ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΦΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΩΝ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΑΘΕΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ ΤΟΥΤΟΥ

 Ειπώθηκε καθώς αυτός ετοιμαζόταν να εκδημήσει από του σώματος. 

''...Και τώρα θα μιλήσω 

με πόνο καρδιάς περί των ψευδοπροφητών και ψευδοδιδασκάλων και των άθεων αιρετικών,

 για τους οποίους ο Παύλος έλεγε, «Πονηροί άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον,

 πλανώντες και πλανώμενοι» (Β' Τιμ 3.13), και για τους οποίους πολλές φορές σας μίλησα ήδη...''

Οδυνηρός ο λόγος, καθώς είναι και ο τελευταίος, όπως μου έχει δηλωθεί, αλλά και γεμάτος πολλή χαρά. Από την μια είναι οδυνηρός, διότι δεν θα σας ξαναμιλήσω. Από την άλλη είναι γεμάτος χαρά, διότι έφθασε ο καιρός ν' αναχωρήσω και να βρεθώ με τον Χριστό και όπως είπε ο Κύριος, «Ούκέτι λαλήσω μεθ' ύμών» (Ιωαν. 14.30). Και τώρα θα μιλήσω με πόνο καρδιάς περί των ψευδοπροφητών και ψευδοδιδασκάλων και των άθεων αιρετικών, για τους οποίους ο Παύλος έλεγε, «Πονηροί άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι» (Β' Τιμ 3.13), και για τους οποίους πολλές φορές σας μίλησα ήδη. 

Διότι πολλές ομιλίες έκανα με την χάρη του Χριστού, όπως πολύ καλά γνωρίζετε εσείς που αγαπάτε το Θεό. Σχεδόν σε κάθε ομιλία αναφερθήκαμε σ' αυτούς, αν θυμάστε τα όσα είπαμε χθες. Γνωρίζω ότι θυμάστε και μάλιστα όσοι είστε φιλόπονοι και αγαπάτε την Γραφή και τον Χριστό. Διότι αυτός που αγαπά να διαβάζει την Γραφή δίκαια θα μπορούσε να ονομαστεί και φιλόχριστος, σύμφωνα με αυτό που ειπώθηκε από τον Δεσπότη, ότι «Ο αγαπών με, τους λόγους μου τηρεί» (Ιωαν. 4.14: ο μή αγαπών με τούς λόγους μου ου τηρεί), «Ο αγαπών με, αγαπηθήσεται ύπο του Πατρός μου» (Ιωαν. 14.21), «Ο αγαπών με, εν τω νόμω μελετήσει ημέρας καί νυκτός» (Ψαλμ 1.2), δηλ. το Ευαγγέλιο και τις λοιπές Γραφές. 

Αυτού του είδους ο άνθρωπος έχει ανεξάλειπτη την μνήμη του Θεού στην καρδιά του, διότι περιμένοντας Αυτόν να επανέλθει εκ των ουρανών, πάντα φροντίζει να είναι έτοιμος όταν θα έρθει η ώρα της παρουσίας Του. Έχοντας πάντα ανά χείρας τα ιερά βιβλία, δεν ξεχνά εκείνα τα φοβερά βιβλία, για τα οποία έχει γραφεί, «Κριτήριον έκάθισε, και βίβλοι ήνεώχθησαν» (Δαν. 7.10). Βλέπε πόσο κέρδος είναι να ερευνά κανείς τις Γραφές, όπως πολλές φορές ακούσατε. Τι λέμε λοιπόν; Ότι τίποτα δεν παρέλειψε και δεν παρασιώπησε η Γραφή από όσα είναι συμφέροντα, αλλά παντού φωνάζει δια των προφητών και αποστόλων και μαρτυρεί από πριν και προσπαθεί να προειδοποιήσει και να εξασφαλίσει τον καθένα, ως μητέρα φιλότεκνος που αγαπά τα παιδιά της. 

Επίσης αναφέρεται στα περασμένα, στα παρόντα και στα μέλλοντα, χωρίς να παραβλέπει τίποτα, όπως ειπώθηκε, από αυτά που μας συμφέρουν. Και τούτο χωρίς να μιλά στα κρυφά, χωρίς να ψιθυρίζει, αλλά παντού φωνάζει με πόνο και δύναμη, δια μέσω του νόμου, των προφητών και των αποστόλων και αυτού του ίδιου του Δεσπότη. Δια μέσω του Ησαΐα του προφήτη λέγει, «Αναβόησον εν ίσχύϊ, και μη φείση, ως σάλπιγγα ύψωσον την φωνήν σου» (Ησ. 58.1) και πάλι λέγει, «Επ' όρος υψηλόν ανάβηθι ο ευαγγελιζόμενος Σιών» (Ησ. 40.9), και παρακάτω λέγει, «Υψώσατε, μη φοβείσθε» (Ησ. 40.9). Πάλι ο Δαβίδ λέγει, «Εκοπίασα κράζων, εβραγχίασεν ο λάρυγξ μου» (Ψαλμ. 68.4). Ο Ιωάννης ο Θεολόγος στην Καθολική επιστολή του λέγει, «Βλέπετε εαυτούς» (Β' Ιωάν. 1.8). 

Ο Παύλος; «Βλέπετε πως περιπατείτε» (Εφ. 5.15). Ο Κύριος, «Εγώ παρρησία έλάλησα τω κόσμω, και έν κρυπτω έλάλησα ούδέν» (Ιωαν. 18.20). Και αλλού ο Ευαγγελιστής γι' Αυτόν λέει, ότι «Έστηκε, και εκραξεν λέγων· Εάν τις δίψα, έρχέσθω πρός με, και πινέτω» (Ιωαν. 7.37). Βλέπεις με πόσο αγώνα, με πόση σπουδή, πως κράζει με παρρησία και κανείς δεν μπορεί να μπει στο βαθύτερο νόημα; Και πάλι ο μακάριος Παύλος λέγει, «Βλέπετε τους κύνας, βλέπετε τους κακούς έργάτας. Βλέπετε την κατατομήν. Βλέπετε πως περιπατείτε, ότι αί ήμέραι πονηραί είσι» (Φιλ. 3.2). 

Και ο Ιωάννης, «Βλέπετε εαυτούς, ίνα μη άπολέσητε α ειργάσασθε, ότι πολλοι πλάνοι εξηλθον είς τον κόσμον» (Β' Ιωάν. 1.8). Και πολλά παρόμοια υπάρχουν στις θείες γραφές της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, που βοούν για να μας αφυπνίσουν από την ραθυμία μας. Εμείς όμως πράττουμε τα αντίθετα, όπως είπε και ο προφήτης Ησαΐας, ότι «Τοις ωσίν αύτων βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αύτων εκάμμυσαν» (Ησ. 6.10). Είναι να θαυμάζει κανείς το πώς, ενώ ακούμε τόσο μεγάλα και τόσα πολλά λόγια, δεν εννοούμε να καταλάβουμε. Γι' αυτό και θα βρεθούμε αναπολόγητοι την ημέρα της εξετάσεως, όταν θα έρθει αυτός που θα ρίξει φως στα κρυμμένα στο σκοτάδι και θα φανερώσει τις επιθυμίες των καρδιών, όταν θα καθίσει στο κριτήριο και θ' ανοίξουν οι βίβλοι, αυτές τις οποίες τώρα εμείς χλευάζουμε όταν τις ακούμε, και δεν παραδεχόμαστε. 

Διότι καθένας από μας παραστράτησε ακολουθώντας το δικό του δρόμο και εγκαταλείποντας την ευθεία οδό, κι έτσι γίναμε όπως ήμασταν εξαρχής, όταν δεν μας καθοδηγούσες, Κύριε. Πραγματικά σε μας εκπληρώθηκε η προφητεία του Δαβίδ, αυτή που λέει, «Και έμίγησαν εν τοις έθνεσι, και έμαθον τά εργα αύτων» (Ψαλμ. 105.35). Γι' αυτό και είμαστε οι τελευταίοι σε όλη τη γη εξαιτίας των αμαρτιών μας και σε μας εκπληρώνονται τα σημεία των εσχάτων καιρών, όπως έχει γραφτεί και οι ποιμένες λύκοι και τα πρόβατα κατασπαραγμένα και λιμός προ των πυλών, όχι λιμός άρτου, ούτε δίψα για νερό, αλλά πείνα ν' ακούσει κανείς λόγο Θεού. 

Κανείς λοιπόν από αυτούς που ελπίζουν στον Κύριο να μην απελπίζεται. 

Μην αθυμείτε, προσβλέποντες πάντοτε σε αυτόν που είπε, ότι «Μεθ' υμών είμι» 

(Ματθ. 28.20).

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος