ΜΥΡΩΜΕΝΑ ΑΝΘΗ ΟΣΙΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΑΙΓΙΝΗΣ

...Ποτέ, το τονίζω,

να μη δεχθείς απελπισίαν και δια τίποτε.

Και εις τους λογισμούς που από τον πειρασμόν έρχονται,

να λέγεις:

«Και στη κόλασιν να πάω,

σε καλύτερη θέση από σένα θα είμαι!

Δεν φοβάμαι,

διότι εγώ δύνομαι να μετανοήσω και ο Θεός είναι όλος Αγάπη.

Ποτέ,

και δια τίποτα απελπισία».

Μη δέχεσαι θλίψεις.

Μη σκέπτεσαι με λύπην και βαρύνεις τον νουν σου.

Να λέγεις μόνον:

Χριστέ μου, σε παρακαλώ, μη με εγκαταλείψης,

ότι και να σου συμβεί, μη λυπηθείς πολύ, μόνον αυτό να λέγεις:

Χριστέ μου, Συ μη με εγκαταλείψης.

Και νά' χης ηρεμία,γαλήνη εις την ψυχήν σου...

Aπολαύσετε την πνευματική ζωή.
Δεν υπάρχει τίποτε γλυκύτερο απ’ αυτήν.
Ό αγών είναι σκληρός,είναι γλυκός, όπως οί στέφανοι.
Δριμύς ό χειμών, γλυκύς ό παράδεισος.
Στα πνευματικά είναι ανοιχτή ή καρδία: αγάπη, χαρά.
Την χαρά πού παίρνουμε εμείς από τα πνευματικά,
δε την νοιώθει ο διάβολος,
γι’αυτό μας ζηλεύει, μας φθονεί και μας στήνει παγίδες και λυπούμεθα και πέφτουμε.
Πρέπει να αγωνισθούμε,
γιατί χωρίς αγώνα δεν αποκτούμαι αρετή.
Και να ξέρετε, αν εύκολα αποκτήσετε, εύκολα θα χάσετε.
Ενώ αν με δυσκολία,
με κόπο και αγώνα αποκτήσετε, δύσκολα θα χάσετε.
Να προσπαθείς και να προοδεύεις εις τα Πνευματικά.
Το Πνεύμα να υψωθεί.
Ο νους από όλα τα άλλα,απαρηγόρητος είναι.
Τα πνευματικά δίδουν χαρά και δύναμιν.

Και να γνωρίζεις, όλα, απόφασις και ζήλος είναι. Αγάπησε πολύ τον Χριστό μας. Αγάπα και τους ανθρώπους,αλλά με προσοχή, ώστε ή αγάπη αύτη να μη θίξει, να μη λιγοστεύει την αγάπη σου προς τον Θεόν. Είναι όμορφη ή πνευματική ζωή. Όταν λίγο την γευθείς, θα σ’ αρέσει πολύ και τότε δεν βρίσκεις ευχαρίστηση σε άλλα,όπως πριν. Να έχετε χαρά. Ή χαρά και ή λύπη ας σας είναι φιλοξενούμενες, όχι όμως ή απελπισία. Της απελπισίας να της κλείνετε την πόρτα! Ό Χριστιανός δεν πρέπει, ούτε δειλός να είναι, ούτε απελπισία να έχει. Στην εργασία ή στο καθήκον σου, με χαρά να πηγαίνεις, με χαρά να φεύγεις! Προσπάθησε να είσαι απαθής. Κανένα μη λυπήσεις,για τίποτα μη λυπηθείς. Νουν να έχεις και νουν να μη έχεις. Γλώσσα να έχεις και γλώσσα να μη έχεις. 

Μάτια να έχεις και μάτια να μη έχεις. Αυτιά να έχεις και αυτιά να μη έχεις. Με καταλαβαίνεις; Το σπίτι έχει παράθυρα,πόρτες κλπ. Δια ν’ασφαλισθώμεν,τα κλείνωμεν.Έτσι λοιπόν, δια ν’ ασφαλισθώμεν, δια να διατηρήσωμεν την υγεία της ψυχής, πρέπει να προσέχωμεν τάς αισθήσεις. Ή κάθε ημέρα να προσέχετε πώς θα περάσει. Το μέλλον σας, αναθέσατε το εις την θεία Πρόνοια! θα βοηθήσει ό Θεός! Ότι είναι θέλημα Θεού και δια την σωτηρίαν μας θα γίνει. Μη σκέπτεστε δηλαδή και βάζετε εις τον νουν σας βάρος δια το μέλλον. Είναι σοφός ό άνθρωπος ό οποίος πιστεύει, αγαπά τον Θεόν και υπομένει. Μη ανησυχείτε δια το μέλλον σας. Αναθέσατε το εις την Θείον Πρόνοια. Μη σκέπτεστε και βάζετε βάρος στο κεφάλι σας. Δεσμεύετε την διάνοια σας με την αγάπη του Θεού. 

Τον Θεόν να θεωρείται πώς είναι εμπρός σας και να του λέτε τα παράπονα σας. Και οι δοκιμασίες κάνουν καλό. Μη φοβηθείς. Ό Χριστός μας σαράντα μέρες αγωνίσθηκε στην έρημον, αλλά έπειτα Άγγελοι τον υπηρετούσαν. Είναι πολύ στοργικός ο Χριστός μας. Συχνά, για ωφέλειά μας, επιτρέπει και δυνατή λύπην. Για λίγο νοιώθουμε πώς μας εγκατέλειψε, αλλά μετά επειδή λυπάται, μας αγαπά,μας πνίγει το έλεος Του η στοργή Του. Μη φοβηθείς ποτέ, μόνον αγάπα τον Χριστό μας.Όταν σου προσφέρουν κάτι, να το παίρνεις γιατί αν αρνείσαι, εμποδίζεις την χάριν από τον δίδοντα και όταν το παίρνεις, ταπείνωσιν δείχνεις. Εκείνος πού δίδει παίρνει χάριν. Μη λες όχι. Και αν σου δίδουν κάτι πού εσύ δεν έχεις, το κρατάς. Αν σου δίδουν κάτι πού το έχεις, δίδεις εις τον μη έχοντα. Μη λέτε πολλά. Κρατήστε την γλώσσαν. Αγαπήστε την σιωπή. Αν την συνηθίσετε, μετά δεν θα θέλετε να ομιλείτε. Τόσον είναι όμορφη ή σιωπή. Να είσθε επιμελείς σε ότι κάνετε. 

Εγώ αγαπούσα και έδιδα επιμέλεια από μικρός σε όλα. Από ένδεκα χρονών, ακόμα θυμούμαι το μάθημα. Ό «πόλεμος» δεν άρχεται μόνος του,δηλαδή, εάν δεν δώσουμε εμείς αιτία. Φταίνε τα πάθη μας πού τα αφήνουμε και δεν τα πολεμάμε. Αφού δεν αποφεύγουμε τις αιτίες, δεν μπορεί, θά΄ρθη πόλεμος. Πρόσεχε πολύ τον νου σου. Μη τον βαρύνεις με λύπην ή άσκοπα προβλήματα και άλλα πολλά. Το νερό, όταν είναι καθαρό και ήσυχο, βλέπεις μέσα εις τον βυθόν του και την καρφίτσα. Έτσι είναι και ο νους. Πρέπει να μαθαίνεις τις πανουργίες του πειρασμού δια να γλιτώσεις, δια να μη δύναται να σε βλάψει. Και προσοχή: Όταν δεν μπορεί να μας ρίξει στις πράξεις, μας ρίχνει με τους λογισμούς. Προσπαθεί να ρίχνει τον άνθρωπον και μετά του φέρνει ελεγκτικούς λογισμούς, δια να τον ρίξει στην απελπισία. Να τα γνωρίζεις αυτά. Ποτέ, το τονίζω, να μη δεχθείς απελπισίαν και δια τίποτε. Και εις τους λογισμούς που από τον πειρασμόν έρχονται,να λέγεις: «Και στη κόλασιν να πάω, σε καλύτερη θέση από σένα θα είμαι! 

Δεν φοβάμαι,διότι εγώ δύνομαι να μετανοήσω και ο Θεός είναι όλος Αγάπη. Ποτέ,και δια τίποτα απελπισία». Μη δέχεσαι θλίψεις. Μη σκέπτεσαι με λύπην και βαρύνεις τον νουν σου. Να λέγεις μόνον: Χριστέ μου, σε παρακαλώ,μη με εγκαταλείψης, ότι και να σου συμβεί,μη λυπηθείς πολύ, μόνον αυτό να λέγεις: Χριστέ μου, Σύ μη με εγκαταλείψης. Και νάχης ηρεμία,γαλήνη εις την ψυχήν σου. Ούτε ή χαρά, ούτε ή λύπη να μη σε κυριέψουν. Ό Σολομών ζήτησε από τον Θεόν σοφία και όμως έπεσε. Εσύ μη ζηλέψεις ούτε την σοφία, αλλά ζήλεψε και ζήτησε από τον Χριστό μας, Πίστιν και αγάπην σε εκείνον. Πρόσεχε μην αποκτήσεις συνήθειαν κακήν, διότι ή συνήθεια γίνεται δευτέρα φύσις. Το πείσμα είναι ελάττωμα, αλλά συχνά είναι και άγιο. Είναι και το καλό πείσμα. Αν δε έχει κανείς πείσμα, και οι δυσκολίαι, που θα συναντήσει θα τον κάμψουν, θα του φέρουν φόβον και δειλία. Το πείσμα το καλό, την δυνατή θέλησιν προσπάθησε ν’αποκτήσεις. Από την ζωήν μη περιμένεις όλο χαρές. Είναι περισσότερον ακανθόσπαρτος, παρά ανθόσπαρτος ο βίος του ανθρώπου. Να είμαστε πρόθυμοι να υποφέρουμε. 

Να αγαπούμε και την κακοπέραση: λίγο φαγητό, λίγο ύπνο κλπ. Εγώ πολλά πέρασα. Και πείνασα και έξω στα δέντρα κοιμήθηκα. Δόξα τω θεώ για όλα αυτά, λύπη δεν είχα. Ό Θεός δεν δείχνει μόνον πολλήν άγάπην, αλλά μεγάλην στοργή. Με λίγη καλήν προαίρεσιν που δεικνύομε, μας συντρέχει,μας βοηθά. Με λίγη μετάνοιαν, συντριβήν κλπ μας συγχωρεί πολλά αμαρτήματα. Ποταμός το έλεός Του. Να λες στον Χριστό μας: Σ’ αγαπώ Κύριε, Σ’ αγαπώ, διότι είσαι Αγάπη. Ποίον είναι πιο δυνατό: το νερό ή η φωτιά; Το νερό Γέροντα.'Οχι. Χίλια κιλά κάρβουνα αναμμένα, τα σβήνει ένας τενεκές νερό; Δυο κιλά κάρβουνα δεν τα σβήνουν δέκα τενεκέδες νερό; Ούτε το ένα λοιπόν, ούτε το άλλο, αλλά ή ποσότης! Ναι, η ποσότης έχει την δύναμιν.

 

Αύξησε τα πνευματικά δια να νικήσωμεν.
Δεν θα σωθούν μόνον όσοι πηγαίνουν εις την Μονήν,
άλλα όσοι αγωνίζονται σωστά.
Πάντως,
υψηλότερο από τον χορόν των παρθένων δεν υπάρχει.
Όπου και να πας,
υπάρχει και το φως, υπάρχει και το σκότος.
Από σένα εξαρτάται τι θα διαλέξης,τι θα ακολουθήσεις.
Ό,τι βλάπτει, μη δίδεις σημασία,
ό,τι ωφελεί πνευματικά, ακολούθησε.
Προσπάθησε, επιμέλεια χρειάζεται και ζήλος.
Για ότι βλάπτει, αδιάφορος να είσαι!
Αν δεν πάρουμε απόφασιν θανάτου,
το πνευματικόν μέρος δεν εκτελείται!...

Αναδημοσίευση από το βιβλίο της Σωτηρίας Νούση
''Ὁ Γέρων Ιερώνυμος της Αίγινας (1883-1966)''
Ζ’έκδοση, Φεβρουάριος 2010
εκδόσεις Ἑπτάλοφος
Τίτλος και επιμέλεια κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Όσιος Ιερώνυμος Αιγίνης