ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Εδώ και εβδομάδες, την πόρτα
παραμονεύουν τα βλέφαρά του,
το σώμα μες στην κλίνη του χαμένο,
η καρδιά του ψάχνει,στην πόρτα κρεμασμένη,
κανείς δε χτύπησε την πόρτα
ποθεί να δακρύσει
πόσο ευγενικό το κλάμα και πολύτιμο,
στο ποτάμι του ένα καράβι
τους αγαπημένους μου κουβαλάει.


Άλι Άχμαντ Σαίντ
Κορυφαίος χριστιανός ποιητής της Συρίας

Οι Γάλλοι θρηνούν τραγωδιακά τα τοξικά απόβλητα της Νέας Εποχής,

το απαχθές σενάριο της play station Τρομοκρατίας σε εφαρμογή για mobile προσκυνημένους και ανείπωπτους πολίτες.

Το ακριβοθώρητο σύνθημα του παγκόσμιου,σιωνιστικού παρακράτους 

''Τρομοκρατείστε με την Τρομοκρατία''

 επενδύει με αρχοντικά γαλαντόμικη διάθεση στον Φόβο και την Αντοχή 

του σύγχρονου, πολιορκούμενου πολίτη.

Ακόμα και η λέξη Πολίτης που ακούγεται όλο και περισσότερο από τα ευρωπαικά, ανιόντα καθεστώτα,

σε αντίθεση από την λέξη Άνθρωπος δηλώνει το άλογο αυτονόητο του εκφασισμού

 των ελεγχόμενων, υποταγμένων συνειδήσεων:

ο γήινος άνθρωπος μεταλλάσεται σε κωδικοποιημένο νούμερο της Microsoft,

σε καθεστωτικά φρουρούμενο Πολίτη,

σε μια εκμοντερνισμένη εκδοχή του ευρωπαίου Δούλου.

Ήταν τόσο ανείπωτα, παρά φύσιν αστεισμός να ακούς το εσπευσμένο διάγγελμα Ομπάμα για την εκατόμβη των νεκρών του Παρισιού, όσο το να βλέπεις τα αναίμακτα, κροκοδείλια δάκρυα του Τζωρτζ Μπους για τους θυσιαζόμενους Αμερικανούς των περίφημων Δίδυμων Πύργων. Τότε, που οι ΗΠΑ με την ''νομιμοποιημένη'' αφορμή της ισλαμικής τρομοκρατίας μεταβλήθηκαν-στρατηγικά-τεχνιέντως σε αστυνομοκρατούμενη ηγεμονία με την ψήφιση του νόμου Patriot Act, με την ''κατ' ανάγκην'' επέμβαση σε Ιράν και Αφγανιστάν και την μετατροπή σε μια νύχτα του Μπιλ Λάντεν από επιστήθιο φίλο σε δεινό και μονοσήμαντο εχθρό!

Γιατί το Παρίσι; Γιατι ο μακιαβελικός αντίκτυπος μιας πάνδημης, γενικευμένης, ''επικής'' τρομολαγνείας ανά τον κόσμο θα είχε περισσότερη ισχύ στην Γαλλία απ΄ότι στο Δουβλίνο. Γιατι οι Γάλλοι είχαν και την προηγούμενη αιτία για οργισμένη ''αντεκδίκηση'', εκείνη της προκλητικά αυτοδιαφημιζόμενης, σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo. Γιατι ο Γαλλογερμανικός ευρωπαικός άξονας χρειάζεται ανεπιφύλακτα μια κυοφορούμενη, παγκόσμια συμπάθεια, αφού έχει ξεπέσει ιταμά στα μάτια των κατοχικών πληβείων. Τέλος, γιατι το ισλαμικό χαλιφάτο -επιχορηγούμενος συνδαιτημώνας της αμερικανικής ηγεμονίας- έχει χρείαν ανάκτησης των δεδουλευμένων, μετά από την καθ΄όλα συντριπτική επέλαση της ρώσικης αρκούδας.

Ο θάνατος- πού΄ναι οι κάργες στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια- της πόλης του Φωτός επιδοτήθηκε εφάπαξ από τους διεθνείς οργανισμούς και τις παγκόσμιες ενώσεις, κοστολογήθηκε αρχοντικά στα επιχειρησιακά χρηματιστήρια της wall street και διατέθηκε τυποποιημένος με μεγάλη ημερομηνία σήψης. Οι σύγχρονες Δημοκρατίες της Ευρώπης -οι τρανές- δεν είναι τίποτ΄άλλο από αποικιακά στρατόπεδα συγκέντρωσης αιθεροβαμμόντων δούλων, αιμοδιψείς, θαλασσόλυκοι κουρσάροι που, αφού απομύζησαν τον πλούτο της Αφρικής για να διατηρούνται φρέσκιες,πούλησαν τζάμπα πολιτισμό σε fun του ευρωπαικού ονείρου.

Ο πολιτισμός που διατέθηκε είναι ο χειραγωγισμός που επιλέχθηκε, χτισμένος αιώνες τώρα πάνω στα διαμελισμένα πτώματα των ιθαγενών κτιτόρων, που έπεσαν άδοξα από τις πειρατικές φρεγάτες του William Kidd και του κοκκινογένη Μπαρμπαρόσα. Οι νεκροί του Παρισιού -δεν είναι τίποτ΄άλλο- για τους απεργάζοντες διακινητές του Φόβου, από ''παράπλευρες απώλειες'', όπως τόσο κυνικά και ειδεχθέστατα είχε ομολογήσει κάποτε ο Δημήτρης Κουφοντίνας, αυτός ο διαβαθμισμένος πρακτορίσκος των παρακρατικών αρχών ανασφαλείας.

Επιπλέον γίνεται πασιφανές έκδηλη η κατασκευασμένη -όσο και συσκευασμένη στην τιμή του ενός- ισλαμική τρομοκρατία, που μισθοδοτήθηκε με μυρωδάτα, αμερικάνικα δολάρια, για να πουληθεί αργότερα σε ρώσικα, υποβαθμισμένα ρούβλια. Το χαλιφάτο -που στρατολογεί αφιδώς νεόκοπους τρόφιμους δημόσιων ψυχιατρείων-είναι η καλύτερη αιτία παγκόσμιου πολέμου, η ιδανική αφορμή εφαρμογής της πολιτείας του Αντιχρίστου. Ο κόσμος μαντρώνεται διεθνώς σε μαντεμένια στάνη και περιμένει -έτσι απλά- τον επίχειρο τσοπάνο.

Κεντρική Ιδέα: Όσο θα υπάρχουν φυλακές,

θα υπάρχουν και παραθύρια για να μπαίνει ήλιος.

Η πνευματική ελευθερία του αγωνιζομένου χριστιανού δεν υφαρπάζεται,

δεν κονιορτοποιείται και δεν εκμηδενίζεται από κανένα συστηματικό καθεστώς 

και καμμιά επελαύνουσα, ανοική ηγεμονία.

H αυθεντικά βιώσιμη ελευθερία του ανθρώπου διηθείται αποκλειστικά 

μέσα από την ασκητική της Πίστης 

και την παρακλητική της Προσευχής.

Ο Χριστιανός είναι αναμμένη λαμπάδα που σιγοκαίει ολημερίς και το φυτίλι του 

θα σβήσει μόνο, όταν μετατρέπεται σε θεατρικά ιλαρό θεατή των όλων,

σε απόκοσμο relax παρατηρητή των γεγονότων.

Η βιωματική λατρεία των μυστηρίων του Θεού θα φέρει το έλεος στον κόσμο,

ο πόλεμος προπορεύεται μπροστά μας,

ιδού η ευκαιρία για τους κραταιούς αθλητές Κυρίου να τον μετατρέψουν 

σε πανηγύρι πνευματικής χαράς και ορθόδοξης,

αιματηρής ομολογίας!

Εύχεσθε!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος