ΔΥΟ ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΗΣΤΕΙΑ ΜΕΤΕΤΕΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΝ ΠΑΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

 

''Ο Αρχιεπίσκοπος εύρεν αμέσως το μέσον
θεραπείας του κακού.
Επήρε τον Άγιον από το αυτί και τον
μετέθεσεν εις τας 7 Μαϊου, ήτοι την
Τρίτην της Διακαινησίμου.
Όχι την Δευτέραν της Διακαινησίμου
διότι θα συνεκρούετο με τον Άγιον Γεώργιον
τον οποίον είχε προηγουμένως τοποθετήση
εις την Δευτέραν της Διακαινησίμου''. 

Εδημοσιεύσαμεν προ ολίγων ημερών ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών -μη αντιλεγούσης ως πάντοτε και της Ι. Συνόδου- μετέθεσεν εφέτος την εορτήν του Αγίου Γεωργίου από της 23 Απριλίου εις την 6η Μαϊου. Προχθές εγνώσθη ότι και άλλην εορτήν μετέθεσεν ο Αρχιεπίσκοπος. Την εορτής της ''ανακομιδής των λειψάνων Αθανασίου του Μεγάλου'', ήτις εορτάζεται την 2 Μαϊου. Εις τας μεταθέσεις ταύτας των δύο (έως τώρα) εορτών πρέπει να προστεθή και η μετάθεσις της νηστείας των Αγίων Αποστόλων, ήτοι προ της 29 Ιουνίου. Εφέτος η νηστεία αύτη θα γίνη μετά την Πεντηκοστήν, ήτοι την 25 Ιουνίου, επομένως θα διαρκέση κατά την αυθαιρεσίαν του Αρχιεπισκόπου μόνον 4 ημέρας και θα γίνη εις εβδομάδα (της Πεντηκοστής) ήτις ουδέποτε επιτρέπεται να ήνε νηστήσιμος λόγω της εορτής του Αγίου Πνεύματος.

Όλος αυτός ο τραγέλαφος είναι μια αυθαιρεσία της Αρχιεπισκοπής, ήτις δεν στηρίζεται εις καμμίαν απολύτως Εκκλησιαστικήν διάταξιν και επομένως δεν είναι υποχρεωτική και ουδείς χριστιανός υποχρεούται να την σεβασθή και να την ακολουθήση και ουδείς θα την ακολουθήση. Μόνον ο Πάππας διατάσσει να γίνωνται εορταί και νηστείαι όταν αυτός θελήση εν τη μωρία του πιστεύων, ότι αυτός είνε ο άμεσος αντιπρόσωπος του Χριστού. Διατί όμως έγινεν όλος αυτός ο τραγέλαφος του Μακαριωτάτου; Απλούστατα, ένεκα της τραγελαφικής πάλιν μεταβολής του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου. Και ιδού πως:

Η εορτή του Αγίου Γεωργίου είναι, ως γνωστόν, τη 23 Απριλίου. Σπανιώτατα όμως συμβαίνει κατά το ισχύον Πασχάλιον της Εκκλησίας να συμπέση η εορτή του Αγίου Γεωργίου το μέγα Σάββατο΄ ή και την Κυριακήν του Πάσχα. Τας δύο ταύτας εξαιρετικάς περιπτώσεις τας προέβλεψαν οι Πατέρες της Εκκλησίας και έχει από αιώνων ορισθεί διά του τυπικού της Εκκλησίας του ισχύοντος εις όλας τας ορθοδόξους Εκκλησίας ότι όταν συμπέση η εορτή το μέγα Σάββατον ή την Κυριακήν του Πάσχα τότε η ιερά ακολουθία του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται την Δευτέραν της Διακαινισίμου.

Ουδείς έχει δικαίωμα να ορίση αυθαιρέτως σήμερον διά μίαν Εκκλησίαν μετάθεσιν εορτής αγίου. Η μετάθεσις έχει προβλεφθή δι' ωρισμένας περιπτώσεις υπό της Ανατολικής Εκκλησίας δι' ωρισμένων διατάξεων του Τυπικού.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΑ

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, αφού μετέβαλε το Εκκλησιαστικόν Ημερολόγιον χωρίς να προβλέψη την αταξίαν, ήτις θα υπήρχετο εις τας εορτάς και τας νηστείας,  ευρέθη εφέτος εις το εξής δίλημμα:

Επειδή το Πάσχα εφέτος συμπίπτει να ήνε την 5 Μαϊου (!!!) κατ' ανάγκην η εορτή του Αγίου Γεωργίου, ήτοι η 23 Απριλίου κατά το νέον ημερολόγιον, θα συμπέση ΠΡΟ του Πάσχα. Αλλά η ακολουθία όλη του Αγίου Γεωργίου κατά την διάταξιν της Εκκλησίας προυποθέτει την εορτήν πάντοτε ΜΕΤΑ του Πάσχα και διά τούτο όλα τα τροπάρια της ακολουθίας έχουν υπ' όψει την γενομένην ήδη Ανάστασιν του Χριστού.

Ούτω λ. χ. ψάλλεται εις τους αίνους:  Δ ε ύ τ ε  τ η ν  π α ν έ ο ρ τ ο ν,  φ α ι δ ρ ά ν  έ ν δ ο ξ ο ν  Α ν ά σ τ α σ ι ν  π α ν η γ υ ρ ί σ α ν τ ε ς   π ά λ ι ν  ε ο ρ τ ά σ ω μ ε ν  φ α ι δ ρ ά ν  π α ν ή γ υ ρ ι ν  Γ ε ω ρ γ ί ο υ  τ ο υ  μ ά ρ τ υ ρ ο ς  κλπ. Επίσης έτερον τροπάριον -το δοξαστικόν-  λέγει: ''Α ν έ τ ε ι λ ε  τ ο  έ α ρ,  δ ε ύ τ ε  ε υ χ η θ ώ μ ε ν΄  ε ξ έ λ α μ ψ ε ν  η  Α ν ά σ τ α σ ι ς  Χ ρ ι σ τ ο ύ΄   δ ε ύ τ ε  ε υ φ ρ α ν θ ώ μ ε ν΄  η  τ ο υ  α θ λ ο φ ό ρ ο υ  μ ν ή μ η  κλπ''. 

Τούτου δοθέντος, εφέτος θα συνέβαινεν ώστε να ψάλλωνται τα ανωτέρω τροπάρια πολύ προ του Πάσχα. Να ψάλλεται δηλαδή ότι ''επανηγυρίσαμεν ήδη την Ανάστασιν'', ενώ Ανάστασιν δεν θα είχομεν ακόμη την 23 Απριλίου αφού θα την έχωμεν την 5 Μαϊου. Ο Αρχιεπίσκοπος εσκέφθη επομένως. Να αφήση να γελοιοποιηθή η ακολουθία του Αγίου Γεωργίου; Θα εγελοιοποιείτο ο ίδιος. Να μεταθέση την εορτήν μετά την Ανάστασιν; Ήτο αυθαιρεσία. 

Επροτίμησε λοιπόν μεταξύ των δύο την αυθαιρεσίαν και μιας διαταγής, ο Άγιος Γεώργιος μετετέθη εις την 6 Μαϊου, ήτις είνε η Δευτέρα της Διακαινησίμου. Κατά σύμτωσιν όμως η 6 Μαϊου είνε κατά το παλαιόν ημερολόγιον 23 Απριλίου. Επομένως ο Αρχιεπίσκοπος διά της διαταγής του επανήλθε, χωρίς να το θέλη, εις το Παλαιόν Ημερολόγιον. Πάντως όμως και ανεξαρτήτως της συμπτώσεως ταύτης η διαταγή της μεταθέσεως της εορτής του Αγίου είναι αυθαίρετος. Διότι, ως είπομεν, η Εκκλησία έχει ορίσει πότε μετατίθεται η εορτή και δεν επιτρέπεται εις οιονδήποτε να την μεταθέτη κατά την όρεξίν του. Ο δε Αρχιεπίσκοπος την μετέθεσεν όχι διότι συνέπιπτε πολύ προ του Πάσχα λόγω της καινοτομίας του νέου Εκκλησιαστικού Ημερολογίου. 

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Ιδού όμως και άλλη αυθαιρεσία Παπικής μορφής του Αρχιεπισκόπου. Την 2 Μαϊου είναι η εορτή της ανακομιδής των λειψάνων του Μεγ. Αθανασίου Πατριάρχου Αλεξανδρείας.

Η εορτή αύτη κατά το παλαιόν Ημερολόγιον δεν συνέπιπτε ποτέ την μεγάλην εβδομάδα, διότι το τελευταίον όριον του Πάσχα κατά το ισχύον Πασχάλιον είνε ή 23 ή 24 Απριλίου. Άρα η 2 Μαϊου, η εορτή του Αγ. Αθανασίου ήτο πάντοτε μετά το Πάσχα. Εφέτος όμως ότε κατά το νέον ημερολόγιον το Πάσχα φέρεται εις τας 5 Μαϊου, η εορτή του Αγ. Αθανασίου θα συμπέση την Μεγάλην Πέμπτην. Η ακολουθία όμως της Μεγάλης Πέμπτης δεν επιτρέπει να ψαλλή και η ακολουθία του Αγίου Αθανασίου.

Ο Αρχιεπίσκοπος εύρεν αμέσως το μέσον θεραπείας του κακού. Επήρε τον Άγιον από το αυτί και τον μετέθεσεν εις τας 7 Μαϊου, ήτοι την Τρίτην της Διακαινησίμου. Όχι την Δευτέραν της Διακαινισίμου διότι θα συνεκρούετο με τον Άγιον Γεώργιον τον οποίον είχε προηγουμένως τοποθετήση εις την Δευτέραν της Διακαινησίμου. 

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Διά παρόμοιον λόγον, προκύπτοντα εκ της καινοτομίας του νέου ημερολογίου, μετέθεσεν ο Αρχιεπίσκοπος και την νηστείαν των Αγίων Αποστόλων. Διότι είδεν ότι εφέτος ένεκα της ανοήτου και αμελετήτου εκκλησιαστικής καινοτομίας είχεν αφ' εαυτής καταργηθή η νηστεία των Αγίων Αποστόλων.

Εν τη μεταθέσει όμως ταύτη της νηστείας και εν τη πλήρη αμαθεία αυτού περί των της νηστείας, ώρισεν αυτήν εις ημέρας καθ' ας  α π α γ ο ρ ε ύ ε τ α ι  η  ν η σ τ ε ί α,  ήτοι κατά την εβδομάδα της Πεντηκοστής, ήτις ολόκληρος προς τιμήν του Αγίου Πνεύματος είνε ευφρόσυνος και άνευ νηστείας.

Ώρισε δε αυτήν αυθαιρέτως  τ ε τ ρ α ή μ ε ρ ο ν,  ενώ η νηστεία ουδέποτε είναι μικροτέρα των 9 ημερών, φθάνουσα μέχρις ημερών 30 ή 40 αναλόγως της ημερομηνίας καθ' ην συμπίπτει το Πάσχα.

ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ

Και τώρα ερωτάται: Αντιπροσωπεύει ο Αρχιεπίσκοπος την Ανατολικήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν ή την Παπικήν; Διότι κατά την Ανατολικήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν παρ' ουδενός κανόνος και παρ' ουδεμιάς διατάξεως είχε δικαίωμα μεταθέσεως Αγίων και νηστειών εις ημέρας καθ' ας δεν έχει ορισθή υπό της Εκκλησίας περίπτωσις μεταθέσεως. Είνε δε αυθάδες και αυθαίρετον να μετατίθενται εορταί αγίων εις μίαν μόνον αυτοκέφαλον Εκκλησίαν ενώ αι λοιπαί άγουν την εορτήν εις άλλας ημέρας.

Όλα τα ανωτέρω τραγελαφικά και αντιορθόδοξα και κωμικά του Αρχιεπισκόπου έκνοα προστάγματα και εκκλησιαστικά πραξικοπήματα, άτινα γελοιοποιούσι και αυτόν και την Εκκλησίαν είναι αποτελέσματα του ανταρτικού τολμήματός του της μεταβολής του Εκκλησιαστικού ημερολογίου. Τώρα βλέπει τας συνεπείας της ανοήτου και αμελετήτου καινοτομίας του.

Και αντί να επανορθώση το ογκώδες σφάλμα ίνα αναλάβη όλον το κύρος του και σώση και το κύρος της Εκκλησίας εκτρέπεται εις νέα πραξικοπήματα, τα οποία ασφαλώς μίαν ημέραν θα εκσπάσουν κατά της κεφαλής του.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου 

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ. 

Πρωτοσέλιδο άρθρο εκ της εφημερίδας των Αθηνών 

''ΣΚΡΙΠ'', 

της Πέμπτης 24 Ιανουαρίου 1929, 

αρ. φύλ. 9237, έτος 32ον.