 |
Άγιος Γλυκέριος ο νέος Ομολογητής της Ρουμανίας(1891 - 1985) |
Ο σύγχρονος Άγος Γλυκέριος ο Ομολογητής της Ρουμανίας
ανήκει στον χορό των Αγίων,
που αντιστάθηκαν στην Ημερολογιακή Καινοτομία, φυλακίστηκε και βασανίστηκε άγρια
από τα πολιτικά καθεστώτα της χώρας, συνεργούσης και αυτής της επισήμου Ρουμανικής εκκλησίας.
Επί τη ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου
''Οι κατά Θεόν αγώνες και τα θαυμαστά παλαίσματα του Ομολογητού Ιεράρχου Αγίου Γλυκερίου εν Ρουμανία (1891-1985)''
από τον θεοφιλέστατο Επίσκοπο Γαρδικίου κ. Κλήμεντα της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών,
προβαίνουμε σε συνεχείς, αποσπασματικές αναρτήσεις από το εν λόγω βιβλίο.
Μέσα από αυτό αναδύεται η εικόνα ενός επίκαιρου Ομολογητή της Πατερικής Παράδοσης,
που εκδιωγμένος επί χρόνια στις οπές της γης και στις φυλακές ενός ''Καίσαρα,''
κατέστησε σ' εμάς εμφανές,
πως οι καρποί των πνευματικών αθλήσεων ''κόποις και βασάνοις κτώνται.''
Και, όπως γράφει και ο συγγραφέας του βιβλίου:
''Ουσιαστικά προβαίνουμε σε μια διακριτική ''ξενάγηση'' στον ανθώνα
μιας εκπληκτικής μαρτυρίας,
η οποία περιέχει πληθύν οδυνηρών,αλλά και ενδόξων θαυμαστών στοιχείων και περιστατικών.''
Η ευχή και ευλογία του εν Αγίοις Πατρός ημών Γλυκερίου εκ Ρουμανίας του Ομολογητή
είη μετά πάντων ημών!
Γ. Δ. Δ.
''Ενώπον αυτής της δυσάρεστου και συνάμα τραγικής καταστάσεως, ο ευλαβής και ζηλωτής Ιερομόναχος π. Γλυκέριος δεν ήταν δυνατόν να παραμείνει αδρανής. Ο Άγιος, ως Δικαίος και Πνευματικός στην Σκήτη της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου, μαζί με την αδελφότητα των δώδεκα μοναχών του, δεν εφήρμοσαν την ημερολογιακή Καινοτομία και άρχισαν να ερευνούν το θέμα για την καλύτερη ενημερωσή τους.
Τότε ανέγνωσαν σχετική επιστολή κατά της Καινοτομίας του Αγιορείτου Μοναχού Αρσενίου Κοττέα, ο οποίος μάλιστα είχε επισκεφθεί την Σκήτη της Αγίας Σκέπης μαζί με τον αντιδράσαντα στις αποφάσεις του λεγόμενου ''Πανορθοδόξου Συνεδρίου'' της Κων/πολεως του 1923, τότε Επίσκοπο Μπουκοβίνας Βησσαρίωνα.
Όταν μάλιστα, περί τα τέλη του 1925, οι Πατέρες της Σκήτης έμαθαν για τον επικείμενο εορτασμό του Πάσχα του 1926 μαζί με τους Λατίνους, σύμφωνα με το Δυτικό Πασχάλιο, κατά προφανή παράβασιν της όλης Συνοδικής και Κανονικής Παραδόσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας επί του θέματος τούτου, εξανέστησαν και αποφάσισαν να εκφράσουν ανοικτά πλέον την αντίθεσή τους στις Μοναστηριακές αρχές.
Για τον λόγο τούτο, μετέβησαν στον Ηγούμενο της Μονής Νεάμτς Νικόδημο, μετέπειτα Πατριάρχη Ρουμανίας, ο οποίος όμως επρότεινε στον π. Γλυκέριο να αποδεχθεί την Καινοτομία και να τοποθετηθεί Ηγούμενος σε μια μεγαλύτερη Σκήτη της Μονής.
Ο Άγιος με τους συμμοναστάς του αρνήθηκαν αποφασιστικά την πρόταση και αντιλήφθηκαν,μαζί και με ορισμένους άλλους μοναχούς των Μονών Νεάμτς και Συχάστρια, ότι θα έπρεπε αναπόφευκτα να καταφύγουν και αυτοί στα όρη,για να διαφυλλάξουν την συνειδησή τους αμόλυντη.
Έτσι, αυτός και ο συνασκητής του π. Δαυίδ,έφθασαν σε ορεινή περιοχή πλησίον της Σκήτης της Σίχλα στις 18.11.1925, έκτισαν μία κρυπτή Καλύβη και έμειναν τον χειμώνα σε αυτήν, διάγοντες βίον ερημητικόν, τρεφόμενοι με μανιτάρια και λαχανικά, επιδεικνύοντες υπομονή στις στερήσεις,αλλά και δεχόμενοι αισθητή την Θεία Ευλογία.
Την Άνοιξη του 1926 έκτισαν άλλη Καλύβη μεγαλύτερη. Είχε τρία δωμάτια, ένα από τα οποία χρησιμοποιούσαν ως Παρεκκλήσιο για τις Ακολουθίες τους.
Λίγο καιρό αργότερα, συνενώθηκαν μαζί τους και τρεις έτεροι Μοναχοί, αδελφοί κατά σάρκα από την Σκήτη της Συνχάστρια, οι οποίοι έκτισαν επίσης Καλύβες. Ο π. Γλυκέριος μάζευε μανιτάρια και τα αντάλλασσε με ψωμί για τις ανάγκες του ασκητικού τους σαρκίου,
η δε τροφή της ψυχής τους ήταν η ανελλιπής και επιμελής τέλεσις των ιερών Ακολουθιών, με λύχνους και κεριά, και η επιμονή στην Προσευχή. Τους ερημίτες ευχαριστούσε ιδιαίτερα το κελάιδισμα των πουλιών του δάσους και κάποτε συναντούσαν άγρια θηρία, τα οποία όμως δεν τους έβλαψαν ποτέ.
Ένα βράδυ στην ερημιά, ο π. Γλυκέριος αισθάνθηκε πνευματική ανησυχία. Μετά την εκτενή νυκτερινή προσευχή του, κατελήφθη από επίμονους λογισμούς:
''Πώς είναι δυνατόν,'' σκεπτόταν,''στην χώρα μας, που υπάρχουν τόσοι Κληρικοί με ανώτερη θεολογική μόρφωση, ως και μεγάλος αριθμός διανοουμένων, να εγκαταλείπουν το Πάτριο Ημερολόγιο, το οποίο μας κληροδοτήθηκε από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας, που το είχαν τιμήσει από παλαιά; Μήπως πρέπει να το εγκαταλείψω και εγώ και να είμαι με τους άλλους;
Μήπως διαπράττω σφάλμα ενώπιον του Θεού,που δεν το αλλάζω; Αργότερα,είδε το εξής όραμα: Από την Δύση εμφανίσθηκε ένα μαύρο σύννεφο. Προσπαθούσε να καλύψει όλον τον κόσμο και κατευθυνόταν με ταχύτητα προς την Ανατολή, βρυχόμενο σαν τέρας.
Ενωπιόν του σχηματίσθηκε ένας δυνατός ανεμοστρόβιλος που περιβαλλόταν από μια αλυσίδα μαύρη σαν την πίσσα, επί της οποίας εμφανίσθηκαν μαύροι σταυροί. Ήταν φρικιαστικό! Όμως, από την Ανατολή φάνηκε ένα λευκό σύννεφο,σαν το χιόνι, το οποίο έλαμπε σαν χρυσός. Προ αυτού ήταν μια αλυσίδα από χρυσό, από την οποία κρεμόντουσαν χρυσοί σταυροί.
Τότε εμφανίσθηκε ένας χορός Ιεραρχών με χρυσά άμφια, οι οποίοι εβάδιζαν προς το μαύρο σύννεφο. Σε κάποιο σημείο, τα δυο σύννεφα συγκρούσθηκαν και το μαύρο σύννεφο κατέπεσε. Και στην θέση του εμφανίσθηκε μια θάλασσα με νερό που καταπόντισε την γη...
Στα κύματα της θαλάσσης ο π. Γλυκέριος έπλεε μόνος, κολυμβώντας και παλεύοντας με τεράστια κύματα. Τον κατέλαβε απελπισία και άρχισε να κλαίει γοερά. Τότε, του φάνηκε, ότι εμφανίσθηκε ενωπιόν του ένας Μοναχός.
Εβάδιζε επί των κυμάτων της θαλάσσης και ομοίαζε προς τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και το πρόσωπό του έλαμπε σαν τον ήλιο! Όταν έφθασε κοντά του, ο π. Γλυκέριος, ο οποίος ήταν βυθισμένος στο νερό μέχρι τις μασχάλες, ασπάσθηκε τους Πόδας Του.
Ο ''Μοναχός'' έσκυψε και έλαβε τον π. Γλυκέριο από το χέρι και του είπε: ''Όταν βλέπεις όλα αυτά, πήγαινε και πες στον κόσμο, ότι το τέλος είναι κοντά!'' και αμέσως εξαφανίσθηκε μαζί με την θάλασσα!...''
Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου