Ένα λίαν επίκαιρο και αρκούντως αυθεντικό δοκίμιο του λόγιου Μοναχού και δεινού κήρυκα Κοσμά Φλαμιάτου, που μέσα από την ξενόδουλη ανασύσταση του -εν τη γενέσει του- Ελληνικού Κράτους, την διαβλητή εγκατάσταση της Βαυαροκρατίας, την δόλια, ως και ωφελιμιστική παρείσφρηση της Αγγλογαλλικής δυναστείας και τις πρώτες εμφυλιακές, μισερές ''καρατομήσεις'' αδούλωτων μαρτύρων προσφέρει στον αναγνώστη την γνησιότητα της Πίστης και την αληθινή Φιλοπατρία. Το πηγαίον και η γνησιότητα του λόγου μοιάζει σαν να ''τυπώθηκε'' μόλις τώρα, με διαφορετικούς ή και ίδιους ευρωπαικούς ''εθνοσωτήρες'', τους ίδιους όμως πάντοτε ασύμμαχους ''συμμάχους'', αυτούς άλλωστε, που οριοθέτησαν και τον πολιτικό ''χρωματισμό'' των πρώτων νεότοκων και πολιτικά εξαρτημένων κομμάτων στην Ελλάδα: το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό. Σαν να μην άλλαξε τίποτε. Ραγιαδισμός, υποτακτικότητα και δουλοφροσύνη υπό τον σκιερό ''μανδύα'' του Εθνικού Συντάγματος και της εγκατεστημένης Βασιλείας, που εισήγαγαν στους απονήρευτους Ρωμιούς, ξένα ήθη και νοσηρές, ''διαφωτιστικές'' διδαχές, ώστε να αναγκάσουν ακόμη και αυτόν τον Μακρυγιάννη να γράψει στη διαθήκη του, μιλώντας για ''απατεώνες της πατρίδας του''! Και όπως έγραψε και ο καθηγητής Αλέξιος Παναγόπουλος στο βιβλίο του ''ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ'': ''Οι ''ψευτοδιαφωτιστές'', που φραγκεμένοι δίδασκαν το πνεύμα της εσπερίας, αναγκάζουν τους πρωτομάρτυρες να καταγγείλουν δημόσια τους ηθικούς αυτουργούς, που κρύβονταν πίσω από τις ύποπτες αναθεωρήσεις του περιβάλλοντος του ρωμαιοκαθολικού Βασιλέα της προτεστάντισσας Βασίλισσας και του ανθέλληνα αντιβασιλέα Μάουερ''. Εύχεσθε!
Ένα λίαν επίκαιρο και αρκούντως αυθεντικό δοκίμιο του λόγιου Μοναχού και δεινού κήρυκα Κοσμά Φλαμιάτου, που μέσα από την ξενόδουλη ανασύσταση του -εν τη γενέσει του- Ελληνικού Κράτους, την διαβλητή εγκατάσταση της Βαυαροκρατίας, την δόλια, ως και ωφελιμιστική παρείσφρηση της Αγγλογαλλικής δυναστείας και τις πρώτες εμφυλιακές, μισερές ''καρατομήσεις'' αδούλωτων μαρτύρων προσφέρει στον αναγνώστη την γνησιότητα της Πίστης και την αληθινή Φιλοπατρία. Το πηγαίον και η γνησιότητα του λόγου μοιάζει σαν να ''τυπώθηκε'' μόλις τώρα, με διαφορετικούς ή και ίδιους ευρωπαικούς ''εθνοσωτήρες'', τους ίδιους όμως πάντοτε ασύμμαχους ''συμμάχους'', αυτούς άλλωστε, που οριοθέτησαν και τον πολιτικό ''χρωματισμό'' των πρώτων νεότοκων και πολιτικά εξαρτημένων κομμάτων στην Ελλάδα: το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό. Σαν να μην άλλαξε τίποτε. Ραγιαδισμός, υποτακτικότητα και δουλοφροσύνη υπό τον σκιερό ''μανδύα'' του Εθνικού Συντάγματος και της εγκατεστημένης Βασιλείας, που εισήγαγαν στους απονήρευτους Ρωμιούς, ξένα ήθη και νοσηρές, ''διαφωτιστικές'' διδαχές, ώστε να αναγκάσουν ακόμη και αυτόν τον Μακρυγιάννη να γράψει στη διαθήκη του, μιλώντας για ''απατεώνες της πατρίδας του''! Και όπως έγραψε και ο καθηγητής Αλέξιος Παναγόπουλος στο βιβλίο του ''ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ'': ''Οι ''ψευτοδιαφωτιστές'', που φραγκεμένοι δίδασκαν το πνεύμα της εσπερίας, αναγκάζουν τους πρωτομάρτυρες να καταγγείλουν δημόσια τους ηθικούς αυτουργούς, που κρύβονταν πίσω από τις ύποπτες αναθεωρήσεις του περιβάλλοντος του ρωμαιοκαθολικού Βασιλέα της προτεστάντισσας Βασίλισσας και του ανθέλληνα αντιβασιλέα Μάουερ''. Εύχεσθε!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
Εκ του προηγούμενου
Β'. Η κατά πάντα, φυγή, ως είπον και ανωτέρω της πολιτικής αρχής αφ' οιασδήποτε είτε μικράς είτε μεγάλης Ιεροσυλίας, και επεμβάσεως εις τα θεία και Ιερά΄
επειδή όπου λάβη χώραν η Ιεροσυλία φέρει πάντοτε προς τοις άλλοις σκοτασμόν, αναισθησίαν, σχίσματα, ταραχάς, καταστροφάς και ναυάγια.
Πολλά, φρικτά και μεγάλα δεινά έφερε και φέρει η εκ της Αγγλίας επιβουλή καθ' όλα τα ορθόδοξα Κράτη και προ πάντων εις όλον τον ορθόδοξον λαόν της Ανατολής προ πεντήκοντα περίπου ετών και μέχρι της ώρας.
Το πάντων των άλλων όμως απαισιώτατον και φρικωδέστατον εστίν εκείνον το οποίον έφερε επί Αντιβασιλείας διά του Αμανσπέργου όμοιον κατά πάντα, ως εκείνο της Επτανήσου, διά νόμου και συστηματικόν.
Εάν ο Σατανάς εγίνετο αισθητός άνθρωπος και Νομοθέτης, εφαίνετο αδύνατον ίνα φέρη άλλους νόμους και άλλο σύστημα, απ' εκείνα τα οποία έφερεν αυτός ο αισθητός Σατανάς, η Αγγλία εις το βασίλειον της Ελλάδος, εις την Επτάνησον, και εις όλα τα άλλα Ορθόδοξα Κράτη κατά το μάλλον και ήττον.
Γ'. Εκλογή όσον το δυνατόν αξίων, σοφών και ορθοδόξων πολιτικών, εις κατάργησιν των όσων ολεθρίων και Σατανικών νόμων έφερεν η επιβουλή επί Αντιβασιλείας και εις αντικατάστασιν άλλων άλλων ορθών και κοινοφελών μη αναιρετικών,
αλλά βοηθητικών εις την ορθόδοξον πίστιν ίνα θέσωσι νόμους, μη επιβάλλοντας ει δυνατόν, δι' ουδεμίαν αιτίαν όρκους, εις ουδένα ορθόδοξον, ή τουλάχιστον σπανιώτατα και διά πολύ μεγάλας και σπουδαίας αιτίας, και δι΄ουδεμίαν αιτίαν επιβάλλοντας ποινάς και πρόστιμα εις τους μη θέλοντας ομόσαι΄
Νόμους μη απαγορεύοντας το έργον του διδασκάλου, ούτε νομοθετώντας όλα εν γένει τα Σχολεία και τους Καθηγητάς, και μη επί σκοπώ της πλάνης και της φθοράς αλλ' επί σκοπώ στηριγμού και οικοδομής της ορθοδόξου πίστεως και διά την επί το κρείττον αλλοίωσιν και πρόοδον του έθνους κ.τ.λ.
Νόμους βραβευτικούς εις την αρετήν, στηλιτευτικούς δε και τιμωρητικούς εις την κακίαν, και βοηθητικούς προς τοις άλλοις, εις την Γεωργίαν, κτηνοτροφίαν, βιομηχανίαν, ναυτιλλίαν και εις το αμπόριον.
Το πάντων των άλλον απαισιώτατον σύστημα διά την κοινήν σωτηρίαν και ευδαιμονίαν και διά την ασφάλειαν και διά την εις τα καλά πρόοδον του γένους εστίν εκείνο δι' ου βραβεύεται η αληθινή αρετή, τιμωρείται δε η κακία,
εκείνο δι' ου προβιβάζονται και καταθέτονται εις όλους τους βαθμούς και τας θέσεις οι εν αληθεία ορθόδοξοι και ενάρετοι, και εκείνο δι' ου αποσκορακίζεται και στηλιτεύεται η πλάνη, εν' η υποκρύπτονται όλοι οι θησαυροί της κακίας.
Καθώς το σύστημα τούτο ως σύμφωνος εις τους θείους νόμους υπόσχεται και φέρει παν αγαθόν, ωσαύτως το εκ διαμέτρου αντικείμενον, τούτου, ως φαίνεται ενεργούμενον από του υιού της ανομίας της δύσεως, ως όλως σατανικόν, φέρει πολλά και μεγάλα δεινά και το γενικόν ναυάγιον.
Δ'. Έργον αναγκαιότατον υπάρχει, συγκρότησις επιτροπής υπό ορθοδόξων, εναρέτων, και όσον το δυνατών σοφών και πεπαιδευμένων ανδρών διά την επί το κρείττον διόρθωσιν της νενοθευμένης και όλως εστρεβλωμένης φιλολογίας τε και φιλοσοφίας των ορθοδόξων,
και διά την επί το ορθόν και επί το κρείττον διόρθωσιν των απανταχού της ορθοδοξίας νενοθευμένων και εστρεβλωμένων Σχολείων, και εις επινόησιν τρόπων αναγκαίων και καταλλήλων διά την σύστασιν και πρόοδον της αληθινής παιδείας και γνώσεως.
Μεγάλης ευχής έργον, προς τούτοις, εφαίνετο η απαγόρευσις εις όλην την ορθόδοξον νεολαίαν, ως προς την μάθησιν και χρήσιν της γαλλικής γλώσσης, και εις το μεταβαίνειν εις οποιοδήποτε Κράτος της Δύσεως επί σκοπώ παιδείας, εν όσω υπενεργείται και διατελεί η κατά των ορθοδόξων επιβουλή.
Εκεί προς τοις άλλοις η Αγγλία έχει προπαρασκευασμένα όλα τα Σχολεία, διά την πτώσιν και την φθοράν όλης της εκείσε απερχομένης ορθοδόξου νεολαίας και διοργανισμούς εταιριών της Φαρμασονίας, διά την πτώσιν και όλων των άλλων εκεί απερχομένων ορθοδόξων δι΄άλλον σκοπόν εκτός της παιδείας.
Ταύτα και άλλα πολλά Εκκλησιαστικώς τε και πολιτικώς απαιτούνται ως τάχιστα διά την κατάργησιν του προ πολλού ενεργουμένου ολεθριωτάτου συστήματος εις τα ορθόδοξα Κράτη, και διά την αντικατάστασιν άλλου ωφελίμου και σωτηρίου.
Τα περί περί τούτου συνοπτικώς και εν μέρει ειρημένα, εις οποιονδήποτε νουνεχή οίδεν ακριβώς την έως του νυν πρόοδον της Επιβουλής, ίσως φανώσι πολύ δύσκολα και σχεδόν όλως αδύνατα. Και τούτο διατί;
Επειδή βλέπει ότι ενόθευσε και νοθεύει αδιαλείπτως τον κλήρον, τους μοναχούς, και προ πάντων την Ιεραρχίαν και όλην την ανατέραν τάξιν του λαού και όλην την τάξιν των ελλογίμων και διδασκάλων, και ότι ως εκ τούτου ούτε Ορθόδοξος Σύνοδος,
ούτε συνελεύσεις και Επιτροπαί υπό πολιτικών και σοφών ανδρών εστί δυνατόν ίνα αναφανώσιν επί σκοπώ του καλού και της κοινής σωτηρίας.
Εγώ μεν αποκρινόμενος εις τοιαύτην επίφοβον γνώμην λέγω΄ ότι ναι μεν κατά τα φαινόμενα και ανθρωπίνως συλλογιζόμενοι το πράγμα ούτω νομίζεται.
Εάν ατενίσωμεν όμως καν προ ολίγον τον νουν προς τον ουράνιον Βασιλέα ουδόλως νομίζεται ούτο αλλ' ευκατόρθωτον κατά πάντα διά πολλούς και μεγάλους λόγους.
Οίδαμεν προς τοις άλλοις και πιστεύομεν αδιστάκτως ότι οι υπέρ της του Χριστού Εκκλησίας αγωνιζόμενοι έχοντες συνεργούσαν την παντοδύναμον χάριν του Θεού όλα, τα παρά τοις άλλοις ανθρώποις αδύνατα γίνονται παρ' αυτοίς δυνατά.
Εις όλα δε τα ειρημένα και εις όσα άλλα κριθώσιν αναγκαία περί της κοινής σωτηρίας εκ του επικειμένου κινδύνου έκαστος ημών των ορθοδόξων οποιασδήποτε τάξεως και αν η συνεργεί μεγάλως εάν θέλη. Και πώς.
Δια μόνης της γνησίας και αληθινής αρετής΄ και διά της κοινής και μερικής δεήσεως και Ευχής.
Ένεκα τούτου εξέθεσα την ακόλουθον Ευχήν, ίνα λέγηται όσο το δυνατον συνεχέστερον επ' Εκκλησίας και κατά μέρος, και μετ' ευλαβείας και φόβου Θεού, και έκαστος των ακροατών, λεγέτω εις την ανάγνωσιν ταύτη το Γένοιτο και το, Αμήν.
Εκ του προηγούμενου
Β'. Η κατά πάντα, φυγή, ως είπον και ανωτέρω της πολιτικής αρχής αφ' οιασδήποτε είτε μικράς είτε μεγάλης Ιεροσυλίας, και επεμβάσεως εις τα θεία και Ιερά΄
επειδή όπου λάβη χώραν η Ιεροσυλία φέρει πάντοτε προς τοις άλλοις σκοτασμόν, αναισθησίαν, σχίσματα, ταραχάς, καταστροφάς και ναυάγια.
Πολλά, φρικτά και μεγάλα δεινά έφερε και φέρει η εκ της Αγγλίας επιβουλή καθ' όλα τα ορθόδοξα Κράτη και προ πάντων εις όλον τον ορθόδοξον λαόν της Ανατολής προ πεντήκοντα περίπου ετών και μέχρι της ώρας.
Το πάντων των άλλων όμως απαισιώτατον και φρικωδέστατον εστίν εκείνον το οποίον έφερε επί Αντιβασιλείας διά του Αμανσπέργου όμοιον κατά πάντα, ως εκείνο της Επτανήσου, διά νόμου και συστηματικόν.
Εάν ο Σατανάς εγίνετο αισθητός άνθρωπος και Νομοθέτης, εφαίνετο αδύνατον ίνα φέρη άλλους νόμους και άλλο σύστημα, απ' εκείνα τα οποία έφερεν αυτός ο αισθητός Σατανάς, η Αγγλία εις το βασίλειον της Ελλάδος, εις την Επτάνησον, και εις όλα τα άλλα Ορθόδοξα Κράτη κατά το μάλλον και ήττον.
Γ'. Εκλογή όσον το δυνατόν αξίων, σοφών και ορθοδόξων πολιτικών, εις κατάργησιν των όσων ολεθρίων και Σατανικών νόμων έφερεν η επιβουλή επί Αντιβασιλείας και εις αντικατάστασιν άλλων άλλων ορθών και κοινοφελών μη αναιρετικών,
αλλά βοηθητικών εις την ορθόδοξον πίστιν ίνα θέσωσι νόμους, μη επιβάλλοντας ει δυνατόν, δι' ουδεμίαν αιτίαν όρκους, εις ουδένα ορθόδοξον, ή τουλάχιστον σπανιώτατα και διά πολύ μεγάλας και σπουδαίας αιτίας, και δι΄ουδεμίαν αιτίαν επιβάλλοντας ποινάς και πρόστιμα εις τους μη θέλοντας ομόσαι΄
Νόμους μη απαγορεύοντας το έργον του διδασκάλου, ούτε νομοθετώντας όλα εν γένει τα Σχολεία και τους Καθηγητάς, και μη επί σκοπώ της πλάνης και της φθοράς αλλ' επί σκοπώ στηριγμού και οικοδομής της ορθοδόξου πίστεως και διά την επί το κρείττον αλλοίωσιν και πρόοδον του έθνους κ.τ.λ.
Νόμους βραβευτικούς εις την αρετήν, στηλιτευτικούς δε και τιμωρητικούς εις την κακίαν, και βοηθητικούς προς τοις άλλοις, εις την Γεωργίαν, κτηνοτροφίαν, βιομηχανίαν, ναυτιλλίαν και εις το αμπόριον.
Το πάντων των άλλον απαισιώτατον σύστημα διά την κοινήν σωτηρίαν και ευδαιμονίαν και διά την ασφάλειαν και διά την εις τα καλά πρόοδον του γένους εστίν εκείνο δι' ου βραβεύεται η αληθινή αρετή, τιμωρείται δε η κακία,
εκείνο δι' ου προβιβάζονται και καταθέτονται εις όλους τους βαθμούς και τας θέσεις οι εν αληθεία ορθόδοξοι και ενάρετοι, και εκείνο δι' ου αποσκορακίζεται και στηλιτεύεται η πλάνη, εν' η υποκρύπτονται όλοι οι θησαυροί της κακίας.
Καθώς το σύστημα τούτο ως σύμφωνος εις τους θείους νόμους υπόσχεται και φέρει παν αγαθόν, ωσαύτως το εκ διαμέτρου αντικείμενον, τούτου, ως φαίνεται ενεργούμενον από του υιού της ανομίας της δύσεως, ως όλως σατανικόν, φέρει πολλά και μεγάλα δεινά και το γενικόν ναυάγιον.
Δ'. Έργον αναγκαιότατον υπάρχει, συγκρότησις επιτροπής υπό ορθοδόξων, εναρέτων, και όσον το δυνατών σοφών και πεπαιδευμένων ανδρών διά την επί το κρείττον διόρθωσιν της νενοθευμένης και όλως εστρεβλωμένης φιλολογίας τε και φιλοσοφίας των ορθοδόξων,
και διά την επί το ορθόν και επί το κρείττον διόρθωσιν των απανταχού της ορθοδοξίας νενοθευμένων και εστρεβλωμένων Σχολείων, και εις επινόησιν τρόπων αναγκαίων και καταλλήλων διά την σύστασιν και πρόοδον της αληθινής παιδείας και γνώσεως.
Μεγάλης ευχής έργον, προς τούτοις, εφαίνετο η απαγόρευσις εις όλην την ορθόδοξον νεολαίαν, ως προς την μάθησιν και χρήσιν της γαλλικής γλώσσης, και εις το μεταβαίνειν εις οποιοδήποτε Κράτος της Δύσεως επί σκοπώ παιδείας, εν όσω υπενεργείται και διατελεί η κατά των ορθοδόξων επιβουλή.
Εκεί προς τοις άλλοις η Αγγλία έχει προπαρασκευασμένα όλα τα Σχολεία, διά την πτώσιν και την φθοράν όλης της εκείσε απερχομένης ορθοδόξου νεολαίας και διοργανισμούς εταιριών της Φαρμασονίας, διά την πτώσιν και όλων των άλλων εκεί απερχομένων ορθοδόξων δι΄άλλον σκοπόν εκτός της παιδείας.
Ταύτα και άλλα πολλά Εκκλησιαστικώς τε και πολιτικώς απαιτούνται ως τάχιστα διά την κατάργησιν του προ πολλού ενεργουμένου ολεθριωτάτου συστήματος εις τα ορθόδοξα Κράτη, και διά την αντικατάστασιν άλλου ωφελίμου και σωτηρίου.
Τα περί περί τούτου συνοπτικώς και εν μέρει ειρημένα, εις οποιονδήποτε νουνεχή οίδεν ακριβώς την έως του νυν πρόοδον της Επιβουλής, ίσως φανώσι πολύ δύσκολα και σχεδόν όλως αδύνατα. Και τούτο διατί;
Επειδή βλέπει ότι ενόθευσε και νοθεύει αδιαλείπτως τον κλήρον, τους μοναχούς, και προ πάντων την Ιεραρχίαν και όλην την ανατέραν τάξιν του λαού και όλην την τάξιν των ελλογίμων και διδασκάλων, και ότι ως εκ τούτου ούτε Ορθόδοξος Σύνοδος,
ούτε συνελεύσεις και Επιτροπαί υπό πολιτικών και σοφών ανδρών εστί δυνατόν ίνα αναφανώσιν επί σκοπώ του καλού και της κοινής σωτηρίας.
Εγώ μεν αποκρινόμενος εις τοιαύτην επίφοβον γνώμην λέγω΄ ότι ναι μεν κατά τα φαινόμενα και ανθρωπίνως συλλογιζόμενοι το πράγμα ούτω νομίζεται.
Εάν ατενίσωμεν όμως καν προ ολίγον τον νουν προς τον ουράνιον Βασιλέα ουδόλως νομίζεται ούτο αλλ' ευκατόρθωτον κατά πάντα διά πολλούς και μεγάλους λόγους.
Οίδαμεν προς τοις άλλοις και πιστεύομεν αδιστάκτως ότι οι υπέρ της του Χριστού Εκκλησίας αγωνιζόμενοι έχοντες συνεργούσαν την παντοδύναμον χάριν του Θεού όλα, τα παρά τοις άλλοις ανθρώποις αδύνατα γίνονται παρ' αυτοίς δυνατά.
Εις όλα δε τα ειρημένα και εις όσα άλλα κριθώσιν αναγκαία περί της κοινής σωτηρίας εκ του επικειμένου κινδύνου έκαστος ημών των ορθοδόξων οποιασδήποτε τάξεως και αν η συνεργεί μεγάλως εάν θέλη. Και πώς.
Δια μόνης της γνησίας και αληθινής αρετής΄ και διά της κοινής και μερικής δεήσεως και Ευχής.
Ένεκα τούτου εξέθεσα την ακόλουθον Ευχήν, ίνα λέγηται όσο το δυνατον συνεχέστερον επ' Εκκλησίας και κατά μέρος, και μετ' ευλαβείας και φόβου Θεού, και έκαστος των ακροατών, λεγέτω εις την ανάγνωσιν ταύτη το Γένοιτο και το, Αμήν.
Γ'. Εκλογή όσον το δυνατόν αξίων, σοφών και ορθοδόξων πολιτικών, εις κατάργησιν των όσων ολεθρίων και Σατανικών νόμων έφερεν η επιβουλή επί Αντιβασιλείας και εις αντικατάστασιν άλλων άλλων ορθών και κοινοφελών μη αναιρετικών,
αλλά βοηθητικών εις την ορθόδοξον πίστιν ίνα θέσωσι νόμους, μη επιβάλλοντας ει δυνατόν, δι' ουδεμίαν αιτίαν όρκους, εις ουδένα ορθόδοξον, ή τουλάχιστον σπανιώτατα και διά πολύ μεγάλας και σπουδαίας αιτίας, και δι΄ουδεμίαν αιτίαν επιβάλλοντας ποινάς και πρόστιμα εις τους μη θέλοντας ομόσαι΄
Νόμους μη απαγορεύοντας το έργον του διδασκάλου, ούτε νομοθετώντας όλα εν γένει τα Σχολεία και τους Καθηγητάς, και μη επί σκοπώ της πλάνης και της φθοράς αλλ' επί σκοπώ στηριγμού και οικοδομής της ορθοδόξου πίστεως και διά την επί το κρείττον αλλοίωσιν και πρόοδον του έθνους κ.τ.λ.
Νόμους βραβευτικούς εις την αρετήν, στηλιτευτικούς δε και τιμωρητικούς εις την κακίαν, και βοηθητικούς προς τοις άλλοις, εις την Γεωργίαν, κτηνοτροφίαν, βιομηχανίαν, ναυτιλλίαν και εις το αμπόριον.
Το πάντων των άλλον απαισιώτατον σύστημα διά την κοινήν σωτηρίαν και ευδαιμονίαν και διά την ασφάλειαν και διά την εις τα καλά πρόοδον του γένους εστίν εκείνο δι' ου βραβεύεται η αληθινή αρετή, τιμωρείται δε η κακία,
εκείνο δι' ου προβιβάζονται και καταθέτονται εις όλους τους βαθμούς και τας θέσεις οι εν αληθεία ορθόδοξοι και ενάρετοι, και εκείνο δι' ου αποσκορακίζεται και στηλιτεύεται η πλάνη, εν' η υποκρύπτονται όλοι οι θησαυροί της κακίας.
Καθώς το σύστημα τούτο ως σύμφωνος εις τους θείους νόμους υπόσχεται και φέρει παν αγαθόν, ωσαύτως το εκ διαμέτρου αντικείμενον, τούτου, ως φαίνεται ενεργούμενον από του υιού της ανομίας της δύσεως, ως όλως σατανικόν, φέρει πολλά και μεγάλα δεινά και το γενικόν ναυάγιον.
Δ'. Έργον αναγκαιότατον υπάρχει, συγκρότησις επιτροπής υπό ορθοδόξων, εναρέτων, και όσον το δυνατών σοφών και πεπαιδευμένων ανδρών διά την επί το κρείττον διόρθωσιν της νενοθευμένης και όλως εστρεβλωμένης φιλολογίας τε και φιλοσοφίας των ορθοδόξων,
και διά την επί το ορθόν και επί το κρείττον διόρθωσιν των απανταχού της ορθοδοξίας νενοθευμένων και εστρεβλωμένων Σχολείων, και εις επινόησιν τρόπων αναγκαίων και καταλλήλων διά την σύστασιν και πρόοδον της αληθινής παιδείας και γνώσεως.
Μεγάλης ευχής έργον, προς τούτοις, εφαίνετο η απαγόρευσις εις όλην την ορθόδοξον νεολαίαν, ως προς την μάθησιν και χρήσιν της γαλλικής γλώσσης, και εις το μεταβαίνειν εις οποιοδήποτε Κράτος της Δύσεως επί σκοπώ παιδείας, εν όσω υπενεργείται και διατελεί η κατά των ορθοδόξων επιβουλή.
Εκεί προς τοις άλλοις η Αγγλία έχει προπαρασκευασμένα όλα τα Σχολεία, διά την πτώσιν και την φθοράν όλης της εκείσε απερχομένης ορθοδόξου νεολαίας και διοργανισμούς εταιριών της Φαρμασονίας, διά την πτώσιν και όλων των άλλων εκεί απερχομένων ορθοδόξων δι΄άλλον σκοπόν εκτός της παιδείας.
Ταύτα και άλλα πολλά Εκκλησιαστικώς τε και πολιτικώς απαιτούνται ως τάχιστα διά την κατάργησιν του προ πολλού ενεργουμένου ολεθριωτάτου συστήματος εις τα ορθόδοξα Κράτη, και διά την αντικατάστασιν άλλου ωφελίμου και σωτηρίου.
Τα περί περί τούτου συνοπτικώς και εν μέρει ειρημένα, εις οποιονδήποτε νουνεχή οίδεν ακριβώς την έως του νυν πρόοδον της Επιβουλής, ίσως φανώσι πολύ δύσκολα και σχεδόν όλως αδύνατα. Και τούτο διατί;
Επειδή βλέπει ότι ενόθευσε και νοθεύει αδιαλείπτως τον κλήρον, τους μοναχούς, και προ πάντων την Ιεραρχίαν και όλην την ανατέραν τάξιν του λαού και όλην την τάξιν των ελλογίμων και διδασκάλων, και ότι ως εκ τούτου ούτε Ορθόδοξος Σύνοδος,
ούτε συνελεύσεις και Επιτροπαί υπό πολιτικών και σοφών ανδρών εστί δυνατόν ίνα αναφανώσιν επί σκοπώ του καλού και της κοινής σωτηρίας.
Εγώ μεν αποκρινόμενος εις τοιαύτην επίφοβον γνώμην λέγω΄ ότι ναι μεν κατά τα φαινόμενα και ανθρωπίνως συλλογιζόμενοι το πράγμα ούτω νομίζεται.
Εάν ατενίσωμεν όμως καν προ ολίγον τον νουν προς τον ουράνιον Βασιλέα ουδόλως νομίζεται ούτο αλλ' ευκατόρθωτον κατά πάντα διά πολλούς και μεγάλους λόγους.
Οίδαμεν προς τοις άλλοις και πιστεύομεν αδιστάκτως ότι οι υπέρ της του Χριστού Εκκλησίας αγωνιζόμενοι έχοντες συνεργούσαν την παντοδύναμον χάριν του Θεού όλα, τα παρά τοις άλλοις ανθρώποις αδύνατα γίνονται παρ' αυτοίς δυνατά.
Εις όλα δε τα ειρημένα και εις όσα άλλα κριθώσιν αναγκαία περί της κοινής σωτηρίας εκ του επικειμένου κινδύνου έκαστος ημών των ορθοδόξων οποιασδήποτε τάξεως και αν η συνεργεί μεγάλως εάν θέλη. Και πώς.
Δια μόνης της γνησίας και αληθινής αρετής΄ και διά της κοινής και μερικής δεήσεως και Ευχής.
Ένεκα τούτου εξέθεσα την ακόλουθον Ευχήν, ίνα λέγηται όσο το δυνατον συνεχέστερον επ' Εκκλησίας και κατά μέρος, και μετ' ευλαβείας και φόβου Θεού, και έκαστος των ακροατών, λεγέτω εις την ανάγνωσιν ταύτη το Γένοιτο και το, Αμήν.
Τ έ λ ο ς
Εκ του βιβλίου του Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου:
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
Αθήνα 1849, σελ. 141-143.
Μεταφορά στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, με την Γραμματική τάξη της εποχής, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου