''Οι Απόστολοι ετόνιζαν, ότι ένας γνήσιος δούλος του Θεού γνωρίζεται, όχι από το όνομά του,
αλλά από την πίστη του και τα έργα του [Ρωμ.β΄17-29].
Αν το όνομα δεν ανταποκρίνεται στην πίστη και τα έργα ενός ανθρώπου,είναι ψεύτικο.
Ομοίως Χριστιανός - κατά αυστηρήν έννοιαν - είναι μόνον εκείνος που ομολογεί την Γνησία Διδασκαλία του Χριστού
και ζη συμφώνως προς αυτήν.
''Χριστός υμάς ουδέν ωφελήσει...καταργήθητε υπό του Χριστού'' [Γαλάτ.ε΄2,4],
γράφει ο Άγιος Απόστολος Παύλος για εκείνους που διέστρεφαν την Γνησία Διδασκαλία.''
Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς.
Σύντομα, μετά την διάδοση της διδασκαλίας του Χριστού στα έθνη, αυτοί που επίστευσαν στον Χριστό και έγιναν άκολουθοί του, απεκλήθησαν στην Αντιόχεια ''Χριστιανοί.
'' Η λέξις ''Χριστιανός'' σημαίνει,
ότι ο κάτοχος αυτού του ονόματος έχει δοθεί στον Χριστό, ανήκει σε Αυτόν με όλη του την καρδιά και ακολουθεί την Διδασκαλία Του.
Το όνομα ''Χριστιανός'' που ορίζει καλώς την ουσία των ακολούθων του Χριστού,
ήταν ευχάριστο σε αυτούς και από την Αντιόχεια εξαπλώθηκε σύντομα σε άλλα μέρη.
Οι Χριστιανοί τιμούσαν το όνομα.
Ήσαν χαρούμενοι να καλούνται με το όνομα του αγαπημένου τους Διδασκάλου και Κυρίου.
Συνέβαινε συχνά,όταν ερωτούσαν το όνομά τους, να απαντούν, ότι ονομάζοντο ''Χριστιανοί.''
Οι Ιουδαίοι και οι ειδωλολάτρες άρχισαν επίσης να τους καλούν με το ίδιο όνομα, συνδέοντας με αυτό, όλη την κακία και το μίσος τους κατά του Χριστού.
''Πού γεννήθηκες;
Ποιό είναι το όνομά σου;
Ποιό είναι το όνομα του πατέρα σου;...,'' ερώτησε ο δήμιος Λατρώνιος τον γέροντα Πρεσβύτερο Επίκτητο και τον νεαρό του μαθητή Αστίωνα [εορτάζουν στις 7 Ιουλίου].
''Είμεθα Χριστιανοί, γεννημένοι από Χριστιανούς γονείς, απάντησαν...''
''Δεν σας ρώτησα αυτό. Πέστε μου τα ονόματά σας, επέμενε ο δήμιος, ''γνωρίζω την ομολογία σας''... ''Είμεθα Χριστιανοί. Πιστεύουμε στον Ένα Κύριο Ιησού Χριστό... Όσο για τα είδωλα, τα αποστρεφώμεθα...'' εξακολούθησαν οι άγιοι μάρτυρες. Ο βασανιστής διέταξε να τους δείρουν, να τους γδάρουν με σιδερένια πιρούνια, να τους κάψουν με πυρσούς. Και όμως τίποτα δεν ακούστηκε από αυτούς, παρά ''Είμεθα Χριστιανοί, είθε να γίνει σ' εμάς το θέλημα του Κυρίου και Θεού μας.'' Αυτό εντυπωσίασε τόσο πολύ έναν ειδωλολάτρη, τον Βιγιλάνδιο, που για τρεις μέρες επαναλάμβανε συνεχώς στον νου του, τους λόγους των μαρτύρων.
Την τέταρτη ημέρα διεκήρυξε ενώπιον όλων... ''Είμαι Χριστιανός'', και βαπτίσθηκε. Ο ιερός Επίκτητος και ο Αστίων υπέστησαν πολύ περισσότερα βάσανα, αλλά δεν έπαυσαν να ομολογούν... ''Είμεθα Χριστιανοί.'' Αξιώθηκαν μαρτυρικού θανάτου,αποκεφαλίσθηκαν με ξίφος και ανεχώρησαν προς τον Χριστό που αγάπησαν και για χάρη Του βασανίσθηκαν.
Όμως, όσο προσφιλές και αν ήταν αυτό το όνομα στους Χριστιανούς,αργότερα άρχισε να μην ανταποκρίνεται στην ουσία του... Υπήρχαν άνθρωποι,που, ενώ καλούντο Χριστιανοί, δεν ανήκαν στον Χριστό πνευματικά.
Ο Ίδιος ο Χριστός διεκήρυξε... ''ου πας ο λέγων μοι, Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις την Βασιλείαν των Ουρανών, αλλ' ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν Ουρανοίς.'' [Ματθ.ζ΄21]. Ο Χριστός προείπε ακόμη, ότι πολλοί θα προσπαθήσουν να Τον παραστήσουν, καλούμενοι με το όνομά Του,... ''πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες, εγώ είμι ο Χριστός'' [Ματθ.κδ΄5].
Οι Απόστολοι στις θεόπνευστες Επιστολές τους τονίζουν, ότι ψεύτικοι φορείς του ονόματος του Χριστού είχαν ήδη εμφανισθεί στους χρόνους τους και προειδοποιούσαν τους πιστούς να μην έχουν καμμία σχέση μαζί τους...''...ηκούσατε ότι ο Αντίχριστος έρχεται, και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν... εξ ημών εξήλθον, αλλ' ουκ ήσαν εξ' ημών [Α΄Ιωάν.β΄18-19], γράφει ο Άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος.
Συνιστώντας στους μαθητάς των να αποφεύγουν με κάθε τρόπο συζητήσεις και μάχες για θέματα που δεν έχουν σχέση με την σωτηρία [πρβλ, Α΄Κορινθ.α΄10-14], οι Απόστολοι ταυτόχρονα τους διέτασσαν, να αποφεύγουν εκείνους που δεν εκήρρυταν την Ορθή Διδασκαλία.Ετόνιζαν,ότι ένας γνήσιος δούλος του Θεού γνωρίζεται,όχι από το όνομά του,αλλά από την πίστη του και τα έργα του [Ρωμ.β΄17-29]. Αν το όνομα δεν ανταποκρίνεται στην πίστη και τα έργα ενός ανθρώπου,είναι ψεύτικο.''
Ο Ίδιος ο Κύριος στην ''Αποκάλυψη'' που παρέδωσε στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, ομιλεί αυστηρά για εκείνους που ψευδώς απέδιδαν στους εαυτούς των την ονομασία των απογόνων της Παλαιάς Διαθήκης, ''των λεγόντων Ιουδαίους είναι εαυτούς,και ουκ εισίν,αλλά συναγωγή του σατανά.'' [Αποκάλ.β΄9].
Ομοίως Χριστιανός - κατά αυστηρήν έννοιαν - είναι μόνον εκείνος που ομολογεί την Γνησία Διδασκαλία του Χριστού και ζη συμφώνως προς αυτήν. ''Χριστός υμάς ουδέν ωφελήσει... καταργήθητε υπό του Χριστού'' [Γαλάτ.ε΄2,4], γράφει ο Άγιος Απόστολος Παύλος για εκείνους που διέστρεφαν την Γνησία Διδασκαλία.
Πολλοί τέτοιοι διαστροφείς της Γνησίας Πίστεως εξακολούθησαν δολίων να φέρουν την ονομασία του Χριστιανού, ζώντες στους χρόνους των Αποστόλων και ακόμη περισσότεροι εμφανίσθηκαν στους επόμενους αιώνες. Σε αντίθεση με αυτούς τους ψευδο-χριστιανούς, αυτοί που ομολογούσαν την Αληθή Πίστη ονομάσθηκαν ''Ορθόδοξοι'', διότι ο αληθινός Χριστιανισμός συνίσταται στην δοξολογία του Θεού με την ζωή εκάστου.
''Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων,όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών, τον εν τοις Ουρανοίς.'' [Ματθ.ε΄14] διέταξε ο Χριστός. Η δοξολογία του Θεού με την ζωή μας είναι δυνατή μόνον τότε,όταν κρατούμε την Ορθή Πίστη και, όταν την εκφράζουμε με λόγια και έργα.
Έτσι, με την παρούσα έννοια της λέξεως ''Ορθόδοξος'' είναι αυτός που ομολογεί την Ορθήν, δηλαδή την Γνησία Πίστη [Ορθή Δόξα]
και ζει συμφώνως προς Αυτήν.
Αποκαλούντες την Πίστη μας ''Ορθοδοξία, ''την διακρίνουμε από τον ψεύτικο Χριστιανισμό
και αποκαλούμενοι ''Ορθόδοξοι'' δείχνουμε, ότι η Πίστη μας είναι ο Ορθός, Αυθεντικός και
Ακηλίδωτος Χριστιανισμός και ότι είναι καθήκον μας να εκπληρώνουμε επακριβώς την Διδασκαλία Του.
Αυτή η ''Ορθοδοξία'' καλείται δικαιολογημένα έτσι, επειδή είναι πραγματική Αλήθεια,
μη παραδεχομένη πιθανή ύπαρξη κάποιας άλλης αλήθειας και το,
ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι αυτή η ''Μία'' για την Οποία ο Χριστός ωμίλησε,
όταν είπε... ''οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν και πύλαι΄άδου ου κατισχύσουσιν αυτής.'' [Ματθ.ιστ' 18],
αποδεικνύεται και
βεβαιώνεται από πλείστα όσα σημεία εκδηλωμένα από την ίδρυσή Της και που συνεχίζουν μέχρι των ημερών μας να φανερώνονται στην Ορθόδοξη Εκκλησία,
όπως για παράδειγμα,
τα θαύματα που επιτελέσθηκαν από Αγίους,
όχι μόνον του παρελθόντος,
αλλά επίσης και από συγχρόνους μας,οι οποίοι ευαρέστησαν τον Θεό.
Έχουμε λοιπόν κάθε λόγο την ημέρα του θριάμβου της Ορθοδοξίας να διακηρύσσουμε περιχαρείς...
''Αύτη η Πίστις των Αποστ'όλων,αύτη η Πίστις των Πατέρων,αύτη η Πίστις των Ορθοδόξων,
αύτη η Πίστις την Οικουμένην εστήριξεν.''
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια κειμένου, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Συνακόλουθες αναρτήσεις από το βιβλίο:
''Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΓΓΑΗΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΦΡΑΝΤΣΙΣΚΟ''
του αειμνήστου Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού.
Εκδόσεις Ιεράς Μονής Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Φυλή Αττικής,
1995, σελ 46-51.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου