαν την επιθυμίαν αυτών, όπως διεξαχθή 

 θεολογική συζήτησις  επί του ζητήματος 

 της ενώσεως των Εκκλησιών...


{...} Την 17 Σεπτεμβρίου η Αποστολή επανέκαμψεν εις την Πρωτεύουσαν των Ηνωμένων Πολιτειών και μετά τριήμερον διαμονήν μετέβη πάλι εις Νέα Υόρκην, παραστάσα και κατά την επίσημον, εν αυτή εξ΄αφορμής του δανείου της ελευθερίας, ανύψωσιν της Ελληνικής σημαίας, τη 22 Σεπτεμβρίου. 

Κατέφθανον ήδη αι πρώται ειδήσεις περί των θριάμβων του Ελληνικού στρατού και κατά της κατατροπώσεως των Βουλγάρων εν Μακεδονία και ετελείτο υπό του Μητροπολίτου τη 23 Σεπτεμβρίου εν τω εν Νέα Υόρκη ορθοδόξω ναώ της Αγίας Τριάδος η θεία λειτουργία και ευχαριστήριος ανεπέμπετο προς τον Θεόν δέησις, παρισταμένων και  Α γ γ λ ι κ α ν ώ ν  Ε π ι σ κ ό π ω ν.  

Αυθημερόν δε περί ώραν 4 μ.μ. εγένετο επίσημος υποδοχή εν τω του Αγίου Ιωάννου  ν α ώ  τ ω ν  Ε π ι σ κ ο π ι α ν ώ ν,  εν συρροή απείρου πλήθους Αμερικανών. Ωμίλησεν ο γηραιός Αρχιεπίσκοπος Νέας Υόρκης  Δ α υ ί δ  G r e e r  και ο Μητροπολίτης Αθηνών Μελέτιος, ούτινος τον λόγον εν μεταφράσει ανέγνω  ο  Ε π ί σ κ ο π ο ς   M e l v i l l e  P a r k e r. 

Την εσπέραν της αυτής ημέρας παρεσκευάσθη υπό του ενθουσιώδους  Ε π ι σ κ ό π ο υ  Ι α κ ώ β ο υ  D a r l i n g t o n του αρχαγγέλου Μιχαήλ, καθ΄ην ωμίλησαν ο Μητροπολίτης Αθηνών και οι Ε π ί σ κ ο π ο ι  D a r l i n g t o n  και  P a r k e r.  

Τη 24 Σεπτεμβρίου συνεκροτήθη εν τω  S y n o d  H a l l  τ ω ν   Ε π ι σ κ ο π ι α ν ώ ν  ειδική συνέλευσις του  σ υ ν δ έ σ μ ο υ  A n g l i c a n  a n d  E a s t e r n  C h u r ch e s  U n i o n.  (Αμερικανικόν τμήμα του εν Αγγλία υφισταμένου Συνδέσμου), καθ΄ην ωμίλησαν τα μέλη της Αποστολής  π ε ρ ί  τ η ς  φ ι λ ι κ ή ς  σ χ έ σ ε ω ς  τ η ς  Α γ γ λ ι κ α ν ι κ ή ς  Ε π ι σ κ ο π ι α ν ή ς  προς την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. 

Την σχέσιν ταύτην ετόνισαν και οι Επισκοπιανοί εν επισήμω δείπνω παρετεθέντι υπ΄αυτών την εσπέραν της ημέρας εκείνης, εξεδήλωσαν δε ήδη επανειλλημμένως την επιθυμίαν αυτών, όπως διεξαχθή  θ ε ο λ ο γ ι κ ή  σ υ ζ ή τ η σ ι ς  ε π ί  τ ο υ  ζ η τ ή μ α τ ο ς   τ η ς  ε ν ώ σ ε ω ς  τ ω ν  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν. {...}






...Τη 11 Οκτωβρίου εν τη αιθούση 

της Βιβλιοθήκης του Γενικού  

Σεμιναρίου των Επισκοπιανών διεξήχθη η συζήτησις  επί του ζητήματος 

της ενώσεως των εκκλησιών... 



{...} Τη 30 Σεπτεμβρίου η Αποστολή μετέβη εις Bridgeport, χάριν της εκεί ορθοδόξου ελληνικής παροικίας και τη 4 Οκτωβρίου αφίκετο εις την Πρωτεύουσαν, εγένετο δε δεκτός ο Μητροπολίτης Αθηνών υπό του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Wilson, και τη 8 Οκτωβρίου μετέβη πάλιν εις Νέαν Υόρκην. 

Τη 11 Οκτωβρίου εν τη αιθούση της Βιβλιοθήκης  τ ο υ  Γ ε ν ι κ ο ύ  Σ ε μ ι ν α ρ ί ο υ  τ ω ν  Ε π ι σ κ ο π ι α ν ώ ν  διεξήχθη η συζήτησις  ε π ί  τ ο υ  ζ η τ ή μ α τ ο ς  τ η ς  ε ν ώ σ ε ω ς  τ ω ν  ε κ κ λ η σ ι ώ ν  μεταξύ της Αποστολής και των Επισκοπιανών θεολόγων, ους αντεπροσώπευσαν οι Επίσκοποι F. Couriney, F. Kisman, L. Darlington, ο Διευθυντής του Γενικού Θεολογικού Σεμιναρίου H. Forsbroke, ο εν αυτώ καθηγητής F. Hall, οι αιδεσ. R. Honnans και H. C. Emhardt και  

ο  έ ν θ ε ρ μ ο ς  θ ι α σ ώ τ η ς  τ η ς  ε ν ώ σ ε ω ς  

τ ω ν  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν  R. H. Gardiner. 

Συνεζητήθη το ζήτημα περί τ ο υ  κ ύ ρ ο υ ς  τ ω ν  Α γ γ λ ι κ α ν ι κ ώ ν  χ ε ι ρ ο τ ο ν ι ώ ν, εδέχθησαν δε οι Επισκοπιανοί τους όρους, υφ΄ους μόνον τούτο κ α τ΄ ο ι κ ο ν ο μ ί α ν  δ ύ να τ α ι  η  ο ρ θ ό δ ο ξ ο ς Ε κ κ λ η σ ί α  ν΄ α ν α γ ν ω ρ ί σ η. 

Εδέχθησαν επίσης την κατάργησιν των 39 άρθρων ως συμβολικού βιβλίου, επιφυλακτικοί δε μόνον ως προς το Filioque. Καθόλου ειπείν εδείχθησαν ότι ειλικρινή αληθώς έχουσιν επιθυμίαν οι Επισκοπιανοί  

π ρ ο ς  έ ν ω σ ι ν  μ ε τ ά  τ η ς  

ο ρ θ ο δ ό ξ ο υ  Ε κ κ λ η σ ί α ς. 

Μετά δύο ημέρας εγένετο επίσημος υποδοχή εν συμποσίω υπό της μεγάλης Λ έ σ χ η ς  τ ω ν  κ λ η ρ ι κ ώ ν  τ η ς  Ν έ α ς  Υ ό ρ κ η ς (Clergy club of New York) υπό την προεδρίαν του A. P Atterbury και τη συμμετοχή πολυαρίθμων κληρικών 

τ ω ν  ε ν  Ν. Υ ό ρ κ η  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν (εξαιρέσει της λατινικής) 

κ α ι  ο μ ο λ ο γ ι ώ ν. 

{...} Αυθημερόν παρομοίαν συζήτησιν προυκάλεσεν οι αντιπρόσωποι της μεγάλης ομοσπονδιακής εκκλησιαστικής ο ρ γ α ν ώ σ ε ω ς  τ ω ν  ε ν  Α μ ε ρ ι κ ή  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν, εις το κεντρικόν συμβούλιον (Fenderal Council of the Churches of Christ in America) εδρεύει εν Νέα Υόρκη και περί ης περαιτέρω έσται ο λόγος. Υποδείχθη δε και εις αυτούς ότι προ πάσης άλλης σκέψεως αυτών, π ε ρ ί  ε ν ώ σ ε ω ς, δέον να ενωθώσι προς αλλήλους και να καταπαύσωσι τον εν τη ορθοδόξω Ανατολή διενεργούμενον προσηλυτισμόν. {...} 






...Η συζήτησις περιεστράφη ιδίως περί την Ζ' Οικουμενικήν Σύνοδον, 

ην εδήλωσαν οι Αγγλικανοί ότι θ΄αναγνωρίσωσι 

κατά την συντελεσθησωμένην 

ένωσιν των Εκκλησιών...


{...} Κατά το προκαθωρισμένον πρόγραμμα της 14 Νοεμβρίου αύτη μετέβη (η Αποστολή) εις Οξφόρδην, ξενισθείσα εν τοις Κολεγίοις αυτού. 

Μετά την επίσκεψιν αυτών και της λαμπράς Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου, εγένετο αυθημερόν εσπερινή τελετή και συγκέντρωσις Καθηγητών και φοιτητών, προς ους απηύθυνον τον λόγον ο Μητροπολίτης και εκ των μελών αυτής, κατά δε την παράθεσιν επισήμου δείπνου ευρέθημεν εν μέσω οικείου κύκλου των Καθηγητών, συζητήσαντες περί διαφόρων επιστημονικών και συγχρόνων ζητημάτων. 
Εις τον Μητροπολίτην απενεμήθη υπό του Πανεπιστημίου ο τίτλος του επιτίμου Διδάκτορος εν επισήμω τελετή, καθ΄ην συνεκεντρώθησαν οι Καθηγηταί και πλήθους κόσμου. 
Διεξήχθη δε την επαύριον εν τη αιθούση του Κολλεγίου  Christ Church θεολογική συζήτησις μεταξύ της Αποστολής και Αγγλικανών θεολόγων, ους αντεπροσώπευσαν ο Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Οξφόρδης και Καθηγητής της Εκκλησιαστικής Ιστορίας Haedian, ο Kαθηγητής F. Puller, οι αιδεσ. Friar και F. Clinton και ο Ser Riley, ενθουσιώδης εργάτης  
τ η ς  ε ν ώ σ ε ω ς  τ ω ν  ε κ κ λ η σ ι ώ ν.  
Συνεσυζητήθη κυρίως το ζήτημα περί των μυστηρίων του Βαπτίσματος και του Χρίσματος και απεδείχθη ότι είναι δυνατόν  ν α  ε π έ λ θ η  π λ ή ρ η ς  σ υ μ φ ω ν ί α  εν τω ζητήματι μεταξύ της  Ο ρ θ ο δ ό ξ ο υ  κ α ι  Α γ γ λ ι κ α ν ι κ ή ς 
Ε κ κ λ η σ ί α ς.{...} 
Μεγαλοπρεπείς υπήρξαν αι υποδοχαί εν τοις ναοίς του Ουεστμίνστερ και του αγίου Παύλου και πλήρεις συμπαθείας προς την ορθόδοξον Ανατολήν οι λόγοι του Αρχιεπισκόπου Καντερβουρίας και του Επισκόπου Λονδίνου. 
Ο παρακολουθών τας τελετάς εν μεγάλω συναγερμώ Αγγλικός λαός έκυπτε γονυπετής  ί ν α  δ ε χ θ ή  τ η ν  ε υ λ ο γ ί α ν  τ ο υ  
Μ η τ ρ ο π ο λ ί τ ο υ  Α θ η ν ώ ν. 
Εν αιθούση του εν Λονδίνω Westminster Abey τη 17 εγένετο νέα θεολογική συζήτησις, ως συνέχεια της εν Οξφόρδη μεταξύ της Αποστολής και των Αγγλικανικών θεολόγων, ους αντεπροσώπευσαν εκτός των εν Οξφόρδη, ο Επίσκοπος του Wichester, εξ΄ονόματος και του Αρχιεπισκόπου Καντερβουρίας, ο Επίσκοπος και Προιστάμενος του  Westminster Abey και ο Επίσκοπος Λονδίνου.
 Η συζήτησις περιεστράφη ιδίως περί την Ζ' Οικουμενικήν Σύνοδον, ην εδήλωσαν οι Αγγλικανοί  
ό τ ι  θ΄ α ν α γ ν ω ρ ί σ ω σ ι  κ α τ ά  τ η ν  

σ υ ν τ ε λ ε σ θ η σ ω μ έ ν η ν  έ ν ω σ ι ν  τ ω ν  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν.


Παραπομπές:


1. Στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων εξέδωσε το 1904 την ''Νέα Σιών'', στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τον ''Εκκλησιαστικό Φάρο'' και τον ''Πάνταινο'', στην αρχιεπισκοπή της Κύπρου το 1910 τον ''Εκκλησιαστικό Κήρυκα'' και στην Μητρόπολη της Αθήνας την ''Καινή Διδαχή'' (1919).


2. Στην Αγγλία την οποία και επισκέφθηκε μετά την Αμερική δήλωσε: ''

...Μεγίστην όμως ευχαρίστησιν μοι προξενεί και το
ότι οι Θεολόγοι της Αγγλικανικής Εκκλησίας επί τη παρουσία ημών ενταύθα, ως και οι εν Αμερική, παρεσκεύασαν την ακαδημαικού χαρακτήρος σύσκεψιν ταύτην, προς τον σκοπόν να συζητηθώσι διάφορα, ζητήματα, αφορώντα τας δύο εκκλησίας, και την ποθητήν μετ' αλλήλων
 επικοινωνίαν ή καί ένωσιν...'' 

(''ΚΑΙΝΗ ΔΙΔΑΧΗ'',   τόμος β΄, σελ. 209, του 1920)



3. Συμπροσευχήθηκε με Επισκοπιανούς ''επισκόπους'' και ''κληρικούς'' μπροστά στους τάφους των προέδρων των Η.Π.Α, Αβραάμ Λίνκολν και Τζώρτζ Ουάσιγκτων. Στον τάφο του Λίνκολν ανέγνωσε την ευχή: ''Παντοκράτορ Κύριε ουρανού και γης ποιητά και κυβερνήτα, ευχαριστίαν εγκάρδιον αναφέρομέν Σοι δια το έργον της Ελευθερίας, ο ο Αβραάμ Λίνκολν επετέλεσεν υπό του...  Ευαγγελίου του υιού σου, του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού ...φωτιζόμενος...'' (Περιοδικό ''Εθνικός Κήρυκας'', έτος δ', τεύχος 10, σελ. 15, Οκτωβρίου 1918.)



4. Περιοδικό ''ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ'' έτος στ', αρ. 6, σελ. 13-13, Ιουνίου 1920.



5. Στην επόμενη ανάρτησή μας καταγράφουμε τα ''διαχριστιανικά'' δρώμενα του Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθου Φιλιππίδη (1881-1949), με συμπροσευχές, παρουσίες σε αγγλικανικούς ''ναούς'' και επισκέψεις σε ''Μονές'' και ''εκκλησίες''!




Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF