ΗΛΙΑ ΜΗΝΙΑΤΗ ''ΕΣΤΑΥΡΩΘΗΣ ΔΙ' ΕΜΕ''

Χάριτι Θεού, προβαίνουμε στη μεταφορά στο διαδίκτυο δύο Λόγων του ιεροτάτου Επισκόπου Κερνίτσης και Καλαβρύτων Ηλία Μηνιάτη (1669-1714) στην Αγία και Μεγάλη Παρασκευή, εκ του βιβλίου της Ι. Μ. Τατάρνας Ευρυτανίας ''Εσταυρώθης δι' εμέ''. Ο Επίσκοπος Ηλίας Μηνιάτης δίκαια θεωρήθηκε ο μεγαλύτερος και δεινός ρήτορας κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας και γι΄αυτό τον αποκάλεσαν ''Χρυσόστομο της Τουρκοκρατίας''. Κατά τον μακαριστό Μητροπολίτη π. Αυγουστίνο Καντιώτη, ''ήτο... ο μεγαλύτερος εκκλησιαστικός ρήτωρ της υποδούλου Ελλάδος΄ με δημοσθένειαν ρητορείαν εκήρυξε τα μεγαλεία του Θεού''. Ο λόγος του απλός, λιτός, θερμά καρδιακός και επί ζήλω οθοδοξότατος ''ακουμούσε'' ησύχως στη καρδιά του συμπασχόντος καταπιεσμένου από την Ενετοκρατία ποιμνίου του. Ένα μικρό δείγμα αυτού, που επιλέξαμε: ''Ψυχή του καλού μας Πατρός, του θείου Εσταυρωμένου μας Ιησού, τι λες; "Άφες αυτοίς' ου γαρ οίδασι τι ποιούσι". Πώς; "Άφες αυτοίς". Ναι, γλυκύτατέ μου Ιησού, "άφες αυτοίς" αυτήν την ώρα. Ας δοθή εις όλους συγχώρησις. Ίσως δουν τώρα το σφάλμα τους και διορθωθούν. "Άφες αυτοίς"! Ας έλθη συγχώρησις, λοιπόν, συγχώρησις! Μα ωστόσο ας παύσουν τα βέλη, ας τελειώσουν οι αμαρτίες, ας φανή ένα σημάδι μετανοίας΄ ένας αναστεναγμός΄ ένα δάκρυ! Καρδιά του Ιησού μου, τι λες; "Άφες αυτοίς, Πάτερ". Καρδιά του αμαρτωλού τι αποκρίνεσαι; "Μνήσθητί μου, Κύριε! Μνήσθητί μου όταν έλθης εν τη Βασιλεία σου"! Αμήν''. Ευχόμαστε την ''Καλή Ανάγνωση'' στους αναγνώστες μας, με την προτροπή της εκκίνησης της μετανοίας, της επιδαψίλευσης του Θείου Έρωτος, της αφετηρίας της γλυκητάτης άθλησης στο πνευματικό στίβο της εγκοσμίου ζωής. Σ' αυτό, που όλοι πρέπει να αγωνιζόμαστε, ώστε να λάβουμε ''απολυτήριο'' με ''Διαγωγή -κατά Χριστόν- Κοσμιωτάτη''! Εύχεσθε!

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Λόγος Α'

Εις το Σωτήριον Πάθος

τη Αγία και Μεγάλη Παρασκευή

Μέρος 14ον

Όμως ο Χριστός δεν πέθανε για να κάμη φίλους τους εχθρούς του, για να σώση τους αμαρτωλούς; Αυτοί όμως δεν θέλουν, δεν θέλουν... 

Αμετακίνητοι, σκληροκάρδιοι αμαρτωλοί, αν δεν τον θέλετε για φίλο, έχετέ τον σαν εχθρό. Και εγώ σας παρουσιάζω αυτόν τον εχθρό σας για να εκπληρώσετε την επιθυμία σας!

Ιδέστε τον και χαρήτε, παρηγορηθείτε, χορτάστε! Ιδέστε τον άνδρες, ιδέστε τον γυναίκες, ιδέστε τον ιερείς και λαικοί, άρχοντες και πένητες! Ιδέστε τον όλοι σας τούτον εδώ τον εχθρό σας! Τον θέλετε περισσότερο περιφρονημένο, περισσότερο βασανισμένο από όσο τον βλέπετε;

Εσείς θα έπρεπε να υποστήτε τέτοια πάθη και να μη μπορείτε μ' όλον τούτο να πληρώσετε την θεία δικαιοσύνη, να είσθε ακόμη ένοχοι της αιωνίου κολάσεως! Αυτός έπαθε τα πάντα για να μη πάθετε εσείς τίποτε΄ αυτός ανέλαβε το χρέος σας και το εκπλήρωσε με το δικό του Αίμα΄ πήρε τους υπερήφανους λογισμούς σας με τον ακάνθινο στέφανο΄ πήρε τις βλαστήμιες σας με την γεύσι του όξους και της χολής.

Επήρε τις έχθρες σας με το κέντημα της πλευράς΄ επήρε τις αρπαγές σας με το κάρφωμα των χειρών΄ επήρε τις σαρκικές σας ακαθαρσίες με τις πληγές των μαστιγώσεων΄ επήρε όλο το βάρος των αμαρτιών σας με το ξύλο του Σταυρού. Επήρε τις αμαρτίες, μα δεν κέρδισεν ακόμη τους αμαρτωλούς. Έδειξε τόση αγάπη ώστε να πεθάνη για τους εχθρούς του!

Πόση λοιπόν, είναι η αχαριστία, που οι εχθροί του δεν γίνονται φίλοι του; Αμετανόητοι, σκληροκάρδιοι αμαρτωλοί! Με διαβολική μηχανή οι λαοί της Ιαπωνίας, που είναι έως της σήμερον ειδωλολάτρες, εχθροί θανάσιμοι του Χριστού και των Χριστιανών, στο κατώφλι της πύλης που οδηγεί μέσα στην πόλι εσκάλισαν επάνω σ' ένα  μάρμαρο τον τίμιο Σταυρό.

Έτσι ειδοποιούσαν τους Χριστιανούς, τους οποίους δεν ήθελαν ούτε να ακούνε ούτε να τους βλέπουν, πως αν θέλουν να εισέλθουν στην πόλι τους έπρεπε να πατήσουν πρώτα εκείνον τον Σταυρό.

Γι΄αυτό και δεν τολμά να πάη κανείς σε μια χώρα τόσον ασεβή. Όμως εγώ έχοντας ένθεο ζήλο, θέλω να πάω και να τοποθετήσω κάτω στην πόρτα εκείνης της πόρνης, εκείνης της μοιχαλίδος αυτόν τον Εσταυρωμένο ώστε να μη μπορείτε να εισέλθετε εκεί μέσα, χωρίς πρώτα να τον πατήσετε! Και πατήστε τον!

Όμως σας λέγω΄ ''απ' άρτι όψεσθε τον Υιόν του ανθρώπου καθήμενον εκ δεξιών της Δυνάμεως και ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού''. Θα έρθη καιρός που θα ιδήτε αυτόν τον νεκρό, φοβερό κριτή ζώντων και νεκρών, με δύναμι και δόξα πολλή, κατά την Δευτέρα Παρουσία!

Αυτά τα μάτια δεν θα είναι πάντοτε κλειστά, ούτε αυτά τα χέρια πάντοτε καρφωμένα. Θα έλθη καιρός που θα τα ιδείτε αναμμένα με όλες τις φλόγες της θείας οργής, ταύτα πάνοπλα με όλους τους κεραυνούς της θείας δικαιοσύνης. Αυτό το μαραμένο στόμα που τώρα σιωπά, θα βγάλη βροντώδη φωνή και ελέγχοντας την αχαριστία σας θα σας πη΄ ''πορεύεσθε απ' εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον, το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού''.

Μα πάλιν γνωρίζω, γλυκήτατε Ιησού, πως η αγάπη σου είναι πέλαγος ανεξάντλητο, που όρια δεν έχει! Μεγάλη είναι αληθινά η αχαριστία μας, όμως υπόμεινε ακόμη λίγο με εκείνη την συνηθισμένη σου υπομονή με την οποία υπέμεινες τον Σταυρό! 

Μακροθύμησε και δος μου την άδεια να πω γι' αυτούς τους Χριστιανούς ένα λόγο από το συμπαθέστατό σου στόμα΄ ''Άφες αυτοίς! Δώσε συγχώρησι σε ιερείς και λαικούς, συγχώρησι σε όλους τους αμαρτωλούς.

Αν ως τώρα σου συμπεριφερθήκαμε σαν εχθροί σου, πάλι με την χάρι σου ας γίνουμε φίλοι. Μ' αυτή την ελπίδα ασπαζόμεθα τους αχράντους σου πόδας και σε παρακαλούμε:

Όταν κατεβής από τον Σταυρό, να έλθης να προσηλωθής μέσα στην καρδιά μας, για να είσαι αχώριστος από μας και εδώ στην γη και στην επουράνιο Βασιλεία σου! Αμήν.

Τ Ε Λ Ο Σ

Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ. 

Εκ του βιβλίου ''Εσταυρώθης δι' εμέ'', 

περιέχον ''Δύο Λόγους του Ηλία Μηνιάτη +1717 εις την Αγίαν και Μεγάλην Παρασκευήν'', 

υπό αρχιμανδρίτου Δοσιθέου. 

Έκδοση της ''Ιεράς Μονής Παναγίας Τατάρνης'' Ευρυτανίας, 2013, σελ. 114-116.